-
- Konu Sahibi snowflakeN
- #101
Cok gecmis olsun canım Allah uzun ömürler versin bebeğine ve ailene İnan okurken ağladım benimde bı mucizeye ihtiyacım var peki senn rahatsızlığın neydi doktor imkansız dedi canım
Nerden başlayacağımı bilemiyorum.. Hamilelik öncesi,doğum ve doğum sonrası bol macera...Ben bir mucizenin annesiyim.. Her anne bir mucizeye sahiptir aslında ama benim kızıma mucize demem çok farklı...
Evlendikten 4 ay sonra bebek istemeye başladım ama bir süre olmadı .. doktora gittiğimde asla çocuk sahibi olamayacağımı öğrendim ve gerçekten yıpratıcı günler başlamıştı benim için.. 01/08/2012 öğrendim ve aradan 22 gün sonra mucizem geldi :) doktorumun bana asla dediği zaman aslında hamileymişim ve 3 tane kesem olduğunu öğrendim .. doktora tekrar gittim ve kesemin bozuk olduğunu küretaj olmam gerektiğini söyledi tabi ki olmadım beklemeyi tercih ettim.. ertesi hafta kesemin sağlam ama boş olduğunu dedi ve tekrar küretajı önüme attı .. hastaneden kaçtım ve o gün hiç onaylamasam da özel bir hastaneye gittim ve bir bebğimin yaşadığını öğrendim dünyanın tabusu verdiler sanki bana ... 2 kesem boş bir tanesinde mercimek tanem vardı çok şükür...günlerce ağladım yaklaşık 2 ay uyuyamadım ve inanamadım.. Demek ki imkansız diye birşey yokmuş onu öğrenmeye başladım.. ama herşey keseyle bitse keşke... haftalar hızla geçti ve 2li tarama yapıldı.. tarama da takip eden 2 doktor birbirine zıt düştü..bir doktorum trizomi 18 riski görürken biri görmedi ve hayatımı zindan ettiler.. o hafta plesenta previa olduğumu bebeğin de çook aşağıda yerleştiğini söylediler her an düşebilir dediler.. az derdim varmış gb 16 hafta 3cm açılmam oldu derken 3lü taramamız temiz çıktı ama kızım anneyi oynatmayı seven bi bebekti 19. haftada ayrıntılı usg de kalbimizde delik ve ana damarlarda terslik teşhişi konuldu.. 23 haftaya kadar kızımla konuşarak geçirdim sadece beni bırakmaması için yalvardım ona .. çekeceği bütün acıları onunla yaşamaya söz verdim ondan beni bırakmaması istedim sonuç ne olursa olsun.. 23.haftada fetal ekoya girdik ve damarlarının düzeldiği ama delik kapandığını söylediler.. derken kan problemi tansiyon derken 34. haftada yüksek tansiyondan hastaneye yattım araştırmalar sonucu kanımda pıhtılaşma olduğu için yükseliyormuş birde bu kadar stresin içnde bu çıkmıştı ama yine direncimi kaybetmemem gerekiyordu.. tansiyonumu düzelttik derken 36haftalık hamileyken 01/04/2013 gece 02:00 de titremeyle uyandım ateşim 40,4 hemen hastaneye gittik serumdu ilaçtı deken sabahladık.. ama yinede ateşim düşmedi sabah 8:30 gb 37,5 düştü ve hemen kadın doğum polikliğine yönlendirildim.. doktorum muane oldum nst girdim ve acil yatışıma karar verildi.. bebeğin hareketlerinin yavaşladığını sancılarımın 120 olduğunu 20 dk düzenli aralıklarla 9 sancımın olduğunu söyledi.. ama benim hissettiğim sadece adet ağrısı kadar birşeydi.. yatışım yapıldı sancı kesici serum takıldı beklemeye başladık.. saat başı nst girmeye başladım ama sanki sancı veriyorlardı sancılarım artıyordu her seferinde.. bebeğin de hareketleri her seferinde yavaşlıyordu.. açlık bir yandan vuruyor sancı bir yandan.. en son saat 16,30 da nst girdim ve doğum haneye alındım ebe alttan muane etti ve açılmamın olmadığını söyledi.. bende yırtıyorum kendimi neden alttan muane ettin ben zaten sezeryan olucam çünkü benim mucizem makat duruşu geliyordu.. muaneden sonra odama geldim .. annemle eşim dönüşümlü duruyordu yanımda.. eşimi eve gönderdim annem geldi 16,45 hemşirenin tlf konuşurken sesini duydum derya'yı hazırlayın dedim ben gidiyorum anneme.. annemin tepkisi hiç unutmayacğım tek derya sen misin ? değilim ama bu derya benim derken ebe geldi hadi bakalım gidiyoruz dedi.. bebeğin eşyalarını verin.. eşyalar arabadaydı hiç doğumu düşünmüyorduk ki hemen kocişi aradık adam evliya oldu uçtu her halde 2 dk sonra hastaneydi.. o kadar ani oldu doğum filmlerde ki öpüşüp koklaşamadık kocamla.. doğumhanede hazırladılar beni sedyeyle çıktım kapıda eşim bekliyordu zaten ameliyat haneye kadar yanımdaydı ..en zor olan ameliyat hanenin kapısında ayrılmak hem mutlusun hem ürküyorsun.. doğumdan hiç korkmadım ..sanki yıllardır doğurmuşum gb çok basit bir olay gb geliyordu bana.. neyse ameliyat haneye girdim spinal yapılmasına karar verildi çünk ateşim çıkıyordu sürekli geneli kaldıracağımı söyledi bende imza attım.. belimden ialç verildi ve bir anda ayaklarımda yanma hissettim.. herşey o kdarmış.. monitorilize edildim.. baş ucumda monütöre baktım sürekli bir yandan da doktorlarla konuştum.. kan sulandırıcı yapıldı. doğum anında kusmaya başladım bulantı iğnesi yapıldı.. ateşim yükselmeye başladı onun içinde bir iğne yedim derken.. bir anda nefesim gitmeye başladı ilk defa korku girdi içime oda bebeğimi göremeyeceğim diye ama prenses gb davrandılar bana hemen solunum cihazı takıldı.. .. herşeyi hissettim kesilişi kızımın çıkışını herşeyi hissettim..yolunda gitmeyen birşey vardı bebeği tam çıkartacakları sırada doktorlar ve hemşireler gözgöze geldi benim üzerimi kapattılar bebeği göremedim ... her bebek doğduğunda ağlar benim sersem hapşurdu.. başından belliydi zıt karakterli çocuk olacağı..hapşurduğu için birşey anlayamadım Allaha şükür yaşıyor dedim.. ve saat tam 17:00 bu kadr şey 15 dakikaya sığmıştı... hemen bebeği sarıp bana gösterdiler ama her yanı kapalıydı sadece gözlerini gördüm ve neden bu kadar sardıklarını sorduğumda üüşüdüğü için dediler.. bebek hemen gitti.. dokunamadım bile.. neyse benim içimi doldular diktiler odama çıkardılar bebeğim oda yoktu sorduğumda ateşten etkilendiğini ve bir süre küvözde kalması gerektiği söyledi eşim.. dünyanın başıma yıkıldığı an.. meğersem bebeğim yoğun bakımdaymış ve durumu kritikmiş.. şekeri 16 düşmüş vucudunda ne olduğu bilinmeyen kırmızı lekeler var solunumu yetersiz kalp atışı düzensiz içorganlarında şişme .. kızım benden uzakta aslında ölümle savaşıyormuş.. ben yattığım yerden kalkamıyorum kızım bir yerde ben bir yerde.. ama kızım mücadeleci çıktı en başında olduğu gb.. ikinci günü beni de yoğun bakıma aldılar ve 5 gün orada kaldık.. herşey yoluna girdi ama benimpsikolojim yolundan çıktı :) kızım 36 haftalık nedeni bilinmeyen bir ateş yüzünden 2760g/50cm olarak dünyaya geldi.. ve şimdi diyorum aynı şeyleri baştan yaşasamda anne olmak herşeye değer... bizim hikayemiz en kısa haliyle bu kadar.... :) :)
İsminin adamı : Ali RÜZGAR
Doğduğunda 2.880 gr
Sulu yerde kalmanın avantajıyla 47 cm sulak boyumuzla
34+2 de mucizem ;
10.04.2013 11:23 annesinin karnından ayrılıp kucağına kondu :)
Senle maceramız 03.09.2012 tarihinde başladı annem, Rabbim şükürler olsun kii hiç aratmadı senii ve işyerinde yapmış olduğum testle benle-bizle olduğunu silik bir çizgiyle anladım.
