2013 Nisan Anneleri'nin Doğum Hikayeleri

amanamazon .!.:

huysuzmeleğimm okudum hikayeni tuttamıyorum kendini ya ne güzel yazmışın allahım evininizin mutluluğunu bebişinizle daim etsin canım

Genişletmek için tıkla...

bitanem bnm teşekkür ederim

Allah yavrularımızı korusun tırnaklarına taş değdirmesin yuvalarımızda mutlu huzurlu yaşayalım inşallah cnm bnm

huysuz melek çok güzel anlatmışsın. Duygulanmamak elde degil. Allah evlatlarımızı bize bagışlasın.

chosy .!.:

huysuz melek çok güzel anlatmışsın. Duygulanmamak elde degil. Allah evlatlarımızı bize bagışlasın.

Genişletmek için tıkla...

Amiiin bitanem kuzularlmlzLa mutlu mesut yillar gecirelim insallaah

huysuzmelek .!.:

İZEM ELA'MIZIN HİKAYESİ ( MAŞŞALLAH KIZIMA WE TÜM MELEKLERİMİZE )


S.A.T : 28.06.12
B.D.T: 04.04.13
DOĞ.TARİHİ: 03.04.13
DOĞ.ŞEKLİ : GENEL ANESTEZİ
DOĞ.YAP.HASTANE: KAYSERİ ÖZEL HÜMA DOĞUM HASTANESİ
DOĞ.YAPT.DOKTOR : CAHİT GÖZÜAKÇA
BOY: 50 CM
KİLO: 3.300
DOĞ.SAATİ : 17.00

01.01.13 gününden beri canlarım,bebeğimin hareketleri bi farklılaştı bişeler vardı belliydi,ama hareketliydi yoksa çıldırırdım :) annem sağolsun hep yanımdaydı akşam otururken fln '' anne bak bu kızın hareketleri değişti,karnım top gibi oluyo kasılıyo nefes alamıyorum sonra rahatlıorum diyordum kocam da görüyodu karnımı annemde,görmemek mümkün değil ki, onlarda '' bi takip edelimde olmazsa hemen gideriz hastaneye '' fln diyorduk .. tabi hareket olduğu için içimiz rahattı , hatırlarsanız bebeğin suyu azalıyo fln demişlerdi yani elimiz yüreğimizde öylece bekliyorduk...

yavaş yavaş evi derleyip toparlıoruz bu ara ,ne olur ne olmaz diye ,çarşamba günü de büyük görümcem gelip halıları yıkayacaktı,p.tesi salı misafiri varmış,aman bu ara doğurma yıkayayımda öyle doğur tertemiz olsun evin diye gülüşüyorduk...

çarşamba sabah erkenden geldi görümcem,annemde yatıyordu,odasına girdim ''anne istersen kalkda,şimdi ses olcak makinanın sesi,rahatsız olma kahvaltı yapalım işi bitince gider görümcem sonra uzanırsın '' demiştim... annemde '' iyi öyleyse (portakal mandalina getirmişlerdi Adana'dan gelirken),meyve suyu sıkda hadi bende kalkıyorum'' dedi ...

makinanın başına geçtim görümcemle laflıyorduk az bi akıntı hissettim , devam ettim mey.suyu sıkmaya,ama bi baktım daha da gelmeye başladı '' aman abla benden bişeler geliyo dedim'' gülüştük koştum lavaboya ..

annemi çağırdım baktı peçeteye fln,'' kızım suyun gelmiş,hazırlanalım '' dedi...

