Dün akşam eşim zili çaldı, ben çocuğu emziriyordum. Gorumcem kapıyı açmaya gitti. Kayinvalidem benim odamda. Pat diye kayınpeder girdi içeri. Şok geçirdim, kan beynime sıçradı. O anda eşim geldi, ben hüngür hüngür ağlıyorum. Ne oldu dedi. Baban odaya girdi ben bu vaziyetteyken dedim. Annesi de, görmemiştir falan diyor. Görüp görmemesi önemli degil, ben rahat edemiyorum dedim. Tek bi cümleyi kurdum aglayarak, başka birşey demedim. O zaman biz gidelim sen annenle otur dedi, hiç cevap vermedim.
Yavrumun ismi okundu dün kulagina, annem abimler geldi. Onlarla konusmadi, hosgeldiniz bile demedi, astı suratını oturdu öylece. Herkes anladi bi sorun olduğunu, rezil olduk. Sonra da gittiler. Bütün gecem ağlayarak geçti. Aklim hafsalam almıyor lohusa evinde yatılı erkegin ne işi var, hem de ayni sehirdeyiz.
Eşim de arada kaldi, annesinin evde cenaze varmış gibi suratı üzdü. Bi yandan ben haklıyım ona üzüldü. Ayy kimse olmasa çok iyi olacakmış ya
![KK43 :KK43: :KK43:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
en azından kimsem yok deyip bagrima taş basardim. Olanların sorun çıkarması sinirime dokunuyor