Herkese merhaba,
Buraya daha öncede yazmıstım su anda 7 haftalık hamileyim aralığın bası gibi de Allah kısmet eder ise doğum yapacağım. Hamileliğimi cok erken öğrenmiş olduğum için ilk başlarda sürekli bir tedirginlik ve korku halindeydim. Bu dönemde yaşadığım bu duygulardan ötürü de 4 dr a gidip muayene oldum. Hatta 2. gittiğim doktor boş gebelik olduğunu ve kesede bebek olmadığı için ilaç verip düşük yapmam gerektiğini söyledi ve ben bu doktora yemek molasında gittiğim icin işyerinde ki bütün çalışma arkadaşlarım ağlama krizimden nasibini aldı. O gun işten izin alıp başka bir doktora gittiğimde ise beni alttan muayene ederek kesenin içinde bir şeyin gözüktüğünü( bebek olmayabilirmiş) ama bunun tam olarak netleşebilmesi için tanı koymanın henuz erken olduğunu söyledi . Fakat doktor bende bir anormalite durum olmadığını söylemesine rağmen bunu destekleyecek ne bir kan testi ne de benzer bir sey yaptı. Dr lar etmiş oldukları Hipokrat yeminine inat elbirliği etmişcesine benim aklımı ve psikolojimi karıştıracak açıklamalar yaptılar, konuştular. Psikolojim elek gibi delik deşik oldu ve hatta komedi dizisinde zurna sesine ağlayacak kadar.. Eşim de benden farksız değildi elinden geldiğince destek oldu. Hamilelikte normal olan kasık ve bel ağrısında bile kesin düşürüyorum bebeğim gitti diye karalar bağladım sanki kirpiğimin ucunda gözyası vardı ve ben 24 saat ağlamaya programlanmıştım. Çalışmasam evimin için de tekerlekli sandalye ile dolaşma fikri bile cazip gelebilirdi. zaten işe de sürekli taksi ile gidip geldim ve işimde evime epey uzak..
En son 15 aralıkta ablamın dru da olan bir doç. dr dan randevu aldım ve gittim. Dr eşim ile girdiğim ultrason muayenesinde bir sey göremiyorum dediğinde o anda tamam artık buraya kadarmış dedim ve eşime bakınca ilk defa bir insanın yuzunun saniyede saradığını gördüm. Birde alttan muayene edelim dediğin de o kadar umutsuzdum ki artık ne olacaksa olsun diye içimden gecirdim . Ve muayenede bebeğimi gördü hatta hafifte olsa belli belirsiz kalp atışlarını duyuyorum dedi. O anı kimseye anlatamam o kadar mutlu oldum ki. Başımdan gecenleri kendisine anlattığım da ise bana cok evham yaptığımı tutunacak bebeğin zaten ne yaparsam yapayım düşmeyeceğini ve bu dönemler de en cok dikkat edeceğim şeyin ruh sağlığım olduğunu söyledi. Şu anda iyi olmaya calışıyorum 2 hafta sonra randevum var ve inşallah kalp atışlarını da net bir sekilde duyacağız. Allah herkesi hayırlı kişiler ile karşılaştırsın:)
istifamı etsem ne yapsam :))))))))
ama benım uykum kacdı yaa yemek yedım bende 
ben bı tane folibal içiyorum yaaa niye öylekii doktor bana oyle bısey vermedii