Ama sonucu netleştirmek için kan testine gitmem gerekiyordu, sorun babaya çaktırmamaktı çünkü yaa yoksa, yaa üzülürse diye düşündüm;
Annen tek başına bu görevi üstlenip iş çıkışıı bir tıp merkezi bulup kanı verdi ve hemşirenin 1 saat sonra alırsınız sonucu demesiyle geçmeyen dakikalar başladı benim için
Biryandan babanın arayıp telefona boş boş bakıp cevap veremiyeşim bir yandan açsam nerdeyim derim ki aman serviste müzik çalıyordu duymadım derim diye düşündüm
Ve nihayet dakikalar geçip benim o zarfı alma vaktim geldi, Abartısız filmlerdeki ağır çekim adımlarla ilerledim,o küçük pencereden ismimi söyleyip zarfı almam ve arkamı dönüp sadece 33,71 diye sonuç okuyup referans arasında olan sonucu en düşük okur-yazar anlarken benim beynim duruşuyla bian algılayamadım.
Burda 33,71 yazıyor ne demek oluyor dedim? Hemşirenin gayet soğuk bir tavrıyla evet gebelik var diyebiliriz demesi ile ona zıt oan ki yüreğimdeki ateşi tarif edemem ama sen hissettin dimi annem...
eee şimdi ne olacaktı, kimi arayacaktım, telefonla söyleyemezdim dimi babaya, okadar değişik ve karmaşık duygular içinde başladım yürümeye
Bulunduğum yerden 40 dakika gibi sürede boş boş kağıda baka baka yürüdüm, o arada telefonum çalıp arkadaşım aradı ve tutamayıp söyledim
'Ben anne oluyorumm galibaaaaa' diyee haykırdım...birinee oan boşalan gözlerimlee söylemek istedim ama hala içimde bir volkanla yürüyorum
Ben bunu herkese söylemeliyim, bir tepeye cıkıp haykırmalıydım ama asıl merakım babandıı nasıl olacaktı suratı, ilk ne diyecekti, evet 2 senenin sonunda istenilen bir bebektin ama hazırmıydık bu sorumluluğa
Derken,
Halanda buldum kendimi çünkü baban geç gelecekti bende evde duramazdım. Tabii onlara söyledim ama eşimin haberi yok ben eve gidince söyleyeceğim dedim
Çünkü değerin artması gerek belli olmaz belki dış gebelik, belki devam etmeyecek hamilelik oyüzden onlarda temkinli olarak pek heyecan yaşayamadı
Ve nihayet baban geldi yemek faslı sohbet derken, evimize geldik ama hiç hazırlık yapmadım acaba bugün söylemesem mi diye düşünürken;
Arkadaşlarımızın doğum gününde latife niyetli 'iyi ki doğdun baba' yazdıkları şekerlemeyi, kendi yaptığım kiti ve test sonucunu babanın başucuna koydum
Ve işi bitip odaya girip görünce; -tepkisi
Ne bu? dedi, Sence? dedim, Şaka mı yapıyorsun? dedi, Sonuçlar önünde! dedim
Ve bir hışımla üstüme doğru koşarken ayyy dur dur bişey olur mu? Ben şimdi baba mı oluyorum diye diye o geceyi bitirirken aslında yeni bir hayata yol almaya başlamıştık bile...
Artık 2 günde bir kan testlerine başladık, önce 77 çıktı sonraki kan testi 299 çıkınca herkes acaba ikiz mi bukadar artar mı yok bu erkek aaa kız olabilir diyerek sürecin yolunda ama merakla ilerledik,
Artık hamileliğim kesinleştiğine göre, Doktorumuzu seçme koşturmasına girdim ben ve ilk başlarda yıldızımın barışmadığı doktor teyzemizi bulduk..(seni önce Allahın izniyle sonra doktor teyzenin katkılarıyla sağlıkla kucağıma verdiği için minnetarım)
Doktor teyzeye gittiğimizde 12.09.2012di tarih ve bizle konuştuktan sonra senle ilk tanışma anına geldi
Ve tatataaaamm ekranda bizim için pek bişey anlaşılmayan ama doktor teyzemizin çok beğendiği muhteşem kesemiz gözüktü 4+3 idik ogün
Ve bizi 8. haftada çağırdı, ayaklarımız havada yüreğimiz ağzımızda çıktık hastaneden artık haftaları saymak başladı bizim için
Ve kalp atışın, ikili testin, şeker yüklemen derken (ki ben 4 kere yaptım seninde için bayılmıştır dimi yavrum) bir tatlı telaşa kapıldık, çok şükür hamilelik şekeri haricinde;
Herşey iyi ve yolundaydı...Buarada yaşadığım stres ve bazı aksi durumlarda kaç kere acile gittim hatırlamıyorum :=) Pinpirikli olmuştum o konuda en son acilimde doğum oldu zaten:)
Biraz tostostun ve buyüzden sezeryan diyip duruyordu doktor teyzee ama ben inanıyordum senle ben başarırdık oyüzden sezeryan diye hiç hazırlamadım kendimi
Artık alışverişede başlamıştım, İnternet sitesinden ne gördüysem aldım senin için, herkes abartma dedi ama ne için abartmaydı ki sen benim evladım olacaktın istedim güzel olan ne varsa gücüm yettiği kadarıyla hep senin olsun
Odanı kendim çizdim verdim mobilyacıya ama asıl benim ve senin için hızlı süreç o mobilyacı sayesinde başladı
Ocak 20sinde verdiğim mobilya bugün yarın derken 10 dakikaya ordayım derken 2 ay sonra geldi.
