Kızlar nereden başlayacağımı ne yazacağımı bilemiyorum... Tek bildiğim şey koca bir kabustan uyanamadığım...
Bebeğimi Cumartesi akşamı kaybettim
Heyecanlı başlayan Cumartesi günü çok güzel bir şekilde devam etti, Saat 14:00 gittik bebişimizi gördük gayet güzel haftası ile birebir uyumluydu, minik kalbi 152 atıyordu ve Kızıma da o an orada kardeşi olacağını anlattık gösterdik, kardeş istemeyen prensesim bir mutlu oldu o yüz ifadesini görmeniz lazımdı... Mutlu mesut ayrıldık hastaneden...
Akşam 18:00 da karnıma bir sancı girdi ve wc'ye gittim birden bir kan boşaldı ve ufak bir parça düştü benden hemen doktoru aradık acile gitmemizi söyledi hemen... Acile gittiğimizde bebişimin hala benimleydi ama kalp atışı 100'e düşmüştü hemen iğne serum alınacak tüm önlemler alındı ama kanamam bir türlü durmadı ve kalp atını 90'nın atına düştü ve sonrasında da maalesef bebeği kaybettik... Ömrümün en zor dakikaları idi inanın ama Rabbim nasip etmedi, elden birşey gelmedi... Çok yorgunum arkadaşlar çok bir imtihandı bedeli ağır geldi... Rabbim tüm günahlarımı affetsin ve kimseyi evladı ile sınamasın...