Günaydın kızlar. Sendromsuz bir pazartesi dileklerimle
İnsanların patavatsızlıklarından bahsetmişsiniz. Bir gün kayınvalidemdeyim( o zamanlar görüşüyorduk) Bir kadın geldi, kızım o gün huysuz ağlayıp duruyor. Kadın dedi ki" sütün yetmiyor, ondan ağlıyor bu çocuk". Bende de hiperprolaktinoma var. Bebek yokken bile göğüslerim süt üretiyor, zaten o yüzden gebe kalmam cok zor. Halk arasında geçen "süt koruması" mevcut, hem de sürekli. Doğum yapınca süt üretimi 3 katına çıktı, sağıp duruyorum bitiremediği için. Neyse kadının yanında göğsümü çıkarıp bir sıktım 'Ankara Gölbaşı'ndaki meşhur fişkiye(fıskiye) gibi tavanlara, duvarlara ve kadının yüzüne fışkırdı. Kadın kıpkırmızı
Belki hayat dersi alıp, başka annenin moralini bozamamıştır.
Kaldı ki sütüm olmayadabilirdi, bu insanın elinde olan bir şey değil ki! Sana ne kardeşim, sana ne! İlla laf söyleyecekler, bir bitmediler.
Şimdi sütün yok mu diyen olursa bu hikaye gelecek aklıma 
ben de herseyin isi biter bitmez ya vericem ya saticam. Kiziminda herseyini vermisim. Simdi keske biraz tutsaymisim diyorum
