- 23 Eylül 2015
- 335
- 440
- 31
Canım benim bebeğim uyumak istediğinde yapıyor böyle hem emiyor hem kızıyor ağlıyor falan uyutmaya çalışınca duruyor
Canım benim bebeğim uyumak istediğinde yapıyor böyle hem emiyor hem kızıyor ağlıyor falan uyutmaya çalışınca duruyorHanımlar benim bebem meme emerken sonuna doğru sürekli tepiniyior itiyor elleriyle vuruyor ben bu durumu memede süt bitti heralde diye yorumladım sıkıyorum geliyor ama öyle yapınca gazı mi var acaba diyorum gazını çıkarıyorum tekrar memeye donduruyorum gene o şekilde yapıyor memeye iki eliyle ovuyor sıkıyor ağzıyla uzatıyor sonra ayırıyorum memeden normal duruyor.hani doydum acaba diye tereddutte kalıyorum.yazilanlar hep doyunca memeyi bırakır mutlu olur bebek huzurlu olur ama benimki kavga ediyor ayrılırken kendi bırakmıyor ben çıkarıyorum.doymadi desem gülmez dimi ağlar sürekli uyuyorda uff bu işi 3 ay oldu çözemedim hala.anca bebeğim kendi doydum diyene kadar inanmayacam galiba
İkisini birden reddetmişti. Ben de de browns Antikolik biberonu vardı avent antikolik ve cihcco cam biberonu vardı ayrım yapmıyordu şimdi sadece cihcconu biberonunu alıyor diğer ikisini reddediyor akışından değil. Cihcoonun ucu meme ucu gibi geniş başlıklı bence ondan dolayı yoksa akış hızları hemen hemen aynı kendim denedim. Mama istemiyor süt verince içiyor. Bi tek SMA comfort bunu seviyordu ben bi sürü mama aldım tatırdım SMA yı sevmişti ilk maması da buydu hatta ama onu da reddediyor şu an. Çok aç olursa onu da reddetmeyeceğini düşünüyorumYa benim kız da sariligi var diye mama+meme gidiyorduk sonra mamayi çok vermediğim için bıraktım ben. Geçenlerde ben de yetersiz hissettim emmedi biberonu şaşırdım iki kere daha denedim farklı zamanlarda biberonu emen kiz emmiyor. Biberonu emmesini isterim ne olur ne olmaz sut sağmak gerekebilir, mama verilebilir.
Tabi bebegin memeyi tercih etmesi çok iyi dediğin gibi o emdikce illaki sut üretimi olur bir de sütüm var diye düşünmek en güzeli bence de katılıyorum
Senin bebis mamayi mi reddediyor biberonu mu?
Aslında lezzetli sevebilecegi bir mama var mıdır denemeye devam etmek istiyorum önerilere açığım anneler
Bende hepsi var canım aldım benim ki bu aralar cihocconun biberonunu seviyor bugün de sütümü verdim aldı. Ama sadece cihcconu. Biberonu ile aldı onu da homurdana homurdanaKaşıkla veriyorum bende bazen istemiyor kalkmak istiyor kucağımdan kaşık biberonu itiyor.mama olursa ısrar etmiyorum ama sütümü isittiysam yazık olur diye biberonla veriyorum üst üste vermedikçe red olmuyor günde birkere bazen hiç biberon vermiyorum .geçen kardesim Dr browns güzel obiberondan al ben hem emzirdim hep o biberonla sütümü verdim dedi 20 dk içiyor ter içinde kalıyordu dedi.uydum onun aklına aldım bir kere verdim üstelik ters cevirdigimde şakır şakır damliyordu ertesi gün meme ucumd ayara olustu.3 günde unuttu o biberonun ucunu emiş şeklini duzeltince yara hemen düzeldi.3. gün sonunda.ben başından beri aveti veriyorum akisida yavaş ters cevirdigimde akmıyor.tavsiye ederim
Çok dolusun streslisin gerginsin .bu gerginliğini ufacık bebede görmüş hissetmiş ondandır huzursuzluğu ağlamaları ilk önce kendini sev kendinle ilgilen sonra bebeğimle hayatım bak bu gerginlik hayatı boyunca yansıyor.benim kardesimde senin gibi hamileliğinde ve çocuk doğduğunda çok gergindi herkese annemle benle eşiyle durup kurup yuksek tonda kavga ederdi.çocuk çok huysuzdu hiç durmuyordu uyumuyordu.suanda 4 yaşına girecek okadar hareketliydi ki hiç durmadı yerinde sürekli koltuk tepelerinde laf dinlemiyor hayır bilmiyordu ve yeni konuşmaya başladı çok gergindi kardeşim herkesle bagaratak konuşuyor esiylede yüksek tonda kavga eder annemlede.lutfen ilk önce sakin ol sorunlar halledilir eşle konuşarak ama bebeğime gerginliğini yansıtma o küçücük bedenler negatif enerjiyide pozitifide sünger gibi çekiyor hep yumuşak tonda duysun senin sesini eminim ozaman daha huzurlu duracak.esinde haksız olduğunun farkında o konuda konuşmadığını göre.Not: yazdıktan sonra farkettim kızlar, ne yazmışım ama kusura bakmayın, çok doluyum
Kızlar bakamadım kaç gündür, cevaplar birikmiş, yazan herkese tek tek teşekkür ederim. Alıntı yapmıştım ama sayfa silmiş onları, tek tek bakamıyorum da, yanlış anlamayın, bikaç yorumu okurken içim acıdı, ağladım. Samimi olduğum için yazmak istedim bunu kusura bakmayın. Tekrar geçmişe bakarsam yeniden okuyup üzülürüm diye bakmıyorum. Belki de cevap yazarken üzüleceğimi bildiğim için bikaç gündür siteye girmeye cesaret edemedim. Yorumlar belki bu yğzden silindi. Bilemiyorum. Üzülmem sizlik değil, bazı şeyleri sizden de okumak üzdü beni. Eşim yardım eder, bebeği pışpışlayarak
oyalar, yemek yerim o arada. Oynar bebeğimizle. Bebekle ilgilenirken bişey istersem yapar. Beşiği sallar. Ama çok uzun süreli değil, kısa süreli yarım saat falan. Olsun ben ona da razıyım. Bazı geceler o da baktı, hakkını yiyemem. Eve bişey alınacaksa alır. Ama eşimle bu günlerde aramız kötü. Düşündüm, lohusalığımda kaç gündüz kaç gece tek başıma kaldım ben. Annemi kovdu evden. Tek kaldım. Kendi annesi hastayım diye gelmedi( yalan, ortalık karıltırma peşinde, iftira attı bana). O gecelerde su içmek için bile fırsatım olmadı. Bebeğim ağlardı, ben ameliyatlıyım, acemiyim, bebeğimle bende ağlardım. Hala çok ağrılarım oluyor, belki de o günlerde dinlenemediğim için. Eşim bazen yanımda yatardı bazen yatmazdı. Güçlü olacam ayağına, yanımda yatmadığı zaman yardım da istemedim. Ama çok zoruma gitti. Bakıyorum da, hayatımın en zor günleriydi, yardıma en muhtaç olduğum zamanlardı, tuvalete bile gitmek zordu ve