2013 mayıs annelerinin dogum hıkayelerı :)

sed323 .!.:

bende medilife gidiyordum hangi doktorda doğum yaptınız

Genişletmek için tıkla...

esaydu .!.:

negüzel rabbım analı babalı buyutsun inş saglıcakla medıleeff ta hangı dr yaptı dogumu bende oraya gıdıyorumm

Genişletmek için tıkla...

kucukmeleklerim .!.:

Elisa Zeynep (birinci ismi ablamız koydu ikinci babamiz)
26 Nisan 2013 ....
7 34 saat
3 10gr
49 cm
Ailenin en minyon dogani
Ve kızlar 07 2012 hamile kadımı biliyorum ama ne test ne bişey yapmıyorum ama dikkat ediyorum ilk kızımdan sonra 3 tane bebeğimi kaybettim kalbi durdu onun Icin kendime hamile olduma hazırlamak bile istemiyorum cok üzüldüğüm Icin sonra... 3 aylık oldu kimseye söylemedim esim biliyor ama birbirimize bile soyleyemiyoruz konuşmuyoruz konu hakkında bı gün sancilandim dedim yine durdu kalbi esimi aradım dedim ben acil godiyorum dedi geleyimmi öyle bikmisiz ki adam soruyor ... Neyse hazırlandım gittim hiç umut yol benden yana neyse ulturasyon aldılar kalp atışını duydum şaşırdım resmen sonra eve geldim esim yüz halı berbat noldu ne zaman kürtaj dedi dedim yok korkma düşük tehlikesi varmış dinlencem ısı bıraktırdılar dedim yani öyle haldeyiz düşük telikesine şükrediyoruz sonra hiç kıynasmadim. Herkes diyor noldu sana sen evde durmazdin falan 5 aylık olduk annemlere Bayram tebriği Icin aramıştım. Müjdeyi verdim tabi annem heyvah dedi keske biraz bekleseydiniz yoruldun yıprandın dedi o sanıyor 3 hafta falan dedim anne sakın 5 aylık iste sonra söyledim herkeze falan herkes acır gözle bakıyor yapmasaydın olmuyor iste niye zorluyon falan dedim sabır ama 9 ay boyunca bı gün kiynasmasin icim yanardi noldu acaba diye korkuyla gecti 9 ayımız sonra düşük devam cok dikkat etmem lazım tabi bu ara yatıyorum ama hep topic takip ediyorum falan sonra dedim ben niye yazmıyorum saten cogunuz bilir son donem olanları 32 hafta. Acil gittim 2 Cm açılmış erken dogum var hiç kiynasma diyor doktor eeeee gelde kıynasma evin ısı kızın okulu o ara tasinnamiz lazım hersey üst üste korkuyla geçiyor sonra taşındım Allah'a şükür kızım öyle sağla tutun mus ki o kadar sıkıntıya dayandı 38 olduk taşındım sorunum kalmadı bekle bekle gelmez ayak ağrılarım falanda oluyor neyse 39 +6 hiç bişey degisiklik yok 12 yattım gece 2 öyle bı uyanırım ki sancım başlamış yapcak bişey yok rakip etmem lazım sonra asa ya indim 3 çeşit yemek yaptım dolaba koydum gitcemi biliyorum sonra evleri temizledim çamaşır attım makineye onları ser falan bu ara sancılar yarım saatte bir sonra düşümü aldım her şeyim hazır saat 6 oldu esim is saati kalti dedi çantamı hazirjaya bilirmisin dedim bu gün ise gidemiyorsun Malesef şaşırdı sancılar başladı kendimden eminim iyice sonra bekledim evde spor kefel egzersizi yaptım hep saat 1 30 hadi dedim esime yavaş yavaş gidelim hstne yakın 2 de geldik normalde 5 dk benimki panikten yanlış yollara saptı sancım cok olsa düşünemiyorum neyse muayene oldum kadın dedi açılmış ama hastane yatcak kadar değil eve git geri gel dedim sancım cok benim ikinci bebeğim ben biliyorum aksama doğar beklicem dedim Tmm bı saat sonra bakalım aynı olursa gnderirim dedi neyse sile yazisiyirum bol dua ediyorum kadın geldi muayene Tmm bebek çalısmalara başlamış dedi göndermeyiz ama epudural yaptırcan mı dedi kararsız kaldım bana dedi kulvara çık bol yürü su an ki ağrı 2 katı olcak dayanırım diyorsan yapmayalım dedi çıktım cok sancı yok ama saat 3 aksama kadar yiprancam esimle konuştum dedi yaptir yorma kendini sakıncası yok birinci de sorun olmadı dedi girdik Tmm onayladık yaptılar hazırladılar doguma saat 5 falan kadın dedi 6 cm olmuş 10 cm olunca. Başlıyoruz dedi suyumu patlattı sonra esim yanımda geldi baktı saat 7 28 başlıyorum dedi bı kisi bir kiside beni teselli falan etcek esime dedim hemen bagajdan valis getir gitti bacaklarını kaldır dedi kadın kaldırdım ne varsa fırlatıyor oraya buraya niye bu kadar acele ediyor dedim Hagi sancı hissettim baktım saclar gözüküyor dedim kafa çıkmış kadın ıkın dedi ikindim dur dur yeter dedi hemen yüzünü gördüm hadi bı kere daha omzu Icin dedi ikindim Tmm yeter dedi kızını çıkartmak istermişin dedi Tmm olur dedim tuttum koydum göbeğime ben kızı severken kadın icimi temizledi dikti 3 dikiş var dedi 2 içten biri dıştan gerek yoktu ama yıpranmış biraz dedi neyse kızımı göbeğime koyduğumda 7 34 ... 7 dk bitti esim garibim girdi ben doğurmuşum adam soka uğradı oldumu oldumu diyor sonra kızım göbeğime koyduğumda göğsümü yakalamıştı coktan ac doğmuş cadı giydirdiler temizlediler ıkımızı karnımızı doyurduk odamıza aldılar bizi cok güzeldi hersey cok çabuk gecti simdi kucağımda kızım Ablasi geldi bu gün öptü kokladi hiç kıskanmadı babasıyla evdeler bizde Pazartesi cikicaz nasip olursa kızım emıyor gayet sağlıklı bende doğumdan sonra oturdum hemen cok rahatım hiç bı sorunum yok gayet her isimi kendim yapıyorum burdan normal doğumda wc korkusu olan vardır hiç bı sorun yok gayet normal hersey kızlar kusura bakmayın ama bu gün karnımın üstüne yattım nasıl özlemiştim anlatamam o kadar güzel uyumusum tabi kızım açıkana kadar 3 saate bir emziriyorum bezini deyistirip yatırıyorum cok tatlı kızlar her yerini op op doyamiyorum cok tati maşallah Allah hepinizi bı avazda kurtarsın inşallah normal isteyenlere benim doğumum gibi nasip etsin arada girer doğuranlara bakarım bu artık fazla zamanım olmaz iki kiz annesiyim hakkınızı helal edin hepiniz kibakin opuldunuz benden bu kadar

Genişletmek için tıkla...

glcn80 .!.:

bebek : yaman
hastanedeki lakabı: tıfıl bebek (babası çok kızıyor ama hemşire ablaları öyle diyor)
doğum tarihi: 15.04.2013
haftası: 34+5
kilo :2360 gr
boy: 46 cm