kahvaltı yaptık,halıları yıkadı görümcem,sonra eve gitti hazırlanmaya,tabi o ara ben kocişe haber verdim de ama durdurabilene aşkolsun :) aradı aradı durdu .. en son çıktı geldi .. ne diye geldin diorum olsun duramadım diyo..maksadım sancımı evde çekmekti çnki 10 dk ya bir geliodu ama hafifti çok şiddetli değildi...durdurmadı bizi evde... bari banyoya girim dedim tmm dedi,ama panik :))) annemde paniği geçsin diye herşeyi yavaştan alıyor rahatlasın diye,çnki iyiyim :)

neyse,makyajımızı yaptık tabi bu ara görümcem hazırlanmış geldi,kayınvalidem çarşıdaydı saat 13.00 gibi haberi oldu o zaman gitmiş hastaneye biz gittiğimizde saat 16.00 civarı,kadıncağız duramamış 9 doğurmuş bnmkiyle 10 oldu :)

beni catı muayenesine aldı dr. doğum başlamış dedi ama 3 cm açıklık var dedi,bi de son kemik zorlayabilir dedi,neyse nstye de gir de odamda konuşalım dedi,nst de sancım çıktı,odaya indik, '' normal doğum dediğiniz için eve göndericem ama bebeğin kafası yukarda duruyo ,kanala girmişti dedi diğer kontrollerde , 1-2 gün bekleyelim isterseniz dedi,belki döner ,suni sancıyla da alabiliriz dedi'' AMA bize sezeryan olmalısınız demedi kararı bize bıraktı , dönmeyebilirdi ve ben boşuna ağrı çekecektm sancım vardı çnki,ve farketmemişim sancı geldiğinde yüzüm bembeyaz oluyomuş hem kociş hem annem hem kayınvalidemler kıyamadılar o ağrı çektiğime,annem tam sezeryan olsun dicekken kociş sezeryan olsun dr. bey dedi,karım ağrı çekmesin kıyamıorum dedi,ztn dönmeyebilir diyosunuz '' dedi

annemde oğlum lafı ağzımdan aldn en iyisi dedi, dr. da etkilememek için sezeryana alim dememiştim en doğru karar dedi,dr. tanıdığımız o yüzden rahattım...

ama bnden gık çıkmıyordu,herşeyi şaşkınlıkla dinliyor izliyordum sesim içime kaçtı sanki,sonra dr. hemen alalım ozaman yarını beklememeliyiz demesin mi beni görmeniz lazımdı,elim ayağım birbirine girdi ne hissedeceğimi bilemedim ama heyecanlıydım mutluydum bunu söyleyebilirim :))))))))

hemen dr. hazırlasınlar seni alalım kuzuyu dedi , ayy paniği görün kocişdeki,o kimliği aldı işlemleri yaptırıyo beni odaya alıyolar hazırlamak için odam hazırlanıo beni soyuyolar kan alıyolar hemşireler bi yandan anestezi için soru soruyolar annemler bişeler yapıo güle oynaya hazırlanıoruz tüm hastane bizi konuşuyomuş siz nası neşeli insanlarsınız biz böle doğum yapacak kadın görmedik daha diye ,hemşireler odamıza toplandı biri gidio biri geliyo baya bişiler...

hazırdım artık,herkesi öptüm ama beni ne bekliodu hala bilmiyordum ve böylesi daha iyiydi,15 dk da hazırlanmıştım apartopar , ameliyathaneye kadar hepbirlikte indik yürüyerek,orda tekrar öptüm,hemşireyede tlfonumu verdik hep resim video çekti,müzik açtı...

vedalaştık biradan görüşürüz dedim,girdim,etrafa baktım ilk defa görüyordum,neyse tanıştık gülüştük yatırdılar gerekli aletleri taktılar , dr.um geldi resim faslı fln,sonra hemşire narkozu vericekti anlattı kolun şöle olcak başın döncek fln ...
baktım bnm kafa dönüo bişiler oluyo, '' hadi ben gittim baaaay '' dedim we gözümü açtığımda odamdaydım :)


herşey yarımsaat içinde olmuş,ameliyathaneye girdikten 10 dk sonra bebeği vermişler , beni sormuşlar annemler,siz yukarı çıkmaya kızınızda gelmiş olur demiş hemşire. gerçekten de öyle oldu,yatağa alınırken odamda fln onları hatırlıorum inanın hemen ayıldım , herşey 30 dk da bitmiş meleğim kucağımdaydı sağsalim gözümü açabilmiştim ve tüm ailem tüm dostlarım odamdaydı çok sevindim ama meleğim herşeyin üstündeydi ...