Buarada işyerim taşındı bende zorunlu olarak 32. haftada ayrıldım işten ama Rabbim öyle büyük kii benim üzüldüğüm konu aslında annenin azıcıkta olsun dinlenmesini sağladı
Ve gelelim doğum sürecimize çok uzatmadan
08.04.2013
34+1de Doktor teyzeye kontrole gittik, herşey normal nst sonucumuz iyi 2.930 gr olmuşuz tospalığımız devam, doktor teyze hafta bir geliyorsun, erkenci durmuyor kafayı indirmiş ama kanalda değil diyor ve diyete devam sezeryan olursun diyerek uğurladı beni
Ogün arkadaşlarıma sinir oluyorum bu kadının bu yaklaşıma diyorum... Ve gün bitiyor...
09.04.2013
Sabah kalkıp sosyal sitede arkadaşlarımla hem konuştum hemde kahvaltı yaptım. 12e kadar oyalanıyorum ve öğle gibi amcan geliyor mobilyan için internetten bulduğum kulpları almak için
Ve bulduğum mağazada maalesef kalmamış kulplar, çook üzüldüm ama yılmadım sordum başka nerde bulurum diye çok ters biyerde olacağını üretiminin orda olduğunu söyledi bizde gidelim dedik ve döne dolaşa belki geçtiğimiz yeri 20 kere dönerek; Bulduk o cici kulpları
Ama ne yazık kii onların ellerinde de yoktu, dedim sipariş verin ben mutlaka alacağım ama buraya gelemem birdaha, kargo edin bana diyip,Ödememi yapıp, kargo adresini yazıp çıktık...
Ve saatlerce dolaşmanın verdiği açlıkla eve yaklaşırken birde Burger king ziyafeti cektik ikimize :)
Sonra eve geldik ve mobilyacı aradı geliyorum diyerek saat 16:00da :) Allahım şaka gibiydii geliyorum dedi ve kendi aradıı hadi bakalım inşAllah diyip kapadım telefonu.
Yaklaşık 1 saat sonra geldi zatii muhteremm ve yanında bir usta ile ustanın kaynı olan 18-20 yaşlarda bir cocukla geldiler
Benim asıl tanıdığım mobilyacı bir işim var yarım saate geliyorum ustalar başlasın dedi bende ok dedim, buarada onlar mobilyayı taşımaya odaya sokmaya başladılar
Bende çaydı ikramdı hazırladım yanlarına bıraktım, arada kontrol etmek üzere bakıp diğer odada tv seyrettim, buarada nihayetinde diğer usta teşrif etti ve şurası olmamış burayı götür döşemeleri al diye son rötüşleri konuşurken
Mutfakta bulunan telefonum çaldı, ısrarla çalıyor ama ben ustayla konustuğum için hiç oralı olmuyorum
O arada cocuk artık dayanamayıp 'abla telefonun çalıyor' dedi -bende boşver hareketiyle elimi salladım mobilyacıya döndüm ki 10 saniye sonra eşim mobilyacıyı aradı beni istedi
Niye telefonun kapalı dedi bana? Bende yooo dedimm ama bir hışımla mutfakta masanın üstündeki telefona bakmaya gittim ki yok
-Tabii bunlarda gitmek için malzemeleri toparlıyor , - dedim telefonum yok şimdi çalıyordu duydunuz dedim
Asıl tanıdığım mobilyacı bende burda gördüm dedi?? Dedim hadii kapandı ama telefon nerde? olamaz böyle birşey diyorum ama cocugu izleyip duruyorum
Her yeri aradım taradım yok, dedim gitmeyeceksiniz polis cağıracağım ben, mobilyacının telini aldım aradım polisi böyle böyle evimde ustalar var tel. kayboldu
onlardan şikayetciyim gelin diye, çocuğa baktım bozardı kızardıı, cocuğa döndüm bak sen diyordun çalıyor diye eğer aldıysan ,ederi yok telin
-Bak kadın bana iftira atamazsın sen, sen kimsinn bak şu halinle beddua ederim sana diyerek efelenip üstüme yürüdü bide...
Dedim bana sesi yükseltme bekle polisi.... -Gelsin polis,savcı kim varsa gelsin diyor buarada usta ve o cocuğun eniştesi evi arıyor
eniştesi eve biri mi girdi diyor?? güldürme beni dedim 4 kişi var hırsız girdi teli aldı gitti mi diyorum??!!
Ve cocuğa dönüyorum yeniden bak aldıysan ver polisle uğraştırma beni dedim, buda yaalıı yuuulu konuşmaya başladı, hiçbişey önemli değil sim kart önemli dedim
Oan fırının altına eğildii aaa burda sim kart var dedi!!! Ve ustada dahil olmak üzere sen aldın ver diyoruz başlıyor bağırmaya çağırmaya
Bak dedim sen aldın belli polis gelecek bu halde beni bu strese soktun yaa Allaha havale ediyorum seni dedim aldıysan söyle polisi iptal ettireceğim dedim
Ve eniştesi bunu dışarı cıkardı 3 dakika sonra geldi yeni kurdukları beşiğin altına eğildi telefon ve parçalarını çıkardı, bu almış telefonu, simi atmış sonra polis cağırınca telefonuda beşiğin altına atmış
Buarada polis mobilyacıyı geri aradı geliyoruz diye oda yok gerek kalmadı bulduk filan dedi, ve kusura bakmayın özür dilerimler filan derken bunlar çıktı gitti
Ben kapıyı kapatmamla ağlama krizine girişim ordan kasıklarıma saplanan ağrıyla oturduğum yerde kalışım bir oldu, okadar cok sıkmışım ki kendimi onlar gidince resmen nöbet geçirdim
Elim ayağım titriyor, efelenmesine mi kızayım çünkü tekim ve üzerime yürüyor ne yapacağım oan kestiremedim ve eşimi aradım böyle böylee ama nasıl ağlıyorum
Dur ablamı arıyorum hemen yanına gelsin ben yok gelmesin yatacağım ben diyorum dinlemiyor bağırıyor sen neden aramıyorsun bunlar oluyor diyip,
Cocuğa sayıp sövüyor mobilyacıyı arıyor onla konuşuyor ona sayıyor o cocuğu bana getireceksin diyor yada dur ben bulacağım derisini kaldırcağım diyor,sen nasıl evime getirirsin böyle birini diyor, -ben dur bişey yok sadece korktum diyorum
Eşimi kapatıyorum mobilyacı arıyor kızım nolur ağlama ben o şerefsizin ağzını burnunu dağıttım dur sakin ol elini yüzünü yıka geleyim hastaneye götüreyim kurban olayım yapma sende kızımsın benimm diyor
Onu kapatıyorum görümcenin eşi arıyor, kayınvalidem arıyor, kaynım yola cıktım hastaneye gidiyoruz diyor eşim tek cıkamıyor, görümcem geldi uzandırdı benii ama ben susamıyorum
Ağlamayı durduramıyorum ve sürekli "oğlum özür dilerim bişey yok tamam mı özür dilerim özür dilerim" diye sayıklıyorumVe kaynım geliyor görümcem ben kayınım hastaneye gidiyoruz
Yolda görümcenin eşini alıyoruz oda bana ne gerek bukadar stres yapıyorsun alsın gitsin diyor bende olur mu enayilik olur ozaman diyorum oan ayrı sinirleniyorum!