25 Ağustos 2012 tarihinde evlendim ve en son 15 ağustosta adet olmuştum hesabıma göre balayı yumurtlama dönemine denk geliyordu ve biz bile isteye korunmadık bebeğimiz olsun dedik ve ben evlendiğimizden beri hiç adet olmadım eylülün 20 si gibi kendimden çok emin bir şekilde test yaptım 2 çizgiyi görünce eşimin ilk işi sigara paketim kırıp çöpe atmak oldu..ben bebeği istiyordum ama 15 yıldır beraber olduğum sigaradan vazgeçmek zorunda olmak çok koydu..neyse ki bebeğim için iradeli davrandım ve kaçamak dahi yapmadım.
hamileliğim boyunca yaşadığım en büyük sorun şeker oldu..yüklemede 192 çıktı..dahiliye diyet verdi 24. haftadan itibaren sıkı bir diyet yaptım..32. haftada doktorum şekerimin düşmüş olduğunu hatta kendininkinden bile daha iyi olduğunu söyleyince biraz şıparıp diyeti hafiften bozdum..
32. hafta çalışamaz raporumu alıp evde tembellik etmeye başladım..anneler kv falan mayısta gelecekti çünkü sata göre doğumum 22 mayıstı..ben öyle tembellik yaparken sağolsun kk da bir arkadaşım (eda) gülçin bence sen bebeğin kıyafetlerini yıkamaya başla dedi..üst üste beklenmeyen erken doğumları da görünce ben de tırstım ve bebeğin eşyalarını 1 haftada ancak yıkayıp ütüleyebildim..her gün acaba doğurur muyum düşüncesiyle kendimi motive edip etrafı toparladım yoksa çok tembelleşmiş ve ağırlaşmıştım..
gelelim 15 nisan gününe ..günlerden pazartesi hafta sonunu arkadaşlarımızla geçirmiştik biraz yorucu da olsa değişiklik iyi gelmişti..sabah eşim işe giderken giyecek pantolon bulamadı hepsi kirlideymiş ..ben de evde değildik ki nasıl yıkasaydım falan diyorum..hep bahane hep bahane dedi ben de o günkü planımı çamaşır yıkamak üzrüne yaptım..eşimin arkasından kalktım ve kalkmamla vajinaya bıçak saplanması iğne batması gibi bir şey oldu..resmen içim çekiliyordu..herhalde yalancı sancı dedikleri böyle bir şey dedim..ilk iş makineye çamaşır attım eğilip kalkarken daha da acı veriyordu..sonra kahvaltımı yapıp pc başında pinekliyordum acım da geçmişti..sağ tarafıma doğru yatar pozisyondaydım ki bir anda vajinadan bir şey çıktı..akıntıdır dedim ama içim rahat etmedi hafifçe eşofmanı indirdim çamaşırımda pembemsi bir kan gördüm..bir anda neye uğradığımı şaşırdım...hemen ayağa kalktım ayağa kalkmamla kan boşaldı..wc ye koştum şakır şakır kanıyorum ve koca bir parça düşürdüm..hemen eşimi aradım benden kan geliyor dedim..eşim istanbulda çalışıyor biz gebzede oturuyoruz en az yarım saat sürer gelmesi o da trafik olmazsa..çok panik oldu sürekli arıyor ambulans mı çağıralım taksiye mi binsen doktoru aradın mı diye..bu arada yolda tabi uçarak geliyor ama benim kanamam çok fazla..doktoru arıyorum ama muayenede herhalde cevap vermiyor biz size döneceğiz dediler.eşimin aklına birden arkadaşı gelmiş Tuzladaymış onu aramış hemen bizim eve yetiş diye..ben üzermi değiştirene kadar geldi arkadaşı..yol boyunca düşündüğüm tek şey bebeğn yaşayıp yaşamadığıydı..çünkü kahvaltı edince çok fazla hareket ederdi bir anda en son sabah yatakta çok hareket ettiğini sonra hiç oynamadığını hatırladım..Allahtan hastane yakındı hemen doktorun odasına girdim beni muayeneye aldılar alttan bakacaklar ama bacaklarımı çatala koymamla kanlar yine boşaldı..doktor eyvahh eyvaahhh hemen usg dedi..karnıma koydu kalp atışı var hemen sedye iste ameliyathaneyi ara hazırlansınlar acil sezeryan dedi..ben ağlamaya başladım ama çok küçük daha diye..doktorum evet çok küçük ama vakit kaybedemeyiz bebek eşinden ayrılmış dedi..dünyalar başıma yıkıldı..ve biz hala sedye bekliyoruz bir türlü gelmiyor..asistanı sedye yokmuş diyor..doktorum gel böyle ben şimdi seni hazırlayacağım dedi belime çarşaf sardı bantladı ..o sırada eşim geldi yüzünü hiç unutmuyorum (zavallım otobandan gelmiş ve nasıl geldiğimi bilmiyorum dedi daha sonra öğreniyorum tabi otobanın yanında çimler olur ya oralardan gelmiş arabayı caddenin ortasında öylece bırakıp çıkmış, çekmişler) neyse sedye de gelmeyince doktorum bana koş dedi..biz eşim de yanımda koşarak asansöre gidiyoruz..asansör bir türlü gelmiyor..eşim herkese bağırıyor..hemen ameliyathaneye girdim..dönüp de eşime bakamadım bile..içeride hazırlıklar başlamış doktorum bana hemen bir önlük verin diye bağırıyor başlarım ben böyle hastaneye diye sinirleniyor..anestezi uzmanı kaç haftalıksın aç mısın tok musun diye sordu tokum dedim..doktor aç tok bakmayın hemen verin narkozu dedi..uyudum ve uyandım..hasta bakıcılar ,hemşireler var etrafta her yer bulanık, ağlamıyorum ama gözümden sürekli yaşlar akıyor saçlarımın sırılsıklam olduğunu hissediyorum..karnımda çok fazla bir acı hissediyorum..bir erkek hasta bakıcı var başımda oğlun oldu diyor..çok tatlı bir şey az önce gördüm ben diyor..rüyada değil miyiz diyorum gülüyorlar..ben rüya sanmıştım diyorum hayır rüya değil gerçek diyorlar..ben tekrar uykuya dalıyorum..bir hemşire beni uyandırmaya çalışıyor sedyenin metal yerlerine vurarak şarkı söylüyor ''her şey güzel olacak senle oluncaaaaa'' hadi uyan artık diyor..bu arada biri telde konuşuyor glcn80 nin bebeği çıplak kalmış kıyafeti yokmuş diyor..ben duyuyorum ve üşüyor mu diye ağlıyorum..yok yok sıcak havluya sarılı o diyorlar..
bu arada ameliyathanede o kadar beklememin nedeni doğum katında boş oda olmaması ve bana oda bulmaya çalışmaları..devlet hastanesinde de değiliz bildiğiniz medical park..eşim kapıda dokuz doğurmuş tabi..bir teyze sakin ol oğlum diyerek onu biraz yatıştırmış..sonra glcn80 in bebeğiiiiiiii diye bağırmışlar..baba gelsin demişler..küvezin içinde ciyak ciyak bağırıyormuş..bir taraftan bebeğin kıyafetlerini getir bir taraftan hastaneye giriş yap ödeme yap diyorlarmış..onun aklı bende tabi..sonunda başka bir katta beni odaya çıkarttılar..eşim eve çantamızı almaya gitti..bu arada herkese haber vermiş..onun annesi antepten uçakla benimkiler ayvalıktan arabayla yola çıkmış..eşimle bebek aynı anda odaya geldi..kıyafetlerini giydirip yanıma koydular..0 beden hastane çıkışı bile üzerinde kocaman duruyor..meme başımı sıktılar hemen süt geldi..oğlum anında kaptı memeyi..hemşire çok istekli emmeye dedi..sonra başladı açıklama yapmaya..mıyık mıyık hırıl hırıl tuhaf sesler geliyor bebekten bunlar normal değil dedi..erken doğum olduğu için solunum yetersizliği var şimdi deneme yapıyoruz bazı bebekler emince düzeliyor siz emzirin bir şey olursa beni çağırın dedi eşim de sen gitme biz ne bilelim ne normal ne değil dedi..bu sesleri takip edin dedi kız..eşim eğer bu çocuğa bir şey olursa ortalığı yıkarım ama dedi..ona rağmen gitti ..biraz emince sesi tuhaflaştı panik olduk eşim hemen gitti doktorları çağırdı..artmış hemen yoğun bakıma alıyoruz dediler..
akşama doğru ailelerimiz geldi herkes perişan..bebek 1 hafta 10 gün kadar y.bakımda kalacak denmiş..bir ara doktorum uğradı aslında o an bebeğimin de benim de yaşıyor olmamın bir mucize olduğunu öğrendik..benim içimde damar yolu tamamen açılmış kanıyormuş açtığında bebek başka yerde plesenta başka yerdeymiş..oğlum kanın içinde yüzüyormuş..doktorum çok mücadeleci bir çocukmuş yaşıyor olması mucize dedi..eğer benim kanım da pıhtılaşmasaymış seni de kayberderdik dedi..% 1 görülen bir durummuş..tam sebebi bilinmiyor genellikle trafik kazaları sonucu ya da hamileliği boyunca esrar kokoin gibi uyuşturucu kullananlar da görülürmüş..bugün 8. gün oğlum hala y. bakımda ama çok şükür iyi..solunumu düzeldi..artık biberonu da beni de emebiliyor her gün gidip emziriyorum.doktoru bugün yarın çıkar dedi..heyecanla oğlumun gelmesini bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

dsde .!.:

Nerden başlayacağımı bilemiyorum.. Hamilelik öncesi,doğum ve doğum sonrası bol macera...Ben bir mucizenin annesiyim.. Her anne bir mucizeye sahiptir aslında ama benim kızıma mucize demem çok farklı...
Evlendikten 4 ay sonra bebek istemeye başladım ama bir süre olmadı .. doktora gittiğimde asla çocuk sahibi olamayacağımı öğrendim ve gerçekten yıpratıcı günler başlamıştı benim için.. 01/08/2012 öğrendim ve aradan 22 gün sonra mucizem geldi :) doktorumun bana asla dediği zaman aslında hamileymişim ve 3 tane kesem olduğunu öğrendim .. doktora tekrar gittim ve kesemin bozuk olduğunu küretaj olmam gerektiğini söyledi tabi ki olmadım beklemeyi tercih ettim.. ertesi hafta kesemin sağlam ama boş olduğunu dedi ve tekrar küretajı önüme attı .. hastaneden kaçtım ve o gün hiç onaylamasam da özel bir hastaneye gittim ve bir bebğimin yaşadığını öğrendim dünyanın tabusu verdiler sanki bana ... 2 kesem boş bir tanesinde mercimek tanem vardı çok şükür...günlerce ağladım yaklaşık 2 ay uyuyamadım ve inanamadım.. Demek ki imkansız diye birşey yokmuş onu öğrenmeye başladım.. ama herşey keseyle bitse keşke... haftalar hızla geçti ve 2li tarama yapıldı.. tarama da takip eden 2 doktor birbirine zıt düştü..bir doktorum trizomi 18 riski görürken biri görmedi ve hayatımı zindan ettiler.. o hafta plesenta previa olduğumu bebeğin de çook aşağıda yerleştiğini söylediler her an düşebilir dediler.. az derdim varmış gb 16 hafta 3cm açılmam oldu derken 3lü taramamız temiz çıktı ama kızım anneyi oynatmayı seven bi bebekti 19. haftada ayrıntılı usg de kalbimizde delik ve ana damarlarda terslik teşhişi konuldu.. 23 haftaya kadar kızımla konuşarak geçirdim sadece beni bırakmaması için yalvardım ona .. çekeceği bütün acıları onunla yaşamaya söz verdim ondan beni bırakmaması istedim sonuç ne olursa olsun.. 23.haftada fetal ekoya girdik ve damarlarının düzeldiği ama delik kapandığını söylediler.. derken kan problemi tansiyon derken 34. haftada yüksek tansiyondan hastaneye yattım araştırmalar sonucu kanımda pıhtılaşma olduğu için yükseliyormuş birde bu kadar stresin içnde bu çıkmıştı ama yine direncimi kaybetmemem gerekiyordu.. tansiyonumu düzelttik derken 36haftalık hamileyken 01/04/2013 gece 02:00 de titremeyle uyandım ateşim 40,4 hemen hastaneye gittik serumdu ilaçtı deken sabahladık.. ama yinede ateşim düşmedi sabah 8:30 gb 37,5 düştü ve hemen kadın doğum polikliğine yönlendirildim.. doktorum muane oldum nst girdim ve acil yatışıma karar verildi.. bebeğin hareketlerinin yavaşladığını sancılarımın 120 olduğunu 20 dk düzenli aralıklarla 9 sancımın olduğunu söyledi.. ama benim hissettiğim sadece adet ağrısı kadar birşeydi.. yatışım yapıldı sancı kesici serum takıldı beklemeye başladık.. saat başı nst girmeye başladım ama sanki sancı veriyorlardı sancılarım artıyordu her seferinde.. bebeğin de hareketleri her seferinde yavaşlıyordu.. açlık bir yandan vuruyor sancı bir yandan.. en son saat 16,30 da nst girdim ve doğum haneye alındım ebe alttan muane etti ve açılmamın olmadığını söyledi.. bende yırtıyorum kendimi neden alttan muane ettin ben zaten sezeryan olucam çünkü benim mucizem makat duruşu geliyordu.. muaneden sonra odama geldim .. annemle eşim dönüşümlü duruyordu yanımda.. eşimi eve gönderdim annem geldi 16,45 hemşirenin tlf konuşurken sesini duydum derya'yı hazırlayın dedim ben gidiyorum anneme.. annemin tepkisi hiç unutmayacğım tek derya sen misin ? değilim ama bu derya benim derken ebe geldi hadi bakalım gidiyoruz dedi.. bebeğin eşyalarını verin.. eşyalar arabadaydı hiç doğumu düşünmüyorduk ki hemen kocişi aradık adam evliya oldu uçtu her halde 2 dk sonra hastaneydi.. o kadar ani oldu doğum filmlerde ki öpüşüp koklaşamadık kocamla.. doğumhanede hazırladılar beni sedyeyle çıktım kapıda eşim bekliyordu zaten ameliyat haneye kadar yanımdaydı ..en zor olan ameliyat hanenin kapısında ayrılmak hem mutlusun hem ürküyorsun.. doğumdan hiç korkmadım ..sanki yıllardır doğurmuşum gb çok basit bir olay gb geliyordu bana.. neyse ameliyat haneye girdim spinal yapılmasına karar verildi çünk ateşim çıkıyordu sürekli geneli kaldıracağımı söyledi bende imza attım.. belimden ialç verildi ve bir anda ayaklarımda yanma hissettim.. herşey o kdarmış.. monitorilize edildim.. baş ucumda monütöre baktım sürekli bir yandan da doktorlarla konuştum.. kan sulandırıcı yapıldı. doğum anında kusmaya başladım bulantı iğnesi yapıldı.. ateşim yükselmeye başladı onun içinde bir iğne yedim derken.. bir anda nefesim gitmeye başladı ilk defa korku girdi içime oda bebeğimi göremeyeceğim diye ama prenses gb davrandılar bana hemen solunum cihazı takıldı.. .. herşeyi hissettim kesilişi kızımın çıkışını herşeyi hissettim..yolunda gitmeyen birşey vardı bebeği tam çıkartacakları sırada doktorlar ve hemşireler gözgöze geldi benim üzerimi kapattılar bebeği göremedim ... her bebek doğduğunda ağlar benim sersem hapşurdu.. başından belliydi zıt karakterli çocuk olacağı..hapşurduğu için birşey anlayamadım Allaha şükür yaşıyor dedim.. ve saat tam 17:00 bu kadr şey 15 dakikaya sığmıştı... hemen bebeği sarıp bana gösterdiler ama her yanı kapalıydı sadece gözlerini gördüm ve neden bu kadar sardıklarını sorduğumda üüşüdüğü için dediler.. bebek hemen gitti.. dokunamadım bile.. neyse benim içimi doldular diktiler odama çıkardılar bebeğim oda yoktu sorduğumda ateşten etkilendiğini ve bir süre küvözde kalması gerektiği söyledi eşim.. dünyanın başıma yıkıldığı an.. meğersem bebeğim yoğun bakımdaymış ve durumu kritikmiş.. şekeri 16 düşmüş vucudunda ne olduğu bilinmeyen kırmızı lekeler var solunumu yetersiz kalp atışı düzensiz içorganlarında şişme .. kızım benden uzakta aslında ölümle savaşıyormuş.. ben yattığım yerden kalkamıyorum kızım bir yerde ben bir yerde.. ama kızım mücadeleci çıktı en başında olduğu gb.. ikinci günü beni de yoğun bakıma aldılar ve 5 gün orada kaldık.. herşey yoluna girdi ama benimpsikolojim yolundan çıktı :) kızım 36 haftalık nedeni bilinmeyen bir ateş yüzünden 2760g/50cm olarak dünyaya geldi.. ve şimdi diyorum aynı şeyleri baştan yaşasamda anne olmak herşeye değer... bizim hikayemiz en kısa haliyle bu kadar.... :) :)