gece 12ye doğru ayağa kalktım yürüdüm bidaha da oturmadım :) ne bi ağrım oldu ne bişe ne başım ağrıdı ne başım döndü çok memnun kaldım genel anesteziden ve dr.umdan .. ( son anda dr. değiştim 1kere kontrole ve tanışmaya gittik tanıdıktı,ve şimdide doğum yaptım 2.ci gidişimde nasip kısmet böleymiş )

evimize geldik ertesi gün,ama bebeğim koyu renkli kusunca korktuk,h.taneye götürdüler,ben gidemedim, ve kızlar iyiki sezeryana almış beklememiş,bebek suyu yutmuş ve enfeksiyon olmuş,yatırmışlar kuzumu,mahvoldum,perşembe günü yattı küvoze,cuma sabah gittim ağlaya ağlaya helak oldum,aslında iyiydi tahlilleri fln ama annelik işte şimdi bile yine başladım ağlamaya yemin olsun,halbuki karşımdaki koltukta annanesiyle koyunkoyuna yatıolar fısırfısır :)


cuma akşamı babamlar kızkardeşim ve kuzenlerim geldi,ç.tesi sabah da çok şükür gittiler aldılar yavrumu,ev bayram yerine döndü ve şimdi çok çok iyi Allahıma bin şükür sadece sütüm az gelio biberona alıştı cakcuk emmeye memeye geilnce a oluyo hanıma ama alışcak inşallah ... sütümde artarsa hiçbi sıkıntımız kalmayacak...bu akşam 19.30 uçağına izmirden teyzem gelio,yarın kızkardeşim ve kuzenlerim geliyorlar,ç.teside teyzemim eşi gelio belki annanemleride alıcak ayy çok şükür bayrama döndü evimizin içi...


RABBİM kuzularımızı güle oynaya büyütmeyi nasip etsin bebek dileyen herkesin kucağını doldurdursun inşallah helal süt emmiş insanlarla karşılaştırsın , vatanına milletine sahip çıkan aydın insan olsunlar hayırlı evlat olsunlar inşallah ( AMİN )

( hakkınızı helal edin baya uzun olmuş,baya da ayrıntıları atladım ama yine de uzun olmuş )

Genişletmek için tıkla...

canım hayırlı olsun Allah analı babalı mutlu mesut büyütsün kuzuyu

villinnn çok şükür kavuştun bebeğine ama gerçekten çok sıkıntılı olmuş hele de doktorun başka hastaneye göndermek istemesi falan ne kadar sinir bozucu ((( kendimi senin yerinde düşündüm bi an ıkınmaya bile halin kalmadı demek yaa ((( çok şükür hepsi geçti canımm inşallah dikişlerinin acısı da geçer en kısa zamanda allahım bi ömür mutlu etsin yuvanızda

Ben de yazayım doğum hikayemizi..