Ve hastane yine acil ama suratımı gören tekerlekli sandalye getirelim diyor ben yok diyorum, ve pazartesi muayene olduğum için kontrol olarak işlem alıyorlar ve nöbetci kadın doğumcuya anlatıyorum durumu
Gel bakalım diyor ama önce karnımı sıkıyor, cooookk sert bebekte kasılmış anlaşılan dıyor ve usgye alıyor beni, bebeğin kalp atışı var ama aşağıya cok inmiş
Hemen nstye cık diyor bende dün cektirdim ama diyorum oda dünle bugün aynı mı diyor hemen cıkıyoruz ve bağlanıyorum kalp atışını zar zor buluyor ebe sonra beklemeye başlıyoruz 20dakika geçiyor
Ve benim sancılar çıkıyor en büyüğü 40 olmak üzere, doktora götürüyor hemşire ve buarada doktor kendi doktorumla sürekli irtibatta onuda söyluyor ve bana serum bağlıyorlar sancı kesici, Serum bitiyor yine nstye alıyorlar 20 dakika sonra en yüksek sancı 57ye vuruyor ve doktor hemen yatış veriyor, serumda düşmedi çoğalıyor bırakamam seni dedi
Buarada açılmana bakacağım dedi bende erken doğumu tetiklemez mi diyorum hayır canım yok öyle birşey diyor ve acılmaya bir böğründüm ki adam bile tamam tamam diyip elini çekti, (ama sonradan öğrendim ki doğum sancıları varmış oyüzden bakmışlar)
Doktorum buarada akciğer geliştirici vurun demiş ona itiraz etmeden vuruldum, nöbetci doktor yine geldi ve alttan usg ile incelmeye baktı oda normal dedi (ama değilmiş)
Ve bende temizlenmek için lavaboya gittim ki iç çamaşırım su içinde aklıma hemen acaba kacırdım mı diye geldi ve hemşireyede gösterdim oda bakalım dedi bana bir ped verdi, üzerinde şerit halinde 3-4 çizgili bişey vardı koy bunu bakalım rengi döncek mi dedi,
Sonunda odamda ayarlanıp odama gidiyorum ve yine serum ve yine nst ve yine testler :/ Artık yorgun düşüp gözlerimi kapadım ve babada bizle kaldı oda uyudu nede olsa sabah çıkacaktık doktorum gelince :)
10.04.2013
Sabah 7 oldu tekrar nst (ve en yüksek sancı 70 çıktı )bende uyandım ve hareketlerini saymaya çalıştım ama hiç oralı değildin dedim açım ya oynaşmıyor tospağaam, baban horul horul ben o halini facede yazıyorum
Nede olsa doktorum gelecek ve çıkacağız bizz!!! Saat 7:30da kahvaltı geldi açlık şekerime bakıldı sonra yedikten sonra bakacağız dediler,baban hala horul horul, buarada ben lavaboya gittim başka hemşire geldi ona dün akşam bir ped verildiğini ama unuttuğuma
Veren hemşireninde sormadığını söyledim, oda bakim dedii suratı değişti ben doktora gösterip geliyorum dedi belki 1 gün kaldığı için böyledir dedi çıktı...Ve tekrar nstde...
elimdeki serumların biri bitiyor diğeri takılıyor buarada, elim davul gibi oldu bende sıkıntıdan elimi çekiyorum ama senden hala ses yok annem...
Giden hemşire tekrar elinde bir pedle geliyor yarım saat sonra alacağım bunu emin olmalıyız diyor?Bende neden diyorum suyun sızıyor sanırım diyor bana bak mavi olmuş bu şeritler dedi
ve yarım saat sonra geldi...Pedi aldı ve yine mavi...Geleceğim diyip tekrar gidiyor bu sefer doktorla geliyor, doktor suyun geliyor pekbicicicim bir daha nst yapacağım ama 4-5 saat sonra seni doğuma alacağım sanırım dedi
Çünkü bu sızma enfeksiyon riskini coğaltır ve bebeğin daha büyük tehlikeye girer diye devam ediyor
Ben ağlıyorum ama daha cok küçük lütfen başka birşey yapalım diyorum, daha hiç birşeyi hazır değil ne giyecek diyorum,onu hallederiz biz merak etme,emin ol bu en iyisii sadece kuvezde kalacak diyor, ben busefer hıçkırarak ağlamaya başlıyorum, babanın sesi gidiyor kızarıyor oda dayanamıyor ağlıyor
Birşey olmaz dimi diyor oda...Arkasını dönüyor konuşamadan... Ben iyice bırakıyorum kendimii...Ben böyle hayal etmedim çıkarken bile asortik olacaktım ben diyorum:/ Doktor teyze aaaa böyle yapmayın hadii bakalım herşey güzel olacak diyor....Sarılıyor...Ve gidiyor...
Daha tek ağız bezi yıkamamış ben doktorun çıkmasıyla yakın dönemde doğum yapmış tüm arkadaşları ve kuzenimi arıyoruz eşimle, yeni doğan elinizde ne varsa kapıp gelin doğuma gireceğim ben diyorum, herkess şaşırıyor, şaka dimi bu diyor
Hastaneye gidiyorsun neden haber vermiyorsun diye bağıranlar, neden doğuruyorsun diyip sorguya cekenler filan derken her haber verdiğimiz kişide babanda bende ağlayarak söyluyoruz...
Daha önümüzde koskoca 4 saat var herkesde gelir herşeyde hazır olur derken nstden çıkan sonuçla hemen alıyoruz seni demeleriyle sadece annem gelmedi diyebildim
Kalp atışların düşüyormuş bebeğim çok hızlı hareket etmeye başladılar, 2.doz ciğer geliştici oldum, damar yollarım açıldı, ameliyat önlüğüm geldi ve yanımda kayınvalidem,kayınpederim, baban ve 1 arkadaşım vardı
Bebek hareket ediyor mu diye sordu bi hemşire bende yooo dedimm hadiii hadiii hızlıı hızlı diye bağırmaya başladı giyindim ve sedyeye yatırıldım.
Babanda ne sulu gözlüymüş oğlumm zırtt zırtt ağlıyor benide ağlatıyor sedyede giderken kıpkırmızı bir suratla gitmek ve ağlama nasıl girersen öyle çıkarsın diyen hemşireler sayesinde gözyaşlarımla bile vedalaşamadım
Asansöre bindim.... Ters bindirdiler yaa benii bide kapı örtülmeden kayınpederin ağladığını gördüm ya ben yine su koymaya başlıcakken hemşirenin repliğiylee sustum yine...
Ve kapılar kapandı...Hemen biyere girdiler ki bende hızlı hızlı etrafı kesmeye başladım :) Hemşire ne arıyorsun diyor gülerek ordan sedyenin kenarından tutan doktor teyze beni arıyorr beni dedii...
