Arkadaşlar merhaba,
Bende sitenin sessiz takipçilerindenim. Hep girip sizin konularınızı okuyup kendi derdime çare bulmaya çalıştım burda yıllardır. Ama artık tıkandım, tükendim çok yoruldum. Fazla uzatmadan konuya girmek istiyorum.
Eşiminde benimde 2.evliliklerimiz. Eşimin ilk evliliğinden 2 kızı var. Benimde ilk evliliğimden 1 kızım var. Eşimin büyük kızı evlendiğimizde bizimle yaşamak istedi. Kardeşi küçük olduğu için ve velayeti annede olduğu için yanımıza alamadık. Herşey güzeldi aslında.Benim kızımla aynı yaştalar. Aynı okula gittiler. Ama hem şehir değişikliği hemde annesinden ve kardeşinden ayrı kalmanın psikoljisiyle dersleri kötüye gitmeye başladı. Annesini ve kardeşini özledi. Ayrı şehirlerdeyiz çünkü. Eşim ve eski eşi annesinin yanında yaşamasına karar verdiler ve annesine gitti.
Son bir yıldır da eşim kızım ve ben üçümüz yaşıyoruz. Eşim sürekli kızlarını görmeye gitti yaşadıkları şehire. Bağını asla koparmadı. Bunları kafanızda soru işareti kalmasın diye anlatıyorum.
Başından beri sorunlu bir evliliğimiz vardı. Bir türlü oh diyemedik. İş güç, eski evlilikler derken evliliğimizin bile farkına varamadık. Çok yüz-göz olduk. Kavgalar, hakaretler daha neler neler...
Son sorunumuzdan bahsedeyim. Evliliğimiz burda tıkandı çünkü. Eşimin 18-19 yaşlarında erkek bir yeğeni var. Eşim hem işlerine yardımcı olması hemde göz önünde durması için yeğenini memleketten getirmeye KARAR VERMİŞ! Bu yeğen daha öncede bize gelip 3-4 ay kalmıştı. O süreçte bir sürü sorun yaşamıştık. Ve eşim geri göndermişti. Hata ettim çağırmakla demişti hatta. Ben şimdi pek gönüllü olmadığımı söyledim başta. Vazgeçer dedim. Ama baktımki iş ciddiye bindi. Bende açıkça uygun olmadığını söyedim. Benim 11 yaşında ergenliğe girmekte olan bir kız evladım var. Ve hiç bir kan bağı olmayan bir gençle aynı evde yaşamasını istemiyorum. Kaldıki ben çalışıyorum sürekli evde değilim. Eski eşim zaten kızımı benden alabilmek için fırsat kolluyor. Şimdi yaz tatilinde kızım babasına gidecek evet ama bende yazın evde bir yabancı varken hiç rahat edemeyeceğim. Eşimle kızım babasına gidince biraz başbaşa kalırız kafa dinleriz tatile gideriz gibi planlarımız vardı. Hepsi bitti.
Ben eşime bunları söyledim ve adam 360 derece değişti. Ben senin kızını çekiyorum sende benim yeğenimi çekeceksin dedi. Bende kızların olsa başımın üstünde ömür boyu yerleri var. Birbirimizin çcuklarını bilerek ve kabul ederek evlendik dedim. Yeğenimde benim evladım yerine dedi. Benim için değil dedim.
Baştan bunun acısını senden çıkarıcam dedi. Sonra ben yeğenime ev tuttum bende onunla yaşayacağım dedi. Akşam eve geldi yemek yedi dükkanda işim var dedi gitti sabaha karşı 3te eve geldi. Bu arada benle konuşmuyor. Sabah konuşmak istedim. Son olarakta onunda evlatlarının kıymetli olduğunu, onları düşüneceğini, gerekirse benden boşanıp memleketine dönüp çocuklarıyla yaşayacağını söyledi. Şok oldum. Konu nereden nereye geldi.
Buarada eşimle boşandıktan sonra henüz evlenmemiş olan eski eş faktörünü unutmamamız lazım. Evliliğimizin kötüye gitmesinin baş mimarıdır kendisi. Bunlar ayrı konular tabi. Belki gün gelir yine anlatırım burda dertlerimi.
Şimdi ben haksız mıyım?Ne yapacağımı şaşırdım. Bu sorunlu evliliği ve adamı seviyor muyum diyorum? Kafam çok karışık. Boşanmak istiyor adam. Boşanırsam 2.kez boşanmış olmak çok koyacak bana. Elalem ne der faktörü var. Kızımla hayatımı yeniden kurarım zorda olsa ama bilemiyorum işte. Çok zor durumdayım şuan.
Derdimi sabırla okuyan herkese çok teşekkür ederim. Mübarek günlerde dualarınızda şu kardeşinize de yer verirseniz minnettar olurum. Eşimle yada eşimsiz Allah huzura kavuştursun beni. Çok dardayım.
Hayırlı günler dilerim.