Temmuz ayında sürpriz bir şekilde rahimimde yerini aldı bebeğim;Ben erteledikçe yıllar geçmişti,en sonunda kendi gelmeye karar verdi.İkinci bebeğimiz olacaktı ve ben başlarda şok olsam da içimde tarifsiz bir sevinç yaşamaya başladım. Her şey yolunda gidiyordu başlarda,sonra bir akşam gebeliğimin 35.haftasında kanamam oldu,doktorumuzu arayarak apar topar hastaneye doğru yola çıktık,yolda eşim de ben de konuşmaya cesaret edemedik bir kelime bile,aklımızdan korkunç senaryolar geçiyordu çünkü.Hastaneye geldiğimizde doktorumuz karşıladı bizi,hemen nst de kalp atışlarına baktı,şükürler olsun ki bebeğimin kalbi atıyordu.İşte o zaman onu ne çok sevdiğimi daha çok anladım.yapılan alttan muayene neticesinde kanamamın devam ettiği anlaşıldı ve hemen geciktirici iğneyle, ciğer geliştirici iğne yapıldı ve gece yatış yapıldı takip edilmem için..Sabah doktorum geldi ve riskin devam ettiğini sancılarım olduğunu söyledi.Böylece ilaç tedavisi ve serum takviyesiyle 2 gün hastanede yattım ve sonrasında evde de sürekli yatmak üzere taburcu edildim.İki hafta boyunca yattım evde ,doktorumla yaptığımız son görüşmede 4 nisan olarak karar verdik doğum tarihini,her ne kadar benim için erken tarih olsa da riske de girmek istemiyordum.
28 mart günü kontrol için doktora gittim,öncesinde NST ye girdim,sonra doktorumun yanına girdiğimde bana söylediği şey şu oldu" haberler kötü,7 dakikada bir sancın çıkmış ve bu ilaç kullanmana rağmen olmuş.bu gidişle hafta sonu suyun gelir"
bir anlık şoktan sonra kendi doktorumla doğum yapmak istediğim için o gün doğum yapmaya karar verdim.ama yaşadığım heyecan ve şaşkınlığı tarif edemem..ben o gün doğum yapabilirim ihtimalini bilmeme rağmen hiç kabul edemedim,eşime bile kızmıştım işten izin alıp geldiği için ama o an iyi ki de almış iznini dedim içimden..Annemi aradım hemen,durumu bildirdim..Eve geldik zaten hazır olan çantalarımı aldık,hazırlık yaptık ve hastanenin yolunu tuttuk..

Hastanede yatış işlemleri yapıldı,odamıza geçtik ve beklemeye başladık,oğlum endişeyle soruyordu" anne seni şimdi kesecekler ya ,canın acıyacak mı? "diye,gülerek onu sakinleştiriyordum..saat beşte beni ameliyathaneye götürdüler..asansöre kadar gelebildi bizimkiler,orda onlara el salladım oğluma öpücük yolladım ve gülümseyerek ayrıldık..Ameliyathane kısmında bir sürü oda vardı ve beni sedyeyle geçirirlerken her odada bir hastaya müdahale ediliyordu,ne kadar çok oda vardı,şaşırmıştım..beni de bir odaya yerleştirdiler.hazırlıklar yapıldı,belimden iğne yapıldıktan sonra hiç istemediğim sonda takıldı ama hiç bir şey anlamadım,boşuna büyütmüşüm...Doktorum geldi,ben hemen parmaklarımı kımıldatmaya çalıştım,kımıldatamayınca uyuştuğumu anladım..Bir ekran vardı duvarda tansiyonum kalp atışlarımı filan gösteriyordu ona diktim gözümü,bir terslik olursa oradan anlayacaktım...doktorum birşeyler söylüyordu,onlara cevap veriyordum arada,bir de meraklı ebelerin sorularına,en çok ta neden tüplerimi bağlattığımı,yaşımın daha çok küçük olduğunu filan söylediler,kibarca geçiştirdim..Bir an çok midem bulandı,ben susunca hemen sordular "iyimisn" diye,miğdemin bulandığını söyleyince bir iğne yaptılar,geçti..işte o an bir kafa uzattılar örtünün üstünden,hayal gibiydi.."çok güzellll" dediğimi hatırlıyorum ve kızımı suratıma da değdiredikten sonra yan tarafa aldılar..ağlama sesini duyuyordum ama göremiyordum,boynumu uzatmaya çalışsam da olmuyordu,ben de seslendim "her şeyi yerinde mi "diye..gülüştüler o anda..ben bozuldum tabii..sonra hak verdiler "anne işte,elbete bunu merak edecek" dediler ve "merak etme her şeyi tam ve çok güzel " dediler..doktorum çıktı,tabii bebeğim de gitti..ben sabırsızlıkla işlemlerin bitmesini bekledim ama söylemeden de edemedim" ne zaman bitecek,ben kızımı merak ediyorum " diye..
Neyse ki çok fazla sürmedi ve bende kızıma doğru yola çıktım,asansörden çıktığımda kimsenin beni beklemediğini gördüm(buna bozulmadım desem yalan olur) sonra odaya girdiğimde bizimkileri bebeğin başında buldum,"hainler beni ne çabuk unuttunuz " dedim..güldüler..:44:

Kızım normal doğum tarihinden çok önce( 3 hafta önce)alınmasına rağmen 3400 ve 50 cm. olarak dünyaya gelmişti,gayet sağlıklıydı..İçimden tekrar şükretttim..

Kızıma hayran hayran bakmaktan o gece gözümü kırpmadım,sabaha karşı ancak uyumuşum..annemle birlikte 1 gece kaldıktan sonra ertesi gün eşim ve oğlum bizi almaya geldi ve o gün bu gündür birlikteyiz..Artık biz 4 kişilik çekirdek bir aile olduk ve şükürler olsun ki herşey yolunda gitti..Aramıza hoşgeldin meleğim..

kızlar hayırlı olsun bebişleriniz,
darısı biz bekleyenlerin başına inşallah

PeriLous .!.:

canım hayırlı olsun Allah analı babalı mutlu mesut büyütsün kuzuyu

Genişletmek için tıkla...

gulimier .!.:

kızlar hayırlı olsun bebişleriniz,
darısı biz bekleyenlerin başına inşallah

Genişletmek için tıkla...

canlarım çok teşekkür ederim

__merve__ .!.:

Perilous cnm ne diceğimi bilemiyorum sadece ağlıyorum Allah esinle ve bebeğinle sağlıklı ,mutlu , huzurlu bir ömür versin.

Genişletmek için tıkla...

aminnnnnnnnnnnnn canım hikayeni okurken ağladım... çok duygusal olmuş. rabbim inşallah hepimiz için sağlıklı mutlu günler nasip eder.

PeriLous .!.:

canlarım niyetim sizleri ağlatmak değildi yüzünüz hep gülsün inşallah hep güzel hikayeleriniz olsun en azından sonu güzel olan hikayeler...

Genişletmek için tıkla...

bende dayanamadım (((( çok duygulu resmen hissettim o anı:)
bende korkmuorum doğumdan ama anesteziden çok korkuorum.............

13.04.2013 tarihinde saat 14:15 de kızım MERCAN dünyayageldi 54 cm 3600 kg doğdu normal doğum yaptım 40+2 de suni sancı verilerek oldu doğum

zapzup .!.:

13.04.2013 tarihinde saat 14:15 de kızım MERCAN dünyayageldi 54 cm 3600 kg doğdu normal doğum yaptım 40+2 de suni sancı verilerek oldu doğum

Genişletmek için tıkla...

hayırlı olsun zapzupcum
suni sancı çok acı veriyor diyorlar, sende nasıl oldu?

Hikayeleri hem gulerek hem aglaysrak okudum..allah yavrularimizi bizlere bagaslasin!! Ben hikayemi herkez dogum yaptiktan sonra yazicam pek ic acici degildi cunki;(

bebeğim4242 ben varım bak en son mayısı bulur bu gidişle söyleyimm DDD

bdt:08.04.2013
dt: 03.04.2013
saat30
kilo:3670
boy:50
doğum şekli:epidural sezeryan

