bu arada aslında ben de sinirlliyim, o yüzden sabahın 6 buçuğunda uyandım daha da uyuyamadım
görümcem gecen hafta İstanbul'a geldi umreye gidecek on gün sonra
ben bir buçuk aydır yatıyorum neredeyse her akşam hastahanedeyiz bunu bilmesine ragmen zahmet edip ziyaretime gelmedi
annemlerdeyiz mayısın başından beri biliyosunuz vertigom var yerimden kalkınca her an atak geçirip bayılabiliyorum, doktor tuvalet haricinde kalkma vücut dengen yerine gelene kadar dedi
anneciğim de bana zaten bakıyor hiçbişeyimi eksik etmeden
bu görümcemden hep bahsediyodum, 2 ayda bir İstanbul'a gelir, 3-4 ay kalır bu sürenin yarısından fazlasını bizde geçirir
ama şimdi biz evde yokuz dolayısıyla bizim evimize gidemiyo, hiç arayıp sormuyo hanfendi
neyse dün akşam aradı eşimi, benim bavulumu kullanmak istiyormuş, ben de tamam gelsin alsın dedim
o da dediki "abi ben cuma günü geleyim haftasonunu sennle brlikte sizin evde geçirelim, hem benim alışveriş yapmam lazım beraber gideriz" dedi
eşim de "ben ahseni kesinlikle bırakmam her an fenalaşabiliyor" dedi
o da "eee sen işteyken fenalaşınca ne oluyor?" dedi
eşim de "kardeşim ben işe mecbur gidiyorum, eve koşarak geliyorum, atak geçirdiği anda da taksiye atlayıp yanına koşuyorum, hele haftasonları bi an bile başından ayrılmam" dedi
(gerçekten de öyle kızlar, atagım şiddetli oldugu zamanlarda yürüyemediğim için tuvalete bile kucağında getirip götürüyo beni)
görümcem de bunun üzerine alındı, ben de senin kardeşinim bana da zaman ayırman gerekiyo gibilerinden konuştu
eşim de daha fazla uzatmayıp kapattı
sırf işleri düştüğünde abileri aklına geliyo zaten, işleri düşmeyince ne ararlar ne sorarlar
abisinin parasız oldugu dönemlerde yüzüne bile bakmıyolardı yapayalnız bırakmışlardı
şimdi parası bol ya "abim abim" derler başka bişey demezler
ayy nasıl sinirlendim nasıl sinirlendiiiimmm gece gece o telefonu duvara atasım geldi
hala da sinirliyim