Genişletmek için tıkla...

dsde .!.:

Eki Görüntüle 691564 Eki Görüntüle 691565 işte benim büyümüş kızım topiğin ilk doğum hikayesi benim :) aceleci kızım

Genişletmek için tıkla...

sureyya .!.:

Zeynep Erva
doğum tarihi:1-mayıs-2013
doğum saati:05:50
hastahane: bursa jımer
boyu-kilosu:48cm-2580gr
doğum şekli epidural anestezi

Evimin üçüncü nuru güzel prensesim zeynep erva m dünyaya bu sabah 5.50 geldi. bu süreç 28 ağustosta başladı 23 eylülde eşim gebelik testi alıp eve gelmiş benim hamile olacağım şüphesi taşıyormuş bende çok şaşırdım okuldan gelmiş evi topluyordum hadi testi yap işe geri döneceğim dedi ben inanmayarak ve gülerek testi yaptım test pozitif çıkınca şok oldum istyorduk ama uzun bir süre geçtikten sonra karar verdik ilk aydan hamile kalacağımı düşünmemiştim ağlamaya başladım eşim gülüyor ben ağlıyorum çocuklar okuldan geldiler onlara söyledik şokoldular bu arada 16 yaşında bir kızım 11 yaşındada bir oğlu var sevindik güldük heyecanlandık güzel bir haberdi bizim için 5. haftada bir kanamam oldu rapor alıp istirat etmeye başladım 8. haftada daha büyük bir kanama ve hastane yatışı rahim kan içindeydi bebek gözükmüyodu ama kalp atışlarını duyduk sevincimiz gursağımızda kalmamış allah minik kızımızı bize bağışlamıştı. artık daha dikkatli olmalıydım heyet raporu aldım yatak istirati ve ilaçlarla günlerim geçmeye başladı...22 haftamızda şeker olduğumuzu öğrendik diyete başladık kilom 81 ağrılarım çoğaldı 15 günde gittiğimiz doktorum 10 günde gelmemi istedi zar zor 35+0 geldik 4 5gündür sancılarım çoğalmıştı dr mu aradım sancımmın çok olduğunu söyledim önceden sezaryan doğum yaptığım için tehlikeli olacağını hemen gelmemi söyladi son bir aydır haftada bir ziyaretine gidiyorduk son ziyaretinde daha çok dikkat atmemi söylemişti tehlikelerden bahsetmişti...telefondan sonra dr muza gittik muayne etti nts ye bağladı ve beni hastaneye yatıracağını söyledi kabül ettik tam yatışımız oldu ben bu bebeği yarın 8.30 da alırım dedi şok üstüne şok yaşadık...bu sıkıntıları çektiğim halde çantam hazır değildi annem bizimleydi hemen eve gidip çantamı hazırlayıp gece getirdi çocukları alıp eve gitti yarın 8 de geliriz dedi eşimle ben kaldım sabah olmasını bekliyoruz tabiki gözümüzde gram uyku yok sancılarım 2saatte bir takip altında bu arada tansiyonum yükseldi neden olduğunu sorunca yatıyosunya ondan dedi hemşire ama ben 7-8 aydır hep yatıyorum dedim eşime tv seyrediyoruz saat 4 dr geldi sen galiba panik yapıyosun dedi gülerek bende güldüm biraz endişeliyim dedim gebelik şekeri olduğum için akciğerleri için iğne vurmamışlardı yatışımız olunca akciğerleri için iğne vurdular uyumaya çalış dedi gitti bir saat sonra hemşire geldi bir çok kağıt imzalattı biz sabaha hazırlık yapıyor zannetik imza işi bitince hadi canım dr bizi ameliyathanede bekliyor gidelim dedi titremeye başladım çok korktum sedyeye bindim eşimle birlikte ameliyathaneye gittik titremem artmıştı eşim sakinleştirmeye çelışıyor anestezi uzmanı ilk galiba dedi hayır üçüncü değince şaşırdı hazırlıklar başladı dr geldi eşim yanımda konuşarak başladık ben daha hazırlık yaptıklarını sanarken kızımın sesini duydum hemen eşim kalktı bebeğin yanına gitti dr u muayne etmeye başladı sesi gitti eşimin rengi değişti birşeyler ters gidiyodu tekrar ağlamay başladı kundağa sarıp yanıma getirdiler yüzünü gördüğüm gibi alıp gitti dr u muayne edecek dedi eşim korkma dr umda son işlerini yaparken tam zamanında aldık canım rahmin çok incelmiş yırtılmak üzereymiş dedi korktuğum başıma gelmeden bunuda atlattık dedi...sevgili dr umu çok seviyorum benimle bu süreçte dr gibi değil bir abla bir anne gibi ilgilendi bebeğimi prensesimi başarıyla kucağımıza aldık...doğumdan çıktığıda çok kötüydüm titriyordum üşüyordum odamıza çıkarken prensesim odadamı diye sordum hayır annesi bebğinizi küvöze aldık 4 5 saat sonra görebileceksiniz dedi hemşire ablamız ben ağlamaya başladım eşimde göz yaşlarını tutamadı yatağımı hazırlamışlar beni temizleyip yatağıma yatırdılar ben ağlıyorum hemşireler dr uma haber vermişler geldi beni teselli etti bebeği gidip gördüğünü gayet iyi olduğunu söyledi 2-3 saat sonra gelir dedi gitti kızımı 3 saat sonra getirdiler çok güzeldi kucağıma verdiler azıcık kokladım aldılar elimden yatağına yatırdılar babası ablası abisi kardeşlerim ve annem uzaktan bakıyolardı kızım nefes almayı unutuyormuş gözlem altında olması gerekir dediler bize yapmamız gerekenleri anlatırken kızım morardı hızlı bir şekilde odadan alıp gittiler perişan oldum ağladım herkes benimle ilgileniyordu ama üzgünlüğüme kafi gelmiyodu dr um geldi konuştu küvöze aldıklarını çocuk dr gelip bizimle ayrıntılı konuşacağını söyledi. öğleden sonra çocuk dr gelip karaciğerinde su olduğunu söyledi vede nefes almayı unuttuğunu bu yüzden 10 gün ila 20 gün arasında küvözde kalacağını söyledi buda günsüz doğduğu için oluyormuş normal dedi ben cuma günü çhastahaneden çıkcağım inşallah meleğimde en kısa zamanda çıkar...az önce görmeye gittim mışıl mışıl uyuyordu sevdim seyrettim geldim...allahım bana ve tüm hmişlere bebeğini kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin...kimsenin kucağını boş bırakmasın...

Genişletmek için tıkla...

sureyya .!.:

Zeynep Erva
doğum tarihi:1-mayıs-2013
doğum saati:05:50
hastahane: bursa jımer
boyu-kilosu:48cm-2580gr
doğum şekli epidural anestezi

Evimin üçüncü nuru güzel prensesim zeynep erva m dünyaya bu sabah 5.50 geldi. bu süreç 28 ağustosta başladı 23 eylülde eşim gebelik testi alıp eve gelmiş benim hamile olacağım şüphesi taşıyormuş bende çok şaşırdım okuldan gelmiş evi topluyordum hadi testi yap işe geri döneceğim dedi ben inanmayarak ve gülerek testi yaptım test pozitif çıkınca şok oldum istyorduk ama uzun bir süre geçtikten sonra karar verdik ilk aydan hamile kalacağımı düşünmemiştim ağlamaya başladım eşim gülüyor ben ağlıyorum çocuklar okuldan geldiler onlara söyledik şokoldular bu arada 16 yaşında bir kızım 11 yaşındada bir oğlu var sevindik güldük heyecanlandık güzel bir haberdi bizim için 5. haftada bir kanamam oldu rapor alıp istirat etmeye başladım 8. haftada daha büyük bir kanama ve hastane yatışı rahim kan içindeydi bebek gözükmüyodu ama kalp atışlarını duyduk sevincimiz gursağımızda kalmamış allah minik kızımızı bize bağışlamıştı. artık daha dikkatli olmalıydım heyet raporu aldım yatak istirati ve ilaçlarla günlerim geçmeye başladı...22 haftamızda şeker olduğumuzu öğrendik diyete başladık kilom 81 ağrılarım çoğaldı 15 günde gittiğimiz doktorum 10 günde gelmemi istedi zar zor 35+0 geldik 4 5gündür sancılarım çoğalmıştı dr mu aradım sancımmın çok olduğunu söyledim önceden sezaryan doğum yaptığım için tehlikeli olacağını hemen gelmemi söyladi son bir aydır haftada bir ziyaretine gidiyorduk son ziyaretinde daha çok dikkat atmemi söylemişti tehlikelerden bahsetmişti...telefondan sonra dr muza gittik muayne etti nts ye bağladı ve beni hastaneye yatıracağını söyledi kabül ettik tam yatışımız oldu ben bu bebeği yarın 8.30 da alırım dedi şok üstüne şok yaşadık...bu sıkıntıları çektiğim halde çantam hazır değildi annem bizimleydi hemen eve gidip çantamı hazırlayıp gece getirdi çocukları alıp eve gitti yarın 8 de geliriz dedi eşimle ben kaldım sabah olmasını bekliyoruz tabiki gözümüzde gram uyku yok sancılarım 2saatte bir takip altında bu arada tansiyonum yükseldi neden olduğunu sorunca yatıyosunya ondan dedi hemşire ama ben 7-8 aydır hep yatıyorum dedim eşime tv seyrediyoruz saat 4 dr geldi sen galiba panik yapıyosun dedi gülerek bende güldüm biraz endişeliyim dedim gebelik şekeri olduğum için akciğerleri için iğne vurmamışlardı yatışımız olunca akciğerleri için iğne vurdular uyumaya çalış dedi gitti bir saat sonra hemşire geldi bir çok kağıt imzalattı biz sabaha hazırlık yapıyor zannetik imza işi bitince hadi canım dr bizi ameliyathanede bekliyor gidelim dedi titremeye başladım çok korktum sedyeye bindim eşimle birlikte ameliyathaneye gittik titremem artmıştı eşim sakinleştirmeye çelışıyor anestezi uzmanı ilk galiba dedi hayır üçüncü değince şaşırdı hazırlıklar başladı dr geldi eşim yanımda konuşarak başladık ben daha hazırlık yaptıklarını sanarken kızımın sesini duydum hemen eşim kalktı bebeğin yanına gitti dr u muayne etmeye başladı sesi gitti eşimin rengi değişti birşeyler ters gidiyodu tekrar ağlamay başladı kundağa sarıp yanıma getirdiler yüzünü gördüğüm gibi alıp gitti dr u muayne edecek dedi eşim korkma dr umda son işlerini yaparken tam zamanında aldık canım rahmin çok incelmiş yırtılmak üzereymiş dedi korktuğum başıma gelmeden bunuda atlattık dedi...sevgili dr umu çok seviyorum benimle bu süreçte dr gibi değil bir abla bir anne gibi ilgilendi bebeğimi prensesimi başarıyla kucağımıza aldık...doğumdan çıktığıda çok kötüydüm titriyordum üşüyordum odamıza çıkarken prensesim odadamı diye sordum hayır annesi bebğinizi küvöze aldık 4 5 saat sonra görebileceksiniz dedi hemşire ablamız ben ağlamaya başladım eşimde göz yaşlarını tutamadı yatağımı hazırlamışlar beni temizleyip yatağıma yatırdılar ben ağlıyorum hemşireler dr uma haber vermişler geldi beni teselli etti bebeği gidip gördüğünü gayet iyi olduğunu söyledi 2-3 saat sonra gelir dedi gitti kızımı 3 saat sonra getirdiler çok güzeldi kucağıma verdiler azıcık kokladım aldılar elimden yatağına yatırdılar babası ablası abisi kardeşlerim ve annem uzaktan bakıyolardı kızım nefes almayı unutuyormuş gözlem altında olması gerekir dediler bize yapmamız gerekenleri anlatırken kızım morardı hızlı bir şekilde odadan alıp gittiler perişan oldum ağladım herkes benimle ilgileniyordu ama üzgünlüğüme kafi gelmiyodu dr um geldi konuştu küvöze aldıklarını çocuk dr gelip bizimle ayrıntılı konuşacağını söyledi. öğleden sonra çocuk dr gelip karaciğerinde su olduğunu söyledi vede nefes almayı unuttuğunu bu yüzden 10 gün ila 20 gün arasında küvözde kalacağını söyledi buda günsüz doğduğu için oluyormuş normal dedi ben cuma günü çhastahaneden çıkcağım inşallah meleğimde en kısa zamanda çıkar...az önce görmeye gittim mışıl mışıl uyuyordu sevdim seyrettim geldim...allahım bana ve tüm hmişlere bebeğini kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin...kimsenin kucağını boş bırakmasın...

