- Konu Sahibi BeyazOrkidem
-
- #79.981
tam 1 aydır yavaş yavaş başladık, kendi kendine uyumayı öğrenecek dedi doktorumuz,eğer kendi kendine uyumayı öğrenirse gece uyandığında kendi kendine uykuya dalmayı da öğrenirmiş. helal olsun doktora, tam 1 haftadır, gece 1 defa çok acıkırsa uyanıyor, hatta 1 ay sürebilir sabırlı ol sakın pes etme dedi, meşakatli bir süreç oldu. önce devam sütünü hazırlıyorum, yere rengarenk en sevdiği yorganını seriyorum yastığını da koyuyorum, ilk zamanlar bende yanına uzandım birbirimizi okşaya okşaya uyuduk, tabi en az 1 saat sürüyor bu süreç. ilk zamanlar döne döne tüm odayı geziyordu, gidip kaldırıyorum tekrar yastığına yatırıyorm,belim kopuyordu acıdan. ve iyice uykusu gelmeden asla öğretemezsin. dün akşam ben pepe ve aramızda oğlum, uyudu kendisi. saçlarımı okşadı 15 dk filan, sonra sütünü bitirdi, emziğini emerek uyudutabi 1 saat sürdü
daha önce söyledim mi bilmiyorum dil öğretmeniyim ben, fakülte de eğitim bilimleri dersinde bir davranışı alışkanlık haline getirme süreçlerini epeyce detaylı araştırmıştım. birde pekiştireçler vardır, mesela çocuğunuzda istemediğiniz bir davranış var, onu değiştirmek için yasak koydunuz çocuk bu davranışı daha şiddetli bir şekilde yapar ve sen vazgeçersin pas ettirir seni ama vazgeçmez devam edersen bir süre sonra olumsuz davranış söner,biter. işte bunları düşünerek uyku eğitimine başladım
bu arada ben yokken gün içerisinde babaannesi nasıl uyutuyor bilmiyorum, kadının işine karışmak istemiyorum, bunca ay oğluma baktığı süreçte kalbini hiç kırmadım, o da aynı şekilde, hatalar yaptı elbette ama kendisi kendi yaptığı hatadan ders çıkarttı, içim içimi yedi sustum, eleştirmedim, şöyle yap böyle yapma demedim, çünkü çooook uzun bir yol ve birbirimize sinir olsaydık hayat çekilmez olurdu.
canım seni tebrik ederim çook rahat edersin
benim de bi arkadaşım alıştırmış kızını
yatağına koyar koymaz uyuyo
başlarda ağlamış ama bakmış anne kararlı
şimdi hiç annesi olmadan uyuyabilio
yakında ben de alıştırma turlarına başlicam :)
sinemcim çok sevindim sizin adınıza, bende çok istiyorum oğlum kendi kendine uyusun, hatta nette uyku eğitimi ile ilgili yazılar okudum ama bi türlü başlayamadık malesef,
darısı başımıza diyelim
tam 1 aydır yavaş yavaş başladık, kendi kendine uyumayı öğrenecek dedi doktorumuz,eğer kendi kendine uyumayı öğrenirse gece uyandığında kendi kendine uykuya dalmayı da öğrenirmiş. helal olsun doktora, tam 1 haftadır, gece 1 defa çok acıkırsa uyanıyor, hatta 1 ay sürebilir sabırlı ol sakın pes etme dedi, meşakatli bir süreç oldu. önce devam sütünü hazırlıyorum, yere rengarenk en sevdiği yorganını seriyorum yastığını da koyuyorum, ilk zamanlar bende yanına uzandım birbirimizi okşaya okşaya uyuduk, tabi en az 1 saat sürüyor bu süreç. ilk zamanlar döne döne tüm odayı geziyordu, gidip kaldırıyorum tekrar yastığına yatırıyorm,belim kopuyordu acıdan. ve iyice uykusu gelmeden asla öğretemezsin. dün akşam ben pepe ve aramızda oğlum, uyudu kendisi. saçlarımı okşadı 15 dk filan, sonra sütünü bitirdi, emziğini emerek uyudutabi 1 saat sürdü
daha önce söyledim mi bilmiyorum dil öğretmeniyim ben, fakülte de eğitim bilimleri dersinde bir davranışı alışkanlık haline getirme süreçlerini epeyce detaylı araştırmıştım. birde pekiştireçler vardır, mesela çocuğunuzda istemediğiniz bir davranış var, onu değiştirmek için yasak koydunuz çocuk bu davranışı daha şiddetli bir şekilde yapar ve sen vazgeçersin pas ettirir seni ama vazgeçmez devam edersen bir süre sonra olumsuz davranış söner,biter. işte bunları düşünerek uyku eğitimine başladım
bu arada ben yokken gün içerisinde babaannesi nasıl uyutuyor bilmiyorum, kadının işine karışmak istemiyorum, bunca ay oğluma baktığı süreçte kalbini hiç kırmadım, o da aynı şekilde, hatalar yaptı elbette ama kendisi kendi yaptığı hatadan ders çıkarttı, içim içimi yedi sustum, eleştirmedim, şöyle yap böyle yapma demedim, çünkü çooook uzun bir yol ve birbirimize sinir olsaydık hayat çekilmez olurdu.
