doğum hikayem...
tarih 17.08.2014 pazar sabah 7.53.. tuvaletim var gibi uyandım. ayağa kalktım gidiyor bi yandan tutmaya çalışıyorum ama tutamıyorum. derken banyoya kadar akan suyla ayakta kalakaldım birden aklıma geldi.. bu gelen benim suyumdu.. sakince eşimi aradım. işe gideli 5 dk olmuştu ve sakın heyecanlanma hemen geliyorum dedi. duşumu aldım makyajımı bile yaptım hazırlıklar tamam olunca saat 9 gibi evden çıktık. 9.30da doktordaydık. 1 cm açıklığım vardı.. doktor suyum geldiği için beni eve göndermedi.. sancım olmadığı için bir süre kendi sancımı bekleyeceğimizi söyledi.. bekledik ve sancılarım gelmeye başladı ama yeterli değildi, gittikçe şiddeti düştü.. doktor suni sancı verelim dedi ve kabul ettim. saat 14 olmuştu.. suni sancılar gelince birden benim heyecanımında etkisiyle bebeğe giden oksijen azaldı ve kalp atışları düşmeye başladı.. aniden suni sancılar kesildi ve bekledik.. bir süre sonra başımda ebeyle nefes alma teknikleri eşliğinde tekrar suni sancı başlatıldı.. kalp atışları düzenli geliyordu..4 cm açıklığın oluşması saat 18 i buldu.. derken dayanamayacağımı anladım ve epidural istiyorum dedim. anestezi verildikten sonra hızla açılma oldu ve saat 19 gibi tuvalete kalktım gidiyorum, ebe gel hadi bir muayene edelimde sonra gidersin tuvalete dedi.. kalktım peşinden gittim. muayene esnasında doktorumun geldiğini gördüm. derken anestezi uzmanı çocuk doktoru hemşireler vs olanca insan doğumhaneyi doldurdu. anladım ebe beni muayeneye değil doğum anına götürmüştü ... saat 19. 15 doğum başlıyor.. eşim yanımda elimi tutuyor. doktorum cesaret veriyor, ebe karnıma baskı yapıyor.. hadi çok iyi gidiyorsun ıkın seslerinden sonra saat 19.42 ve bebeğim kucağıma bırakılıyor kanlar içindeki yüzünde parlayan gözleriyle yüzüme bakıyor, kıpırdamıyor.. nefes alıyormu diyorum... elbette diyorlar.. derken ağlamaya başlıyor.. sarılıyorum, öpüyorum...ikimizde kan içindeyiz.. sonra alıyorlar onu.. dikişlerim tamamlanınca odaya geçiriliyorum..hem kan kaybından hem heyecandan titriyorum... yorgan örtüyorlar üzerime.. bebeğim geliyor.. kavuşuyoruz... ilk emme, ilk sarılma .. hala inanamıyorum doğum yaptığıma ve o tatlı bebeğin benim olduğuna... darısı tüm bekleyenlerin başına....