- 27 Nisan 2018
- 312
- 82
- 30
-
- Konu Sahibi Petunyaaa00
- #21
Soyledikleri ortamla alakasizsa konusmasi nasil ileri oluyor? Ekranda duyduklarini mi tekrarliyor yani tam anlamadim.Benim kızım çok insan canlısı, iletişim kurmaya çalışır, konuşur, konuşması da çok ileridir. Uzun cümleler, mükemmel telaffuz, ama fazla ekran maruziyeti nedeniyle konuştukları ortamla alakasız. İletişim kurma biçimini iyi gözlemleyin. Bir de çocuk psikiyatrisinin görmesi ne kadar zahmetli olabilir ki? Sonradan ah vah demezsiniz benim gibi
Kelime haznesi çok geniş, telaffuzu çok düzgün, 7-8 kelimelik uzun cümleler kurup masal anlatabilir, hatta çocuk okumayı mı öğrenmiş dersiniz, o kadar ki aynısını anlatır ama hepsi ezberden. Soru sorduğumda bazen normal bir şekilde cevap verir, bazen de o duruma uygun ekranda ya da bizden duyduklarını tekrarlar. Bazen de kendi içine kapanıp kendi kendine konuşur ve o konuşmalar da ya kitapta okuduğumuz veya anlattığımız hikayelerdir ya da bizden duyduklarıdırSoyledikleri ortamla alakasizsa konusmasi nasil ileri oluyor? Ekranda duyduklarini mi tekrarliyor yani tam anlamadim.
Kalbin rahat etsin değil. Şu anki çocukların hepsi harketli sınırlı ve şımarık. Konuşması da geç olabilir. Önemli olan anlamı yerinde kelimeler kullanmak onu da yapıyormuş. Bende sürekli hep arastirirdim ama şimdi 3 yasa doğru geliyor konuşması su gibi herşey geride kaldı. Sadece zaman ve ilgiMerhaba anneler 2 yaşında bir oğlum var 2 yaş 2 aylık tam olarak . Öncelikle çocuğum çok hareketli hiç yerinde durmuyor oturmuyor sinirli bir şey olmadı mı ağlıyor. Kelimeleri var hemen hemen tüm nesneleri biliyor mesela gösterince bu ne deyince söylüyor kulaklarını tutma alışkanlığı var son zamanda ismini söyleyince bakıyor ilk de olmasada bakıyor sürekli benle oynamak istiyor yanlız kalmayı sevmiyor sürekli gezmek istiyor yabancıları ayırt etmiyor misal ben yanında olmasam başkası ile gider başkasının arkasından da ağlıyor.bu beni üzüyor yani herkesle konuşayım hasır neşir olayım diyor bazen tek tük sık olmasa da etrafında dönüyor..uyku problemi yok saatinde uyuyor. Oyuncakların dan çok çabuk sıkılıyor benle beraber oynamak istiyor .yemek yeme problemi pek yok hepsini yer ellerini üstünü pislendi mi nefret ediyor hoşuna gitmiyor. Bebek gördü mü bebek diyor çocuk gördü çocuk diyor.nene anne biliyor. Bazen altını pisledi mi pisledim diyor.. sürekli yerinde durmuyor beni dinlemiyor otur diyorum anlamyor koşturmaca genel olarak farklı şeyler dikkatini çekiyor hayvanların çoğunu biliyor..su ister ayakkabısını ister gideceğinde vs.. masal dinlemeyi sever.. istedigi şeyi dile getirir bazı şeyleri misal süt elma vs şeyleri isterse söyler cümle olarak anne düştü anne bak atti vs gibi... Bir şeyleri atıyor eşyaları vurma diyorum atıyor.. korktuğu zaman korkuyorum diyor heyecanlı bir şey olunca seviniyor sevindirici bir şey olunca misal kek vereceğim aaa kek diye seviniyor sizce normal mi?? Kafami karıştıran yabancı seçmiyor
Çok ilginç. Yani otizm en çok konuşma geriliği ile kendini belli etmez mi? Sadece benim bildiğim otizme bağlı Asperger sendromu var ondaki çocuklar çok zeki konuşması çok ileri oluyor. Silik otizm hiç duymamıştım. Benim oğlumun da konuşması ve ezberi çok iyi . Psikiyatri görüşü almadan içim rahat etmeyecek sanırım.Kelime haznesi çok geniş, telaffuzu çok düzgün, 7-8 kelimelik uzun cümleler kurup masal anlatabilir, hatta çocuk okumayı mı öğrenmiş dersiniz, o kadar ki aynısını anlatır ama hepsi ezberden. Soru sorduğumda bazen normal bir şekilde cevap verir, bazen de o duruma uygun ekranda ya da bizden duyduklarını tekrarlar. Bazen de kendi içine kapanıp kendi kendine konuşur ve o konuşmalar da ya kitapta okuduğumuz veya anlattığımız hikayelerdir ya da bizden duyduklarıdır
