Kesinlikle sonuna kadar katılıyorum. Bende hep uyumayan bebek daha zor derim gerçekten öyle. Yemeğin alternatifi var ama uykunun yok malesef. Bunu anca uykusuz kalan uyuyamayan anneler bilirO yüzden hep uyumayan bebek zor diyorum çevremde hep yemeyen bebek zor diyorlar açlıktan bir yere kadar domates yemez salatalık her alternatifi var sonuçta ama uykunun alternatifi yok bir tane ya uyuyacak ya uyuyamayacak benim oğlumda yemek yemiyor ama zorluyorum valla bazen çok ağlıyor yedirmşyprum bırakıyorum başka bişey veriypruö ama genel olarak bir şekilde yediriyorum az yerse o gün daha sık yemej veriyorum kendi yemeğini yemezse benim yemeğimden veriyorum gibi bir de yemek konusunda biz bile her gün adam gibi yemek mi yiyoruz sanki bazen canımız istemiyor mesela o yüzden yemek konusuna artık takılmıyorum
Yok bebeğiniz için. Uyku eğitmeni falan diyorlar ya. Öyle bir şeyi kastetmiştim.Bizde de öyle oldu. Sol cikti sağ çıkmaya çalışıyor ama olmuyor kadar yoruyor ki bebegimi agresiflesiyor. Uyumak istemiyor, iştahsız cok zorluyor
Ben kontrol ettiğimde hep baya şişti şuanda da öyle baya sis ama bir türlü cikmiyorOf o kadar zor mubizim de geçen gece alnı çok sıcakladı ve çok kalktı diş diye düşünüyorum ama 2 aydır diş diyorum gelen giden yok
Benimki kilo aldıktan sonra oldu söylemiştim ama burnunda da bişeu olabilir et parçası gibi KBB gitmesi lazım bişey yok geçer diyor ama geçtiği yokHorlama için mi doktora gidecek canım? Bende eşime git bunun çözümünü bul diyorum gitmiyor, evin bir ucundan diğer ucuna kapı kapalı olmasına rağmen horlama sesi geliyor, biz artık ayrı yataklarda uyuyoruz çocuğu uyandırıyor horlaması ile bende aşırı rahatsız oluyorum valla ne yapacaz böyle bilmiyorum breathe right aldık kullandı ama işe yaramadı valla inanın aşırı sıkıntılı bir durum komik gelebilir bazılarına ama çok rahatsızım bu durumdan
Uyuyan bebek büyür diyorlar zatenUykudan çok çekmeyenlerin iddiası buyada çocuğun beslenme ve kilosuna ileri takıntılı olan ama dediğim gibi çocuk uyumadı mı ne yiyor ne yediğinin hayrı oluyor
Bence uzun vadede hepsi önemli bir problem. Daha geçen hafta 6,5 yaşında oğlu olan biriyle yemek yedik. Çocuk sofraya oturmuyor ve sadece patatesle besleniyor neredeyse. Anne çatalla peşinden gidip patates yediriyor. 5 yaşında hala anne babayla yatan çocuk da var. Bunlar özellikle bizim toplumda çok sık rastlayabildiğimiz örnekler. Büyüyünce geçer ya da azalır gibi düşünüyorux ama problem daha da büyüyor. O yüzden bu uyku ve beslenme alışkanlıklarını mümkün olan en erken yaşta çözmek gerekli. Çünkü özellikle 3 yaşından sonra davranış değiştirmek inanılmaz zor ve bazen mümkün değil. Bu süreçlerde annelerin çok zorlanıyor olması bence tamamen desteksizlikten. Bütün iş yükü bir kişinin omuzlarında olunca ve babalar işin ucundan tutmayınca, kararlılık gösterecek sabır da olmuyor tahammül de.Kesinlikle sonuna kadar katılıyorum. Bende hep uyumayan bebek daha zor derim gerçekten öyle. Yemeğin alternatifi var ama uykunun yok malesef. Bunu anca uykusuz kalan uyuyamayan anneler bilir
Evet uykunun alternatifi yok.. kendinize ayırmak hic bir alanınız olmuyor, benim kizim benle yatağa giriyor benle kalkıyor gece boyu ben olmasam uyumuyor. Ciddi ciddi psikolojim bir ara bozulmuştu. Banyo yapmak için tuvalete girmek için bile surekli bir mücadele gerekiyor.Kesinlikle sonuna kadar katılıyorum. Bende hep uyumayan bebek daha zor derim gerçekten öyle. Yemeğin alternatifi var ama uykunun yok malesef. Bunu anca uykusuz kalan uyuyamayan anneler bilir
Bunu yapmak çok zor ama mesela benim eşime ailesi oda bile yapmamış bu yaşına kadar şimdi çocuğuma oda yapmak istiyorum nasılsa yatmayacak niye yapıyoruz diyor oda sadece uyumak için değil ki böyke alıştırmak lazım ayrı uyumaya eşyalarına alışacak yatağına alışacak gündüz odada uyutucam bir süre sonra alışacak diye düşünüyorum işte öoğu şey anne babadan gekiyor çocukları çok doğru büyütmemiz lazımBence uzun vadede hepsi önemli bir problem. Daha geçen hafta 6,5 yaşında oğlu olan biriyle yemek yedik. Çocuk sofraya oturmuyor ve sadece patatesle besleniyor neredeyse. Anne çatalla peşinden gidip patates yediriyor. 5 yaşında hala anne babayla yatan çocuk da var. Bunlar özellikle bizim toplumda çok sık rastlayabildiğimiz örnekler. Büyüyünce geçer ya da azalır gibi düşünüyorux ama problem daha da büyüyor. O yüzden bu uyku ve beslenme alışkanlıklarını mümkün olan en erken yaşta çözmek gerekli. Çünkü özellikle 3 yaşından sonra davranış değiştirmek inanılmaz zor ve bazen mümkün değil. Bu süreçlerde annelerin çok zorlanıyor olması bence tamamen desteksizlikten. Bütün iş yükü bir kişinin omuzlarında olunca ve babalar işin ucundan tutmayınca, kararlılık gösterecek sabır da olmuyor tahammül de.
