- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
2013 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı
- Konu Sahibi ay_she
- Başlangıç Tarihi
iyiler canım benim. hoşgeldinpaşa nasıl sen nasılsın?
saol canım paşa bütün kuzular gibi çok haraketli çoçuk ayaklandı ayaklanalı evim hep dağınık toplanmıyor mutfaktakiler odada sizlerindemi öyle ve hala aşamadığımız uyku sorunu onun dışında tam gaz kudurukluğa devam
- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
Aynen oyle asyam bizim ki de tam eskıya
on yapamazsam bunu yaparim diyerek bir hamlede indiriyor herseyi. Cok organize calisiyor herseyi planli bir de :)Ben de az degilim az once kizim su perisi, ben kanatli ejderha, oglum da şovalye oldu
bizimkiler bayildi oyuna bugra sirtimdaydi at oluverdim arada :)) hayal gucum on numaradir. Cocuk benim yuzumden iyice kuduruk olcak 
- 15 Mayıs 2012
- 3.646
- 6.006
Doğum iznineyken sık sık giriyordum hele hamileyken...velakin artık iyice koptum forumdan. Umarım herkes iyidir. Herkes 1 yaşını doldurdu, Ocak kuzuları büyüdü. Azıcık içimi dökeyim diye giriyorum işlerimi mucize şekilde biraz hafiflediği şu saatlerde. Sizlerde durum nasıl bilmiyorum ama gün geçtikçe daha zorlaşıyor sanki hem hayat hem de anne olmak. Özellikle son birkaç aydır sürekli düşünüyorum, herşey yarım yamalak ve düzeni kurmakta zorlanıyorum. Modern çağın hastalığı bu biliyorum: aynı anda iyi anne, iyi eş, iyi ev kadını, süper aşçı, işinde başarılı olmak ve sosyal hayattan arkadaşlardan dostlardan kopmamak. Böyle biri var mıdır vardır belki (onu bulalım
. Ama o ben değilim. Olamıyorum. Kızımı, eşimi, işimi, yemek yapmayı, düzenli bir evde yaşamayı, işim gezmeyi ve arkadaşlarımı çok sevmeme rağmen hiç birisi ile hakkıyla ilgilenemiyorum, beceremiyorum. Bunların arasında en önemlisi kızım bana hasret. İşim ve evim çok uzak ev-iş arası 40 km bu mesafeye köprü trafiğini de ekleyince her sabah ve her akşam bir facia günde 3-4 saatim yollarda geçiyor. Kar yağıncadan bahsetmiyorum bile ya işyerinde ya evde mahsur… Böyle olunca her gün bu yolu çekince ve bu halde eve gelince ne yemek yapmaya ne kuzuyla ilgilenmeye halim kalmıyorum. Ben yemek yapmak yerine zaten akşamın bir köründe beni nihayet görebilen kızımla ilgilenmeyi tercih ediyorum. Böyle olunca yemek yapamıyorum, ya da uyduruk yapıyorum. Bir ara yemek yapmayı tercih ettim kızım mutfakta oyalansın diye yürütecine koydum ama o yürütecinde yürümek değil bana dokunmak benimle oynamak istedi, ben d ene sonunda öff yeter batsın akşam yemeği dedim ve kızımı tercih ettim. Sonuç: ev yemeği yiyemediği için mutsuz koca… Haftasonlarım ayda iki kez eve yardımcı gelmesine rağmen çamaşır, yemek, dolap toplama vs. ile geçiyor. Hiç bir şey yapamıyoruz. Bir arkadaşım arayıp görüşmek isteyecek