selmacım işin hak'katen zor..ben biliyorsun anneme bırakıyorum..annemler ne de olsa kalabalık oluyor, (gelen-giden çok olur anneme.) abimin de 6 aylık bir kızı var..haliyle kalabalık bir ortamdan sakin bir ortama geçince..yalnızlıktan sıkılıyor yavrucaklar..oyun istiyorlar..ilgi bekliyorlar..ben de senin gibi yemek için mutfağa geçsem nasıl nazlı ve acıklı ağlıyor bir görseniz..kıyamıyorum gidiyorum yanına..babası gelesiye kadar yada uyutasıya kadar bişey yapamıyorum...hayırlısı olsun arkadaşım..."işe değişme yavrunu" der annem hep..o yüzden bırak dağınık kalsın diyorum her seferinde..çocuklarımızın sağlıklı bir şekilde büyümeleri herşeyden daha çok önemli..
geçen gün ablam aradı onun da bir oğlu var 2,5 yaşında...odaya bırakıp yemek yapmak için gitmiş mutfağa birden küttt diye bir ses...bi bakmış çocuk yerde..ateşliymiş zaten..dengesini kaybetmiş koltuğa kafasını çarparak yere düşmüş..film filan çektirdiler Allahtan bişey çıkmadı..ama aksi olabilirdi..Allah korusun tüm anneleri ve evlatlarını..amin!