Kesinlikle öyle. Yani bu söyleyeceğim yanlış anlaşılmasın lütfen ama çocuklarımızdaki bu davranışlar esasen biz anne babalardan kaynaklanıyor. Tabi fiziksel bir rahatsızlığı olmadığını varsayıyorum. Çok ufak bir örnek vericem. Mesela çocuk sürekli kucağınıza gelmek istiyor ve bunu ağlayarak ifade ediyor. Benimki çok yapıyordu bunu. Sanki bir yeri acımış gibi deli gibi ağlıyordu. Ve ben gidip kucağıma alıyordum. Eşim dedi ki; bak bunu yaparak ağlamasını pekiştiriyorsun. Önce dikkate almadım. Ama cidden her istediği olmayınca saçma sapan ağla krizine giriyordu. Bir gün karar verdim ve ağlasa da dediğini yapmadım. Sabırla bekledim. Ve sustuğunda kucağıma aldım sevdim. Bir süre sonra ağlayarak bir şey elde edemeyeceğini anladı. Şu an hala arada deniyor. Ağlayacak gibi oluyor. Suratına bakıp şşşt diyorum. Bekliyor öyle. Sonra devam ediyoruz.Bunu yapmak çok zor ama mesela benim eşime ailesi oda bile yapmamış bu yaşına kadar şimdi çocuğuma oda yapmak istiyorum nasılsa yatmayacak niye yapıyoruz diyor oda sadece uyumak için değil ki böyke alıştırmak lazım ayrı uyumaya eşyalarına alışacak yatağına alışacak gündüz odada uyutucam bir süre sonra alışacak diye düşünüyorum işte öoğu şey anne babadan gekiyor çocukları çok doğru büyütmemiz lazım
Çocuklarımızı biz yetiştiriyoruz ve nasıl yetiştirirsek o şekilde büyüyor ve bazı alışkanlıklar kazanıyorlar evet ama şunu da unutmamak lazım ki bizim de elimizde olmayan durumlar var. Bazen ne yaparsan yap çocuk istemedikten sonra uyum sağlamıyor. Ne kadar bebek ve çocuk olsalar da aslında bireyler ve onların da karakteri, huyları, damak tadı, sevdiği/sevmediği durumlar var. Kısaca bazen bazı şeylere müdahale edemiyorsun. Annem bize hiç yemek seçtirmezdi tabağa ne koyduysa onu yemek zorundaydık ama benim bir mantar takıntım vardı annem ne yaparsa yapsın o mantarı bana yediremezdi hala bile mantar tüketmem mesela. Ne demişler huy çıkar can çıkmazBence uzun vadede hepsi önemli bir problem. Daha geçen hafta 6,5 yaşında oğlu olan biriyle yemek yedik. Çocuk sofraya oturmuyor ve sadece patatesle besleniyor neredeyse. Anne çatalla peşinden gidip patates yediriyor. 5 yaşında hala anne babayla yatan çocuk da var. Bunlar özellikle bizim toplumda çok sık rastlayabildiğimiz örnekler. Büyüyünce geçer ya da azalır gibi düşünüyorux ama problem daha da büyüyor. O yüzden bu uyku ve beslenme alışkanlıklarını mümkün olan en erken yaşta çözmek gerekli. Çünkü özellikle 3 yaşından sonra davranış değiştirmek inanılmaz zor ve bazen mümkün değil. Bu süreçlerde annelerin çok zorlanıyor olması bence tamamen desteksizlikten. Bütün iş yükü bir kişinin omuzlarında olunca ve babalar işin ucundan tutmayınca, kararlılık gösterecek sabır da olmuyor tahammül de.