Burdayım korkma çok kolay olacak bak derken, içerde hummalı bir çalışma ve bıcır bıcır konuşan bir ekip, biri çay mı içsek nescafe iyi gider sen ne alırsın:) diye sorana cevap anezteci o daha iyi birşey alacak şimdi diyor,
Sorular başlıyor alerjin var mı diye bende yer fıstığına var diyorum hepsi gülüyorr aaa ona olur mu alerji diyorlar, bende 2 fıstık birbirini çekemiyor diyorum veee
Şimdi çok güzel bir uykuya dalıyorsun, yüzünde bir yanma olacak dediği anda yüzümde bir alev topu oluştu ve küt gitmişim... Tek hatırladığımm hadii kalkk kalkk cok yattın aaa annesi bebiş çıktı yukarı hadii kalk diye bağıran bir ses
Benimde sadece dediğim boğazım ağrıyor benim, bebek kuvezde mi? Bebek nerde soruları olmuş...Ardarda soru yönelttiğimden anne uyurken bir sessiz galiba babası demiş hemşireler yukarda babana :)
Ve 11:23
senin dünyaya ve bize Merhaba dediğin an meleğim...Dünyada vazgeçilmeyecek ne var deseler bir tek sensin derim dünyam, 8 ay boyunca anneni üzmediğin için, bazen keyifli bazen korkulu bir süreci en sağlıklı şekilde tamamlağın için
Çoook amaa çok teşekkür ederim..
Kuvezde bile kalmadı benim güçlü erkeğim, 2.880 kg 47 cm boyunda 34+1de bizimle olmayı istedin sağlıkla kucağımıza geldin şimdi gün be gün büyüyüşünü; kirpiklerin çıkışına bile tanık oluşum ayrı bir mutluluk..Şükürler olsun Allahım.
iyiki bizi seçmişin annem.... Seni Seviyorum.
Cok gecmis olsun canım Allah uzun ömürler versin bebeğine ve ailene İnan okurken ağladım benimde bı mucizeye ihtiyacım var peki senn rahatsızlığın neydi doktor imkansız dedi canım
pko yüzünden menepoza girmiştim canım yumurtlama olmuyordu ama hiç yani düzensiz falan değildi..yumurta rezervi tükenmişti.. ama inan Allah oll dedi mi herşey olur..
Haklisin canım herseyin bası Allah inşallah benmde yüzüm güler umut oldun bana canım benmde fsh m 13 çıktı daha 24 yaşındayım ve doktorum cok olumsuz konuştu tabi haklı kadın bu siteden bı doktora daha danıştım oda tüp bebek içn bile geç kalabilirsiniz dedi ama benim şimdiye kadar adetlerim cok duzenliydi bu ayda korkuyorum stresten Mezopoza giricem adetim olmayacak diye
alla alla doktor olduğuna emın mısın benım fsh 25 çıkmıştı yine bu kadar olumsuz konuşulmadı.. ve senede bir adet görüyordum neredeyse.. proloktin 100 küsürdü ve şuan 26 yaşındayım.. teşhiş koyuldu 2 ay sonra hamile kaldım.. sen her söylenen kulak asma başka doktora git.. olur canım emin ol olur yetr kı inan.. çok zor bir dönem beklmek ama ummadığın anda geliyorlar melekler... para kazanacaklar tüp bebek tüp bebek.. yok kardeşim böyle birşey.. bana tüp bile olmaz denildi ama bir deneyelim.. ne oldu doğal yolla üçüzlere hamile kaldım sen içini ferah tut güzel beslen kocişini besle inancını koru meleğin seninle olur
İsminin adamı : Ali RÜZGAR
Doğduğunda 2.880 gr
Sulu yerde kalmanın avantajıyla 47 cm sulak boyumuzla
34+2 de mucizem ;
10.04.2013 11:23 annesinin karnından ayrılıp kucağına kondu :)
Senle maceramız 03.09.2012 tarihinde başladı annem, Rabbim şükürler olsun kii hiç aratmadı senii ve işyerinde yapmış olduğum testle benle-bizle olduğunu silik bir çizgiyle anladım.
Ama sonucu netleştirmek için kan testine gitmem gerekiyordu, sorun babaya çaktırmamaktı çünkü yaa yoksa, yaa üzülürse diye düşündüm;
Annen tek başına bu görevi üstlenip iş çıkışıı bir tıp merkezi bulup kanı verdi ve hemşirenin 1 saat sonra alırsınız sonucu demesiyle geçmeyen dakikalar başladı benim için
Biryandan babanın arayıp telefona boş boş bakıp cevap veremiyeşim bir yandan açsam nerdeyim derim ki aman serviste müzik çalıyordu duymadım derim diye düşündüm
Ve nihayet dakikalar geçip benim o zarfı alma vaktim geldi, Abartısız filmlerdeki ağır çekim adımlarla ilerledim,o küçük pencereden ismimi söyleyip zarfı almam ve arkamı dönüp sadece 33,71 diye sonuç okuyup referans arasında olan sonucu en düşük okur-yazar anlarken benim beynim duruşuyla bian algılayamadım.
Burda 33,71 yazıyor ne demek oluyor dedim? Hemşirenin gayet soğuk bir tavrıyla evet gebelik var diyebiliriz demesi ile ona zıt oan ki yüreğimdeki ateşi tarif edemem ama sen hissettin dimi annem...
eee şimdi ne olacaktı, kimi arayacaktım, telefonla söyleyemezdim dimi babaya, okadar değişik ve karmaşık duygular içinde başladım yürümeye
Bulunduğum yerden 40 dakika gibi sürede boş boş kağıda baka baka yürüdüm, o arada telefonum çalıp arkadaşım aradı ve tutamayıp söyledim
'Ben anne oluyorumm galibaaaaa' diyee haykırdım...birinee oan boşalan gözlerimlee söylemek istedim ama hala içimde bir volkanla yürüyorum
Ben bunu herkese söylemeliyim, bir tepeye cıkıp haykırmalıydım ama asıl merakım babandıı nasıl olacaktı suratı, ilk ne diyecekti, evet 2 senenin sonunda istenilen bir bebektin ama hazırmıydık bu sorumluluğa
Derken,
Halanda buldum kendimi çünkü baban geç gelecekti bende evde duramazdım. Tabii onlara söyledim ama eşimin haberi yok ben eve gidince söyleyeceğim dedim
Çünkü değerin artması gerek belli olmaz belki dış gebelik, belki devam etmeyecek hamilelik oyüzden onlarda temkinli olarak pek heyecan yaşayamadı
Ve nihayet baban geldi yemek faslı sohbet derken, evimize geldik ama hiç hazırlık yapmadım acaba bugün söylemesem mi diye düşünürken;
Arkadaşlarımızın doğum gününde latife niyetli 'iyi ki doğdun baba' yazdıkları şekerlemeyi, kendi yaptığım kiti ve test sonucunu babanın başucuna koydum
Ve işi bitip odaya girip görünce; -tepkisi
Ne bu? dedi, Sence? dedim, Şaka mı yapıyorsun? dedi, Sonuçlar önünde! dedim
Ve bir hışımla üstüme doğru koşarken ayyy dur dur bişey olur mu? Ben şimdi baba mı oluyorum diye diye o geceyi bitirirken aslında yeni bir hayata yol almaya başlamıştık bile...