Genişletmek için tıkla...

PekBiCici .!.:

İsminin adamı : Ali RÜZGAR
Doğduğunda 2.880 gr
Sulu yerde kalmanın avantajıyla 47 cm sulak boyumuzla
34+2 de mucizem ;
10.04.2013 11:23 annesinin karnından ayrılıp kucağına kondu :)


Senle maceramız 03.09.2012 tarihinde başladı annem, Rabbim şükürler olsun kii hiç aratmadı senii ve işyerinde yapmış olduğum testle benle-bizle olduğunu silik bir çizgiyle anladım.
Ama sonucu netleştirmek için kan testine gitmem gerekiyordu, sorun babaya çaktırmamaktı çünkü yaa yoksa, yaa üzülürse diye düşündüm;
Annen tek başına bu görevi üstlenip iş çıkışıı bir tıp merkezi bulup kanı verdi ve hemşirenin 1 saat sonra alırsınız sonucu demesiyle geçmeyen dakikalar başladı benim için
Biryandan babanın arayıp telefona boş boş bakıp cevap veremiyeşim bir yandan açsam nerdeyim derim ki aman serviste müzik çalıyordu duymadım derim diye düşündüm
Ve nihayet dakikalar geçip benim o zarfı alma vaktim geldi, Abartısız filmlerdeki ağır çekim adımlarla ilerledim,o küçük pencereden ismimi söyleyip zarfı almam ve arkamı dönüp sadece 33,71 diye sonuç okuyup referans arasında olan sonucu en düşük okur-yazar anlarken benim beynim duruşuyla bian algılayamadım.
Burda 33,71 yazıyor ne demek oluyor dedim? Hemşirenin gayet soğuk bir tavrıyla evet gebelik var diyebiliriz demesi ile ona zıt oan ki yüreğimdeki ateşi tarif edemem ama sen hissettin dimi annem...
eee şimdi ne olacaktı, kimi arayacaktım, telefonla söyleyemezdim dimi babaya, okadar değişik ve karmaşık duygular içinde başladım yürümeye
Bulunduğum yerden 40 dakika gibi sürede boş boş kağıda baka baka yürüdüm, o arada telefonum çalıp arkadaşım aradı ve tutamayıp söyledim
'Ben anne oluyorumm galibaaaaa' diyee haykırdım...birinee oan boşalan gözlerimlee söylemek istedim ama hala içimde bir volkanla yürüyorum
Ben bunu herkese söylemeliyim, bir tepeye cıkıp haykırmalıydım ama asıl merakım babandıı nasıl olacaktı suratı, ilk ne diyecekti, evet 2 senenin sonunda istenilen bir bebektin ama hazırmıydık bu sorumluluğa
Derken,
Halanda buldum kendimi çünkü baban geç gelecekti bende evde duramazdım. Tabii onlara söyledim ama eşimin haberi yok ben eve gidince söyleyeceğim dedim
Çünkü değerin artması gerek belli olmaz belki dış gebelik, belki devam etmeyecek hamilelik oyüzden onlarda temkinli olarak pek heyecan yaşayamadı
Ve nihayet baban geldi yemek faslı sohbet derken, evimize geldik ama hiç hazırlık yapmadım acaba bugün söylemesem mi diye düşünürken;
Arkadaşlarımızın doğum gününde latife niyetli 'iyi ki doğdun baba' yazdıkları şekerlemeyi, kendi yaptığım kiti ve test sonucunu babanın başucuna koydum
Ve işi bitip odaya girip görünce; -tepkisi
Ne bu? dedi, Sence? dedim, Şaka mı yapıyorsun? dedi, Sonuçlar önünde! dedim
Ve bir hışımla üstüme doğru koşarken ayyy dur dur bişey olur mu? Ben şimdi baba mı oluyorum diye diye o geceyi bitirirken aslında yeni bir hayata yol almaya başlamıştık bile...
Artık 2 günde bir kan testlerine başladık, önce 77 çıktı sonraki kan testi 299 çıkınca herkes acaba ikiz mi bukadar artar mı yok bu erkek aaa kız olabilir diyerek sürecin yolunda ama merakla ilerledik,
Artık hamileliğim kesinleştiğine göre, Doktorumuzu seçme koşturmasına girdim ben ve ilk başlarda yıldızımın barışmadığı doktor teyzemizi bulduk..(seni önce Allahın izniyle sonra doktor teyzenin katkılarıyla sağlıkla kucağıma verdiği için minnetarım)
Doktor teyzeye gittiğimizde 12.09.2012di tarih ve bizle konuştuktan sonra senle ilk tanışma anına geldi
Ve tatataaaamm ekranda bizim için pek bişey anlaşılmayan ama doktor teyzemizin çok beğendiği muhteşem kesemiz gözüktü 4+3 idik ogün
Ve bizi 8. haftada çağırdı, ayaklarımız havada yüreğimiz ağzımızda çıktık hastaneden artık haftaları saymak başladı bizim için
Ve kalp atışın, ikili testin, şeker yüklemen derken (ki ben 4 kere yaptım seninde için bayılmıştır dimi yavrum) bir tatlı telaşa kapıldık, çok şükür hamilelik şekeri haricinde;
Herşey iyi ve yolundaydı...Buarada yaşadığım stres ve bazı aksi durumlarda kaç kere acile gittim hatırlamıyorum :=) Pinpirikli olmuştum o konuda en son acilimde doğum oldu zaten:)
Biraz tostostun ve buyüzden sezeryan diyip duruyordu doktor teyzee ama ben inanıyordum senle ben başarırdık oyüzden sezeryan diye hiç hazırlamadım kendimi
Artık alışverişede başlamıştım, İnternet sitesinden ne gördüysem aldım senin için, herkes abartma dedi ama ne için abartmaydı ki sen benim evladım olacaktın istedim güzel olan ne varsa gücüm yettiği kadarıyla hep senin olsun
Odanı kendim çizdim verdim mobilyacıya ama asıl benim ve senin için hızlı süreç o mobilyacı sayesinde başladı
Ocak 20sinde verdiğim mobilya bugün yarın derken 10 dakikaya ordayım derken 2 ay sonra geldi.
Buarada işyerim taşındı bende zorunlu olarak 32. haftada ayrıldım işten ama Rabbim öyle büyük kii benim üzüldüğüm konu aslında annenin azıcıkta olsun dinlenmesini sağladı

Ve gelelim doğum sürecimize çok uzatmadan

08.04.2013
34+1de Doktor teyzeye kontrole gittik, herşey normal nst sonucumuz iyi 2.930 gr olmuşuz tospalığımız devam, doktor teyze hafta bir geliyorsun, erkenci durmuyor kafayı indirmiş ama kanalda değil diyor ve diyete devam sezeryan olursun diyerek uğurladı beni
Ogün arkadaşlarıma sinir oluyorum bu kadının bu yaklaşıma diyorum... Ve gün bitiyor...

