slm kızlar,
Çok üzgünüm,cok mutsuzum


Nişanlımın babasını kaybettik,adamcağız düğünümüzü göremeden vefat etti perşembe günü,nişanlım perişan yıkıldı,bitti onunla memleketine kadar gittim,yalnız bırakmamak için,biz döndük onlar salı günü dönecekler yani anlayacağınız düğün tarihimi yazdığım günki sevincim 1 gün sürdü,hersey değişti şimdi,annesi artık köyde tek başına kalamaz,biliyosunuz ben birlikte ourmak istemediğim için kendi evleri oldugu halde kiraya çıkmaya karar vermiştim.Şimdi ne olacak yaa hersey bu kadar yeniyken bunları düşünmem nişanlıma çok büyük ayıp biliyorum ama aklım hep bu konuda bi akıl verin ne olur


daha 57 yasında bi kayınvalidem var ve sürekli konusan biri,sağolsun cok seviyo beni ama nedense bi türlü ısınamıyorum ya babasına o kadar cok alışmışımki hala ağlıyorum ama annesinin hareketleri yapmacık geliyo,öyle olmasa bile aynı evde üstelik yeni evliyken yaşamak istemiyorum yaa



hicbi hayalimi yaşayamıycam,evime geldiğimde dilediğim gibi dolaşamıycam hep evde ki büyüğe göre hareket etmemiz gerekecek.Ben çokmu acımasızım sizce yaa yaşlı olsa,bakıma ihtiyacı olsa,başımın üstünde yeri var,atamam ama daha genc,20 yıl yaşasa ki Allah uzun ömür versin,hep birlikte yasamamız gerekecek,baska oglu yok,4 kızı var,evlerinde esyaları var orda yasasa,bende yakında ev tutsam,hatta gerekirse yemekleri birlikte yesek ama biz sonra sevdiğimle kendi evimize gitsek olmaz mı yaa,siz olsaydınız nasıl davranırdınız,biraz zaman gecince bu konuyu konusmam lazım...