Ah canım evet bu konudan çoooook yaralıyım aslında hala bir miktar sütüm var benim sorunum bebeğim biberona alıştı beni asla emmiyor daha memeyi ağzına sokar sokmaz öyle çığlıklar atıyorki başını çevirip beni reddediyor oysa memeyi ona tutturmak için neler çektim zorla emiyordu memeye bi düşkünlüğü yoktu kilo kaybı olup mamaya başladık derhal emmeyi bıraktı böyle olacağını hiç düşünmemiştim çok üzgünüm hergün akşam ağlıyorum bebeğim beni emmediği için duygusal olarak rahatlamıyor hep gergin uykuya dalamıyor geceleri çığlık çığlığa ağlıyor milyon kez ağzına yılmadan bıkmadan memeyi koyuyorum bi ümit diye ama benim çoçuğum beni emmiyor şu satırları yazarken bile ağlıyorum çok psikolojim bozuldu çoçuğunun gelişimi iyi ama ona bile sevinemiyorum doktorum bile çoçuğu tartında iyi bi kilo almış mama ile ama olsun dedi bu laf beni yıktı dün çekmecemden emzirme önlüğü almıştım o çıktı birden elime geldi o an içim öyle bi yandı ben artık bebeğimi emziremiyorum bunu ne yapacağım diye hüngür hüngür ağladım ve onu bi dahagörmemek için çöpe attım kızlar çok üzgünüm çok yaralıyım sürekli oğlumu kucağımda taşıyorum yavrum böyle kokumu alsın bana doysun diye süt olsun diye uğraştım o kadar olduda ama çoçuğum emmedi onun nasibi o kadarmış diyorlar ananen içimdeki yangını söndüremiyorum