02 nisanda kontrolümüz vardı 40.haftamdaydım önceki hafta kontrole gittiğimizde kızım doğum kanalına girmişti doktorum normal doğum istiyorsam bol yürüyüş yapmamı söylemişti.ve ben çok istiyordum bol yürüyüş yaptım egzersiz yaptım o yüzden 40 .haftam olmasına rağmen yalancı sancılardan başka bi doğum belirtim yoktu ama biz umutluyduk suni sancıylada olsa normal doğum olur diye 02 nisandaki kontrole eşimle umutlu gitmiştik.dr çatı muayenesinde malesef yukarı doğru çıkmış normal doğum şansın hiç yok daha fazlada bekletemem bugün yada yarın sezeryane almalıyım dediğinde çok şaşırdım kendimi o kadar normal doğuma hazırlamıştım ki sezeryan lafı beni çok korkuttu.suni sancı verin dedim bunun için sana % 10 şans bile veremiyorum boşuna alırsın dedi.yarım saat müsade istedik karar vermek için tabii ben salya sümük herşey normaldi çatımda müsaitti neden normal olamıyor diye çok ağladım saolsun eşim yanımdaydı teselli etmeye çalıştı.eşimle doktorla ve bikaç tlf gçrüşmelerimden sonra 03 nisan çarşamba günü saat 11:30 epidural sezeryan doğum için randevu aldık korku sevinç heyecan hepsi bi aradaydı kızımı kucağıma almama az kalmıştı o gece annem ve kardeşimde bizde kaldılar. sabah 6 ya kadar kahvaltı yapmam lazımdı eşim kahvaltımı hazırlamış beni uyandırdı birlikte kahvaltı yaptıktan sonra saçlarıma maşa yaptım hazırlandım ve saat 10 da annem babam kardeşim kayınvalidem görümcem eltim kaynım hep birlikte doğum yapıcağım özel hastaneye gittik. 11 de beni aldılar tabi herkes dışarıda bekleşiyor o arada anestezi teknisyeni bayan beni içeri aldıktan sonra dışarı çıkıp eşime isterseniz fotoğraf çekebilirim demiş :) eşimde tabi deyip vermiş. içeride herşeyin farkındaydım epidural gerçekten çok konforlu bebeğimi hemen gördüm herşey çok güzeldi tabi bu arada anestezi teknisyeni kadın çok güzel resimler çekmiş saolsun sanki doğum fotoğrafçısı gibi :) ilk olarak bebeğimin ve benim iyi olduğumuzu haber vermişler tabi baya ağlaşma olmuş sevinç ağlaşmaları :) sonra kızımı babasına teslim etmişler eşim bebeği ve diğerlerini odaya göndermiş kardeşimle beraber beni beklemeye başlamışlar karım çıkmadan buradan ayrılmam demiş canım kocam. sonra bende çıktım odamıza götürdüler eşim odamızı süsletmiş çok güzeldi beni yatağıma yatırdılar ve bebeğimi hemen koynuma verdiler odamız suitti beni rahatsız eden çok olmadı tüm aile orada oturdu misafirler orada ağırlandı. Sağolsunlar tüm aile yanımdaydı hepsi çok destek oldu epidural olduğu için çok ağrım olmadı akşam herkes çekilince eşim ve annem yanımda kaldı bu arada kendi doktorum ve çoçuk doktoru gelip bizi kontrol ettiler bir gece kaldık sabahta aynı kontrol olduktan sonra eve çıktık benden sonra biçok arkadaşım hastaneye ziyarete gelmiş tabii ben evdeyim :) şimdi kızım elifle evimizde kırkımızın çıkmasını bekliyoruz :) herkese hayırlı doğumlar hayırlı evlatlar

12.04.2013 15:14 de genel anesteziyle kızım Minel İpek dünyaya geldi .

bdt : 10.04.2013
dt : 02.04.2013 salı
saat : 9:30
kilo : 3240
boy :49 cm
spinal sezaryen