09.04.2013
Sabah kalkıp sosyal sitede arkadaşlarımla hem konuştum hemde kahvaltı yaptım. 12e kadar oyalanıyorum ve öğle gibi amcan geliyor mobilyan için internetten bulduğum kulpları almak için
Ve bulduğum mağazada maalesef kalmamış kulplar, çook üzüldüm ama yılmadım sordum başka nerde bulurum diye çok ters biyerde olacağını üretiminin orda olduğunu söyledi bizde gidelim dedik ve döne dolaşa belki geçtiğimiz yeri 20 kere dönerek; Bulduk o cici kulpları
Ama ne yazık kii onların ellerinde de yoktu, dedim sipariş verin ben mutlaka alacağım ama buraya gelemem birdaha, kargo edin bana diyip,Ödememi yapıp, kargo adresini yazıp çıktık...
Ve saatlerce dolaşmanın verdiği açlıkla eve yaklaşırken birde Burger king ziyafeti cektik ikimize :)
Sonra eve geldik ve mobilyacı aradı geliyorum diyerek saat 16:00da :) Allahım şaka gibiydii geliyorum dedi ve kendi aradıı hadi bakalım inşAllah diyip kapadım telefonu.
Yaklaşık 1 saat sonra geldi zatii muhteremm ve yanında bir usta ile ustanın kaynı olan 18-20 yaşlarda bir cocukla geldiler
Benim asıl tanıdığım mobilyacı bir işim var yarım saate geliyorum ustalar başlasın dedi bende ok dedim, buarada onlar mobilyayı taşımaya odaya sokmaya başladılar
Bende çaydı ikramdı hazırladım yanlarına bıraktım, arada kontrol etmek üzere bakıp diğer odada tv seyrettim, buarada nihayetinde diğer usta teşrif etti ve şurası olmamış burayı götür döşemeleri al diye son rötüşleri konuşurken
Mutfakta bulunan telefonum çaldı, ısrarla çalıyor ama ben ustayla konustuğum için hiç oralı olmuyorum
O arada cocuk artık dayanamayıp 'abla telefonun çalıyor' dedi -bende boşver hareketiyle elimi salladım mobilyacıya döndüm ki 10 saniye sonra eşim mobilyacıyı aradı beni istedi
Niye telefonun kapalı dedi bana? Bende yooo dedimm ama bir hışımla mutfakta masanın üstündeki telefona bakmaya gittim ki yok
-Tabii bunlarda gitmek için malzemeleri toparlıyor , - dedim telefonum yok şimdi çalıyordu duydunuz dedim
Asıl tanıdığım mobilyacı bende burda gördüm dedi?? Dedim hadii kapandı ama telefon nerde? olamaz böyle birşey diyorum ama cocugu izleyip duruyorum
Her yeri aradım taradım yok, dedim gitmeyeceksiniz polis cağıracağım ben, mobilyacının telini aldım aradım polisi böyle böyle evimde ustalar var tel. kayboldu
onlardan şikayetciyim gelin diye, çocuğa baktım bozardı kızardıı, cocuğa döndüm bak sen diyordun çalıyor diye eğer aldıysan ,ederi yok telin
-Bak kadın bana iftira atamazsın sen, sen kimsinn bak şu halinle beddua ederim sana diyerek efelenip üstüme yürüdü bide...
Dedim bana sesi yükseltme bekle polisi.... -Gelsin polis,savcı kim varsa gelsin diyor buarada usta ve o cocuğun eniştesi evi arıyor
eniştesi eve biri mi girdi diyor?? güldürme beni dedim 4 kişi var hırsız girdi teli aldı gitti mi diyorum??!!
Ve cocuğa dönüyorum yeniden bak aldıysan ver polisle uğraştırma beni dedim, buda yaalıı yuuulu konuşmaya başladı, hiçbişey önemli değil sim kart önemli dedim
Oan fırının altına eğildii aaa burda sim kart var dedi!!! Ve ustada dahil olmak üzere sen aldın ver diyoruz başlıyor bağırmaya çağırmaya
Bak dedim sen aldın belli polis gelecek bu halde beni bu strese soktun yaa Allaha havale ediyorum seni dedim aldıysan söyle polisi iptal ettireceğim dedim
Ve eniştesi bunu dışarı cıkardı 3 dakika sonra geldi yeni kurdukları beşiğin altına eğildi telefon ve parçalarını çıkardı, bu almış telefonu, simi atmış sonra polis cağırınca telefonuda beşiğin altına atmış
Buarada polis mobilyacıyı geri aradı geliyoruz diye oda yok gerek kalmadı bulduk filan dedi, ve kusura bakmayın özür dilerimler filan derken bunlar çıktı gitti
Ben kapıyı kapatmamla ağlama krizine girişim ordan kasıklarıma saplanan ağrıyla oturduğum yerde kalışım bir oldu, okadar cok sıkmışım ki kendimi onlar gidince resmen nöbet geçirdim
Elim ayağım titriyor, efelenmesine mi kızayım çünkü tekim ve üzerime yürüyor ne yapacağım oan kestiremedim ve eşimi aradım böyle böylee ama nasıl ağlıyorum
Dur ablamı arıyorum hemen yanına gelsin ben yok gelmesin yatacağım ben diyorum dinlemiyor bağırıyor sen neden aramıyorsun bunlar oluyor diyip,
Cocuğa sayıp sövüyor mobilyacıyı arıyor onla konuşuyor ona sayıyor o cocuğu bana getireceksin diyor yada dur ben bulacağım derisini kaldırcağım diyor,sen nasıl evime getirirsin böyle birini diyor, -ben dur bişey yok sadece korktum diyorum
Eşimi kapatıyorum mobilyacı arıyor kızım nolur ağlama ben o şerefsizin ağzını burnunu dağıttım dur sakin ol elini yüzünü yıka geleyim hastaneye götüreyim kurban olayım yapma sende kızımsın benimm diyor
Onu kapatıyorum görümcenin eşi arıyor, kayınvalidem arıyor, kaynım yola cıktım hastaneye gidiyoruz diyor eşim tek cıkamıyor, görümcem geldi uzandırdı benii ama ben susamıyorum
Ağlamayı durduramıyorum ve sürekli "oğlum özür dilerim bişey yok tamam mı özür dilerim özür dilerim" diye sayıklıyorum Ve kaynım geliyor görümcem ben kayınım hastaneye gidiyoruz
Yolda görümcenin eşini alıyoruz oda bana ne gerek bukadar stres yapıyorsun alsın gitsin diyor bende olur mu enayilik olur ozaman diyorum oan ayrı sinirleniyorum!
Ve hastane yine acil ama suratımı gören tekerlekli sandalye getirelim diyor ben yok diyorum, ve pazartesi muayene olduğum için kontrol olarak işlem alıyorlar ve nöbetci kadın doğumcuya anlatıyorum durumu
Gel bakalım diyor ama önce karnımı sıkıyor, cooookk sert bebekte kasılmış anlaşılan dıyor ve usgye alıyor beni, bebeğin kalp atışı var ama aşağıya cok inmiş
Hemen nstye cık diyor bende dün cektirdim ama diyorum oda dünle bugün aynı mı diyor hemen cıkıyoruz ve bağlanıyorum kalp atışını zar zor buluyor ebe sonra beklemeye başlıyoruz 20dakika geçiyor
Ve benim sancılar çıkıyor en büyüğü 40 olmak üzere, doktora götürüyor hemşire ve buarada doktor kendi doktorumla sürekli irtibatta onuda söyluyor ve bana serum bağlıyorlar sancı kesici, Serum bitiyor yine nstye alıyorlar 20 dakika sonra en yüksek sancı 57ye vuruyor ve doktor hemen yatış veriyor, serumda düşmedi çoğalıyor bırakamam seni dedi
Buarada açılmana bakacağım dedi bende erken doğumu tetiklemez mi diyorum hayır canım yok öyle birşey diyor ve acılmaya bir böğründüm ki adam bile tamam tamam diyip elini çekti, (ama sonradan öğrendim ki doğum sancıları varmış oyüzden bakmışlar)
Doktorum buarada akciğer geliştirici vurun demiş ona itiraz etmeden vuruldum, nöbetci doktor yine geldi ve alttan usg ile incelmeye baktı oda normal dedi (ama değilmiş)
Ve bende temizlenmek için lavaboya gittim ki iç çamaşırım su içinde aklıma hemen acaba kacırdım mı diye geldi ve hemşireyede gösterdim oda bakalım dedi bana bir ped verdi, üzerinde şerit halinde 3-4 çizgili bişey vardı koy bunu bakalım rengi döncek mi dedi,
Sonunda odamda ayarlanıp odama gidiyorum ve yine serum ve yine nst ve yine testler :/ Artık yorgun düşüp gözlerimi kapadım ve babada bizle kaldı oda uyudu nede olsa sabah çıkacaktık doktorum gelince :)

10.04.2013
Sabah 7 oldu tekrar nst (ve en yüksek sancı 70 çıktı )bende uyandım ve hareketlerini saymaya çalıştım ama hiç oralı değildin dedim açım ya oynaşmıyor tospağaam, baban horul horul ben o halini facede yazıyorum
Nede olsa doktorum gelecek ve çıkacağız bizz!!! Saat 7:30da kahvaltı geldi açlık şekerime bakıldı sonra yedikten sonra bakacağız dediler,baban hala horul horul, buarada ben lavaboya gittim başka hemşire geldi ona dün akşam bir ped verildiğini ama unuttuğuma
Veren hemşireninde sormadığını söyledim, oda bakim dedii suratı değişti ben doktora gösterip geliyorum dedi belki 1 gün kaldığı için böyledir dedi çıktı...Ve tekrar nstde...
elimdeki serumların biri bitiyor diğeri takılıyor buarada, elim davul gibi oldu bende sıkıntıdan elimi çekiyorum ama senden hala ses yok annem...
Giden hemşire tekrar elinde bir pedle geliyor yarım saat sonra alacağım bunu emin olmalıyız diyor?Bende neden diyorum suyun sızıyor sanırım diyor bana bak mavi olmuş bu şeritler dedi
ve yarım saat sonra geldi...Pedi aldı ve yine mavi...Geleceğim diyip tekrar gidiyor bu sefer doktorla geliyor, doktor suyun geliyor pekbicicicim bir daha nst yapacağım ama 4-5 saat sonra seni doğuma alacağım sanırım dedi
Çünkü bu sızma enfeksiyon riskini coğaltır ve bebeğin daha büyük tehlikeye girer diye devam ediyor
Ben ağlıyorum ama daha cok küçük lütfen başka birşey yapalım diyorum, daha hiç birşeyi hazır değil ne giyecek diyorum,onu hallederiz biz merak etme,emin ol bu en iyisii sadece kuvezde kalacak diyor, ben busefer hıçkırarak ağlamaya başlıyorum, babanın sesi gidiyor kızarıyor oda dayanamıyor ağlıyor
Birşey olmaz dimi diyor oda...Arkasını dönüyor konuşamadan... Ben iyice bırakıyorum kendimii...Ben böyle hayal etmedim çıkarken bile asortik olacaktım ben diyorum:/ Doktor teyze aaaa böyle yapmayın hadii bakalım herşey güzel olacak diyor....Sarılıyor...Ve gidiyor...
Daha tek ağız bezi yıkamamış ben doktorun çıkmasıyla yakın dönemde doğum yapmış tüm arkadaşları ve kuzenimi arıyoruz eşimle, yeni doğan elinizde ne varsa kapıp gelin doğuma gireceğim ben diyorum, herkess şaşırıyor, şaka dimi bu diyor
Hastaneye gidiyorsun neden haber vermiyorsun diye bağıranlar, neden doğuruyorsun diyip sorguya cekenler filan derken her haber verdiğimiz kişide babanda bende ağlayarak söyluyoruz...
Daha önümüzde koskoca 4 saat var herkesde gelir herşeyde hazır olur derken nstden çıkan sonuçla hemen alıyoruz seni demeleriyle sadece annem gelmedi diyebildim
Kalp atışların düşüyormuş bebeğim çok hızlı hareket etmeye başladılar, 2.doz ciğer geliştici oldum, damar yollarım açıldı, ameliyat önlüğüm geldi ve yanımda kayınvalidem,kayınpederim, baban ve 1 arkadaşım vardı
Bebek hareket ediyor mu diye sordu bi hemşire bende yooo dedimm hadiii hadiii hızlıı hızlı diye bağırmaya başladı giyindim ve sedyeye yatırıldım.
Babanda ne sulu gözlüymüş oğlumm zırtt zırtt ağlıyor benide ağlatıyor sedyede giderken kıpkırmızı bir suratla gitmek ve ağlama nasıl girersen öyle çıkarsın diyen hemşireler sayesinde gözyaşlarımla bile vedalaşamadım
Asansöre bindim.... Ters bindirdiler yaa benii bide kapı örtülmeden kayınpederin ağladığını gördüm ya ben yine su koymaya başlıcakken hemşirenin repliğiylee sustum yine...
Ve kapılar kapandı...Hemen biyere girdiler ki bende hızlı hızlı etrafı kesmeye başladım :) Hemşire ne arıyorsun diyor gülerek ordan sedyenin kenarından tutan doktor teyze beni arıyorr beni dedii...
Burdayım korkma çok kolay olacak bak derken, içerde hummalı bir çalışma ve bıcır bıcır konuşan bir ekip, biri çay mı içsek nescafe iyi gider sen ne alırsın:) diye sorana cevap anezteci o daha iyi birşey alacak şimdi diyor,
Sorular başlıyor alerjin var mı diye bende yer fıstığına var diyorum hepsi gülüyorr aaa ona olur mu alerji diyorlar, bende 2 fıstık birbirini çekemiyor diyorum veee
Şimdi çok güzel bir uykuya dalıyorsun, yüzünde bir yanma olacak dediği anda yüzümde bir alev topu oluştu ve küt gitmişim... Tek hatırladığımm hadii kalkk kalkk cok yattın aaa annesi bebiş çıktı yukarı hadii kalk diye bağıran bir ses
Benimde sadece dediğim boğazım ağrıyor benim, bebek kuvezde mi? Bebek nerde soruları olmuş...Ardarda soru yönelttiğimden anne uyurken bir sessiz galiba babası demiş hemşireler yukarda babana :)

Ve 11:23
senin dünyaya ve bize Merhaba dediğin an meleğim...Dünyada vazgeçilmeyecek ne var deseler bir tek sensin derim dünyam, 8 ay boyunca anneni üzmediğin için, bazen keyifli bazen korkulu bir süreci en sağlıklı şekilde tamamlağın için
Çoook amaa çok teşekkür ederim..
Kuvezde bile kalmadı benim güçlü erkeğim, 2.880 kg 47 cm boyunda 34+1de bizimle olmayı istedin sağlıkla kucağımıza geldin şimdi gün be gün büyüyüşünü; kirpiklerin çıkışına bile tanık oluşum ayrı bir mutluluk..Şükürler olsun Allahım.
iyiki bizi seçmişin annem.... Seni Seviyorum.