canım seni tebrik ederim çook rahat edersin
benim de bi arkadaşım alıştırmış kızını
yatağına koyar koymaz uyuyo
başlarda ağlamış ama bakmış anne kararlı
şimdi hiç annesi olmadan uyuyabilio
yakında ben de alıştırma turlarına başlicam :)
başarılar dilerim arkadaşım. evet sen kararlı olursan kesinlikle başarılı oluyorsun zaten. o kadar zekiler ki seni nasıl pes ettireceklerini dahi biliyorlar. bu arada yaramazlık konusunda çok fazla başarı kaydedemedimsadece oyuncaklarıyla vakit geçirtmeye çalışıyorum. ve 2 yaşından sonra hareketlilik 2 katına çıkıyormuş
başarılar dilerim arkadaşım. evet sen kararlı olursan kesinlikle başarılı oluyorsun zaten. o kadar zekiler ki seni nasıl pes ettireceklerini dahi biliyorlar. bu arada yaramazlık konusunda çok fazla başarı kaydedemedimsadece oyuncaklarıyla vakit geçirtmeye çalışıyorum. ve 2 yaşından sonra hareketlilik 2 katına çıkıyormuş
Oyyyy oyyy oyy ben mahvoldum desene2 X 2
Uyuma işine bir an önce ben de başlamak istiyorum. Benim oğlanlar sıkıntıları olmadıkça çok sorun çıkarmıyorlar uyumakta ama hala bizim yatak odamızda kendi park yataklarında yatıyorlar. Odalarını daha doğmadan hazırlamama rağmen bir türlü orda yatırmaya gönlüm razı gelmedi.
başlarsın arkadaşım, kendini ne zaman hazır hissedersen ve oğluşunun kendi kendine uyumaya meyillendiğini anlarsan o zaman denemeye başlarsın. alperen gece o kadar çok uyanıyordu ki artık uykusuzluk sinir sistemimi yıpratmıştı, iş yerinde çok keyifsiz olmuştum ve gece mutlaka 2. bir kişinin onu yeniden uyutması gerekiyordu, kendi kendine uyumuyordu kesinlikle.emziği düşer ağlar, sağdan sola döner ağlar ... ve bir gün ; 14 aylık bir oğlu var arkadaşımın bir akşam onlardayız oğlunu koydu yatağına süt yaptı çocuk kendisi içiyor sütünü sonra yatakta emziğini bulup döne döne uyuyorben ayağımda alperen salla allah salla. o arada tık ses olsa dikkati dağılıyor. arkadaşım kızdı bu ne böyle ya, ev hanımıyım bu kadar şımartmıyorum dedi
Uyuma işine bir an önce ben de başlamak istiyorum. Benim oğlanlar sıkıntıları olmadıkça çok sorun çıkarmıyorlar uyumakta ama hala bizim yatak odamızda kendi park yataklarında yatıyorlar. Odalarını daha doğmadan hazırlamama rağmen bir türlü orda yatırmaya gönlüm razı gelmedi.
Önce odalarına geçirip sonra kendi başlarına uyumayı öğretmem lazım, gözümde büyüyor...
Bu haftasonu bununla ilgilenmeye başlayayım artık. Sen kendi odanda mı yatıyorsun peki? Gece ağladığında ne yapıyorsun? Benimkiler henüz gece yemesini de bırakmadılar, 1 sefer kalkıp mama içiyorlar. Biraz da onun için ayıramadım odalarını. Çocuk odasında benim de yatacağım şekilde bir düzenleme yapmam lazım, ona vakit ayıramıyorum bir türlü.Canım odasında olunca daha rahat oluyo. Ben 6 ayından sonra odasını ayırdım hem bilinçlenmeden önce odasına alışmış oldu.
Bu haftasonu bununla ilgilenmeye başlayayım artık. Sen kendi odanda mı yatıyorsun peki? Gece ağladığında ne yapıyorsun? Benimkiler henüz gece yemesini de bırakmadılar, 1 sefer kalkıp mama içiyorlar. Biraz da onun için ayıramadım odalarını. Çocuk odasında benim de yatacağım şekilde bir düzenleme yapmam lazım, ona vakit ayıramıyorum bir türlü.
