2018 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğinizin cinsiyeti ne olacak?


  • Ankete Katılan
    262
Ya gercekten o an o gerdirmeyi, ovmayi yapacak birisi olmasa yanimda n'aparim bilmiyorum, kendi kendine gecirme yolu var mi, cok fena bir sey... Amin insaallah Allah razi olsun.



Hahahah, oyle cidden hem bizim tepkilerimiz cok galiba hem de onlar da fazla heyecanli.
Canım benim canım acıdığı zaman birak bağırmayı gikim bile çıkamaz sesim tamamen gider. Gece kramp girdiği oldu bacağıma ancak acıdan sesimi cikaramadim. ben iç güdüsel olarak bacağı kasıktan kendime çekip baldırları ovarak yukarı uzatmayı başarabilirsem geçiriyorum.
 
bende ilaçları içip uzanıyorum canım inşallah zamanında gelirler hepsi :) bakarsın benimkilerde gelmekten vazgeçer rahatı görünce :KK48:
İnşallah zamanında gelir canım kuvezde kalmaya gerek bile kalmaz çok zor kuvez hastane falan
 
Kızlar bugün doğuracak gibi hissediyorum alt kısımda bir şeyler oluyor sanki kasık ve bel ağrım da var ama bebek de bir o kadar hareketli anlamadım
 
İnşallah zamanında gelir canım kuvezde kalmaya gerek bile kalmaz çok zor kuvez hastane falan
inşallah canım kuveze bebeklerimi bırakmak çok zor olur benim için zaten tamam sonunda Sağlikla çıkacaklar inanıyorum ama evde bide 3 yaşında oğlum var bana çok düşkün ve kardeşlerini bekliyor ona anlatmak zor olur inşallah gerek kalmaz kızlarımla çıkarız hemen doğumdan sonra
 
Bir arkadasimla konustum bugun, o da taze anne, bebegi 2,5 aylik odu. Ama konusmaz olaydim, her seyden mi sikayet eder bir insan. Hamileliginde de cok sorunlari vardi, simdi bebekli hayatta da cok anlatiyor, hic bitmiyor mu bu sorunlar anlamadim gitti. Yani onun yuzunden annelikten soguyacagim daha hic tadamadan. Kisiden kisiye degisiyordur insaallah bu olaylarin hepsi diye dua etmekten geri alamiyorum kendimi o anlatip durdukca. Zaten hamileligi boyunca butun bel agrilarini, odem sorunlarini, kocasiyla problemlerini dinledim, iyi bir seyler de soyledim tabi yardimci olayim diye ama simdi hala devam ediyor, "ahh uykusuz geceler" yok efendim "benim yerime de uyu bunlar son gunlerin"ler dua mi beddua mi bilmedigim "anne ol anlarsin"lar... Hala daha destekleyici, sakinlestirici cumleler soylemeye calisiyorum ama bezdim inanin ki... En sonunda da demez mi "Ama insan iyi yanlarini da goruyor hep" valla canim sen goruyorsan bana da soyle cunku ben senin agzindan hic iyi bir sey duymadim. Surekli kayinvalideni kocani sikayet etmenle doldum tastim burada. Mesela benim hamileligim oyle cok fena gecmedi, cok sukur, zevk alarak yasiyorum hamileligimi hamdolsun. Yani benim de zor zamanlarim oldu ve oluyor ve tabii ki de olacak. Annelik kolay bir sey olsa cennet serilmezdi oyle. Ama memnuniyet, sukur ve huzur icinde olmak lazim, guzelliklerini gercekten farkedip cani gonulden hissetmek lazim. Her seyin hep iyi yanlarina bakmak lazim. Yoksa hep zor yanlarini gor gor nereye kadar gecmez bu hayat. Sirf bebek degil zaten mesele. Okul hayati, is hayati, evlilik, bence bu tur insanlar genelde hayatindan sikayetci. Ben oyle sezimledim en azindan. Allah hepimizin yardimcisi olsun. İmtihan dolu gunlerimizin tumu, bizim nasil karsilik verdigimizle dogru orantili olarak da sonuclarini yasiyoruz bir bir.
 
Canım benim canım acıdığı zaman birak bağırmayı gikim bile çıkamaz sesim tamamen gider. Gece kramp girdiği oldu bacağıma ancak acıdan sesimi cikaramadim. ben iç güdüsel olarak bacağı kasıktan kendime çekip baldırları ovarak yukarı uzatmayı başarabilirsem geçiriyorum.
Allah Allah o da cok ilginc yani bagiramamak. Ben cok telas yapiyorum ya bacagimi hic hareket ettiremiyorum. Anneme de soyledim bugun, o da ayaga kalkip yuruyunce geciyor dedi. Ay ayaga da kalkamam ben kimildayamiyorum bile o an.
 