Genişletmek için tıkla...

PekBiCici .!.:

İsminin adamı : Ali RÜZGAR
Doğduğunda 2.880 gr
Sulu yerde kalmanın avantajıyla 47 cm sulak boyumuzla
34+2 de mucizem ;
10.04.2013 11:23 annesinin karnından ayrılıp kucağına kondu :)


Senle maceramız 03.09.2012 tarihinde başladı annem, Rabbim şükürler olsun kii hiç aratmadı senii ve işyerinde yapmış olduğum testle benle-bizle olduğunu silik bir çizgiyle anladım.
Ama sonucu netleştirmek için kan testine gitmem gerekiyordu, sorun babaya çaktırmamaktı çünkü yaa yoksa, yaa üzülürse diye düşündüm;
Annen tek başına bu görevi üstlenip iş çıkışıı bir tıp merkezi bulup kanı verdi ve hemşirenin 1 saat sonra alırsınız sonucu demesiyle geçmeyen dakikalar başladı benim için
Biryandan babanın arayıp telefona boş boş bakıp cevap veremiyeşim bir yandan açsam nerdeyim derim ki aman serviste müzik çalıyordu duymadım derim diye düşündüm
Ve nihayet dakikalar geçip benim o zarfı alma vaktim geldi, Abartısız filmlerdeki ağır çekim adımlarla ilerledim,o küçük pencereden ismimi söyleyip zarfı almam ve arkamı dönüp sadece 33,71 diye sonuç okuyup referans arasında olan sonucu en düşük okur-yazar anlarken benim beynim duruşuyla bian algılayamadım.
Burda 33,71 yazıyor ne demek oluyor dedim? Hemşirenin gayet soğuk bir tavrıyla evet gebelik var diyebiliriz demesi ile ona zıt oan ki yüreğimdeki ateşi tarif edemem ama sen hissettin dimi annem...
eee şimdi ne olacaktı, kimi arayacaktım, telefonla söyleyemezdim dimi babaya, okadar değişik ve karmaşık duygular içinde başladım yürümeye
Bulunduğum yerden 40 dakika gibi sürede boş boş kağıda baka baka yürüdüm, o arada telefonum çalıp arkadaşım aradı ve tutamayıp söyledim
'Ben anne oluyorumm galibaaaaa' diyee haykırdım...birinee oan boşalan gözlerimlee söylemek istedim ama hala içimde bir volkanla yürüyorum
Ben bunu herkese söylemeliyim, bir tepeye cıkıp haykırmalıydım ama asıl merakım babandıı nasıl olacaktı suratı, ilk ne diyecekti, evet 2 senenin sonunda istenilen bir bebektin ama hazırmıydık bu sorumluluğa
Derken,
Halanda buldum kendimi çünkü baban geç gelecekti bende evde duramazdım. Tabii onlara söyledim ama eşimin haberi yok ben eve gidince söyleyeceğim dedim
Çünkü değerin artması gerek belli olmaz belki dış gebelik, belki devam etmeyecek hamilelik oyüzden onlarda temkinli olarak pek heyecan yaşayamadı
Ve nihayet baban geldi yemek faslı sohbet derken, evimize geldik ama hiç hazırlık yapmadım acaba bugün söylemesem mi diye düşünürken;
Arkadaşlarımızın doğum gününde latife niyetli 'iyi ki doğdun baba' yazdıkları şekerlemeyi, kendi yaptığım kiti ve test sonucunu babanın başucuna koydum
Ve işi bitip odaya girip görünce; -tepkisi
Ne bu? dedi, Sence? dedim, Şaka mı yapıyorsun? dedi, Sonuçlar önünde! dedim
Ve bir hışımla üstüme doğru koşarken ayyy dur dur bişey olur mu? Ben şimdi baba mı oluyorum diye diye o geceyi bitirirken aslında yeni bir hayata yol almaya başlamıştık bile...
Artık 2 günde bir kan testlerine başladık, önce 77 çıktı sonraki kan testi 299 çıkınca herkes acaba ikiz mi bukadar artar mı yok bu erkek aaa kız olabilir diyerek sürecin yolunda ama merakla ilerledik,
Artık hamileliğim kesinleştiğine göre, Doktorumuzu seçme koşturmasına girdim ben ve ilk başlarda yıldızımın barışmadığı doktor teyzemizi bulduk..(seni önce Allahın izniyle sonra doktor teyzenin katkılarıyla sağlıkla kucağıma verdiği için minnetarım)
Doktor teyzeye gittiğimizde 12.09.2012di tarih ve bizle konuştuktan sonra senle ilk tanışma anına geldi
Ve tatataaaamm ekranda bizim için pek bişey anlaşılmayan ama doktor teyzemizin çok beğendiği muhteşem kesemiz gözüktü 4+3 idik ogün
Ve bizi 8. haftada çağırdı, ayaklarımız havada yüreğimiz ağzımızda çıktık hastaneden artık haftaları saymak başladı bizim için
Ve kalp atışın, ikili testin, şeker yüklemen derken (ki ben 4 kere yaptım seninde için bayılmıştır dimi yavrum) bir tatlı telaşa kapıldık, çok şükür hamilelik şekeri haricinde;
Herşey iyi ve yolundaydı...Buarada yaşadığım stres ve bazı aksi durumlarda kaç kere acile gittim hatırlamıyorum :=) Pinpirikli olmuştum o konuda en son acilimde doğum oldu zaten:)
Biraz tostostun ve buyüzden sezeryan diyip duruyordu doktor teyzee ama ben inanıyordum senle ben başarırdık oyüzden sezeryan diye hiç hazırlamadım kendimi
Artık alışverişede başlamıştım, İnternet sitesinden ne gördüysem aldım senin için, herkes abartma dedi ama ne için abartmaydı ki sen benim evladım olacaktın istedim güzel olan ne varsa gücüm yettiği kadarıyla hep senin olsun
Odanı kendim çizdim verdim mobilyacıya ama asıl benim ve senin için hızlı süreç o mobilyacı sayesinde başladı
Ocak 20sinde verdiğim mobilya bugün yarın derken 10 dakikaya ordayım derken 2 ay sonra geldi.
Buarada işyerim taşındı bende zorunlu olarak 32. haftada ayrıldım işten ama Rabbim öyle büyük kii benim üzüldüğüm konu aslında annenin azıcıkta olsun dinlenmesini sağladı

Ve gelelim doğum sürecimize çok uzatmadan

08.04.2013
34+1de Doktor teyzeye kontrole gittik, herşey normal nst sonucumuz iyi 2.930 gr olmuşuz tospalığımız devam, doktor teyze hafta bir geliyorsun, erkenci durmuyor kafayı indirmiş ama kanalda değil diyor ve diyete devam sezeryan olursun diyerek uğurladı beni
Ogün arkadaşlarıma sinir oluyorum bu kadının bu yaklaşıma diyorum... Ve gün bitiyor...