Bizim odalarımız da yanyana ama benim sıkıntılarımdan biri de bu, yanımda hemen duyuyorum seslerini, ya ağlarlarsa ve duyamasam diye endişe ediyorum. Sanırım bunların hepsi bahane, ayrılmaya hazır olmadığım için kendimce birşeyler uyduruyorum :18:Canım odalarımız yanyana zaten gık dese duyuluyor.Ilk başlarda ya duymazsam diye endişeleniyordum ama çok şükür telsize bile gerek kalmadı. Ne kadar uyusam da kulağım orda oluyor
"6 aydan sonra çocuklar, ekmek yemelidir... Beyaz da olabilir, kepekli de. Ama tam buğday ekmeğine 2 yaşından sonra geçilmelidir. Kilo almayı yavaşlatabilir."
Kızlar bir sitede yazıyordu bu. Oysa ben sağlıklı diye tam buğday ekmeği yediriyordum. Gerçi çok ekmek vermedim karnını ekmekle doyurmasın diye çünkü o zaman yemeğini bitirmiyor.
Tam buğday ekmeği en sağlıklı olanı. Çünkü içinde beyaz ekmekte olmayan ruşeym maddesi var, asıl buğdayın özü dedikleri, vitaminlerin yağların olduğu kısım."6 aydan sonra çocuklar, ekmek yemelidir... Beyaz da olabilir, kepekli de. Ama tam buğday ekmeğine 2 yaşından sonra geçilmelidir. Kilo almayı yavaşlatabilir."
Kızlar bir sitede yazıyordu bu. Oysa ben sağlıklı diye tam buğday ekmeği yediriyordum. Gerçi çok ekmek vermedim karnını ekmekle doyurmasın diye çünkü o zaman yemeğini bitirmiyor.
Yapışmıyor beyaz ekmek, bizim oğlanlar ellerinde bir parça ağızlarında ıslata ıslata yerler. İlk başlarda ben de korkuyordum ya damağına yapışıp kalırsa diye, gece yatırırken kontrol ediyordum hep, artık bir sorun yok. Gayet güzel yiyorlar.kepekli de kansız yapar diyorlardı.bende tam tahıl yada çavdar veriyordum beyaz ekmek yapışır diye.
bak bunu öğrendiğim iyi oldu.
Yapışmıyor beyaz ekmek, bizim oğlanlar ellerinde bir parça ağızlarında ıslata ıslata yerler. İlk başlarda ben de korkuyordum ya damağına yapışıp kalırsa diye, gece yatırırken kontrol ediyordum hep, artık bir sorun yok. Gayet güzel yiyorlar.
Yapışmıyor beyaz ekmek, bizim oğlanlar ellerinde bir parça ağızlarında ıslata ıslata yerler. İlk başlarda ben de korkuyordum ya damağına yapışıp kalırsa diye, gece yatırırken kontrol ediyordum hep, artık bir sorun yok. Gayet güzel yiyorlar.
Çok şeker o halleri ya, minik elleriyle minicik ağızlarına her lokmayı atışlarında bana dünyaları vermişler gibi oluyorum:)bende onları minik parçalara ayırıp tabağa koyarım yada mama saldalyesine kuş gibi yer)
Uyuma işine bir an önce ben de başlamak istiyorum. Benim oğlanlar sıkıntıları olmadıkça çok sorun çıkarmıyorlar uyumakta ama hala bizim yatak odamızda kendi park yataklarında yatıyorlar. Odalarını daha doğmadan hazırlamama rağmen bir türlü orda yatırmaya gönlüm razı gelmedi.
Önce odalarına geçirip sonra kendi başlarına uyumayı öğretmem lazım, gözümde büyüyor...
Atoş da kendi kendine uyuyor. Gece su içmek için kalkar içiririm sonra yine arkasını döner yatar. Bir de uyku arkadaşı var ayı winnie ona sarılır ama gel gelelim gündüz uykuya dalması tam bir işkence. Uyumak istemiyor, uykusuzluktan suratını her yere koyar ama yine de direnir en sonunda gelip dizime yatar, saçlarını okşar, masal anlatırım tabii winnie kucağında, uyur.
Anneler güçlü olur, sağlıkla kucağına alacaksın mutlaka.
İkizlerim çok farklı, gelişimleri, karakterleri, iştahları, tipleri, kiloları, her şeyi. O yüzden söylenen hiç birşeye, söylenenlere aldırmıyorum, sen ne yaparsan yap herşey onlara göre şekilleniyor. Aşı için gittiğimizde hamşiremiz kilolu olan için daha az mama ver demişti, halbuki o zayıf olana göre daha az mama yiyip daha sık ve çok emiyordu. Ne zaman emzirmek istesem aç tok farketmez emiyordu, mama da veriyordum tabii takviye olarak. Neymiş mamadanmış, alakası yok. Herkesin doğru dediğini kabul etmem o yüzden. Ben yaşıyorum o çocuklarla, en doğrusu benim bildiğim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?