Allah Allah o da cok ilginc yani bagiramamak. Ben cok telas yapiyorum ya bacagimi hic hareket ettiremiyorum. Anneme de soyledim bugun, o da ayaga kalkip yuruyunce geciyor dedi. Ay ayaga da kalkamam ben kimildayamiyorum bile o an.
Canım kramp girdiğiğinde -sabahsa- eşim olmuyor. Evet dayanılmaz bir acı, ağrı ama en fazla 3-4dk ya bacak açılmış oluyor. Endişe etme kendiliğinden de geçiyor yani :)
 
Canım kramp girdiğiğinde -sabahsa- eşim olmuyor. Evet dayanılmaz bir acı, ağrı ama en fazla 3-4dk ya bacak açılmış oluyor. Endişe etme kendiliğinden de geçiyor yani :)
Evet mesela gunduz vakti ovacak kimse olmazsa mecbur bir sekilde kendim gecirmeye ugrasacagim. Simdiye kadar hep gece oldu. O da ne zaman magnezyumu icmeyi unuttum o zaman.
 
Allah Allah o da cok ilginc yani bagiramamak. Ben cok telas yapiyorum ya bacagimi hic hareket ettiremiyorum. Anneme de soyledim bugun, o da ayaga kalkip yuruyunce geciyor dedi. Ay ayaga da kalkamam ben kimildayamiyorum bile o an.
yürümem mümkün değil benimde ama mümkün olduğunca bacağı ovalayıp yumusatip yavaşça açıyorum. sakin kalmak önemli
 
Evet mesela gunduz vakti ovacak kimse olmazsa mecbur bir sekilde kendim gecirmeye ugrasacagim. Simdiye kadar hep gece oldu. O da ne zaman magnezyumu icmeyi unuttum o zaman.
Bana o kadar sık oluyor ki artık ovmaya da çalışmıyorum canım derin nefes alıp geçecek şimdi diye telkin ediyorum kendimi :) az kaldı Allah’a şükür :)
 
Allah Allah o da cok ilginc yani bagiramamak. Ben cok telas yapiyorum ya bacagimi hic hareket ettiremiyorum. Anneme de soyledim bugun, o da ayaga kalkip yuruyunce geciyor dedi. Ay ayaga da kalkamam ben kimildayamiyorum bile o an.
Canım 3-4kere gece kramp girmişti bana o an hangi bacaksa bacağıma uzanıp ayak parmaklarımı kendime doğru çekiyorum, çekebildiğim kadar. Hemen düzeliyor.
 
Ya gercekten o an o gerdirmeyi, ovmayi yapacak birisi olmasa yanimda n'aparim bilmiyorum, kendi kendine gecirme yolu var mi, cok fena bir sey... Amin insaallah Allah razi olsun.



Hahahah, oyle cidden hem bizim tepkilerimiz cok galiba hem de onlar da fazla heyecanli.
canim benim gerdirince geçiyor sende dene oldugunda duz olmasi lazim bacağın yukari kaldirip dümdüz olacak .. inşallah olmasin gerek kalmasin ...
 
Bir arkadasimla konustum bugun, o da taze anne, bebegi 2,5 aylik odu. Ama konusmaz olaydim, her seyden mi sikayet eder bir insan. Hamileliginde de cok sorunlari vardi, simdi bebekli hayatta da cok anlatiyor, hic bitmiyor mu bu sorunlar anlamadim gitti. Yani onun yuzunden annelikten soguyacagim daha hic tadamadan. Kisiden kisiye degisiyordur insaallah bu olaylarin hepsi diye dua etmekten geri alamiyorum kendimi o anlatip durdukca. Zaten hamileligi boyunca butun bel agrilarini, odem sorunlarini, kocasiyla problemlerini dinledim, iyi bir seyler de soyledim tabi yardimci olayim diye ama simdi hala devam ediyor, "ahh uykusuz geceler" yok efendim "benim yerime de uyu bunlar son gunlerin"ler dua mi beddua mi bilmedigim "anne ol anlarsin"lar... Hala daha destekleyici, sakinlestirici cumleler soylemeye calisiyorum ama bezdim inanin ki... En sonunda da demez mi "Ama insan iyi yanlarini da goruyor hep" valla canim sen goruyorsan bana da soyle cunku ben senin agzindan hic iyi bir sey duymadim. Surekli kayinvalideni kocani sikayet etmenle doldum tastim burada. Mesela benim hamileligim oyle cok fena gecmedi, cok sukur, zevk alarak yasiyorum hamileligimi hamdolsun. Yani benim de zor zamanlarim oldu ve oluyor ve tabii ki de olacak. Annelik kolay bir sey olsa cennet serilmezdi oyle. Ama memnuniyet, sukur ve huzur icinde olmak lazim, guzelliklerini gercekten farkedip cani gonulden hissetmek lazim. Her seyin hep iyi yanlarina bakmak lazim. Yoksa hep zor yanlarini gor gor nereye kadar gecmez bu hayat. Sirf bebek degil zaten mesele. Okul hayati, is hayati, evlilik, bence bu tur insanlar genelde hayatindan sikayetci. Ben oyle sezimledim en azindan. Allah hepimizin yardimcisi olsun. İmtihan dolu gunlerimizin tumu, bizim nasil karsilik verdigimizle dogru orantili olarak da sonuclarini yasiyoruz bir bir.
Aynindan bir adet bende var tam 17 senelik arkadasim.bazen cok daralta da vazgecemiyoruz birbirimizden ayri sehirlerde yasiyoruz bazen iyi ki diyorum.bazen cok ozluyorum.universtede mutsuzdu.evlendi mutsuz cocuk oldu mtsuz hep sikayet yemege gideriz mutsuz.bi akssam basbasa disari cikariz mutsuz .....1 yil once o hamileydi sadece sikayet etti.ev hanimi bu arada calismio ben 35 haftadayim ordan oraya kosturuyorum ama diyorum.Sükür saglikliyim ki yapiyorum ...yani tamamen yapi meselesi.........
 