Artık 2 günde bir kan testlerine başladık, önce 77 çıktı sonraki kan testi 299 çıkınca herkes acaba ikiz mi bukadar artar mı yok bu erkek aaa kız olabilir diyerek sürecin yolunda ama merakla ilerledik,
Artık hamileliğim kesinleştiğine göre, Doktorumuzu seçme koşturmasına girdim ben ve ilk başlarda yıldızımın barışmadığı doktor teyzemizi bulduk..(seni önce Allahın izniyle sonra doktor teyzenin katkılarıyla sağlıkla kucağıma verdiği için minnetarım)
Doktor teyzeye gittiğimizde 12.09.2012di tarih ve bizle konuştuktan sonra senle ilk tanışma anına geldi
Ve tatataaaamm ekranda bizim için pek bişey anlaşılmayan ama doktor teyzemizin çok beğendiği muhteşem kesemiz gözüktü 4+3 idik ogün
Ve bizi 8. haftada çağırdı, ayaklarımız havada yüreğimiz ağzımızda çıktık hastaneden artık haftaları saymak başladı bizim için
Ve kalp atışın, ikili testin, şeker yüklemen derken (ki ben 4 kere yaptım seninde için bayılmıştır dimi yavrum) bir tatlı telaşa kapıldık, çok şükür hamilelik şekeri haricinde;
Herşey iyi ve yolundaydı...Buarada yaşadığım stres ve bazı aksi durumlarda kaç kere acile gittim hatırlamıyorum :=) Pinpirikli olmuştum o konuda en son acilimde doğum oldu zaten:)
Biraz tostostun ve buyüzden sezeryan diyip duruyordu doktor teyzee ama ben inanıyordum senle ben başarırdık oyüzden sezeryan diye hiç hazırlamadım kendimi
Artık alışverişede başlamıştım, İnternet sitesinden ne gördüysem aldım senin için, herkes abartma dedi ama ne için abartmaydı ki sen benim evladım olacaktın istedim güzel olan ne varsa gücüm yettiği kadarıyla hep senin olsun
Odanı kendim çizdim verdim mobilyacıya ama asıl benim ve senin için hızlı süreç o mobilyacı sayesinde başladı
Ocak 20sinde verdiğim mobilya bugün yarın derken 10 dakikaya ordayım derken 2 ay sonra geldi.
Buarada işyerim taşındı bende zorunlu olarak 32. haftada ayrıldım işten ama Rabbim öyle büyük kii benim üzüldüğüm konu aslında annenin azıcıkta olsun dinlenmesini sağladı
Ve gelelim doğum sürecimize çok uzatmadan
08.04.2013
34+1de Doktor teyzeye kontrole gittik, herşey normal nst sonucumuz iyi 2.930 gr olmuşuz tospalığımız devam, doktor teyze hafta bir geliyorsun, erkenci durmuyor kafayı indirmiş ama kanalda değil diyor ve diyete devam sezeryan olursun diyerek uğurladı beni
Ogün arkadaşlarıma sinir oluyorum bu kadının bu yaklaşıma diyorum... Ve gün bitiyor...
09.04.2013
Sabah kalkıp sosyal sitede arkadaşlarımla hem konuştum hemde kahvaltı yaptım. 12e kadar oyalanıyorum ve öğle gibi amcan geliyor mobilyan için internetten bulduğum kulpları almak için
Ve bulduğum mağazada maalesef kalmamış kulplar, çook üzüldüm ama yılmadım sordum başka nerde bulurum diye çok ters biyerde olacağını üretiminin orda olduğunu söyledi bizde gidelim dedik ve döne dolaşa belki geçtiğimiz yeri 20 kere dönerek; Bulduk o cici kulpları
Ama ne yazık kii onların ellerinde de yoktu, dedim sipariş verin ben mutlaka alacağım ama buraya gelemem birdaha, kargo edin bana diyip,Ödememi yapıp, kargo adresini yazıp çıktık...
Ve saatlerce dolaşmanın verdiği açlıkla eve yaklaşırken birde Burger king ziyafeti cektik ikimize :)
Sonra eve geldik ve mobilyacı aradı geliyorum diyerek saat 16:00da :) Allahım şaka gibiydii geliyorum dedi ve kendi aradıı hadi bakalım inşAllah diyip kapadım telefonu.
Yaklaşık 1 saat sonra geldi zatii muhteremm ve yanında bir usta ile ustanın kaynı olan 18-20 yaşlarda bir cocukla geldiler
Benim asıl tanıdığım mobilyacı bir işim var yarım saate geliyorum ustalar başlasın dedi bende ok dedim, buarada onlar mobilyayı taşımaya odaya sokmaya başladılar
Bende çaydı ikramdı hazırladım yanlarına bıraktım, arada kontrol etmek üzere bakıp diğer odada tv seyrettim, buarada nihayetinde diğer usta teşrif etti ve şurası olmamış burayı götür döşemeleri al diye son rötüşleri konuşurken
Mutfakta bulunan telefonum çaldı, ısrarla çalıyor ama ben ustayla konustuğum için hiç oralı olmuyorum
O arada cocuk artık dayanamayıp 'abla telefonun çalıyor' dedi -bende boşver hareketiyle elimi salladım mobilyacıya döndüm ki 10 saniye sonra eşim mobilyacıyı aradı beni istedi
Niye telefonun kapalı dedi bana? Bende yooo dedimm ama bir hışımla mutfakta masanın üstündeki telefona bakmaya gittim ki yok
-Tabii bunlarda gitmek için malzemeleri toparlıyor , - dedim telefonum yok şimdi çalıyordu duydunuz dedim
Asıl tanıdığım mobilyacı bende burda gördüm dedi?? Dedim hadii kapandı ama telefon nerde? olamaz böyle birşey diyorum ama cocugu izleyip duruyorum
Her yeri aradım taradım yok, dedim gitmeyeceksiniz polis cağıracağım ben, mobilyacının telini aldım aradım polisi böyle böyle evimde ustalar var tel. kayboldu
onlardan şikayetciyim gelin diye, çocuğa baktım bozardı kızardıı, cocuğa döndüm bak sen diyordun çalıyor diye eğer aldıysan ,ederi yok telin
-Bak kadın bana iftira atamazsın sen, sen kimsinn bak şu halinle beddua ederim sana diyerek efelenip üstüme yürüdü bide...
Dedim bana sesi yükseltme bekle polisi.... -Gelsin polis,savcı kim varsa gelsin diyor buarada usta ve o cocuğun eniştesi evi arıyor
eniştesi eve biri mi girdi diyor?? güldürme beni dedim 4 kişi var hırsız girdi teli aldı gitti mi diyorum??!!
