Merhaba canım anneler
16 Ağustos pazartesi anne oldum ben
anca toparlayabildim, daha doğrusu elim değmedi buraya girmeye suan da da uyku saatimden çalıyorum sizlerle paylaşmak istedim yaşadıklarımı. Belki hatırlayanlarınız vardır. Bacağımda damar tıkanıklığı nedeniyle pazartesiye sezaryen günüm verilmişti. 37+0 oldum. Hastaneye yattım odada üzerimi değiştirdik malum saat geldi sedyeye yattım eşim annem ablam kayınvalidem ve kayınpederim vardı vedalaştık ağlayarak yoğun duygularla esinle ameliyathane katına kadar çıktık. Ameliyathaneye girdim, komşum ameliyat hemşirem, kuzenimde yenidoğan hemşiresiydi yani biraz sansliydım
ameliyat masasına alındım komşum elimi hiç bırakmadı sağolsun, çok kalabalıktı. Baya heyecanlandım anestezi doktoru belimden iğne yaptı kambur bir vaziyette durdum oturarak ve sinek ısırığı gibiydi hiç korkmayın. Ben sondanın uyuşunca takılmasını istemiştim o yüzden ondan sonda sondam takıldı damar yolum açıldı. Masaya uzandım. Heyecandan tansiyonum çok yükseldi oksijen verdiler düşsün diye. Bir iğne yaptılar ve kusmam bas dönmem oldu. Ayrıca yaklaşık altı saat önce yemeği ve su içmeyi bırakmıştım. Tansiyonum düştü doktorum geldi belden asağım uyuştu. Baya etimi burmuşlar hissetmedim
sadece dokunuşları hissediyorsunuz acı hıc yok. Sohbet muhabbet ile kestiler bebeğimi karnıma baskı uygulayarak (korkulacak birşey değil) çıkardılar ve o dünyanın en güzel sesini duydum
çocuk doktoru kontrolleri yaptı iğne yaptı yanağıma getirdiler kavuştuk
Ayrıca küçük bir çikolata kistim vardı doktorum onu da aldı. Sonra dil altıma kanamam çok olduğu için iki hap verdiler. Dikişlerim yapıldı odaya götürüldüm ama o ilaçlar beni bir saat kadar horon oynattı yok böyle bir titreme bir saat boyunca titremekten yoruldum hiç enerjim kalmadı en kötü kısmı buydu. Ağrı kesici bir iğne veriyorlar üç hakkın varmış günde. Uyuşukluk geçmeden yaptırmadım ben ilkini. Yaklaşık altı saat sonra ayağa kalktım. On iki saat sonra ise yürüdüm pıhtı olduğu için uzun süre hareketsiz kalmam tehlikeliydi. Evet zordu ama imkansız korkunc anlatıldığı gibi değil ya da hemşireler çok dayanıklı olduğumu bazılarının çığlık atıp kollarını tırmaladğını söylediler ki benim canım da tatlıdır az gayret arkadaşlar. Birde sondam on iki saat sonra çıkarıldı. Doktorumun tavsiyesi ile spinal sezaryen sonrası yoğun bir bas ağrısı olurmus onu önlemek için günde dört bardak kahve içtim ayrıca bolca su. Ve inanın basım tık demedi. Bir paket depent yetti 72 kiloydum ve L beden tam oldu. Gelelim asıl konuya. Kızım doğum sırasında su içtiği için küveze aldılar. Solunum sıkıntısı oluştu. Önce onu attı. Sonra sindirim sorunu vardı onu çözdüler. Ve bir kusma sorunu vardı çok şükür onu da yendik. Hala kızım küvezde doktor iki gün daha gözetimde tutmak istedi iki saatte bir hastaneye gidip emziriyprım. Kustugu zamanlar da da hep sağdım. Ve hastaneye götürdüm. Doğumdan beri damla damla demeden iki üç saatte bir sağım yapıyorum emmediği zamanlarda inanın çok etkili oldu ve sütüm çok şükür çok arttı çok bol. İlk günler kızımın basına gidip ağladım hep evde hastanede. Yan odada birini gördüm bebeğini kucağına almış emziriyprdu en çok o koydu bana. Ama şimdi hepsi geçti bende kızımı göğsüme koyup emziriyprım. İnşallah pazartesi yuvamıza gelecek. O yoğun bakıma gittiğimde onunla giren beneklerin çıktığını kızımın tek kaldığını görmek çok koydu, o kablolar çok canımı yaktı. Ama anneler sakın üzülmeyin hepsi geçiyor. İstediğim fotoğraf çekimi olmadı adama en önemlisi ne biliyor musumuz onun kokusunu içinize çekmek… sağlıklı olduğunu bilmek. Birşeylrt planladığınız gibi olmayabilir ama siz ve o iyi olsun sonunda hepsi hepsi geçiyor. Baya uzun oldu ama sizlerle paylaşmak istedim
Hepiniz inşallah sağlıkla sıhhatle güle oynaya alın kucağınıza bebeğinizi. Bu da benim doğum hikayem