tek başımaydım. Kahvaltıyı 3 te yaptığım oldu, ve neredeyse aç yattığım oldu. Geçti mi geçti ama nasıl geçti bana sorun. Günlerdir doğru düzgün konuşmuyoruz artık eşimle. birikti bişeyler ve patladım artık. Kendini haklı görmesinden, her gün azar işitmekten, tartışmaktan yoruldum, sürekli olarak yine neyi şikayet edecek diye gerilmekten yoruldum. Annemi ailemi şikayet edecek diye strese girmekten sıkıldım. Annen niye böyle yapıyor ne demek istiyor demesinden sıkıldım. Sürekli olarak beni dinlemiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, ben yalancı mıyım demesinden sıkıldım. Sürekli savunma durumundayım. son kavgada, başım ağrıyor detayları anlamıyorum dedi, bende o sırada boş bulundum gün içinde yaptığımı anlattım. Kendi de anlatmıştı öncesinde. Ne bileyim çıktı ağzımdan, bağırdı bana, sen beni dinlemiyor musun diye. En sonunda patladım. Boşanaşım dedim, eşyalarımı toplamaya başladım. Boşanmayı koz olarak mı kullanıyorsun diye ona da kızdı. Boşanamk istiyor musun diyorum, hayır ama sen istiyorsun diyor. Bende istemiyorum diyorum. Hamileyken eski sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kadına mesajlarını görmüştüm. Kadın evli, çocuklu. Hamileyim diye ses etmedim o zaman, bebwğime bişey olur diye korktum. O gün o bana kızınca bende ona söyledim o mesajları gördüğümü. İlk başta sana kızgındım dedi. Ama o mesajlar farklı yıllarda da varmış, bende dedim kaç kere farklı zamanlarda mesaj atmışsın ne umuyordun da mesaj attın dedim, devamı gelse ne yapacaktın dedim. Bana kızgınlığı bahane etme dedim. Haksız mıyım ama, hadi diyelim o gün kızgındın ondan öncede mesaj atmış. Her sinirlendiğinde o kadına mesaj atması normal mi ? İnanın yeni birisi olsa, internette veya başka bir yerde ilk kez tanıştığı biri olsa koymazdı bu kadar. Yıllar evvelden kalmış, evli bsrklı biri ile yazıştığını görünce delirtti beni. Üstelik( kendisi demedi anası dedi, anası da hamile gelinine niye anlatırsa bunu o da muamma), benden önce ilişkileri varken bile kadın evliymiş ama eşim bunu sonradan öğrenmiş. Düşünün yani kadın evliyken benimki ile yazışıyor, aradan yıllar geçiyor benimki yine bu kadına mesaj atıyor. Savunulacak nesi var bunun. Eşyalarımı topladım gidecektim ama bir süre daha kalmaya karar verdim. Aklımda bşşeyler var. Günler geçti eşim kişisi hala konuşmuyor çok fazla, soğuk davranıyor bana. Kendini mi hala haklı görüyor( masum olduğunu düşünüyor ve ona güvenmediğim için mi kızgın) yoksa kendini suçlu mu gördüğü için konuşmuyor bilmiyorum. Onun bana kızma sebebi de ben onu dinlemiyormuşum, itiraz ediyormuşum. Herhangi bir konuda bu böyleymiş. Ama ben o kadından bahsedince, or..u diye o kadından bahsedince hiç birşey demiyor. Durup durup başka şeyler söylüyor. Bide o günlerde ilaç alınacaktı. İlk gün ilacı aldı geldi ama katkılı, içime sinmedi. Dedim bunu bebeğe kullanmayalım. Ocean d3 var ya onu kullanalım dedim, internetten resmini gönderdim ama yanlış göndermişim. Buldu geldi ay dedim yanlış olmuş, doğrusu bu . Kasıtlı mı yaoıyorsun diye ona da kızmıştı. Dedim çocukla ikgşkenmekten kafa mı kaldı. Bide dediğim gibi sürekli azar, gerginliği falan şnanın çok yoruldum ben artık. Dikkatim dağılıyor hata yapıyorum. Dedim bu sebeple hatam var kasıt yok. Kasıtlıymış yaptıklarım. O gün kavaga edince böyle diyor bana. Ama o kadına attığı mesajlar için bişey demiyor. Ben ne diyorum sen ne diyorsun aynı şey mi diye bağırdım. Şimdi siz söyleyin hangisi daha önemli daha büyük suç.
Geçmiş mesajlarını okumadım fakat şu yazdıklarını okuyunca senin adına üzüldüm.Bu adam seni fiziksel olmasa da aldatmış bahanesini de seninle tartışmak olarak sunmuş.Alttan alttan tartisirsak.baska kadına yazabilirim hakkını kendinde görüyor.Elbette evliliktir tatsizliklar olur fakat bir lohusaya bu şekilde davranılmamali.Anneni evden kovmasina üzüldüm.Haksiz da olsa annen eğer anneni anne yerine koymuyorsa ileride evladına nasıl babalik edecek.Benim başıma gelseydi bir süre uzaklasirdim o evden de,o eşten de.Dogru kararı yine sen verexeksin rabbim içine ferahlık versinNot: yazdıktan sonra farkettim kızlar, ne yazmışım ama kusura bakmayın, çok doluyum
Kızlar bakamadım kaç gündür, cevaplar birikmiş, yazan herkese tek tek teşekkür ederim. Alıntı yapmıştım ama sayfa silmiş onları, tek tek bakamıyorum da, yanlış anlamayın, bikaç yorumu okurken içim acıdı, ağladım. Samimi olduğum için yazmak istedim bunu kusura bakmayın. Tekrar geçmişe bakarsam yeniden okuyup üzülürüm diye bakmıyorum. Belki de cevap yazarken üzüleceğimi bildiğim için bikaç gündür siteye girmeye cesaret edemedim. Yorumlar belki bu yğzden silindi. Bilemiyorum. Üzülmem sizlik değil, bazı şeyleri sizden de okumak üzdü beni. Eşim yardım eder, bebeği pışpışlayarak
oyalar, yemek yerim o arada. Oynar bebeğimizle. Bebekle ilgilenirken bişey istersem yapar. Beşiği sallar. Ama çok uzun süreli değil, kısa süreli yarım saat falan. Olsun ben ona da razıyım. Bazı geceler o da baktı, hakkını yiyemem. Eve bişey alınacaksa alır. Ama eşimle bu günlerde aramız kötü. Düşündüm, lohusalığımda kaç gündüz kaç gece tek başıma kaldım ben. Annemi kovdu evden. Tek kaldım. Kendi annesi hastayım diye gelmedi( yalan, ortalık karıltırma peşinde, iftira attı bana). O gecelerde su içmek için bile fırsatım olmadı. Bebeğim ağlardı, ben ameliyatlıyım, acemiyim, bebeğimle bende ağlardım. Hala çok ağrılarım oluyor, belki de o günlerde dinlenemediğim için. Eşim bazen yanımda yatardı bazen yatmazdı. Güçlü olacam ayağına, yanımda yatmadığı zaman yardım da istemedim. Ama çok zoruma gitti. Bakıyorum da, hayatımın en zor