peki kendi kendine oyun oynaması vs de olmuyor muydu? Aslında masada çocukların sabit durması zor bir restaurantta ne zaman çocuk görsem hep sıkılıyorlar hep anne babalar peşinde. Ama tabii bütünsel bakmak lazım her şeye.Biz kızımla dışarıda hiçbir yerde ailece oturamadık bu güne kadar. Restorana gideriz, merdiven tırmanır, ortalıkta koşturur, bir yerleri karıştırır. Parkta yaşıtlarını görünce sevinir yanlarına gider birlikte koşar. Okulda masada ve sınıfta durmakta zorlanır, bütün okulu gezer. Ama yaşıtı diğer çocuklar böyle değil. Biz normal dışı her şeye enerjisi fazla, babası da böyleymiş gibi bahaneler bulduk, 4 psikolog, aile danışmanı vs gezdik kimisi dikkati az dedi, kimisi hiçbir şeyi yok sadece inatçı dedi, kimisi güvenli bağlanma sorunu var dedi. Allah razı olsun son gittiğimiz psikolog çok dürüsttü, benim teşhis koymam, oyun terapisi vs ile sizi oyalamam doğru olmaz, bir psikiyatrist görsün, ben ona göre yardımcı olayım dedi. Ve psikiyatrist silik otizm belirtileri var dedi. Şimdi geç kaldığım ve çevreyi dinlediğim günler için çok pişmanım. O nedenle içinde küçücük bir acabası olan anneye bile psikiyatriste götürmesini öneriyorum
Yani benim oğlum akranlarından kaçmıyor ama oyun oynamıyor. İnsan canlısı aslında ama oyun sürdürme yok. Dikkati zayıf gibi bilmiyorum ve evet bu dönen şeylere bayılması benim de canımı sıkıyor.Merhaba ayni benim oğlumu tarif etmissiniz 27 aylik su an. Konusmasi cok iyi, goz temasi cok iyi,motor beceri cok iyi tek sorunumuz akranlarindan kaciyor. Resmen kaciyor cocuklarin yanina yaklasmasini kesinlikle istemiyor. Ama buyuklerle iletisimi cok iyi, ornegin bir kafeye gideriz orada calisanlarla hemen iletisim kurar oyun oynar. Bazi arabalarini ayri seviyor onlari yaninda tasimak istiyor. Benimki de donen seylere bayiliyor.Bunlar sorun mu bilmiyorum benim de icim icimi yiyor
Galiba bazı davranışlar ve akranları ile iletişimsizlik sorunmus en iyisini çocuk psikiyatrisi bilirmiş sizde gösterin en iyisiMerhaba ayni benim oğlumu tarif etmissiniz 27 aylik su an. Konusmasi cok iyi, goz temasi cok iyi,motor beceri cok iyi tek sorunumuz akranlarindan kaciyor. Resmen kaciyor cocuklarin yanina yaklasmasini kesinlikle istemiyor. Ama buyuklerle iletisimi cok iyi, ornegin bir kafeye gideriz orada calisanlarla hemen iletisim kurar oyun oynar. Bazi arabalarini ayri seviyor onlari yaninda tasimak istiyor. Benimki de donen seylere bayiliyor.Bunlar sorun mu bilmiyorum benim de icim icimi yiyor
Tam olarak bu benim çocuğum oradan oraya koşuyor bir yerde oynamak yok. İnsan ister istemez yoruluyor .Benim oğlum 3 yaşında. Kendi kendine oynanması yanında hep benimle oynamasına alışmıştım ama son zamanlarda parkta orda burda da oyunlara hiç odaklanmaması o oyundan o oyuna geçmesi evde de öyle oyuncaktan oyuncağa geçiyor bu nedenle dehb şüphesi düştü aklıma. Ayrıca çok da hareketli. Sonra bir özel eğitim merkezine götürdüm. Oradaki psikolog ve öocuk gelişimci değerlendirmeye aldı dikkatinde bilişsel gelişiminde bir sıkıntı olmadığını belirttiler. Ancak benim içim hala rahat değil. Bugün parka gittik mesela 0 oyun. Yani ben sıkılıyorum artık bakıyorum scooter kullanan bisiklet süren tonla çocuk. Salıncakta sallanan çocuk. Top oynayan çocuklar. Benim oğlum ise ordan oraya geziyor. Top oynayan çocukların peşinde sadece koşuyor. Aslında iletişimi çok çok güçlü bir çocuk ama akranlarıyla çok bir arada olmadı. Özel eğitim merkezi de kreşe gönderin mutlaka dedi. Şimdi kreşe başlatacağım ama bu oyun oynamama oyuna odak süresinin az olması benim canımı çok sıkıyor.
Aynen insanlar sürekli peşinde koşmaktan zayıfladın artık diyor her gören. Parkta sabit durduğumuz an yok.Tam olarak bu benim çocuğum oradan oraya koşuyor bir yerde oynamak yok. İnsan ister istemez yoruluyor .