biz kızıma oda yaptık . Gündüz bikaç kere uyuttum odasında . Geceleri hep bizimle uyuyor. Anne yanı park yatağı bizim yatakla aynı hizaya getirdim duvar tarafına koydum . Oraya yatırıyorum bazen ortamıza alıyorum. Ben de yavaş yavaş kendi odasına alıştırmak istiyorum ama geceleri ayrı yatırabileceğimi sanmıyorum çünkü çok uyanıyor. Bi de biraz daha bilinçli olduğu zamanı bekliyorum açıkçası . Belki şöyle 5-6 aylıkken ayırsam olurdu ama şu an hem anlıyor hem anlamıyor . Arada kalmış bir dönemde . Bi de 2Bunu yapmak çok zor ama mesela benim eşime ailesi oda bile yapmamış bu yaşına kadar şimdi çocuğuma oda yapmak istiyorum nasılsa yatmayacak niye yapıyoruz diyor oda sadece uyumak için değil ki böyke alıştırmak lazım ayrı uyumaya eşyalarına alışacak yatağına alışacak gündüz odada uyutucam bir süre sonra alışacak diye düşünüyorum işte öoğu şey anne babadan gekiyor çocukları çok doğru büyütmemiz lazım
Oğlumun odası var ama oda ayırma konusunda ben çok gevşeğim sanırım hiç niyetim yok oğlumla yatmaya devam ediyorumbiz kızıma oda yaptık . Gündüz bikaç kere uyuttum odasında . Geceleri hep bizimle uyuyor. Anne yanı park yatağı bizim yatakla aynı hizaya getirdim duvar tarafına koydum . Oraya yatırıyorum bazen ortamıza alıyorum. Ben de yavaş yavaş kendi odasına alıştırmak istiyorum ama geceleri ayrı yatırabileceğimi sanmıyorum çünkü çok uyanıyor. Bi de biraz daha bilinçli olduğu zamanı bekliyorum açıkçası . Belki şöyle 5-6 aylıkken ayırsam olurdu ama şu an hem anlıyor hem anlamıyor . Arada kalmış bir dönemde . Bi de 2
Yaşına kadar sizinle yatmasında problem yok diyen doktorlar var takmıyorum o yüzden ya.
11.5 olması gerekiyor demişti doktor bizeHastayken yanlış çıkabilir . İyileşince getirin tahlillerine öyle bakalım dedi canım aslında çok düşük değilmiş sizin. Bizim 10,3 tü 9. Ayda
Kendime de bebeğime de güvenemediğim için almadım, bi ara düşündüm alacaktım sonra istikrarlı olamayacağımı düşündüm vazgeçtimYok bebeğiniz için. Uyku eğitmeni falan diyorlar ya. Öyle bir şeyi kastetmiştim.
Evet bizimki de kilodan sonra oldu, gitmiyor kilo da vermeye yeltenmiyorBenimki kilo aldıktan sonra oldu söylemiştim ama burnunda da bişeu olabilir et parçası gibi KBB gitmesi lazım bişey yok geçer diyor ama geçtiği yok
Ben de uzun süre ayırmam gibi geliyor . Yani illaki ayrılır ya. Benim kuzenimin kızı 4 yaşına kadar onlarla yattı. Odası da yoktu. 4 yaşına geldiğinde ayırmak için mobilyacıya giidip kendi yatağını dolabını seçtirdiler .kendi heveslenerek ayrıldı mobilyasını seçtiğinde. 4 yaş da geç denir mesela uzmanlara göreOğlumun odası var ama oda ayırma konusunda ben çok gevşeğim sanırım hiç niyetim yok oğlumla yatmaya devam ediyorum
Hamileyken oda yapmıştık doğumdan sonra kısa bir süre yatak odasında park yatakta bizimle yattı. Sonra geceleri uyumadığı için eşim uykusuz kaldı ve kızımla beraber salona transfer oldukBunu yapmak çok zor ama mesela benim eşime ailesi oda bile yapmamış bu yaşına kadar şimdi çocuğuma oda yapmak istiyorum nasılsa yatmayacak niye yapıyoruz diyor oda sadece uyumak için değil ki böyke alıştırmak lazım ayrı uyumaya eşyalarına alışacak yatağına alışacak gündüz odada uyutucam bir süre sonra alışacak diye düşünüyorum işte öoğu şey anne babadan gekiyor çocukları çok doğru büyütmemiz lazım
Ben de aynen sizin gibi yapıyorum illaki ayrılacaklar ilerde doktorumda 2 sene yatmalısın ekstra bir sorun olmadıkça dedi. Odası var seneye ayırmayı düşünüyorumbiz kızıma oda yaptık . Gündüz bikaç kere uyuttum odasında . Geceleri hep bizimle uyuyor. Anne yanı park yatağı bizim yatakla aynı hizaya getirdim duvar tarafına koydum . Oraya yatırıyorum bazen ortamıza alıyorum. Ben de yavaş yavaş kendi odasına alıştırmak istiyorum ama geceleri ayrı yatırabileceğimi sanmıyorum çünkü çok uyanıyor. Bi de biraz daha bilinçli olduğu zamanı bekliyorum açıkçası . Belki şöyle 5-6 aylıkken ayırsam olurdu ama şu an hem anlıyor hem anlamıyor . Arada kalmış bir dönemde . Bi de 2
Yaşına kadar sizinle yatmasında problem yok diyen doktorlar var takmıyorum o yüzden ya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?