günleriydi, yardıma en muhtaç olduğum zamanlardı, tuvalete bile gitmek zordu ve tek başımaydım. Kahvaltıyı 3 te yaptığım oldu, ve neredeyse aç yattığım oldu. Geçti mi geçti ama nasıl geçti bana sorun. Günlerdir doğru düzgün konuşmuyoruz artık eşimle. birikti bişeyler ve patladım artık. Kendini haklı görmesinden, her gün azar işitmekten, tartışmaktan yoruldum, sürekli olarak yine neyi şikayet edecek diye gerilmekten yoruldum. Annemi ailemi şikayet edecek diye strese girmekten sıkıldım. Annen niye böyle yapıyor ne demek istiyor demesinden sıkıldım. Sürekli olarak beni dinlemiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, ben yalancı mıyım demesinden sıkıldım. Sürekli savunma durumundayım. son kavgada, başım ağrıyor detayları anlamıyorum dedi, bende o sırada boş bulundum gün içinde yaptığımı anlattım. Kendi de anlatmıştı öncesinde. Ne bileyim çıktı ağzımdan, bağırdı bana, sen beni dinlemiyor musun diye. En sonunda patladım. Boşanaşım dedim, eşyalarımı toplamaya başladım. Boşanmayı koz olarak mı kullanıyorsun diye ona da kızdı. Boşanamk istiyor musun diyorum, hayır ama sen istiyorsun diyor. Bende istemiyorum diyorum. Hamileyken eski sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kadına mesajlarını görmüştüm. Kadın evli, çocuklu. Hamileyim diye ses etmedim o zaman, bebwğime bişey olur diye korktum. O gün o bana kızınca bende ona söyledim o mesajları gördüğümü. İlk başta sana kızgındım dedi. Ama o mesajlar farklı yıllarda da varmış, bende dedim kaç kere farklı zamanlarda mesaj atmışsın ne umuyordun da mesaj attın dedim, devamı gelse ne yapacaktın dedim. Bana kızgınlığı bahane etme dedim. Haksız mıyım ama, hadi diyelim o gün kızgındın ondan öncede mesaj atmış. Her sinirlendiğinde o kadına mesaj atması normal mi ? İnanın yeni birisi olsa, internette veya başka bir yerde ilk kez tanıştığı biri olsa koymazdı bu kadar. Yıllar evvelden kalmış, evli bsrklı biri ile yazıştığını görünce delirtti beni. Üstelik( kendisi demedi anası dedi, anası da hamile gelinine niye anlatırsa bunu o da muamma), benden önce ilişkileri varken bile kadın evliymiş ama eşim bunu sonradan öğrenmiş. Düşünün yani kadın evliyken benimki ile yazışıyor, aradan yıllar geçiyor benimki yine bu kadına mesaj atıyor. Savunulacak nesi var bunun. Eşyalarımı topladım gidecektim ama bir süre daha kalmaya karar verdim. Aklımda bşşeyler var. Günler geçti eşim kişisi hala konuşmuyor çok fazla, soğuk davranıyor bana. Kendini mi hala haklı görüyor( masum olduğunu düşünüyor ve ona güvenmediğim için mi kızgın) yoksa kendini suçlu mu gördüğü için konuşmuyor bilmiyorum. Onun bana kızma sebebi de ben onu dinlemiyormuşum, itiraz ediyormuşum. Herhangi bir konuda bu böyleymiş. Ama ben o kadından bahsedince, or..u diye o kadından bahsedince hiç birşey demiyor. Durup durup başka şeyler söylüyor. Bide o günlerde ilaç alınacaktı. İlk gün ilacı aldı geldi ama katkılı, içime sinmedi. Dedim bunu bebeğe kullanmayalım. Ocean d3 var ya onu kullanalım dedim, internetten resmini gönderdim ama yanlış göndermişim. Buldu geldi ay dedim yanlış olmuş, doğrusu bu . Kasıtlı mı yaoıyorsun diye ona da kızmıştı. Dedim çocukla ikgşkenmekten kafa mı kaldı. Bide dediğim gibi sürekli azar, gerginliği falan şnanın çok yoruldum ben artık. Dikkatim dağılıyor hata yapıyorum. Dedim bu sebeple hatam var kasıt yok. Kasıtlıymış yaptıklarım. O gün kavaga edince böyle diyor bana. Ama o kadına attığı mesajlar için bişey demiyor. Ben ne diyorum sen ne diyorsun aynı şey mi diye bağırdım. Şimdi siz söyleyin hangisi daha önemli daha büyük suç.
Geçmiş konuşmaları bilmiyorum ama sana şu kadar söyleyebilirim, bende eşimden tam olarak istediğim desteği göremedim. Kendince destek oluyo ama Bebiş 2 buçuk aylık ve hala ayrı odalarda yatıyoruz mesela, 10 gün olmuştu doğum yapalı annemle eşim saçma biseyden tartıştılar ve annem gitti, kovmak filan olmadı ama ben o zamandan beri tek başıma bakıyorum bebeğime. Yer yer dediğin gibi çok zorlandık ama bı şekilde idare ettik hala da etmeye çalışıyoruz. Bunları kendini yalnız hissetme diye anlatıyorum. Bebekle hayatımız tamamen değişiyor , eşler de başka bı psikoloji yaşıyor sanırım farklı bı sorumluluk duygusu, farklı bı adaptasyon süreci. Ben hiç biseye zorlamayarak. Talepte bulunmayarak ve bebek konusunda büyük destekler beklemeyerek çözdüm durumu. Aksi durumda gerçekten psikoloji çöküyor. Zor olsa da zevkle bakıyorum çocuğuma, sende böyle düşün. O mesaj konusuna bişey diyemicem. Eğer o kadını unutamadiysa o zaman defolup gitsin. Ne çocuk yapmış bı de . Yok unuttu ise ne diye yazıyo bunun bahanesi olmaz. Ergen miyiz sana kızdım ona mesaj attım nedirNot: yazdıktan sonra farkettim kızlar, ne yazmışım ama kusura bakmayın, çok doluyum
Kızlar bakamadım kaç gündür, cevaplar birikmiş, yazan herkese tek tek teşekkür ederim. Alıntı yapmıştım ama sayfa silmiş onları, tek tek bakamıyorum da, yanlış anlamayın, bikaç yorumu okurken içim acıdı, ağladım. Samimi olduğum için yazmak istedim bunu kusura bakmayın. Tekrar geçmişe bakarsam yeniden okuyup üzülürüm diye bakmıyorum. Belki de cevap yazarken üzüleceğimi bildiğim için bikaç gündür siteye girmeye cesaret edemedim. Yorumlar belki bu yğzden silindi. Bilemiyorum. Üzülmem sizlik değil, bazı şeyleri sizden de okumak üzdü beni. Eşim yardım eder, bebeği pışpışlayarak