09.04.2013
Sabah kalkıp sosyal sitede arkadaşlarımla hem konuştum hemde kahvaltı yaptım. 12e kadar oyalanıyorum ve öğle gibi amcan geliyor mobilyan için internetten bulduğum kulpları almak için
Ve bulduğum mağazada maalesef kalmamış kulplar, çook üzüldüm ama yılmadım sordum başka nerde bulurum diye çok ters biyerde olacağını üretiminin orda olduğunu söyledi bizde gidelim dedik ve döne dolaşa belki geçtiğimiz yeri 20 kere dönerek; Bulduk o cici kulpları
Ama ne yazık kii onların ellerinde de yoktu, dedim sipariş verin ben mutlaka alacağım ama buraya gelemem birdaha, kargo edin bana diyip,Ödememi yapıp, kargo adresini yazıp çıktık...
Ve saatlerce dolaşmanın verdiği açlıkla eve yaklaşırken birde Burger king ziyafeti cektik ikimize :)
Sonra eve geldik ve mobilyacı aradı geliyorum diyerek saat 16:00da :) Allahım şaka gibiydii geliyorum dedi ve kendi aradıı hadi bakalım inşAllah diyip kapadım telefonu.
Yaklaşık 1 saat sonra geldi zatii muhteremm ve yanında bir usta ile ustanın kaynı olan 18-20 yaşlarda bir cocukla geldiler
Benim asıl tanıdığım mobilyacı bir işim var yarım saate geliyorum ustalar başlasın dedi bende ok dedim, buarada onlar mobilyayı taşımaya odaya sokmaya başladılar
Bende çaydı ikramdı hazırladım yanlarına bıraktım, arada kontrol etmek üzere bakıp diğer odada tv seyrettim, buarada nihayetinde diğer usta teşrif etti ve şurası olmamış burayı götür döşemeleri al diye son rötüşleri konuşurken
Mutfakta bulunan telefonum çaldı, ısrarla çalıyor ama ben ustayla konustuğum için hiç oralı olmuyorum
O arada cocuk artık dayanamayıp 'abla telefonun çalıyor' dedi -bende boşver hareketiyle elimi salladım mobilyacıya döndüm ki 10 saniye sonra eşim mobilyacıyı aradı beni istedi
Niye telefonun kapalı dedi bana? Bende yooo dedimm ama bir hışımla mutfakta masanın üstündeki telefona bakmaya gittim ki yok
-Tabii bunlarda gitmek için malzemeleri toparlıyor , - dedim telefonum yok şimdi çalıyordu duydunuz dedim
Asıl tanıdığım mobilyacı bende burda gördüm dedi?? Dedim hadii kapandı ama telefon nerde? olamaz böyle birşey diyorum ama cocugu izleyip duruyorum
Her yeri aradım taradım yok, dedim gitmeyeceksiniz polis cağıracağım ben, mobilyacının telini aldım aradım polisi böyle böyle evimde ustalar var tel. kayboldu
onlardan şikayetciyim gelin diye, çocuğa baktım bozardı kızardıı, cocuğa döndüm bak sen diyordun çalıyor diye eğer aldıysan ,ederi yok telin
-Bak kadın bana iftira atamazsın sen, sen kimsinn bak şu halinle beddua ederim sana diyerek efelenip üstüme yürüdü bide...
Dedim bana sesi yükseltme bekle polisi.... -Gelsin polis,savcı kim varsa gelsin diyor buarada usta ve o cocuğun eniştesi evi arıyor
eniştesi eve biri mi girdi diyor?? güldürme beni dedim 4 kişi var hırsız girdi teli aldı gitti mi diyorum??!!
Ve cocuğa dönüyorum yeniden bak aldıysan ver polisle uğraştırma beni dedim, buda yaalıı yuuulu konuşmaya başladı, hiçbişey önemli değil sim kart önemli dedim
Oan fırının altına eğildii aaa burda sim kart var dedi!!! Ve ustada dahil olmak üzere sen aldın ver diyoruz başlıyor bağırmaya çağırmaya
Bak dedim sen aldın belli polis gelecek bu halde beni bu strese soktun yaa Allaha havale ediyorum seni dedim aldıysan söyle polisi iptal ettireceğim dedim
Ve eniştesi bunu dışarı cıkardı 3 dakika sonra geldi yeni kurdukları beşiğin altına eğildi telefon ve parçalarını çıkardı, bu almış telefonu, simi atmış sonra polis cağırınca telefonuda beşiğin altına atmış
Buarada polis mobilyacıyı geri aradı geliyoruz diye oda yok gerek kalmadı bulduk filan dedi, ve kusura bakmayın özür dilerimler filan derken bunlar çıktı gitti
Ben kapıyı kapatmamla ağlama krizine girişim ordan kasıklarıma saplanan ağrıyla oturduğum yerde kalışım bir oldu, okadar cok sıkmışım ki kendimi onlar gidince resmen nöbet geçirdim
Elim ayağım titriyor, efelenmesine mi kızayım çünkü tekim ve üzerime yürüyor ne yapacağım oan kestiremedim ve eşimi aradım böyle böylee ama nasıl ağlıyorum
Dur ablamı arıyorum hemen yanına gelsin ben yok gelmesin yatacağım ben diyorum dinlemiyor bağırıyor sen neden aramıyorsun bunlar oluyor diyip,
Cocuğa sayıp sövüyor mobilyacıyı arıyor onla konuşuyor ona sayıyor o cocuğu bana getireceksin diyor yada dur ben bulacağım derisini kaldırcağım diyor,sen nasıl evime getirirsin böyle birini diyor, -ben dur bişey yok sadece korktum diyorum
Eşimi kapatıyorum mobilyacı arıyor kızım nolur ağlama ben o şerefsizin ağzını burnunu dağıttım dur sakin ol elini yüzünü yıka geleyim hastaneye götüreyim kurban olayım yapma sende kızımsın benimm diyor
Onu kapatıyorum görümcenin eşi arıyor, kayınvalidem arıyor, kaynım yola cıktım hastaneye gidiyoruz diyor eşim tek cıkamıyor, görümcem geldi uzandırdı benii ama ben susamıyorum
Ağlamayı durduramıyorum ve sürekli "oğlum özür dilerim bişey yok tamam mı özür dilerim özür dilerim" diye sayıklıyorum Ve kaynım geliyor görümcem ben kayınım hastaneye gidiyoruz
Yolda görümcenin eşini alıyoruz oda bana ne gerek bukadar stres yapıyorsun alsın gitsin diyor bende olur mu enayilik olur ozaman diyorum oan ayrı sinirleniyorum!
Ve hastane yine acil ama suratımı gören tekerlekli sandalye getirelim diyor ben yok diyorum, ve pazartesi muayene olduğum için kontrol olarak işlem alıyorlar ve nöbetci kadın doğumcuya anlatıyorum durumu
Gel bakalım diyor ama önce karnımı sıkıyor, cooookk sert bebekte kasılmış anlaşılan dıyor ve usgye alıyor beni, bebeğin kalp atışı var ama aşağıya cok inmiş
Hemen nstye cık diyor bende dün cektirdim ama diyorum oda dünle bugün aynı mı diyor hemen cıkıyoruz ve bağlanıyorum kalp atışını zar zor buluyor ebe sonra beklemeye başlıyoruz 20dakika geçiyor
Ve benim sancılar çıkıyor en büyüğü 40 olmak üzere, doktora götürüyor hemşire ve buarada doktor kendi doktorumla sürekli irtibatta onuda söyluyor ve bana serum bağlıyorlar sancı kesici, Serum bitiyor yine nstye alıyorlar 20 dakika sonra en yüksek sancı 57ye vuruyor ve doktor hemen yatış veriyor, serumda düşmedi çoğalıyor bırakamam seni dedi
Buarada açılmana bakacağım dedi bende erken doğumu tetiklemez mi diyorum hayır canım yok öyle birşey diyor ve acılmaya bir böğründüm ki adam bile tamam tamam diyip elini çekti, (ama sonradan öğrendim ki doğum sancıları varmış oyüzden bakmışlar)
Doktorum buarada akciğer geliştirici vurun demiş ona itiraz etmeden vuruldum, nöbetci doktor yine geldi ve alttan usg ile incelmeye baktı oda normal dedi (ama değilmiş)
Ve bende temizlenmek için lavaboya gittim ki iç çamaşırım su içinde aklıma hemen acaba kacırdım mı diye geldi ve hemşireyede gösterdim oda bakalım dedi bana bir ped verdi, üzerinde şerit halinde 3-4 çizgili bişey vardı koy bunu bakalım rengi döncek mi dedi,
Sonunda odamda ayarlanıp odama gidiyorum ve yine serum ve yine nst ve yine testler :/ Artık yorgun düşüp gözlerimi kapadım ve babada bizle kaldı oda uyudu nede olsa sabah çıkacaktık doktorum gelince :)

10.04.2013
Sabah 7 oldu tekrar nst (ve en yüksek sancı 70 çıktı )bende uyandım ve hareketlerini saymaya çalıştım ama hiç oralı değildin dedim açım ya oynaşmıyor tospağaam, baban horul horul ben o halini facede yazıyorum
Nede olsa doktorum gelecek ve çıkacağız bizz!!! Saat 7:30da kahvaltı geldi açlık şekerime bakıldı sonra yedikten sonra bakacağız dediler,baban hala horul horul, buarada ben lavaboya gittim başka hemşire geldi ona dün akşam bir ped verildiğini ama unuttuğuma
Veren hemşireninde sormadığını söyledim, oda bakim dedii suratı değişti ben doktora gösterip geliyorum dedi belki 1 gün kaldığı için böyledir dedi çıktı...Ve tekrar nstde...
elimdeki serumların biri bitiyor diğeri takılıyor buarada, elim davul gibi oldu bende sıkıntıdan elimi çekiyorum ama senden hala ses yok annem...
Giden hemşire tekrar elinde bir pedle geliyor yarım saat sonra alacağım bunu emin olmalıyız diyor?Bende neden diyorum suyun sızıyor sanırım diyor bana bak mavi olmuş bu şeritler dedi
ve yarım saat sonra geldi...Pedi aldı ve yine mavi...Geleceğim diyip tekrar gidiyor bu sefer doktorla geliyor, doktor suyun geliyory pekbicicicim bir daha nst yapacağım ama 4-5 saat sonra seni doğuma alacağım sanırım dedi
Çünkü bu sızma enfeksiyon riskini coğaltır ve bebeğin daha büyük tehlikeye girer diye devam ediyor
Ben ağlıyorum ama daha cok küçük lütfen başka birşey yapalım diyorum, daha hiç birşeyi hazır değil ne giyecek diyorum,onu hallederiz biz merak etme,emin ol bu en iyisii sadece kuvezde kalacak diyor, ben busefer hıçkırarak ağlamaya başlıyorum, babanın sesi gidiyor kızarıyor oda dayanamıyor ağlıyor
Birşey olmaz dimi diyor oda...Arkasını dönüyor konuşamadan... Ben iyice bırakıyorum kendimii...Ben böyle hayal etmedim çıkarken bile asortik olacaktım ben diyorum:/ Doktor teyze aaaa böyle yapmayın hadii bakalım herşey güzel olacak diyor....Sarılıyor...Ve gidiyor...
Daha tek ağız bezi yıkamamış ben doktorun çıkmasıyla yakın dönemde doğum yapmış tüm arkadaşları ve kuzenimi arıyoruz eşimle, yeni doğan elinizde ne varsa kapıp gelin doğuma gireceğim ben diyorum, herkess şaşırıyor, şaka dimi bu diyor
Hastaneye gidiyorsun neden haber vermiyorsun diye bağıranlar, neden doğuruyorsun diyip sorguya cekenler filan derken her haber verdiğimiz kişide babanda bende ağlayarak söyluyoruz...
Daha önümüzde koskoca 4 saat var herkesde gelir herşeyde hazır olur derken nstden çıkan sonuçla hemen alıyoruz seni demeleriyle sadece annem gelmedi diyebildim
Kalp atışların düşüyormuş bebeğim çok hızlı hareket etmeye başladılar, 2.doz ciğer geliştici oldum, damar yollarım açıldı, ameliyat önlüğüm geldi ve yanımda kayınvalidem,kayınpederim, baban ve 1 arkadaşım vardı
Bebek hareket ediyor mu diye sordu bi hemşire bende yooo dedimm hadiii hadiii hızlıı hızlı diye bağırmaya başladı giyindim ve sedyeye yatırıldım.
Babanda ne sulu gözlüymüş oğlumm zırtt zırtt ağlıyor benide ağlatıyor sedyede giderken kıpkırmızı bir suratla gitmek ve ağlama nasıl girersen öyle çıkarsın diyen hemşireler sayesinde gözyaşlarımla bile vedalaşamadım
Asansöre bindim.... Ters bindirdiler yaa benii bide kapı örtülmeden kayınpederin ağladığını gördüm ya ben yine su koymaya başlıcakken hemşirenin repliğiylee sustum yine...
Ve kapılar kapandı...Hemen biyere girdiler ki bende hızlı hızlı etrafı kesmeye başladım :) Hemşire ne arıyorsun diyor gülerek ordan sedyenin kenarından tutan doktor teyze beni arıyorr beni dedii...
Burdayım korkma çok kolay olacak bak derken, içerde hummalı bir çalışma ve bıcır bıcır konuşan bir ekip, biri çay mı içsek nescafe iyi gider sen ne alırsın:) diye sorana cevap anezteci o daha iyi birşey alacak şimdi diyor,
Sorular başlıyor alerjin var mı diye bende yer fıstığına var diyorum hepsi gülüyorr aaa ona olur mu alerji diyorlar, bende 2 fıstık birbirini çekemiyor diyorum veee
Şimdi çok güzel bir uykuya dalıyorsun, yüzünde bir yanma olacak dediği anda yüzümde bir alev topu oluştu ve küt gitmişim... Tek hatırladığımm hadii kalkk kalkk cok yattın aaa annesi bebiş çıktı yukarı hadii kalk diye bağıran bir ses
Benimde sadece dediğim boğazım ağrıyor benim, bebek kuvezde mi? Bebek nerde soruları olmuş...Ardarda soru yönelttiğimden anne uyurken bir sessiz galiba babası demiş hemşireler yukarda babana :)

Ve 11:23
senin dünyaya ve bize Merhaba dediğin an meleğim...Dünyada vazgeçilmeyecek ne var deseler bir tek sensin derim dünyam, 8 ay boyunca anneni üzmediğin için, bazen keyifli bazen korkulu bir süreci en sağlıklı şekilde tamamlağın için
Çoook amaa çok teşekkür ederim..
Kuvezde bile kalmadı benim güçlü erkeğim, 2.880 kg 47 cm boyunda 34+1de bizimle olmayı istedin sağlıkla kucağımıza geldin şimdi gün be gün büyüyüşünü; kirpiklerin çıkışına bile tanık oluşum ayrı bir mutluluk..Şükürler olsun Allahım.
iyiki bizi seçmişin annem.... Seni Seviyorum.