diye ödüm kopuyor çünkü artık insanlara hayır demekten utanır oldum. Herkesin aklına gelen şey yani eve daha yakın bir iş bulmak benim de düşündüğüm bir şey ama şuan çalıştığım işimi gerçekten seviyorum benzer koşullarda bir iş bulmam çok zor çünkü sektör olarak çok fazla imkânı yok, zaten şuanki firmama da yabancı menşeili ve işi bırakıp bir süre çalışmama düşüncesi bana kabus gibi geliyor sanki kariyerim için çok kötü bir şey olur sonrasında bir şeylere geç kalırım gibi geliyor, belki de benim kuruntum. Ama ne olursa olsun bir tercih yapmam gerektiğini ve bunu da çocuğum ve evliliğim menfaatine olması gerektiğini biliyorum. İşte tam bu noktada da feminist duygularım kabarıyor ve: neden ben? Diyorum. Neden eşim değil de ben vazgeçiyorum kariyerimden bir süreliğine de olsa? Ne yapsam ne etsem bilmiyorum ama bildiğim tek şey böyle gitmeyeceği…
. Ama o ben değilim. Olamıyorum. Kızımı, eşimi, işimi, yemek yapmayı, düzenli bir evde yaşamayı, işim gezmeyi ve arkadaşlarımı çok sevmeme rağmen hiç birisi ile hakkıyla ilgilenemiyorum, beceremiyorum. Bunların arasında en önemlisi kızım bana hasret. İşim ve evim çok uzak ev-iş arası 40 km bu mesafeye köprü trafiğini de ekleyince her sabah ve her akşam bir facia günde 3-4 saatim yollarda geçiyor. Kar yağıncadan bahsetmiyorum bile ya işyerinde ya evde mahsur… Böyle olunca her gün bu yolu çekince ve bu halde eve gelince ne yemek yapmaya ne kuzuyla ilgilenmeye halim kalmıyorum. Ben yemek yapmak yerine zaten akşamın bir köründe beni nihayet görebilen kızımla ilgilenmeyi tercih ediyorum. Böyle olunca yemek yapamıyorum, ya da uyduruk yapıyorum. Bir ara yemek yapmayı tercih ettim kızım mutfakta oyalansın diye yürütecine koydum ama o yürütecinde yürümek değil bana dokunmak benimle oynamak istedi, ben d ene sonunda öff yeter batsın akşam yemeği dedim ve kızımı tercih ettim. Sonuç: ev yemeği yiyemediği için mutsuz koca… Haftasonlarım ayda iki kez eve yardımcı gelmesine rağmen çamaşır, yemek, dolap toplama vs. ile geçiyor. Hiç bir şey yapamıyoruz. Bir arkadaşım arayıp görüşmek isteyecek diye ödüm kopuyor çünkü artık insanlara hayır demekten utanır oldum. Herkesin aklına gelen şey yani eve daha yakın bir iş bulmak benim de düşündüğüm bir şey ama şuan çalıştığım işimi gerçekten seviyorum benzer koşullarda bir iş bulmam çok zor çünkü sektör olarak çok fazla imkânı yok, zaten şuanki firmama da yabancı menşeili ve işi bırakıp bir süre çalışmama düşüncesi bana kabus gibi geliyor sanki kariyerim için çok kötü bir şey olur sonrasında bir şeylere geç kalırım gibi geliyor, belki de benim kuruntum. Ama ne olursa olsun bir tercih yapmam gerektiğini ve bunu da çocuğum ve evliliğim menfaatine olması gerektiğini biliyorum. İşte tam bu noktada da feminist duygularım kabarıyor ve: neden ben? Diyorum. Neden eşim değil de ben vazgeçiyorum kariyerimden bir süreliğine de olsa? Ne yapsam ne etsem bilmiyorum ama bildiğim tek şey böyle gitmeyeceği…