oyalar, yemek yerim o arada. Oynar bebeğimizle. Bebekle ilgilenirken bişey istersem yapar. Beşiği sallar. Ama çok uzun süreli değil, kısa süreli yarım saat falan. Olsun ben ona da razıyım. Bazı geceler o da baktı, hakkını yiyemem. Eve bişey alınacaksa alır. Ama eşimle bu günlerde aramız kötü. Düşündüm, lohusalığımda kaç gündüz kaç gece tek başıma kaldım ben. Annemi kovdu evden. Tek kaldım. Kendi annesi hastayım diye gelmedi( yalan, ortalık karıltırma peşinde, iftira attı bana). O gecelerde su içmek için bile fırsatım olmadı. Bebeğim ağlardı, ben ameliyatlıyım, acemiyim, bebeğimle bende ağlardım. Hala çok ağrılarım oluyor, belki de o günlerde dinlenemediğim için. Eşim bazen yanımda yatardı bazen yatmazdı. Güçlü olacam ayağına, yanımda yatmadığı zaman yardım da istemedim. Ama çok zoruma gitti. Bakıyorum da, hayatımın en zor günleriydi, yardıma en muhtaç olduğum zamanlardı, tuvalete bile gitmek zordu ve tek başımaydım. Kahvaltıyı 3 te yaptığım oldu, ve neredeyse aç yattığım oldu. Geçti mi geçti ama nasıl geçti bana sorun. Günlerdir doğru düzgün konuşmuyoruz artık eşimle. birikti bişeyler ve patladım artık. Kendini haklı görmesinden, her gün azar işitmekten, tartışmaktan yoruldum, sürekli olarak yine neyi şikayet edecek diye gerilmekten yoruldum. Annemi ailemi şikayet edecek diye strese girmekten sıkıldım. Annen niye böyle yapıyor ne demek istiyor demesinden sıkıldım. Sürekli olarak beni dinlemiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, ben yalancı mıyım demesinden sıkıldım. Sürekli savunma durumundayım. son kavgada, başım ağrıyor detayları anlamıyorum dedi, bende o sırada boş bulundum gün içinde yaptığımı anlattım. Kendi de anlatmıştı öncesinde. Ne bileyim çıktı ağzımdan, bağırdı bana, sen beni dinlemiyor musun diye. En sonunda patladım. Boşanaşım dedim, eşyalarımı toplamaya başladım. Boşanmayı koz olarak mı kullanıyorsun diye ona da kızdı. Boşanamk istiyor musun diyorum, hayır ama sen istiyorsun diyor. Bende istemiyorum diyorum. Hamileyken eski sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kadına mesajlarını görmüştüm. Kadın evli, çocuklu. Hamileyim diye ses etmedim o zaman, bebwğime bişey olur diye korktum. O gün o bana kızınca bende ona söyledim o mesajları gördüğümü. İlk başta sana kızgındım dedi. Ama o mesajlar farklı yıllarda da varmış, bende dedim kaç kere farklı zamanlarda mesaj atmışsın ne umuyordun da mesaj attın dedim, devamı gelse ne yapacaktın dedim. Bana kızgınlığı bahane etme dedim. Haksız mıyım ama, hadi diyelim o gün kızgındın ondan öncede mesaj atmış. Her sinirlendiğinde o kadına mesaj atması normal mi ? İnanın yeni birisi olsa, internette veya başka bir yerde ilk kez tanıştığı biri olsa koymazdı bu kadar. Yıllar evvelden kalmış, evli bsrklı biri ile yazıştığını görünce delirtti beni. Üstelik( kendisi demedi anası dedi, anası da hamile gelinine niye anlatırsa bunu o da muamma), benden önce ilişkileri varken bile kadın evliymiş ama eşim bunu sonradan öğrenmiş. Düşünün yani kadın evliyken benimki ile yazışıyor, aradan yıllar geçiyor benimki yine bu kadına mesaj atıyor. Savunulacak nesi var bunun. Eşyalarımı topladım gidecektim ama bir süre daha kalmaya karar verdim. Aklımda bşşeyler var. Günler geçti eşim kişisi hala konuşmuyor çok fazla, soğuk davranıyor bana. Kendini mi hala haklı görüyor( masum olduğunu düşünüyor ve ona güvenmediğim için mi kızgın) yoksa kendini suçlu mu gördüğü için konuşmuyor bilmiyorum. Onun bana kızma sebebi de ben onu dinlemiyormuşum, itiraz ediyormuşum. Herhangi bir konuda bu böyleymiş. Ama ben o kadından bahsedince, or..u diye o kadından bahsedince hiç birşey demiyor. Durup durup başka şeyler söylüyor. Bide o günlerde ilaç alınacaktı. İlk gün ilacı aldı geldi ama katkılı, içime sinmedi. Dedim bunu bebeğe kullanmayalım. Ocean d3 var ya onu kullanalım dedim, internetten resmini gönderdim ama yanlış göndermişim. Buldu geldi ay dedim yanlış olmuş, doğrusu bu . Kasıtlı mı yaoıyorsun diye ona da kızmıştı. Dedim çocukla ikgşkenmekten kafa mı kaldı. Bide dediğim gibi sürekli azar, gerginliği falan şnanın çok yoruldum ben artık. Dikkatim dağılıyor hata yapıyorum. Dedim bu sebeple hatam var kasıt yok. Kasıtlıymış yaptıklarım. O gün kavaga edince böyle diyor bana. Ama o kadına attığı mesajlar için bişey demiyor. Ben ne diyorum sen ne diyorsun aynı şey mi diye bağırdım. Şimdi siz söyleyin hangisi daha önemli daha büyük suç.
Sağol canım, bebeğime asla bağırmıyorum o masumun suçu yok. Ama burafa keyfi bir.durum yok.. ben normalde inanılmaz sakinimdir. Ama o mesaj tüm dengemi bozdu. Atamıyorum içimden, gülemiyorum kimseye. Ben olmadığım biri gibi davranamam. Günlerdir baist şeyler hariç konuşmadık. Çok yıprandım. Ben onu hiç zzorlamadım hamileliğimde, ama o beni çok zorladı, sürekli azarladı, 3 şeyi çok isyrdim yapmadı. Hep tatlı dille çözmeye çalıştım, biraz kafam dağınık ama olsun o kadar değil mi?Çok dolusun streslisin gerginsin .bu gerginliğini ufacık bebede görmüş hissetmiş ondandır huzursuzluğu ağlamaları ilk önce kendini sev kendinle ilgilen sonra bebeğimle hayatım bak bu gerginlik hayatı boyunca yansıyor.benim kardesimde senin gibi hamileliğinde ve çocuk doğduğunda çok gergindi herkese annemle benle eşiyle durup kurup yuksek tonda kavga ederdi.çocuk çok huysuzdu hiç durmuyordu uyumuyordu.suanda 4 yaşına girecek okadar hareketliydi ki hiç durmadı yerinde sürekli koltuk tepelerinde laf dinlemiyor hayır bilmiyordu ve yeni konuşmaya başladı çok gergindi kardeşim herkesle bagaratak konuşuyor esiylede yüksek tonda kavga eder annemlede.lutfen ilk önce sakin ol sorunlar halledilir eşle konuşarak ama bebeğime gerginliğini yansıtma o küçücük bedenler negatif enerjiyide pozitifide sünger gibi çekiyor hep yumuşak tonda duysun senin sesini eminim ozaman daha huzurlu duracak.esinde haksız olduğunun farkında o konuda konuşmadığını göre.
