Sizin yerinize kendimi koydum ve ne kadar üzgün olabileceğinizi tahmin ettim zaten..Amacim sizi kirmak degil inanin..Yasadiklariniz hele ki bir ramazan sofrasinda cok agir..Cunku iftar sofrasınin neseli olmasini isteriz hep..
Aklım başımda, hiç dayak yememiş ama terbiyesini almış bir insanım. 12 yaşında sofrada kavga edip aileme “mal mısınız” diyerek kalkıp gidemeyeceğimi bilirdim.
Ülkede herkes psikoloğum diye kendini ortaya atıyor. Sonra sahte oldukları da ortaya çıkıyor. O yüzden şaşırmayın.
Siz demokrat olduğunu sananlar hep böyle hakarete mi başvurursunuz :)
Siz daha çok gençsiniz çok belli.
K bakmayın ama siz terbiye almamış bastırılmışsınız bunu da normalize etmişsiniz. Size gösterilen baskıyı da kocanıza uyguladığınız şu sözlerinizden belli. Evlilik eşitler birliğidir. Birinin birinin üzerinde tahakküm kurduğu bir kurum değildir. Olmayan terbiyeyi de kimseye veremezsiniz.
Bir öğretmen gözüyle söylemeliyim ki oğlunuz ceza almalıydı ama karşılığı dayak değil elbette. Maalesef sofrada hepinize hakaret etmiş. Bence çocuk psikoloğundan destek almalısınız. Baba oğul arasına girerek istemeyerek taraf tutmuş oldunuz ve oğlanı babadan korudunuz ( çünkü annesiniz). Şimdi kutuplaşma daha da arttı evinizde. Çok zor ama araya girmek daha büyük problem doğurdu. Ama başka seçeneğiniz yoktu. Eşinizin o tokatı size değil çocuğunuzaydı. Siz annelik hissiyle davrandınız. Eşiniz sizden özür dilerse affedin. Benim çocukluğumdaki evde bu tür tartışmalar sıklıkla yaşanırdı. Üzülmeyin inşallah bu ilk ve sondu
Allah korusun. Ama edep gerçekten şiddetle olmuyor.Evlatlarımızı Edepten yoksun büyütüyoruz malesef.
Edepsiz nesil yetişiyorİnsallah dayak yemeyiz cocuklarımızdan...
Çocukla baba sözel olarak tartışsa hadi belki dediğiniz doğru. Babası büyük birine vurur gibi çocuğa vuracak araya girdi diye anne taraf tutmuş olacak. Şiddeti hediye paketi yapıp sunmanın başka bir modeli. İzan lazım hepimize gelecek nesiller için.Bir öğretmen gözüyle söylemeliyim ki oğlunuz ceza almalıydı ama karşılığı dayak değil elbette. Maalesef sofrada hepinize hakaret etmiş. Bence çocuk psikoloğundan destek almalısınız. Baba oğul arasına girerek istemeyerek taraf tutmuş oldunuz ve oğlanı babadan korudunuz ( çünkü annesiniz). Şimdi kutuplaşma daha da arttı evinizde. Çok zor ama araya girmek daha büyük problem doğurdu. Ama başka seçeneğiniz yoktu. Eşinizin o tokatı size değil çocuğunuzaydı. Siz annelik hissiyle davrandınız. Eşiniz sizden özür dilerse affedin. Benim çocukluğumdaki evde bu tür tartışmalar sıklıkla yaşanırdı. Üzülmeyin inşallah bu ilk ve sondu
Şimdi kapı çaldı. Çiçek geldi, üzerinde bir not: "Özür dilerimBir öğretmen gözüyle söylemeliyim ki oğlunuz ceza almalıydı ama karşılığı dayak değil elbette. Maalesef sofrada hepinize hakaret etmiş. Bence çocuk psikoloğundan destek almalısınız. Baba oğul arasına girerek istemeyerek taraf tutmuş oldunuz ve oğlanı babadan korudunuz ( çünkü annesiniz). Şimdi kutuplaşma daha da arttı evinizde. Çok zor ama araya girmek daha büyük problem doğurdu. Ama başka seçeneğiniz yoktu. Eşinizin o tokatı size değil çocuğunuzaydı. Siz annelik hissiyle davrandınız. Eşiniz sizden özür dilerse affedin. Benim çocukluğumdaki evde bu tür tartışmalar sıklıkla yaşanırdı. Üzülmeyin inşallah bu ilk ve sondu
" Dün gece de ayrı uyudum, konuşmadım. Eşim çiçek, hediye alır ama ilk kez bir küslük sonrası alıyor. Çünkü hata yaptığını çok iyi biliyor. Bende aradım, biraz resmi şekilde aksama mutlaka konuşalım dedim. Aklıselim davranıp cocugumdan af dileyeceğine inanıyorum. Çünkü inanın çok düşkün çocuklarına. Çok alkol almaz. Hayatında bir kez sarhoş olmuştu. Onda da "Allah affetsin ben babasız büyüdüm, ben çocuklarım büyümeden ölemem" diye ağlamıştı. Tamamen kendi annesinin yaşattığı travmaların bir anlık patlamasıydı bence. Çocugunu kaybetmeyi göze alamaz. Boşanma değil yanyana yasarken bile kaybetmekten, yürek soguklugundan bahsediyorum. Yorumunuz için teşekkürlerAslında her kadın, kadına şiddete karşı değil. Bazı kadınlar bu konuda salt eril zihniyette ve bunu öyle bi dava haline getiriyor ki, erkeklerden daha canla başla savunuyor. “Kesin bir şey yapmıştır. Haketmiştir. O da öyle demeseymiş”. Erkeklerden duymaya alıştığımız bu sözleri özümsemiş kadın sayısı azımsanmayacak kadar çok. Dün bir üye konu açmıştı eşi düşük sonrası fena dövmüş. Eşimin öfke kontrolü yok diyor. Ben de onu o kadar sinirlendirmemeliydim yazmış. Eşinin dövme sebebini kendinde arıyor bi nevi. Şimdi böyle düşünen birilerinin yetiştirdiği nesil de kendine benzemez mi? Erkek çocuksa şiddete meyilli, kız çocuksa pasif, kendini suçlayan, özgüvensiz. Matah bir şeymiş gibi dayağı savunanaları görünce “ay inanamıyorum” desem de gayet inanıyorum ve hiç şaşırmıyorum. Sokağa çıkıp bakınca bile insanların kültür seviyesini ve yetişme biçimlerini görebiliriz. Hayatında bir tane çocuk psikolojisi ile ilgili tek satır okumayan kişiler burada “dayak güzeldir” diyecek tabi, ne diyecek ki?
Çok sevindim hem sizin hem çocuğunuzun hem eşinizin adına.Şimdi kapı çaldı. Çiçek geldi, üzerinde bir not: "Özür dilerim
Umarım istediğiniz gibi sonuçlanır.Çok teşekkür ederim, umarım❤Çok sevindim hem sizin hem çocuğunuzun hem eşinizin adına.