Bir arkadasimla konustum bugun, o da taze anne, bebegi 2,5 aylik odu. Ama konusmaz olaydim, her seyden mi sikayet eder bir insan. Hamileliginde de cok sorunlari vardi, simdi bebekli hayatta da cok anlatiyor, hic bitmiyor mu bu sorunlar anlamadim gitti. Yani onun yuzunden annelikten soguyacagim daha hic tadamadan. Kisiden kisiye degisiyordur insaallah bu olaylarin hepsi diye dua etmekten geri alamiyorum kendimi o anlatip durdukca. Zaten hamileligi boyunca butun bel agrilarini, odem sorunlarini, kocasiyla problemlerini dinledim, iyi bir seyler de soyledim tabi yardimci olayim diye ama simdi hala devam ediyor, "ahh uykusuz geceler" yok efendim "benim yerime de uyu bunlar son gunlerin"ler dua mi beddua mi bilmedigim "anne ol anlarsin"lar... Hala daha destekleyici, sakinlestirici cumleler soylemeye calisiyorum ama bezdim inanin ki... En sonunda da demez mi "Ama insan iyi yanlarini da goruyor hep" valla canim sen goruyorsan bana da soyle cunku ben senin agzindan hic iyi bir sey duymadim. Surekli kayinvalideni kocani sikayet etmenle doldum tastim burada. Mesela benim hamileligim oyle cok fena gecmedi, cok sukur, zevk alarak yasiyorum hamileligimi hamdolsun. Yani benim de zor zamanlarim oldu ve oluyor ve tabii ki de olacak. Annelik kolay bir sey olsa cennet serilmezdi oyle. Ama memnuniyet, sukur ve huzur icinde olmak lazim, guzelliklerini gercekten farkedip cani gonulden hissetmek lazim. Her seyin hep iyi yanlarina bakmak lazim. Yoksa hep zor yanlarini gor gor nereye kadar gecmez bu hayat. Sirf bebek degil zaten mesele. Okul hayati, is hayati, evlilik, bence bu tur insanlar genelde hayatindan sikayetci. Ben oyle sezimledim en azindan. Allah hepimizin yardimcisi olsun. İmtihan dolu gunlerimizin tumu, bizim nasil karsilik verdigimizle dogru orantili olarak da sonuclarini yasiyoruz bir bir.
en sinir olduğum negatif insan tipi. Sorsan her şeyden şikayetçi ama hiç bir şeyden kalmaz. Benimde vardı öyle bi ark. Hamileliğin ne kadar kötü olduğunu anlatıp dururdu en sonunda yapmasaydın o zaman dedirtti. Şimdi de o kadar görüşmüyorum. Çünkü farkettim ki beni fazlasıyla geriyo gerek yok
 
inşallah canım kuveze bebeklerimi bırakmak çok zor olur benim için zaten tamam sonunda Sağlikla çıkacaklar inanıyorum ama evde bide 3 yaşında oğlum var bana çok düşkün ve kardeşlerini bekliyor ona anlatmak zor olur inşallah gerek kalmaz kızlarımla çıkarız hemen doğumdan sonra
İnşallah canım stres yapma az kaldı zaten hayirlisiyla sağlıkla gelsinler inşallah
 
X