İnan yeni biriyle tanışsa yazışsa, hatta açık konuşayım yatsa bu kadar koymazdı. Ama geçmiten birisi ile konuşması dokunda. Demek ki bunca yıldır unutamamış, benimmle öylesine evliymiş diye düşündüm. Kandırılmış hissediyorum.Geçmiş mesajlarını okumadım fakat şu yazdıklarını okuyunca senin adına üzüldüm.Bu adam seni fiziksel olmasa da aldatmış bahanesini de seninle tartışmak olarak sunmuş.Alttan alttan tartisirsak.baska kadına yazabilirim hakkını kendinde görüyor.Elbette evliliktir tatsizliklar olur fakat bir lohusaya bu şekilde davranılmamali.Anneni evden kovmasina üzüldüm.Haksiz da olsa annen eğer anneni anne yerine koymuyorsa ileride evladına nasıl babalik edecek.Benim başıma gelseydi bir süre uzaklasirdim o evden de,o eşten de.Dogru kararı yine sen verexeksin rabbim içine ferahlık versin
Kovması çok koydu bana canım. Haklı yanları olsa da öyle davranmamalıydı. Annem çok üzüldü hasta oldu. Sonra konuştular ama olan bana oldu. Eğer ihanet olmasa yine atabilirdiö bunları üzerimden. Ama başla ladın fikri, hele hele geçmişten gelen birisi çok koyuyor yüreğimeGeçmiş konuşmaları bilmiyorum ama sana şu kadar söyleyebilirim, bende eşimden tam olarak istediğim desteği göremedim. Kendince destek oluyo ama Bebiş 2 buçuk aylık ve hala ayrı odalarda yatıyoruz mesela, 10 gün olmuştu doğum yapalı annemle eşim saçma biseyden tartıştılar ve annem gitti, kovmak filan olmadı ama ben o zamandan beri tek başıma bakıyorum bebeğime. Yer yer dediğin gibi çok zorlandık ama bı şekilde idare ettik hala da etmeye çalışıyoruz. Bunları kendini yalnız hissetme diye anlatıyorum. Bebekle hayatımız tamamen değişiyor , eşler de başka bı psikoloji yaşıyor sanırım farklı bı sorumluluk duygusu, farklı bı adaptasyon süreci. Ben hiç biseye zorlamayarak. Talepte bulunmayarak ve bebek konusunda büyük destekler beklemeyerek çözdüm durumu. Aksi durumda gerçekten psikoloji çöküyor. Zor olsa da zevkle bakıyorum çocuğuma, sende böyle düşün. O mesaj konusuna bişey diyemicem. Eğer o kadını unutamadiysa o zaman defolup gitsin. Ne çocuk yapmış bı de . Yok unuttu ise ne diye yazıyo bunun bahanesi olmaz. Ergen miyiz sana kızdım ona mesaj attım nedir
Canım yazdıklarını okudum çok üzüldüm senin adına. Hamilelik, lohusalık en çok destek görmemiz gereken dönemken seni ilgisiz bırakmış, strese sokmuş hep. Sonra o mesajlar falan kesinlikle olmaması gereken şeyler. Ben senin yerinde olsam bir süre ordan uzaklaşırdım. Eşinin hatalarını anlaması lazım bu böyle olmaz. Evin stresli ortamı bebeği de etkiler hem. Biraz kafa dinlemek hem de sakinleşmek için ailenin yanına gidebilirsin. Eşin de bu süreçte belki daha farklı düşünmeye başlar.Not: yazdıktan sonra farkettim kızlar, ne yazmışım ama kusura bakmayın, çok doluyum
Kızlar bakamadım kaç gündür, cevaplar birikmiş, yazan herkese tek tek teşekkür ederim. Alıntı yapmıştım ama sayfa silmiş onları, tek tek bakamıyorum da, yanlış anlamayın, bikaç yorumu okurken içim acıdı, ağladım. Samimi olduğum için yazmak istedim bunu kusura bakmayın. Tekrar geçmişe bakarsam yeniden okuyup üzülürüm diye bakmıyorum. Belki de cevap yazarken üzüleceğimi bildiğim için bikaç gündür siteye girmeye cesaret edemedim. Yorumlar belki bu yğzden silindi. Bilemiyorum. Üzülmem sizlik değil, bazı şeyleri sizden de okumak üzdü beni. Eşim yardım eder, bebeği pışpışlayarak
oyalar, yemek yerim o arada. Oynar bebeğimizle. Bebekle ilgilenirken bişey istersem yapar. Beşiği sallar. Ama çok uzun süreli değil, kısa süreli yarım saat falan. Olsun ben ona da razıyım. Bazı geceler o da baktı, hakkını yiyemem. Eve bişey alınacaksa alır. Ama eşimle bu günlerde aramız kötü. Düşündüm, lohusalığımda kaç gündüz kaç gece tek başıma kaldım ben. Annemi kovdu evden. Tek kaldım. Kendi annesi hastayım diye gelmedi( yalan, ortalık karıltırma peşinde, iftira attı bana). O gecelerde su içmek için bile fırsatım olmadı. Bebeğim ağlardı, ben ameliyatlıyım, acemiyim, bebeğimle bende ağlardım. Hala çok ağrılarım oluyor, belki de o günlerde dinlenemediğim için. Eşim bazen yanımda yatardı bazen yatmazdı. Güçlü olacam ayağına, yanımda yatmadığı zaman yardım da istemedim. Ama çok zoruma gitti. Bakıyorum da, hayatımın en zor günleriydi, yardıma en muhtaç olduğum zamanlardı, tuvalete bile gitmek zordu ve tek başımaydım. Kahvaltıyı 3 te yaptığım oldu, ve neredeyse aç yattığım oldu. Geçti mi geçti ama nasıl geçti bana sorun. Günlerdir doğru düzgün konuşmuyoruz artık eşimle. birikti bişeyler ve patladım artık. Kendini haklı görmesinden, her gün azar işitmekten, tartışmaktan yoruldum, sürekli olarak yine neyi şikayet edecek diye gerilmekten yoruldum. Annemi ailemi şikayet edecek diye strese girmekten sıkıldım. Annen niye böyle yapıyor ne demek istiyor demesinden sıkıldım. Sürekli olarak beni dinlemiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, ben yalancı mıyım demesinden sıkıldım. Sürekli savunma durumundayım. son kavgada, başım ağrıyor detayları anlamıyorum dedi, bende o sırada boş