uyuyamazsın o gece kimse dedi ama uyumuşum walla:)
saat 7:30 da hastanede olmamız gerekiyodu.
saat 6da uyandım saçlarımı düzleştirdim.
bu arada ablam, yeğenler, kv ve eşimde kalktılar.
hastaneye gittiğimizde eşim yatış işlemlerini
yaparken girişte başka bi doğum grubuyla bekledik.
ama o kadın sanırım suni sancı alıp normal doğumu denicekmiş.
benden daha rahatmıydı, bende dışardan ölemi görünüyodum bilemicem:)
onlar daha erken geldikleri için önce onların işlemleri oldu, biz bu arada
yarım saatten fazla beklemek zorunda kaldık. o an kızmıştım ama
odaya çıkınca iyiki orda beklemişiz diye düşündüm. ilk ameliyat bendim, o yüzden odaya gider
gitmez önlük getir-o önlük bana nerdeyse dar geliyodu, düşünün kiloyu-, tansiyon, serumdu, lavman dı - ki bu lavman nası bişe yaa. ben zaten lavman
yapıcaklar diye girmemiştim wcye:) kadın yaptı, 5 dk bekle öle git wcye dedi. ne mümkün ben zaten
hazır bekliyorum:) 2dk sabredemedim sanırım. koştum gittim.
hemşireler beni bekliyo, ben wcde:) nese olmuştur heralde artık dedim
çıktım. -çıkar çıkmazda sedye geldiiiii... boyum uzun uzun diyorum ya ben, sedyeye çıkmak için yatağa çıkardılar beni.
yetmedi bu boy:)
eşim, ablam, öptüler, kv dururmu o da öptü.
annem, babam ve diğer ablam yoldaydılar yetişemediler.
hakkınızı helal edin dedim. asansörle doğru ameliyathaneye indik. bi baktım ben diym 10 sen de 15 hemşire bekliyolar.
Allahım dedim bunlar neyi bekliyo, zannediyorumki ben hepsi beni:)
ilerlerken duvardaki pano gözüme çarptı, 5 tane ameliyathane varmış, hepsi beni beklemiyomuş:)
1 noluya girdik, ameliyat masasına oturttular beni.
bi adam arkamda- anestezist- diğeri önümde omuzdan tutucuydu sanırım o:)
yaptılar iğneyi:) kimse hissetmemiş ama ben baya hissettim iğneyi
anestesizte sordum,uyuşmama ihtimali warmı diye, sırtıma sürdüğü -batikonumuydu?- şeyin soğukluğunu karnıma sürdüklerinde
o soğuğu hissetmeyeceğimi söyledi. ölede oldu çok şükür.
amaaaa ondan önce omuz tutucu bide sondacıymış ya. Allahtan önümü kapatmışlardı, yoksa adamla göz göze gelicektik. nerden anladım? omzumu tutarkende konuşuyodu,
sondayı takarkende:)
bide bu arada müzik wardı, drumun cdsiymiş çalan.
drumda geldi.
bu arada benim feci midem bulanmaya başladı, ama çıkarmadım.
neyse başladı ameliyat, kesmeye başladıklarında minik oğlum sanki ağzımdan çıkıcak gibi, tepinmeye yukarı yukarı çıkmaya başladı.
hemşirelerden biri, karnımı üstten bastırdı hatta.
ben bu arada kendime sürekli " şimdi şimdi" diye telkinde bulunuyorum o mucize sesi duymak için..
o sırada duydum, drum uzattı oğlumu bana doğru, baktım kaldım, sora çekti,
herkes aynı annesi dediler:)
dedim ben hiç bişe anlamadımki
göstericekler tekrar dedi drum.
bu arada medcezir-levent yüksel- le geldi oğlun dedi, fırtınam, felaketim, hasretim die de ekledi:)
sora yine getirdiler oğlumu, fotoğraf çektiler
ne kadar şapşal baktığımın farkındaydım ama bişe yapamıyodum o ifadeyi düzeltmek için
ömrümde ilk defa yaşadığım bi duygu, kimbilir tekrarı var mı?
provası olmamış hiç o duygunun