Genişletmek için tıkla...

sureyya .!.:

Zeynep Erva
doğum tarihi:1-mayıs-2013
doğum saati:05:50
hastahane: bursa jımer
boyu-kilosu:48cm-2580gr
doğum şekli epidural anestezi

Evimin üçüncü nuru güzel prensesim zeynep erva m dünyaya bu sabah 5.50 geldi. bu süreç 28 ağustosta başladı 23 eylülde eşim gebelik testi alıp eve gelmiş benim hamile olacağım şüphesi taşıyormuş bende çok şaşırdım okuldan gelmiş evi topluyordum hadi testi yap işe geri döneceğim dedi ben inanmayarak ve gülerek testi yaptım test pozitif çıkınca şok oldum istyorduk ama uzun bir süre geçtikten sonra karar verdik ilk aydan hamile kalacağımı düşünmemiştim ağlamaya başladım eşim gülüyor ben ağlıyorum çocuklar okuldan geldiler onlara söyledik şokoldular bu arada 16 yaşında bir kızım 11 yaşındada bir oğlu var sevindik güldük heyecanlandık güzel bir haberdi bizim için 5. haftada bir kanamam oldu rapor alıp istirat etmeye başladım 8. haftada daha büyük bir kanama ve hastane yatışı rahim kan içindeydi bebek gözükmüyodu ama kalp atışlarını duyduk sevincimiz gursağımızda kalmamış allah minik kızımızı bize bağışlamıştı. artık daha dikkatli olmalıydım heyet raporu aldım yatak istirati ve ilaçlarla günlerim geçmeye başladı...22 haftamızda şeker olduğumuzu öğrendik diyete başladık kilom 81 ağrılarım çoğaldı 15 günde gittiğimiz doktorum 10 günde gelmemi istedi zar zor 35+0 geldik 4 5gündür sancılarım çoğalmıştı dr mu aradım sancımmın çok olduğunu söyledim önceden sezaryan doğum yaptığım için tehlikeli olacağını hemen gelmemi söyladi son bir aydır haftada bir ziyaretine gidiyorduk son ziyaretinde daha çok dikkat atmemi söylemişti tehlikelerden bahsetmişti...telefondan sonra dr muza gittik muayne etti nts ye bağladı ve beni hastaneye yatıracağını söyledi kabül ettik tam yatışımız oldu ben bu bebeği yarın 8.30 da alırım dedi şok üstüne şok yaşadık...bu sıkıntıları çektiğim halde çantam hazır değildi annem bizimleydi hemen eve gidip çantamı hazırlayıp gece getirdi çocukları alıp eve gitti yarın 8 de geliriz dedi eşimle ben kaldım sabah olmasını bekliyoruz tabiki gözümüzde gram uyku yok sancılarım 2saatte bir takip altında bu arada tansiyonum yükseldi neden olduğunu sorunca yatıyosunya ondan dedi hemşire ama ben 7-8 aydır hep yatıyorum dedim eşime tv seyrediyoruz saat 4 dr geldi sen galiba panik yapıyosun dedi gülerek bende güldüm biraz endişeliyim dedim gebelik şekeri olduğum için akciğerleri için iğne vurmamışlardı yatışımız olunca akciğerleri için iğne vurdular uyumaya çalış dedi gitti bir saat sonra hemşire geldi bir çok kağıt imzalattı biz sabaha hazırlık yapıyor zannetik imza işi bitince hadi canım dr bizi ameliyathanede bekliyor gidelim dedi titremeye başladım çok korktum sedyeye bindim eşimle birlikte ameliyathaneye gittik titremem artmıştı eşim sakinleştirmeye çelışıyor anestezi uzmanı ilk galiba dedi hayır üçüncü değince şaşırdı hazırlıklar başladı dr geldi eşim yanımda konuşarak başladık ben daha hazırlık yaptıklarını sanarken kızımın sesini duydum hemen eşim kalktı bebeğin yanına gitti dr u muayne etmeye başladı sesi gitti eşimin rengi değişti birşeyler ters gidiyodu tekrar ağlamay başladı kundağa sarıp yanıma getirdiler yüzünü gördüğüm gibi alıp gitti dr u muayne edecek dedi eşim korkma dr umda son işlerini yaparken tam zamanında aldık canım rahmin çok incelmiş yırtılmak üzereymiş dedi korktuğum başıma gelmeden bunuda atlattık dedi...sevgili dr umu çok seviyorum benimle bu süreçte dr gibi değil bir abla bir anne gibi ilgilendi bebeğimi prensesimi başarıyla kucağımıza aldık...doğumdan çıktığıda çok kötüydüm titriyordum üşüyordum odamıza çıkarken prensesim odadamı diye sordum hayır annesi bebğinizi küvöze aldık 4 5 saat sonra görebileceksiniz dedi hemşire ablamız ben ağlamaya başladım eşimde göz yaşlarını tutamadı yatağımı hazırlamışlar beni temizleyip yatağıma yatırdılar ben ağlıyorum hemşireler dr uma haber vermişler geldi beni teselli etti bebeği gidip gördüğünü gayet iyi olduğunu söyledi 2-3 saat sonra gelir dedi gitti kızımı 3 saat sonra getirdiler çok güzeldi kucağıma verdiler azıcık kokladım aldılar elimden yatağına yatırdılar babası ablası abisi kardeşlerim ve annem uzaktan bakıyolardı kızım nefes almayı unutuyormuş gözlem altında olması gerekir dediler bize yapmamız gerekenleri anlatırken kızım morardı hızlı bir şekilde odadan alıp gittiler perişan oldum ağladım herkes benimle ilgileniyordu ama üzgünlüğüme kafi gelmiyodu dr um geldi konuştu küvöze aldıklarını çocuk dr gelip bizimle ayrıntılı konuşacağını söyledi. öğleden sonra çocuk dr gelip karaciğerinde su olduğunu söyledi vede nefes almayı unuttuğunu bu yüzden 10 gün ila 20 gün arasında küvözde kalacağını söyledi buda günsüz doğduğu için oluyormuş normal dedi ben cuma günü çhastahaneden çıkcağım inşallah meleğimde en kısa zamanda çıkar...az önce görmeye gittim mışıl mışıl uyuyordu sevdim seyrettim geldim...allahım bana ve tüm hmişlere bebeğini kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin...kimsenin kucağını boş bırakmasın...

Genişletmek için tıkla...

sureyya .!.:

Zeynep Erva
doğum tarihi:1-mayıs-2013
doğum saati:05:50
hastahane: bursa jımer
boyu-kilosu:48cm-2580gr
doğum şekli epidural anestezi

Evimin üçüncü nuru güzel prensesim zeynep erva m dünyaya bu sabah 5.50 geldi. bu süreç 28 ağustosta başladı 23 eylülde eşim gebelik testi alıp eve gelmiş benim hamile olacağım şüphesi taşıyormuş bende çok şaşırdım okuldan gelmiş evi topluyordum hadi testi yap işe geri döneceğim dedi ben inanmayarak ve gülerek testi yaptım test pozitif çıkınca şok oldum istyorduk ama uzun bir süre geçtikten sonra karar verdik ilk aydan hamile kalacağımı düşünmemiştim ağlamaya başladım eşim gülüyor ben ağlıyorum çocuklar okuldan geldiler onlara söyledik şokoldular bu arada 16 yaşında bir kızım 11 yaşındada bir oğlu var sevindik güldük heyecanlandık güzel bir haberdi bizim için 5. haftada bir kanamam oldu rapor alıp istirat etmeye başladım 8. haftada daha büyük bir kanama ve hastane yatışı rahim kan içindeydi bebek gözükmüyodu ama kalp atışlarını duyduk sevincimiz gursağımızda kalmamış allah minik kızımızı bize bağışlamıştı. artık daha dikkatli olmalıydım heyet raporu aldım yatak istirati ve ilaçlarla günlerim geçmeye başladı...22 haftamızda şeker olduğumuzu öğrendik diyete başladık kilom 81 ağrılarım çoğaldı 15 günde gittiğimiz doktorum 10 günde gelmemi istedi zar zor 35+0 geldik 4 5gündür sancılarım çoğalmıştı dr mu aradım sancımmın çok olduğunu söyledim önceden sezaryan doğum yaptığım için tehlikeli olacağını hemen gelmemi söyladi son bir aydır haftada bir ziyaretine gidiyorduk son ziyaretinde daha çok dikkat atmemi söylemişti tehlikelerden bahsetmişti...telefondan sonra dr muza gittik muayne etti nts ye bağladı ve beni hastaneye yatıracağını söyledi kabül ettik tam yatışımız oldu ben bu bebeği yarın 8.30 da alırım dedi şok üstüne şok yaşadık...bu sıkıntıları çektiğim halde çantam hazır değildi annem bizimleydi hemen eve gidip çantamı hazırlayıp gece getirdi çocukları alıp eve gitti yarın 8 de geliriz dedi eşimle ben kaldım sabah olmasını bekliyoruz tabiki gözümüzde gram uyku yok sancılarım 2saatte bir takip altında bu arada tansiyonum yükseldi neden olduğunu sorunca yatıyosunya ondan dedi hemşire ama ben 7-8 aydır hep yatıyorum dedim eşime tv seyrediyoruz saat 4 dr geldi sen galiba panik yapıyosun dedi gülerek bende güldüm biraz endişeliyim dedim gebelik şekeri olduğum için akciğerleri için iğne vurmamışlardı yatışımız olunca akciğerleri için iğne vurdular uyumaya çalış dedi gitti bir saat sonra hemşire geldi bir çok kağıt imzalattı biz sabaha hazırlık yapıyor zannetik imza işi bitince hadi canım dr bizi ameliyathanede bekliyor gidelim dedi titremeye başladım çok korktum sedyeye bindim eşimle birlikte ameliyathaneye gittik titremem artmıştı eşim sakinleştirmeye çelışıyor anestezi uzmanı ilk galiba dedi hayır üçüncü değince şaşırdı hazırlıklar başladı dr geldi eşim yanımda konuşarak başladık ben daha hazırlık yaptıklarını sanarken kızımın sesini duydum hemen eşim kalktı bebeğin yanına gitti dr u muayne etmeye başladı sesi gitti eşimin rengi değişti birşeyler ters gidiyodu tekrar ağlamay başladı kundağa sarıp yanıma getirdiler yüzünü gördüğüm gibi alıp gitti dr u muayne edecek dedi eşim korkma dr umda son işlerini yaparken tam zamanında aldık canım rahmin çok incelmiş yırtılmak üzereymiş dedi korktuğum başıma gelmeden bunuda atlattık dedi...sevgili dr umu çok seviyorum benimle bu süreçte dr gibi değil bir abla bir anne gibi ilgilendi bebeğimi prensesimi başarıyla kucağımıza aldık...doğumdan çıktığıda çok kötüydüm titriyordum üşüyordum odamıza çıkarken prensesim odadamı diye sordum hayır annesi bebğinizi küvöze aldık 4 5 saat sonra görebileceksiniz dedi hemşire ablamız ben ağlamaya başladım eşimde göz yaşlarını tutamadı yatağımı hazırlamışlar beni temizleyip yatağıma yatırdılar ben ağlıyorum hemşireler dr uma haber vermişler geldi beni teselli etti bebeği gidip gördüğünü gayet iyi olduğunu söyledi 2-3 saat sonra gelir dedi gitti kızımı 3 saat sonra getirdiler çok güzeldi kucağıma verdiler azıcık kokladım aldılar elimden yatağına yatırdılar babası ablası abisi kardeşlerim ve annem uzaktan bakıyolardı kızım nefes almayı unutuyormuş gözlem altında olması gerekir dediler bize yapmamız gerekenleri anlatırken kızım morardı hızlı bir şekilde odadan alıp gittiler perişan oldum ağladım herkes benimle ilgileniyordu ama üzgünlüğüme kafi gelmiyodu dr um geldi konuştu küvöze aldıklarını çocuk dr gelip bizimle ayrıntılı konuşacağını söyledi. öğleden sonra çocuk dr gelip karaciğerinde su olduğunu söyledi vede nefes almayı unuttuğunu bu yüzden 10 gün ila 20 gün arasında küvözde kalacağını söyledi buda günsüz doğduğu için oluyormuş normal dedi ben cuma günü çhastahaneden çıkcağım inşallah meleğimde en kısa zamanda çıkar...az önce görmeye gittim mışıl mışıl uyuyordu sevdim seyrettim geldim...allahım bana ve tüm hmişlere bebeğini kucağına alıp büyütmeyi nasip etsin...kimsenin kucağını boş bırakmasın...

Genişletmek için tıkla...