bulundum gün içinde yaptığımı anlattım. Kendi de anlatmıştı öncesinde. Ne bileyim çıktı ağzımdan, bağırdı bana, sen beni dinlemiyor musun diye. En sonunda patladım. Boşanaşım dedim, eşyalarımı toplamaya başladım. Boşanmayı koz olarak mı kullanıyorsun diye ona da kızdı. Boşanamk istiyor musun diyorum, hayır ama sen istiyorsun diyor. Bende istemiyorum diyorum. Hamileyken eski sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kadına mesajlarını görmüştüm. Kadın evli, çocuklu. Hamileyim diye ses etmedim o zaman, bebwğime bişey olur diye korktum. O gün o bana kızınca bende ona söyledim o mesajları gördüğümü. İlk başta sana kızgındım dedi. Ama o mesajlar farklı yıllarda da varmış, bende dedim kaç kere farklı zamanlarda mesaj atmışsın ne umuyordun da mesaj attın dedim, devamı gelse ne yapacaktın dedim. Bana kızgınlığı bahane etme dedim. Haksız mıyım ama, hadi diyelim o gün kızgındın ondan öncede mesaj atmış. Her sinirlendiğinde o kadına mesaj atması normal mi ? İnanın yeni birisi olsa, internette veya başka bir yerde ilk kez tanıştığı biri olsa koymazdı bu kadar. Yıllar evvelden kalmış, evli bsrklı biri ile yazıştığını görünce delirtti beni. Üstelik( kendisi demedi anası dedi, anası da hamile gelinine niye anlatırsa bunu o da muamma), benden önce ilişkileri varken bile kadın evliymiş ama eşim bunu sonradan öğrenmiş. Düşünün yani kadın evliyken benimki ile yazışıyor, aradan yıllar geçiyor benimki yine bu kadına mesaj atıyor. Savunulacak nesi var bunun. Eşyalarımı topladım gidecektim ama bir süre daha kalmaya karar verdim. Aklımda bşşeyler var. Günler geçti eşim kişisi hala konuşmuyor çok fazla, soğuk davranıyor bana. Kendini mi hala haklı görüyor( masum olduğunu düşünüyor ve ona güvenmediğim için mi kızgın) yoksa kendini suçlu mu gördüğü için konuşmuyor bilmiyorum. Onun bana kızma sebebi de ben onu dinlemiyormuşum, itiraz ediyormuşum. Herhangi bir konuda bu böyleymiş. Ama ben o kadından bahsedince, or..u diye o kadından bahsedince hiç birşey demiyor. Durup durup başka şeyler söylüyor. Bide o günlerde ilaç alınacaktı. İlk gün ilacı aldı geldi ama katkılı, içime sinmedi. Dedim bunu bebeğe kullanmayalım. Ocean d3 var ya onu kullanalım dedim, internetten resmini gönderdim ama yanlış göndermişim. Buldu geldi ay dedim yanlış olmuş, doğrusu bu . Kasıtlı mı yaoıyorsun diye ona da kızmıştı. Dedim çocukla ikgşkenmekten kafa mı kaldı. Bide dediğim gibi sürekli azar, gerginliği falan şnanın çok yoruldum ben artık. Dikkatim dağılıyor hata yapıyorum. Dedim bu sebeple hatam var kasıt yok. Kasıtlıymış yaptıklarım. O gün kavaga edince böyle diyor bana. Ama o kadına attığı mesajlar için bişey demiyor. Ben ne diyorum sen ne diyorsun aynı şey mi diye bağırdım. Şimdi siz söyleyin hangisi daha önemli daha büyük suç.
Üzülme, ama adam akıllı konuş bu konuyu. Bitecekse de o konuşmanın sonrasinda karar ver. Konuşmada da sakin kal lütfen, gergin ve kötü üslubun daha kötü yapar he3seyiSağol canım, bebeğime asla bağırmıyorum o masumun suçu yok. Ama burafa keyfi bir.durum yok.. ben normalde inanılmaz sakinimdir. Ama o mesaj tüm dengemi bozdu. Atamıyorum içimden, gülemiyorum kimseye. Ben olmadığım biri gibi davranamam. Günlerdir baist şeyler hariç konuşmadık. Çok yıprandım. Ben onu hiç zzorlamadım hamileliğimde, ama o beni çok zorladı, sürekli azarladı, 3 şeyi çok isyrdim yapmadı. Hep tatlı dille çözmeye çalıştım, biraz kafam dağınık ama olsun o kadar değil mi?
İnan yeni biriyle tanışsa yazışsa, hatta açık konuşayım yatsa bu kadar koymazdı. Ama geçmiten birisi ile konuşması dokunda. Demek ki bunca yıldır unutamamış, benimmle öylesine evliymiş diye düşündüm. Kandırılmış hissediyorum.
Kovması çok koydu bana canım. Haklı yanları olsa da öyle davranmamalıydı. Annem çok üzüldü hasta oldu. Sonra konuştular ama olan bana oldu. Eğer ihanet olmasa yine atabilirdiö bunları üzerimden. Ama başla ladın fikri, hele hele geçmişten gelen birisi çok koyuyor yüreğime
Dün sabahın 6 sondan gece 8 e Kadar uyuyamadi ağrıdan ağlıyordu çok doktora götürdük röntgen çekildi bağırsakları hem gaz dolmuş hemde bağırsak tembelligi oluşmuşBebeğe rahatsızlık veriyor mu? 10 güne kadar normal diyormuş doktorlar ama. Sordunuz mu doktora?
Evet bende de mamayi da sütü de emmiyor şuan için sma deneyeyimİkisini birden reddetmişti. Ben de de browns Antikolik biberonu vardı avent antikolik ve cihcco cam biberonu vardı ayrım yapmıyordu şimdi sadece cihcconu biberonunu alıyor diğer ikisini reddediyor akışından değil. Cihcoonun ucu meme ucu gibi geniş başlıklı bence ondan dolayı yoksa akış hızları hemen hemen aynı kendim denedim. Mama istemiyor süt verince içiyor. Bi tek SMA comfort bunu seviyordu ben bi sürü mama aldım tatırdım SMA yı sevmişti ilk maması da buydu hatta ama onu da reddediyor şu an. Çok aç olursa onu da reddetmeyeceğini düşünüyorum
Allah'ım bizede nasip etya benim bebegim 6 kg ustu ben gunde 450 ml ortalama sut sagiyorum , 120-180 ml de mama yiyor. 1 kg cok yani bence .