insan nerden bilebilirki, içinde 9 ay taşıdığın o minik şeyi görünce ne düşüneceğini, hissedeceğini?
- bu arada hakkatten resimlerde şapşallık had safhada, albümede koymuşlar:)-
sora götürdüler oğlumu, heyecanım azaldı, sıkıntı başladı, bi uzun sürdü (bebek 9:30 da, ben 10:30da çıktım)
ablam yukarda sorunca bu drunkiler uzun sürüyo demişler, - inşallah bunun bi faydasını görürüm:)-
hee bide drum eşimi arattırdı telefonundan, çok heyecanlı görünüyomuş, tabi bizimki drun telefonunu ekranında görünce
kötü bişe war sanmış
aşkım gördünmü bebeği diyorum, cevap veremiyo:) ameliyattaki benim, o kapıda:)
bana ameliyat boyunca cesaret veren, sıkıntımı gidermemi sağlayan başta
ikide bir şişip şişip tansıyonumu ölçen o alet
ve başımda dikilen görevli oldu:)
sora bittiiii
beni almaya bi görevli geldi, nası mutluyum, nası mutluyum anlatamam
ama dedim çocuğa düşürmeyesin beni
biz kimleri taşıdık dedi
sorada bide düşürürmüşüm dio:) nese çıkarken aneztesizt el salladı bana, üzüldüm ona, ben çıkıyorum o daha kimbilir
kaç saat orda:)
çıktık, asansör kapısı açılır açılmaz aynadan eşimi gördüm,sora, ablamlar, babam ..
odaya girdim benim oğlan annemin kucağında, nası bağırıyo
emzik vermişler -hemşireler duymasın:)- emmiş kerata:)
beni giydirdiler, oğlumu kucağıma verdiler sustu masum:)
ilk öksürüğüm o gece geldi, o öksüremediğim an ameliyat olduğumu anladım diyebilirim:)
o akşam ayağa kaldırdılar zayıfçık kızlar:)
karşıya bak karşıya bak
kalktım kolaydı o an
ertesi gün yan taraflarım çok ağrıdı, hiç kalkmak istemedim..
sadece wcye..
2. gece arkadaşlarımla otururken, bana bi tekerlekli sandalye bulun, dışarı çıkalım, çok bunaldım dedim.
biri buldu, tam getirdi, başka bi kadın doğumcu yakaldı bizi
"kalk kalk yürü" dedi
ona sinirime baya uzun bi yol kat ederek bahçeye cafeye çıktım, bide yarım sigara içtim:)
hastaneden çıkışta düşündüğüm tek şey 4 kat merdiveni nası çıkarım oldu -asansör yok-
ama yürümekten daha kolaydı:)
hastanede kaldığım süre boyunca canımı acıtan 2 şey oldu
1- elimin üstüne takılan serum iğnesi
2- emzirme hemşiresinin göğsümü sıkması
sorası hepimizin yaşadıkları, süt gelmiyo, pompaydı, emzirmeye çalış, yanan dikiş yeri vs vs..
veee oğlumm
oğlum bizi çok şaşırttı, hala da öyle, çünkü şapkalı başka biri, şapkayı çıkarınca başka biri:)
saç rengi yüzünden..
hamilelikte bi böbrek biraz büyüktü, ultrason çekildi geçen hafta, normal dediler
üfürme varmış, kardiyolağa götürdük, 2 milimmiş, normal dediler, 2 ay sora tekrar bakılacak,
inşallah sorun çıkmaz
hiç uyumuyo desem yeridir, sık uyanıyo, sık ve az emiyo, sağlıklı mı besleniyo , beni mi deniyo??
gece uyku yok, gündüz de uykumda gelmiyo
bide korkuyorum uyur kalırsam duymazsam diye
bugünden itibaren yalnız kalmaya başladık
bide dediler yalnız bırakma, bebek arabasıyla iş yaptım evde..
annem dün gitti, ben ancak bugünden itibaren anne olmaya başlıyorum sanırım..

Allah bu güzel duyguyu herkese yaşatsın inşallah..

biraz uzunmu olmuş

chosy tatlım ne güzel anlatmışsın ağzına sağlık :)
Allah uzun ve sağlıklı bir ömür nasip etsin oğluna,analı babalı huzurla büyüsün inşallah