Kızlar dün telefonunu açmıştı benimki, aradım ama cevap vermedi. Biraz zaman geçtikten sonra mesaj attım, "bir daha aramıcam merak etme. ben sözümü tutarım bilirsin. hoşçakal" diye. bi saat sonra cevap yazdı, "inan böyle olmasını istemezdim. umarım çok mutlu olursun, Allah'a emanet ol, hoşçakal" yazmış.
Bugün evlerinin oraya gidip yüzyüze konuşucam, iki buçuk saatlik yoldan gidip. İnşallah orda olur. Daha iki gün önce bana yalvaran adam, sensiz yaşayamam, ne olur beni son kez affet diyen adam, bugün bana bunları söylüyo. O gün ablasında kaldı, kimbilir neler söyledi ablası, nelerle doldurdu beynini.
İki günde 1,5 kilo verdim kızlar. Doğum kontrol hapına da başlamıştım, iştah açabilir falan yazıyodu ama bende sadece miğde bulantısı var. Yemek yiyemiyorum doğru düzgün. Evimiz tutulmuştu, sözleşme imzalandı, gelinlik neredeyse bitmişti, evin boyasını, banyo dolabını almıştık. Nikah gününü zaten almıştık, parasını falan ödemiştik. Sizce bi insanın fikirleri bu kadar değişebilir mi? Bir gün ablasında kaldı sadece, kavga ettiğimiz gün. Ondan sonra vazgeçmiş o da evlenmekten.
Tek üzüldüğüm bin kere pişman etmesi beni, belki yüz kere affettim onu. Bana bunları yaşatacağını bilsem asla affetmezdim. O gelinlikte öyle kalıcak, bi buna üzülüyorum. Çok zor çünkü. mafoldumben
ya canım inan çok üzüldüm çok zor bi durum zaten varya bu aileler hep ortalığı karıştırıyo arayı bulacakları yerde insanları doldurup duruyo seninkini baya doldurmuşlar gerçekten ama şöyle düşün evlenip mutsuz olmaktansa şimdiden ayrılık daha ii olmuş tabiki atlatılması çok zor bir dönem allah yardımcın olsun canım.