- 28 Mart 2023
- 2.214
- 1.848
- 53
- 31
Ben ilk bebeğim doğduğu zaman pek olayın ciddiyetini anlamıştım. Eşimin iş arkadaşları ziyarete geldi onlara bir şeyler hazırladım ama zor yani yeni doğum yapmış kadının evine gidilmez. Millet ne kadar bir şey istemeyiz görüp gideceğiz dese de insan ikramsız misafir ağırlamak istemiyor. Eşime baştan dedim bu sefer kimseyi istemiyorum haberin olsun diye. Şimdi hem küçük çocuk hem bebek ikisiyle birlikte kimseyi ağırlayacak gücüm yok.Vallahi günler geçmiyor gibi geliyor bana da son zamanlarda bazen diyorum boşver tadını çıkar ama bazen de diyorum bir an önce kucağıma alsam korkular falan bitse. Doğum sonrası olaylara takmaya başladım misafir vs agirlamak istemiyorum hiç doğumdan sonra ya
madem bu kadar hevesliler bebeğe ev işini temizliği yapsınlar sen bebeğinle ilgilen 
emzirir ona verir uyursun
böyle böyle rahatlatsınlar seni inşallah öyle olur ya
ilk hamileligimde de vardi bunda da basladi sinir basiyo geceleri uyuyamiyorum
kendiniz ve bebeginiz harici kimseyi takmayin doğum sonrasinda çünkü bi kere taktiginizda gerisi geliyo sinir küpü olarak geziyosunuz evde 
bende lohusayken misafir agirlamaya calistim akrabalari idare etmeye çalıştım mastit oldum o haldeyken bile kimseyi geri cevirmedim ayip olur derken olan bana oldu aylarca ugrastim simdi diyorum keske sadece yatip dinlenseydim kendime baksaydim 3 degil bir ay da iyilesirdim belki. Hic iyi anilarim yok ilk bebegimle ilgili hastane önünde tek basima oturup aglamisligim var çünkü o ayip olmasin sevip sayip geliyolar dedigimiz akrabalar zor anlarimizda ortada olmuyolar ve umurlarinda da olmuyo en yakinimizin bile. Eşim bile emzirseydin böyle olmazdi dedi gözünün önünde olmustu hersey hala diyorum iyi kurtardin o zaman doovebilirdim seni diye 
neyin var