- 15 Mart 2011
- 236
- 4
Doğum iznineyken sık sık giriyordum hele hamileyken...velakin artık iyice koptum forumdan. Umarım herkes iyidir. Herkes 1 yaşını doldurdu, Ocak kuzuları büyüdü. Azıcık içimi dökeyim diye giriyorum işlerimi mucize şekilde biraz hafiflediği şu saatlerde. Sizlerde durum nasıl bilmiyorum ama gün geçtikçe daha zorlaşıyor sanki hem hayat hem de anne olmak. Özellikle son birkaç aydır sürekli düşünüyorum, herşey yarım yamalak ve düzeni kurmakta zorlanıyorum. Modern çağın hastalığı bu biliyorum: aynı anda iyi anne, iyi eş, iyi ev kadını, süper aşçı, işinde başarılı olmak ve sosyal hayattan arkadaşlardan dostlardan kopmamak. Böyle biri var mıdır vardır belki (onu bulalım
saron öncelikle merhaba.aslında yaşadığın bu süreç hepimizin sorunu sadece kimimiz biraz daha ağır atlatıyor bu süreci. çalışan anne olmak bu durumu daha zorlaştırıyor. bazen ben de keşke ev kadını olsam diyorum ve ev hanımı olanlara özeniyorum.çünkü onlar daha iyi ilgieniyor çocuklarıyla senin işte harcadığın süreyü onlar çocuklarıyla harcıyor. senden farklı değilim. hafta sonu 6 gibi güne başlıyorum kahvaltı, bulaşık çamaşır, ev temizliği, yemek artık isyan bayrağını çekiyorum yemek yapmaktan nefret ediyorum çünkü enerjim kalmıyor çocuğuma da yetemiyorum şunu unutma bir şeylere ulaşmak için sarf ettiğimiz çaba aslında kendi zevklerimizden feragattır yani bir şekilde hep seçim yapmak zorunda kalıyorsun ama bunlar da geçecek bebişine iyi bak tabiki kendine de iyi akşamlar
- 15 Mart 2011
- 236
- 4
- 6 Kasım 2011
- 7.499
- 26.105
Doğum iznineyken sık sık giriyordum hele hamileyken...velakin artık iyice koptum forumdan. Umarım herkes iyidir. Herkes 1 yaşını doldurdu, Ocak kuzuları büyüdü. Azıcık içimi dökeyim diye giriyorum işlerimi mucize şekilde biraz hafiflediği şu saatlerde. Sizlerde durum nasıl bilmiyorum ama gün geçtikçe daha zorlaşıyor sanki hem hayat hem de anne olmak. Özellikle son birkaç aydır sürekli düşünüyorum, herşey yarım yamalak ve düzeni kurmakta zorlanıyorum. Modern çağın hastalığı bu biliyorum: aynı anda iyi anne, iyi eş, iyi ev kadını, süper aşçı, işinde başarılı olmak ve sosyal hayattan arkadaşlardan dostlardan kopmamak. Böyle biri var mıdır vardır belki (onu bulalım
once herseyde ıyı olma kaygısından vazgecmek lazım bence.. ben bu yola çıkmadan önce bir sıralama yapmıştım mesela. farklı tartışmalara yol açmak istemediğm için bu sıralamayı yazmıcam ama hayatımda bazı rollerde "kötü" olmayı çoktan kabul ettim bile. ve bazı rollerimde cidden kötüyüm yani modern tabirle "başarısızım" ama kötü olmam mutlu olmama engel değil bunu da belirteyım.
- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
vave tarifi yapayım ama siyah turpu nerede bulam beyaz ya da kırmızı olmaz mı
Biz de merkezden bulduk
ortak noktamiz bak mahrumiyet bolgesinde yasiyorüz.Siyah turpta cinko fazlaymis. Sonra sirasiyla beyaz ve kirmizi turp geliyor. Beyaz warsa beyaz al
- 15 Mart 2011
- 236
- 4
- 19 Mart 2011
- 729
- 141
ağrıyamı geliceksin şimdiden hoşgeldin ben ağrıdayım
- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
konu ilerleyerek caoisan calismaan kadin mevzusuna donmez dimi purcaak
Dedigine aynen katiliyorum. Ayni olmak uzere ekliyorum. Herseyi dort dortluk kusursuz yapmak zorunda degiliz. Yapamiyoruz yetemiyoruz iye bunlari dusnup kahrolmanin manasi yok, geregi yok.. mutlu olalim ki cocuklarimiz da mutlulugu gorsunler, huzursuz buyumesinler.. ufak seyler yapin, yemek olarak basitini yapin makarna yapin, kucuk oyunlar oynayin bebeginizle/cocugunuzla. Yani kisaca az az yapin faydali oldugunuzu gorun. Miktari yuksek tutarsak takintilarimiz beklentilerimiz artar. Esinz engel oluyorsa kapinin onune koyun
demem tabi :86: - 6 Kasım 2011
- 7.499
- 26.105
konu ilerleyerek caoisan calismaan kadin mevzusuna donmez dimi purcaak
Dedigine aynen katiliyorum. Ayni olmak uzere ekliyorum. Herseyi dort dortluk kusursuz yapmak zorunda degiliz. Yapamiyoruz yetemiyoruz iye bunlari dusnup kahrolmanin manasi yok, geregi yok.. mutlu olalim ki cocuklarimiz da mutlulugu gorsunler, huzursuz buyumesinler.. ufak seyler yapin, yemek olarak basitini yapin makarna yapin, kucuk oyunlar oynayin bebeginizle/cocugunuzla. Yani kisaca az az yapin faydali oldugunuzu gorun. Miktari yuksek tutarsak takintilarimiz beklentilerimiz artar. Esinz engel oluyorsa kapinin onune koyun
Ben de ayni seyi dusundum bilioo musun calisan calismayan kadin muhbbti donmedi uzun suredir. Belki de onu hortlatma zamandr bu zaman:33
Su bidi bidi yapip sikayt eden koca profilini kapiya koyma olayini sevdim ama yapilsa ii olur
- 11 Şubat 2011
- 2.083
- 38
Ben de ayni seyi dusundum bilioo musun calisan calismayan kadin muhbbti donmedi uzun suredir. Belki de onu hortlatma zamandr bu zaman:33
Su bidi bidi yapip sikayt eden koca profilini kapiya koyma olayini sevdim ama yapilsa ii olur
Konusmaya gerek yok tabiki calisan kadin herzaman daha cok yoruluyo..yasasin ev hanimligi ama:86:
- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
goruyor musun purcak basliyoruz yasasin
taze taze tam mevsimindeCalisan kadin da yoruluyor evdeki benim gibi deliler de :86: rahatina duskun ev hanimi olursan en guzeli. Bir de evdekinden beklenti fazla oluyor bahanesi yok
bir de evde olup 2_3 cocuklu kadin calismis kadar oluyör 
- 16 Kasım 2009
- 6.066
- 118
Mra girdim sirt agrimdn oturu,puuff cok gerildim. Tez danismnima ulasmya calisiorum mailime cvp vermio ona gore okula gtcem ama bn. Arayip ufleyip kapatcam vlla da numarasini kaybtmisim. Bu hayat cok zor
Senin sirt agrisi yatarak salladigin surece gecmez, benim de feci agriyor
Baska biseye bagli degilse. Sonuctan haberdar et. - 6 Kasım 2011
- 7.499
- 26.105
Dedigin gb yorgunluktan uykusuzluktan o geceleri ayagimda uyumasindan dolayi agridigina eminim aslinda da ne yalan soliim yine de dr icime kurt dusurdu. Bu anlattiklarindan bu kdr agrimaz dio. Diycektim hade ordan sen hic ayaginda bebeyle sabahladin mi bole topuklarin uyusmus bi halde de,saci dokulmus kel bi amcaydi yasina hurmeten sustumSenin sirt agrisi yatarak salladigin surece gecmez, benim de feci agriyor
Tasm yazarim sonucu annem persembe cuma gtcem tekrrdan hastanye
Benzer Konular