Fakat sutu yeten bir anne 1 kg uretiyordur kuzum cok rahat. benim sutum az oldugu halde 450 ml sagiyorsam zaten sadece emziren mama vermeyen bir kisi iki katimi uretiyordur kolaylikla
ey maşallah ne analar varKanka yabacı bir kadın 6lt süt veriyormuş. 1 lt esamesi okunmazlakin o meme bizde yok
evet ayın 17si iş başı yaptım annemin evi işe 5 dk. o yüzden günde iki kez emzirmeye gidiyorum telsiz kamera almıştım arada özleyince telefondan bakıyorum falanCanim başladın mı sen ise? Benim de bu hafta son haftam.
soyleyenlerin yalancısıım 6 lt. sütü olan varmışGörüyorkaynanam da ifrit diye kayıtlı. İlk evlendiğimiz zamanlar kocam diye kaydetmiştim kaynanayı beni istemedi zorla evlenince de kocam gibi davranmıştı. Eve yerleşmişti geceleri odadan çağırıyotfu falan odamı bastığı da oldu bahsetmiştim burda. Kıyafetiöe karışıyortu. Hani gayet normal giyinen bir insandım. Crop da giriyordum yazın. Şort falan giymiyordum kaldı ki tekirdağ da sahil kenarındaydık gayet de giyebilirfim. Beni paspal göstermek için milletten kıyafeti yok diye kıyafet istiyordu bana. Ve bana xs bile büyük gelirken l m istiyordu. Zorla bana giydirmeye çalışıyortu. İşin kötüsü eşimi de bikaç kere kandırmıştı. Sahil kenarındayız ama cropla bana bakarlarmış eşim 183 onın kıyafetlerini giymemi istiyordu vs vs kuklandığı peçeteleri çöpleri falan yere atıp almayınca eşime şikayet edıyordu kolunu bileğinin orayı kaşımamı istiyordu sırt da değil amaç beni kullanmak.psikolojisi normal değil. İlk başlarda yaptım da salak gibi. Büyül dedim sevdiğim adamın annesi dedim baktım ben yaptıköa coştu. Yatak odamıza falan karışmaya başladı. Eşimle yatıyoruz falan diye kısacası o dönem kocam diye kaydettim sonrasında da ifrite çevirdim evimde kocama başka kadın bulacağonı söyleyince karışmadı eşim de karışamadı
Yuh imkansızo kadar üretsek zaten 1 uaşa kadar emecek süt sağarız
ilerde ben doydum deyincede inanmicaz hayal kurmayalımHanımlar benim bebem meme emerken sonuna doğru sürekli tepiniyior itiyor elleriyle vuruyor ben bu durumu memede süt bitti heralde diye yorumladım sıkıyorum geliyor ama öyle yapınca gazı mi var acaba diyorum gazını çıkarıyorum tekrar memeye donduruyorum gene o şekilde yapıyor memeye iki eliyle ovuyor sıkıyor ağzıyla uzatıyor sonra ayırıyorum memeden normal duruyor.hani doydum acaba diye tereddutte kalıyorum.yazilanlar hep doyunca memeyi bırakır mutlu olur bebek huzurlu olur ama benimki kavga ediyor ayrılırken kendi bırakmıyor ben çıkarıyorum.doymadi desem gülmez dimi ağlar sürekli uyuyorda uff bu işi 3 ay oldu çözemedim hala.anca bebeğim kendi doydum diyene kadar inanmayacam galiba
Allah Allah bende brown kullanıyorum hiç akıtmıyor hatta elimle bile emziği çekiyorum gelmiyor enteresan ??? çok sıkı ya da gevşek kapatmış olabilir misin? belki onun etkisidir??Kaşıkla veriyorum bende bazen istemiyor kalkmak istiyor kucağımdan kaşık biberonu itiyor.mama olursa ısrar etmiyorum ama sütümü isittiysam yazık olur diye biberonla veriyorum üst üste vermedikçe red olmuyor günde birkere bazen hiç biberon vermiyorum .geçen kardesim Dr browns güzel obiberondan al ben hem emzirdim hep o biberonla sütümü verdim dedi 20 dk içiyor ter içinde kalıyordu dedi.uydum onun aklına aldım bir kere verdim üstelik ters cevirdigimde şakır şakır damliyordu ertesi gün meme ucumd ayara olustu.3 günde unuttu o biberonun ucunu emiş şeklini duzeltince yara hemen düzeldi.3. gün sonunda.ben başından beri aveti veriyorum akisida yavaş ters cevirdigimde akmıyor.tavsiye ederim
biz ilk aydan sonra günde bir kez mama vermeye başladık yani günde bir kez de olsa biberonla buluşuyor meme ya da biberonla şükürler olsun derdi yok ama emzik benzer muameleyi görüyor istemiyor cimcime, mama olarak hipp kullanıyoruz gaz ya da kabızlık sorunu yaşatmadı bize mamaYa benim kız da sariligi var diye mama+meme gidiyorduk sonra mamayi çok vermediğim için bıraktım ben. Geçenlerde ben de yetersiz hissettim emmedi biberonu şaşırdım iki kere daha denedim farklı zamanlarda biberonu emen kiz emmiyor. Biberonu emmesini isterim ne olur ne olmaz sut sağmak gerekebilir, mama verilebilir.
Tabi bebegin memeyi tercih etmesi çok iyi dediğin gibi o emdikce illaki sut üretimi olur bir de sütüm var diye düşünmek en güzeli bence de katılıyorum
Senin bebis mamayi mi reddediyor biberonu mu?
Aslında lezzetli sevebilecegi bir mama var mıdır denemeye devam etmek istiyorum önerilere açığım anneler
diğer yazdıkların hakkında bir fikrim yok ama bir annenin en büyük desteği eşinden alması gerekir çünkü zaten hormonlar bünyede cirit atarken duygusal mental ve bedensel olarak dipteyken bizi düze çıkaracak tek şey karşılıklı muhabbet yani sohbet ve sevgi ilgi ve alaka çok zor değil atla deve değil ki istediklerimiz ateş çemberinden atlayın demiyoruz ya... sadece birazcık destek bekliyoruz. doğumdan önce hastanede yatmak zorunda kaldım gebelik zehirlenmesinden ve annem baktı bana 2 hafta boyunca mecburen eşim çalıştı kendimi garip hissettim evet annem yanımdaydı ama hep eşimin eksikliğini hissettim yani. neyse ki eve döndük eşimle kavuştuk eşimin ailesi geldi Allah tan kısa kaldılar onlarda bana karşı hep yardımcı oldular Allah razı olsun. ondan sonra ki biz bize kaldığımız süreçte bebekle alakalı iniş çıkışlarımız oldu benimde bazı geceler ağladığım anlar bebekle ilgilenecek tahammülümün kalmadığı anlar oldu bu kadar rahatlığın içinde şimdi bunları düşününce önce şükrediyorum sonra seni çok daha iyi anlıyorum çok daha zor katlanılması güç bir durumun içindesin... bir süre daha idare etmeye çalış Yüce Rabbim bir çıkış yolu gösterecektir. sabret derken de bazı şeyleri sineye çek demiyorum ama bir süre sakinleşmen iyi olur senin ve bebeğin için. mesela bebeğinin sakin kalacağına inanıyorsan onunla yürüyüşe çık ne bilim kuaföre git alışveriş yap market gez inan bunlar bile evden kısa süreliğine uzaklaştırınca rahatlıyorsun. eşinle olan sorunları da al karşına ama ne kadar sinirlensen de sakin kal yüksek tona geçme de ki 'yaptıklarını affetmedim ama seninle tartışmayacağımda şimdilik bebeğimizin huzuru için barış ilan ediyorum lütfen bunu üçümüz içinde en iyi şekilde değerlendirelim ve birbirimize karşı şeffaf ve dingin olamaya çalışalım eğer beceremeyeceksek profesyonel destek alalım' neden hemen gemileri yakma diyorum çünkü ortada bir bebek var ama bu her hatasında tekrar tekrar o şansı ver demek değil ölçüp biçip yoluna ona göre devam etmelisin. Yüce Rabbim size muhabbet versin huzur versin sağlık birlik ve beraberlik versin tez zamandaNot: yazdıktan sonra farkettim kızlar, ne yazmışım ama kusura bakmayın, çok doluyum