Ve cocuğa dönüyorum yeniden bak aldıysan ver polisle uğraştırma beni dedim, buda yaalıı yuuulu konuşmaya başladı, hiçbişey önemli değil sim kart önemli dedim
Oan fırının altına eğildii aaa burda sim kart var dedi!!! Ve ustada dahil olmak üzere sen aldın ver diyoruz başlıyor bağırmaya çağırmaya
Bak dedim sen aldın belli polis gelecek bu halde beni bu strese soktun yaa Allaha havale ediyorum seni dedim aldıysan söyle polisi iptal ettireceğim dedim
Ve eniştesi bunu dışarı cıkardı 3 dakika sonra geldi yeni kurdukları beşiğin altına eğildi telefon ve parçalarını çıkardı, bu almış telefonu, simi atmış sonra polis cağırınca telefonuda beşiğin altına atmış
Buarada polis mobilyacıyı geri aradı geliyoruz diye oda yok gerek kalmadı bulduk filan dedi, ve kusura bakmayın özür dilerimler filan derken bunlar çıktı gitti
Ben kapıyı kapatmamla ağlama krizine girişim ordan kasıklarıma saplanan ağrıyla oturduğum yerde kalışım bir oldu, okadar cok sıkmışım ki kendimi onlar gidince resmen nöbet geçirdim
Elim ayağım titriyor, efelenmesine mi kızayım çünkü tekim ve üzerime yürüyor ne yapacağım oan kestiremedim ve eşimi aradım böyle böylee ama nasıl ağlıyorum
Dur ablamı arıyorum hemen yanına gelsin ben yok gelmesin yatacağım ben diyorum dinlemiyor bağırıyor sen neden aramıyorsun bunlar oluyor diyip,
Cocuğa sayıp sövüyor mobilyacıyı arıyor onla konuşuyor ona sayıyor o cocuğu bana getireceksin diyor yada dur ben bulacağım derisini kaldırcağım diyor,sen nasıl evime getirirsin böyle birini diyor, -ben dur bişey yok sadece korktum diyorum
Eşimi kapatıyorum mobilyacı arıyor kızım nolur ağlama ben o şerefsizin ağzını burnunu dağıttım dur sakin ol elini yüzünü yıka geleyim hastaneye götüreyim kurban olayım yapma sende kızımsın benimm diyor
Onu kapatıyorum görümcenin eşi arıyor, kayınvalidem arıyor, kaynım yola cıktım hastaneye gidiyoruz diyor eşim tek cıkamıyor, görümcem geldi uzandırdı benii ama ben susamıyorum
Ağlamayı durduramıyorum ve sürekli "oğlum özür dilerim bişey yok tamam mı özür dilerim özür dilerim" diye sayıklıyorumVe kaynım geliyor görümcem ben kayınım hastaneye gidiyoruz
Yolda görümcenin eşini alıyoruz oda bana ne gerek bukadar stres yapıyorsun alsın gitsin diyor bende olur mu enayilik olur ozaman diyorum oan ayrı sinirleniyorum!
Ve hastane yine acil ama suratımı gören tekerlekli sandalye getirelim diyor ben yok diyorum, ve pazartesi muayene olduğum için kontrol olarak işlem alıyorlar ve nöbetci kadın doğumcuya anlatıyorum durumu
Gel bakalım diyor ama önce karnımı sıkıyor, cooookk sert bebekte kasılmış anlaşılan dıyor ve usgye alıyor beni, bebeğin kalp atışı var ama aşağıya cok inmiş
Hemen nstye cık diyor bende dün cektirdim ama diyorum oda dünle bugün aynı mı diyor hemen cıkıyoruz ve bağlanıyorum kalp atışını zar zor buluyor ebe sonra beklemeye başlıyoruz 20dakika geçiyor
Ve benim sancılar çıkıyor en büyüğü 40 olmak üzere, doktora götürüyor hemşire ve buarada doktor kendi doktorumla sürekli irtibatta onuda söyluyor ve bana serum bağlıyorlar sancı kesici, Serum bitiyor yine nstye alıyorlar 20 dakika sonra en yüksek sancı 57ye vuruyor ve doktor hemen yatış veriyor, serumda düşmedi çoğalıyor bırakamam seni dedi
Buarada açılmana bakacağım dedi bende erken doğumu tetiklemez mi diyorum hayır canım yok öyle birşey diyor ve acılmaya bir böğründüm ki adam bile tamam tamam diyip elini çekti, (ama sonradan öğrendim ki doğum sancıları varmış oyüzden bakmışlar)
Doktorum buarada akciğer geliştirici vurun demiş ona itiraz etmeden vuruldum, nöbetci doktor yine geldi ve alttan usg ile incelmeye baktı oda normal dedi (ama değilmiş)
Ve bende temizlenmek için lavaboya gittim ki iç çamaşırım su içinde aklıma hemen acaba kacırdım mı diye geldi ve hemşireyede gösterdim oda bakalım dedi bana bir ped verdi, üzerinde şerit halinde 3-4 çizgili bişey vardı koy bunu bakalım rengi döncek mi dedi,
Sonunda odamda ayarlanıp odama gidiyorum ve yine serum ve yine nst ve yine testler :/ Artık yorgun düşüp gözlerimi kapadım ve babada bizle kaldı oda uyudu nede olsa sabah çıkacaktık doktorum gelince :)
10.04.2013
Sabah 7 oldu tekrar nst (ve en yüksek sancı 70 çıktı )bende uyandım ve hareketlerini saymaya çalıştım ama hiç oralı değildin dedim açım ya oynaşmıyor tospağaam, baban horul horul ben o halini facede yazıyorum
Nede olsa doktorum gelecek ve çıkacağız bizz!!! Saat 7:30da kahvaltı geldi açlık şekerime bakıldı sonra yedikten sonra bakacağız dediler,baban hala horul horul, buarada ben lavaboya gittim başka hemşire geldi ona dün akşam bir ped verildiğini ama unuttuğuma
Veren hemşireninde sormadığını söyledim, oda bakim dedii suratı değişti ben doktora gösterip geliyorum dedi belki 1 gün kaldığı için böyledir dedi çıktı...Ve tekrar nstde...
elimdeki serumların biri bitiyor diğeri takılıyor buarada, elim davul gibi oldu bende sıkıntıdan elimi çekiyorum ama senden hala ses yok annem...
Giden hemşire tekrar elinde bir pedle geliyor yarım saat sonra alacağım bunu emin olmalıyız diyor?Bende neden diyorum suyun sızıyor sanırım diyor bana bak mavi olmuş bu şeritler dedi
ve yarım saat sonra geldi...Pedi aldı ve yine mavi...Geleceğim diyip tekrar gidiyor bu sefer doktorla geliyor, doktor suyun geliyor pekbicicicim bir daha nst yapacağım ama 4-5 saat sonra seni doğuma alacağım sanırım dedi
Çünkü bu sızma enfeksiyon riskini coğaltır ve bebeğin daha büyük tehlikeye girer diye devam ediyor
Ben ağlıyorum ama daha cok küçük lütfen başka birşey yapalım diyorum, daha hiç birşeyi hazır değil ne giyecek diyorum,onu hallederiz biz merak etme,emin ol bu en iyisii sadece kuvezde kalacak diyor, ben busefer hıçkırarak ağlamaya başlıyorum, babanın sesi gidiyor kızarıyor oda dayanamıyor ağlıyor
Birşey olmaz dimi diyor oda...Arkasını dönüyor konuşamadan... Ben iyice bırakıyorum kendimii...Ben böyle hayal etmedim çıkarken bile asortik olacaktım ben diyorum:/ Doktor teyze aaaa böyle yapmayın hadii bakalım herşey güzel olacak diyor....Sarılıyor...Ve gidiyor...
Daha tek ağız bezi yıkamamış ben doktorun çıkmasıyla yakın dönemde doğum yapmış tüm arkadaşları ve kuzenimi arıyoruz eşimle, yeni doğan elinizde ne varsa kapıp gelin doğuma gireceğim ben diyorum, herkess şaşırıyor, şaka dimi bu diyor
Hastaneye gidiyorsun neden haber vermiyorsun diye bağıranlar, neden doğuruyorsun diyip sorguya cekenler filan derken her haber verdiğimiz kişide babanda bende ağlayarak söyluyoruz...
