Evet kızlar, kalp atışına gittim ve dinletmeyin dedim. Var mı yok mu görüyorlar zaten, varmış. 6+5 dedi. gece hep ağladım "gitmeyeceğim doktora" diye. galiba ben iyi değilim. ( ilk gebelik kalp atışı randevumda kanamam başlamıştı ya, onun etksi) şuanda da ağlıyorum. testler istedi. kan, idrar verdim hepsini ama beklemedim sonucu için, "bekleyecek durumda değilim" dedim. "tamam cuma gel" dedi doktor. cuma sonuçları yorumlayacak. ilaç falan vermedi şimdilik. belki sonuca göre verir. kan verirken kollarım uyuştu, titredim. "neden uyuşuyor iyi misiniz" falan dediler, korkudan dedim. kim bilir ne düşündüler, çocuk mu bu dediler belkide. hiç böyle şeyler olmazdı, korku fobi oluştu bende. kabuslar gördüm azcık uyuduğum arada hep, kanlar sesler of.
annemde kaliyorm esime nazlanamiyorum bile gunde bir iki kere ariyabiliyo.sesini duyuyorum bana yetiyo 