Kızlar bakamadım kaç gündür, cevaplar birikmiş, yazan herkese tek tek teşekkür ederim. Alıntı yapmıştım ama sayfa silmiş onları, tek tek bakamıyorum da, yanlış anlamayın, bikaç yorumu okurken içim acıdı, ağladım. Samimi olduğum için yazmak istedim bunu kusura bakmayın. Tekrar geçmişe bakarsam yeniden okuyup üzülürüm diye bakmıyorum. Belki de cevap yazarken üzüleceğimi bildiğim için bikaç gündür siteye girmeye cesaret edemedim. Yorumlar belki bu yğzden silindi. Bilemiyorum. Üzülmem sizlik değil, bazı şeyleri sizden de okumak üzdü beni. Eşim yardım eder, bebeği pışpışlayarak
oyalar, yemek yerim o arada. Oynar bebeğimizle. Bebekle ilgilenirken bişey istersem yapar. Beşiği sallar. Ama çok uzun süreli değil, kısa süreli yarım saat falan. Olsun ben ona da razıyım. Bazı geceler o da baktı, hakkını yiyemem. Eve bişey alınacaksa alır. Ama eşimle bu günlerde aramız kötü. Düşündüm, lohusalığımda kaç gündüz kaç gece tek başıma kaldım ben. Annemi kovdu evden. Tek kaldım. Kendi annesi hastayım diye gelmedi( yalan, ortalık karıltırma peşinde, iftira attı bana). O gecelerde su içmek için bile fırsatım olmadı. Bebeğim ağlardı, ben ameliyatlıyım, acemiyim, bebeğimle bende ağlardım. Hala çok ağrılarım oluyor, belki de o günlerde dinlenemediğim için. Eşim bazen yanımda yatardı bazen yatmazdı. Güçlü olacam ayağına, yanımda yatmadığı zaman yardım da istemedim. Ama çok zoruma gitti. Bakıyorum da, hayatımın en zor günleriydi, yardıma en muhtaç olduğum zamanlardı, tuvalete bile gitmek zordu ve tek başımaydım. Kahvaltıyı 3 te yaptığım oldu, ve neredeyse aç yattığım oldu. Geçti mi geçti ama nasıl geçti bana sorun. Günlerdir doğru düzgün konuşmuyoruz artık eşimle. birikti bişeyler ve patladım artık. Kendini haklı görmesinden, her gün azar işitmekten, tartışmaktan yoruldum, sürekli olarak yine neyi şikayet edecek diye gerilmekten yoruldum. Annemi ailemi şikayet edecek diye strese girmekten sıkıldım. Annen niye böyle yapıyor ne demek istiyor demesinden sıkıldım. Sürekli olarak beni dinlemiyorsun, kasıtlı yapıyorsun, ben yalancı mıyım demesinden sıkıldım. Sürekli savunma durumundayım. son kavgada, başım ağrıyor detayları anlamıyorum dedi, bende o sırada boş bulundum gün içinde yaptığımı anlattım. Kendi de anlatmıştı öncesinde. Ne bileyim çıktı ağzımdan, bağırdı bana, sen beni dinlemiyor musun diye. En sonunda patladım. Boşanaşım dedim, eşyalarımı toplamaya başladım. Boşanmayı koz olarak mı kullanıyorsun diye ona da kızdı. Boşanamk istiyor musun diyorum, hayır ama sen istiyorsun diyor. Bende istemiyorum diyorum. Hamileyken eski sevgilisi olduğunu tahmin ettiğim kadına mesajlarını görmüştüm. Kadın evli, çocuklu. Hamileyim diye ses etmedim o zaman, bebwğime bişey olur diye korktum. O gün o bana kızınca bende ona söyledim o mesajları gördüğümü. İlk başta sana kızgındım dedi. Ama o mesajlar farklı yıllarda da varmış, bende dedim kaç kere farklı zamanlarda mesaj atmışsın ne umuyordun da mesaj attın dedim, devamı gelse ne yapacaktın dedim. Bana kızgınlığı bahane etme dedim. Haksız mıyım ama, hadi diyelim o gün kızgındın ondan öncede mesaj atmış. Her sinirlendiğinde o kadına mesaj atması normal mi ? İnanın yeni birisi olsa, internette veya başka bir yerde ilk kez tanıştığı biri olsa koymazdı bu kadar. Yıllar evvelden kalmış, evli bsrklı biri ile yazıştığını görünce delirtti beni. Üstelik( kendisi demedi anası dedi, anası da hamile gelinine niye anlatırsa bunu o da muamma), benden önce ilişkileri varken bile kadın evliymiş ama eşim bunu sonradan öğrenmiş. Düşünün yani kadın evliyken benimki ile yazışıyor, aradan yıllar geçiyor benimki yine bu kadına mesaj atıyor. Savunulacak nesi var bunun. Eşyalarımı topladım gidecektim ama bir süre daha kalmaya karar verdim. Aklımda bşşeyler var. Günler geçti eşim kişisi hala konuşmuyor çok fazla, soğuk davranıyor bana. Kendini mi hala haklı görüyor( masum olduğunu düşünüyor ve ona güvenmediğim için mi kızgın) yoksa kendini suçlu mu gördüğü için konuşmuyor bilmiyorum. Onun bana kızma sebebi de ben onu dinlemiyormuşum, itiraz ediyormuşum. Herhangi bir konuda bu böyleymiş. Ama ben o kadından bahsedince, or..u diye o kadından bahsedince hiç birşey demiyor. Durup durup başka şeyler söylüyor. Bide o günlerde ilaç alınacaktı. İlk gün ilacı aldı geldi ama katkılı, içime sinmedi. Dedim bunu bebeğe kullanmayalım. Ocean d3 var ya onu kullanalım dedim, internetten resmini gönderdim ama yanlış göndermişim. Buldu geldi ay dedim yanlış olmuş, doğrusu bu . Kasıtlı mı yaoıyorsun diye ona da kızmıştı. Dedim çocukla ikgşkenmekten kafa mı kaldı. Bide dediğim gibi sürekli azar, gerginliği falan şnanın çok yoruldum ben artık. Dikkatim dağılıyor hata yapıyorum. Dedim bu sebeple hatam var kasıt yok. Kasıtlıymış yaptıklarım. O gün kavaga edince böyle diyor bana. Ama o kadına attığı mesajlar için bişey demiyor. Ben ne diyorum sen ne diyorsun aynı şey mi diye bağırdım. Şimdi siz söyleyin hangisi daha önemli daha büyük suç.