Daha önümüzde koskoca 4 saat var herkesde gelir herşeyde hazır olur derken nstden çıkan sonuçla hemen alıyoruz seni demeleriyle sadece annem gelmedi diyebildim
Kalp atışların düşüyormuş bebeğim çok hızlı hareket etmeye başladılar, 2.doz ciğer geliştici oldum, damar yollarım açıldı, ameliyat önlüğüm geldi ve yanımda kayınvalidem,kayınpederim, baban ve 1 arkadaşım vardı
Bebek hareket ediyor mu diye sordu bi hemşire bende yooo dedimm hadiii hadiii hızlıı hızlı diye bağırmaya başladı giyindim ve sedyeye yatırıldım.
Babanda ne sulu gözlüymüş oğlumm zırtt zırtt ağlıyor benide ağlatıyor sedyede giderken kıpkırmızı bir suratla gitmek ve ağlama nasıl girersen öyle çıkarsın diyen hemşireler sayesinde gözyaşlarımla bile vedalaşamadım
Asansöre bindim.... Ters bindirdiler yaa benii bide kapı örtülmeden kayınpederin ağladığını gördüm ya ben yine su koymaya başlıcakken hemşirenin repliğiylee sustum yine...
Ve kapılar kapandı...Hemen biyere girdiler ki bende hızlı hızlı etrafı kesmeye başladım :) Hemşire ne arıyorsun diyor gülerek ordan sedyenin kenarından tutan doktor teyze beni arıyorr beni dedii...
Burdayım korkma çok kolay olacak bak derken, içerde hummalı bir çalışma ve bıcır bıcır konuşan bir ekip, biri çay mı içsek nescafe iyi gider sen ne alırsın:) diye sorana cevap anezteci o daha iyi birşey alacak şimdi diyor,
Sorular başlıyor alerjin var mı diye bende yer fıstığına var diyorum hepsi gülüyorr aaa ona olur mu alerji diyorlar, bende 2 fıstık birbirini çekemiyor diyorum veee
Şimdi çok güzel bir uykuya dalıyorsun, yüzünde bir yanma olacak dediği anda yüzümde bir alev topu oluştu ve küt gitmişim... Tek hatırladığımm hadii kalkk kalkk cok yattın aaa annesi bebiş çıktı yukarı hadii kalk diye bağıran bir ses
Benimde sadece dediğim boğazım ağrıyor benim, bebek kuvezde mi? Bebek nerde soruları olmuş...Ardarda soru yönelttiğimden anne uyurken bir sessiz galiba babası demiş hemşireler yukarda babana :)
Ve 11:23
senin dünyaya ve bize Merhaba dediğin an meleğim...Dünyada vazgeçilmeyecek ne var deseler bir tek sensin derim dünyam, 8 ay boyunca anneni üzmediğin için, bazen keyifli bazen korkulu bir süreci en sağlıklı şekilde tamamlağın için
Çoook amaa çok teşekkür ederim..
Kuvezde bile kalmadı benim güçlü erkeğim, 2.880 kg 47 cm boyunda 34+1de bizimle olmayı istedin sağlıkla kucağımıza geldin şimdi gün be gün büyüyüşünü; kirpiklerin çıkışına bile tanık oluşum ayrı bir mutluluk..Şükürler olsun Allahım.
iyiki bizi seçmişin annem.... Seni Seviyorum.
oğlumuzun adı:kerem
b.d.t:12 mayıs 2013
d.t:30 nisan 2013
sağlıklı ve keyifli geçen 9 ayın ardından son bir hafta epidural sezeryan olacağımı öğrenmemle korkuyla geçti.8 yıl önce kızımı genel anesteziyle dünyaya getirdim.şimdi herşeye şahit olarak heyecan panik yaparmıyım korkusu vardı içimde.bir yandan ilk benim bebeğimi görmüş olmam en güzel duygu olacaktı.
günler birbirini kovaladı bir hafta hızla geldi geçti.3 gündür bizde kalan annem babam ,okulundan izin aldığımız kızım ve eşim hastanenin yolunu tuttuk.hastaneye ulaştığımızda babaanne ,dede,hala,kuzen bizden önce hastaneye gemişlerdi bile.onların ev hastaneye bizden daha yakın bir de heyecandan duramamışlar evde.
sabah 10 da odamıza yerleşip nst ye bağladılar beni.serum bağlanması,kan tahlilleri,anestezi uzmanı ile görüşme derken saat 13 oldu.nerdeyse şenlikli diyebileceğim bir uğurlamayla herkesi öperek uğurlandım.
tatlı dilli hasta bakıcı,eşim ve kızım beni ameliyathaneye kadar uğurladılar.kızımın annecim seni çok seviyorum korkma cesur ol tamam mı demesini hiç unutmayacağım.neyse sedyeye oturdum içerisi buz gibi.iğne yapılırken korkup içeri çektim belimi bu epey moralimi ikinci denemede belim kopsa da kımıldamayacağım kızımın dediği gibi cesur olacağım dedim ve hemencecik uyuşuverdi ayaklarım doktorum geldi.heyecan var mı dedi çook dedim korkma bak bu kadar kişi senin için buradayız bize hissettiklerini hemen söyleyebilirsin rahatla dedi.5 dakika sonra ki ben nezaman başlarlar acaba derken hazırmısın bebeğin çıkıyor annesi dedi doktorum
gulu gulu bir ses ardından kuvvetli bir ağlama Allahım ne güzeldi anlatılmaz doktorum çok güzel bir kızın oldu dedi ne diyeceğimi şaşırdım saf saf bakmış olmalıyım ki şaka canım oğlun çok yakışıklı maşallah dedi.çocuk doktoru kontolünün ardından yanağıma dayadılar oğlumu gerçekten hemen sustu.bunu burada çok okumuştum doğruymuş.sonrada yanağımı emmeye başladı.sonra giyinmek üzere odadan çıktı.
ameliyatın geri kalanında tansiyonum çıktı.dil altı verdiler biraz da uyudum galiba benim doğumum 1 saat sürdü.çıktığımda kızım ve eşim beni bekliyordu.kızım elimi hiç bırakmadı.canım yavrum çok korkmuş bana bir şey olur diye.odaya geldiğimde herkes güleryüzle karşıladı beni bol bol fotoğraf çekildik.tabi bende bir titreme zangır zangır hem fotoğraf makinelerine gülümsüyor hem de titriyorum şidi hatırlayınca gülüyorum...ertesi gün evimize geldik bebeğimin mis kokusu 1 haftadır evimizin heryerinde Allahıma şükürler olsun herşey yolunda.hepinizi öpüyorum güzel anneler gebelik süresince çok şey paylaştık ve nihayete tek tek erişiyoruz.doğum yapmamış olanlara hayırlı doğumlar yapanlara sağlıklı ve mutlu bir aile diliyorum....
Ahucuxxx bebeğiniz hayırlı uğurlu olsun en kısa zamanda kollarınızda evinize dönün inş :)))
Pekbicici hamile hamile kadınlar okuyacak bunu bu kadar da insan ağlatılmaz ki yaaaa :) maşallah güçlü erkeğinize Rabbim onu size ve babasına bağışlasın inş :) doğumunuz hayırlı uğurlu olsun ...
Sanisanie ben daha doğurmadım kinereden çıktı