- Konu Sahibi antidepresif
- #27.081
Kızlar kaynanalarınızdan bahsetmişsiniz hepinizin yazısını okudum ben hiç yazmak istemiyordum ama artık yazma gereği duydum hergün ağlamaktan bıktım sizinle paylaşmak istedim içimi biraz dökmek istedim umarım benim yazımıda okursunuz şuna şükredin tabiki kendi evi olanlar için diyorum ben sevdiğim için kocam için kaynanamla kalıyorum aynı evde eşimin durumu olmadığı için ozaman kaynanamın evi için tamam demiştim 5 ci seneye giriyorum hala evimiz yok hala eşimin az maaşıyla koca aile geçinmeye çalışıyoruz 5 kuruş bir yere atamıyoruz konuya gelelim bebeğimi oğlumu sezeryanla dünyaya getirdim okadar şanslılarki kaynanamlar torun sevgisiyle hergün nefes alıyorlar ama bebeğim neredeyse anneanneyi tanımayacak bile bebeğim benim kucağımda durmuyor benim göğüsümü emmemesi zaten benim için büyük sorun sağıp veriyorum sütümü bebeğim benim kokumu bile alamıyor kayınbabam sabahın 6 sında bebek ağladımı onu alır salona gider ve koynunda saat 3-4 de kadar koynunda onu uyutur sonra kaynanam alır biraz bana ver der eşine bu sefer o alır oda saat 9 -10 kadar alır sever uyutur tabiki aralarda kızım biberonu getir açıktı der yedirir bana sadece geceleri bakmak kalıyor yani bukadar sorumsuz bir ailede kalıyorum bebeğim beni tanımayacak beni sevmeyecek beni istemeyecek beni annesi gibi görmeyecek diye çok korkuyorum bazen emzirmeyi deniyorum bu konuda kaynanam hiç yardımcı olmuyor gel kızım deneyelim felan dediği hiç yok ancak biberonla onu yedirmek çok hoşuna gittiğini kendi ağzıyla söyledi onun için emzirmemei zaten istemiyor gibi zaten emmiyorda benim hayatım bu kızlar ben ne yapıyım söyleyin bana ben ne yapayım.. çaresiz
![]()
canım bunu da duydum ya bir yaşıma daha girdim. emzirmenin çocuklarda zeka gelişimine katkısı olduğunu söylemelisin yani zekayı geliştiren anne sütü kadar emzirme işlevinin kendisidir.
bence 1 hafta uyuma gerekire sadece gündüz uyu. gece kucağında memende uyut. acıkmasını bekle belki acıkınca emer. ama sakın vazgeçme.