Çok ilginç. Yani otizm en çok konuşma geriliği ile kendini belli etmez mi? Sadece benim bildiğim otizme bağlı Asperger sendromu var ondaki çocuklar çok zeki konuşması çok ileri oluyor. Silik otizm hiç duymamıştım. Benim oğlumun da konuşması ve ezberi çok iyi . Psikiyatri görüşü almadan içim rahat etmeyecek sanırım.
Kızım geç konuştu, 2,5 yaşında 50-60 kelimesi vardı ama cümlesi yoktu. Her söylediğimizi anlardı. 2,5 yaşında depremi yaşadık, 3-4 ay evimizden uzak kaldık, bu arada daha fazla insan görmeye başladı ve konuşması açılmaya başladı. Ama o sıralar hayatımıza lanet olasıca tablet girdi. İşimi uzaktan yapmak zorundaydım, yardım eden kimse yoktu, çocuğu hep tabletle oyalamak zorunda kaldım. Babasıyla beraber olduğu zamanlarda da elinde tablet, arka planda tv... Konuşmayı tabletten öğrendi diyebilirim. Ama bu yüzden söyledikleri hep çizgifilm replikleri oldu. 3 yaşında kreşe verdim ama uyum sağlayamadı, 1 yıl ağlaya ağlaya gitti, hiçbir etkinliği yapmadı. Off yazarken bile kalbim çarpıyor. Bir tuhaflık seviyordum ama herkes bu çocuk üstün zekalı bence diyordu, onları duyunca eşim sen çocuğa kulp takıyorsun dedi ve benim psikolog ziyaretlerime hiç katılmadı. Psikolog ve pedagoglarla boşa zaman kaybetmişizÇok ilginç. Yani otizm en çok konuşma geriliği ile kendini belli etmez mi? Sadece benim bildiğim otizme bağlı Asperger sendromu var ondaki çocuklar çok zeki konuşması çok ileri oluyor. Silik otizm hiç duymamıştım. Benim oğlumun da konuşması ve ezberi çok iyi . Psikiyatri görüşü almadan içim rahat etmeyecek sanırım.
Dışarıda 1 dk durmaz, evde sürekli kendi kendine konuşur, kitaplarıyla oynamayı çok sever, hatta bazen birlikte bakalım derim, reddeder, kendini kapatıp uzun zaman onlarla oynar ve sürekli konuşur. 35-40 parça yapbozu 1 denemede yapar. Kitaplara, yapboza vs bu kadar ilgi duyması sınırlı ilgi alanı sarılıyormuş.peki kendi kendine oyun oynaması vs de olmuyor muydu? Aslında masada çocukların sabit durması zor bir restaurantta ne zaman çocuk görsem hep sıkılıyorlar hep anne babalar peşinde. Ama tabii bütünsel bakmak lazım her şeye.
Depremi de yaşamışsınız çok geçmiş olsun. Kendinizi suçlamayın hepimiz ekran açmak zorunda kalıyoruz herkesin şartları bir değil malesef. Benim annemde kanser hastası ben sürekli ona yardıma gidiyorum oğluma çizgi film açmazsam beni rahat bırakmıyor. Düzelmeyecek şeyler değil elbet. Siz de iyi bir gözlemciymişsiniz malesef babalar olaya çok yüzeysel bakıyor ama anneler çocukların her hareketini detaylıca inceliyor farklılık olduğunu seziyor. İnşallah bu günler geri de kalır çocuklarımızın başarılı bir hayatı olur.Za
Kızım geç konuştu, 2,5 yaşında 50-60 kelimesi vardı ama cümlesi yoktu. Her söylediğimizi anlardı. 2,5 yaşında depremi yaşadık, 3-4 ay evimizden uzak kaldık, bu arada daha fazla insan görmeye başladı ve konuşması açılmaya başladı. Ama o sıralar hayatımıza lanet olasıca tablet girdi. İşimi uzaktan yapmak zorundaydım, yardım eden kimse yoktu, çocuğu hep tabletle oyalamak zorunda kaldım. Babasıyla beraber olduğu zamanlarda da elinde tablet, arka planda tv... Konuşmayı tabletten öğrendi diyebilirim. Ama bu yüzden söyledikleri hep çizgifilm replikleri oldu. 3 yaşında kreşe verdim ama uyum sağlayamadı, 1 yıl ağlaya ağlaya gitti, hiçbir etkinliği yapmadı. Off yazarken bile kalbim çarpıyor. Bir tuhaflık seviyordum ama herkes bu çocuk üstün zekalı bence diyordu, onları duyunca eşim sen çocuğa kulp takıyorsun dedi ve benim psikolog ziyaretlerime hiç katılmadı. Psikolog ve pedagoglarla boşa zaman kaybetmişiz