- 18 Şubat 2023
- 2.667
- 2.568
- 34
-
- Konu Sahibi organiksebze
- #81
Ben olsam kızımı kreşe verir özel kurumda çalışırdım enazindan bu şekilde denerdim
Ben olsam kızımı kreşe verir özel kurumda çalışırdım enazindan bu şekilde denerdimHerkese selamlar, sizinle uzun süredir aklıma takılan bi konuyu paylaşmak istiyorum.
Evliyim, 3 buçuk yaşında bir kızım var. Atanamayan bir Tarih öğretmeniyim.Bölümümün Atamaları diğer bölümlere nazaran az malum. O yüzden kpss ye yüklenmedim hiç. Birde atansam bile eşim burda memur, ayrı şehirlerde çocukla yeni bi serüvene atılma fikri bana cazip gelmedi.
Nişanlılık sürecinde bir yıllık özel kurumda çalışma deneyimim oldu. Özel kurumun zorluklarını biliyorum yani, ama evlilikle sorumluluklarım arttı. Elbette eşimde yardımcı olur ama yinede zorlanırmıyım diye düşünüyorum bi yandan özel sektörde.
Maddi açıdan ben çalışmasam da 2. Bi çocuğu kaldıracak ekonomiye sahibiz.
Ama bi yanım öğretmenlik yapmaktan yana mesleğimi de seviyorum.
Kızımda ara ara bi kardeşim olsa diyor, oyun arkadaşı istiyor kendine . Tabi bende 2. Bi çocuk istiyorum ama 2. Bi çocuk demek 3 yıl daha çalışamamam demek. Doğacak çocuğumlada kızım kadar evde birebir zaman geçirmek isterim. Yaşım 29, 3 yıl sonra tekrar lise konularına hakim olup özel kurumun beklentisini karşılayacak enerjim kalırmı bilmiyorum.
Sorum şu; çocuk fikrini erteleyip özel bi kurumda öğretmenlik yapıp kızımı kreşe vermek mi? Yoksa kariyer planını erteleyip özel kurumda çalışmaktan vazgeçmekmi?
Farklı önerilere de açığım
MaşaAllah size ve yavrunuzaAslında çocuk gürültü ve dağınıklıktan ibaret değil :) Biz beraber yazıyoruz,çiziyoruz, oynuyoruz sonra beraber kaldırıyoruz ve bu bana çok keyif veriyor külfet gelmiyor. Bazen de ona bırakıyorum sorumluluk alması için ya da yalnız oynadığı, benim kahvemi alıp kitap okuduğum zamanlar da oluyor. Çocuk olunca Jilet gibi olmasada evim her zaman tertipli ve düzenlidir. Ve birde evde iletişim konusunda nasıl bi hava hakimse çocuktaki gürültü oranıda öyle oluyor. Çocuk bu elbette bazen seste oluyor ama genel manada gürültülü bi ortam yok evimizde :)
Herkese selamlar, sizinle uzun süredir aklıma takılan bi konuyu paylaşmak istiyorum.
Evliyim, 3 buçuk yaşında bir kızım var. Atanamayan bir Tarih öğretmeniyim.Bölümümün Atamaları diğer bölümlere nazaran az malum. O yüzden kpss ye yüklenmedim hiç. Birde atansam bile eşim burda memur, ayrı şehirlerde çocukla yeni bi serüvene atılma fikri bana cazip gelmedi.
Nişanlılık sürecinde bir yıllık özel kurumda çalışma deneyimim oldu. Özel kurumun zorluklarını biliyorum yani, ama evlilikle sorumluluklarım arttı. Elbette eşimde yardımcı olur ama yinede zorlanırmıyım diye düşünüyorum bi yandan özel sektörde.
Maddi açıdan ben çalışmasam da 2. Bi çocuğu kaldıracak ekonomiye sahibiz.
Ama bi yanım öğretmenlik yapmaktan yana mesleğimi de seviyorum.
Kızımda ara ara bi kardeşim olsa diyor, oyun arkadaşı istiyor kendine . Tabi bende 2. Bi çocuk istiyorum ama 2. Bi çocuk demek 3 yıl daha çalışamamam demek. Doğacak çocuğumlada kızım kadar evde birebir zaman geçirmek isterim. Yaşım 29, 3 yıl sonra tekrar lise konularına hakim olup özel kurumun beklentisini karşılayacak enerjim kalırmı bilmiyorum.
Sorum şu; çocuk fikrini erteleyip özel bi kurumda öğretmenlik yapıp kızımı kreşe vermek mi? Yoksa kariyer planını erteleyip özel kurumda çalışmaktan vazgeçmekmi?
Farklı önerilere de açığım
İlk hamileliğimde doğuma 2 ay kala istifa ettimKonuyu nereden kendinize ya da bana getirdiniz? Özel hayatım hiç de sizin uydurduğunuz gibi değil ve manipulasyonlariniza kanıp da daha fazla bilgi verecek de değilim :) kendi inanmak istediğinize inanın bana ne.
Gerçek hayatta daha bile fazlasını söyleme yüreği var bende yapıyorum da, ancak yarası olup gocunanlarda asıl bununla yüzleşecek yürek ona ne demeli? Yaparken iyi, yaptığının ne olduğunu söyleyince mi kabahat, çok komik gerçekten.
Tekrar söylüyorum konu siz değilsiniz ne diye üzerinize alınıyorsunuz siz de mi 1 sene çalıştıktan sonra ilk çocuğu yapıp 3 4 sene çalışmayıp ikinci çocuk planı yaptınız?? Eğer öyle değilse ikinci çocuk lafımı ne diye kafanıza göre anlıyorsunuz? Lafım çalışmayıp sonra ikinci çocuk yaparak çalışmamayi devam ettirene ama anlamak zor belli ki.
İnanılmaz yorucu. Yine aynı şekilde ne eğitim, ne çalışma hayatımda bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum. Uyuduğun saat belli değil uyandığın saat belli değil. Bir de benim kızların arasında 13 ay var. Birini besliyorum, diğeri acıkıyor. Birinin altını temizliyorum, diğeri kirletiyor. Akşam nasıl uyuduğumu bilmiyorum. Bizim ev 80 m2. Fazla olan herşeyi attım. O yüzden dağınıklık olmuyor. Şöyle söyleyeyim bekarken sadece 1 oda dolusu ayakkabım vardı. Ama çocuk olunca hayatın onların üstüne kurulu oluyor. Bütçeni ona göre planlıyorsun. Gürültü meselesine gelince evde sürekli bir uğultuçocuk sahibi değilim meraktan soruyorum. Çocuk varken evdeki o gürültü dağınıklık sizi yormuyor mu? Gerçekten merak yoksa alışılıyor mu bir süre sonra.
Tabi ki yorgunluk oluyor, ama güzelliği yorgunluğun üstüne geçiyor.çocuk sahibi değilim meraktan soruyorum. Çocuk varken evdeki o gürültü dağınıklık sizi yormuyor mu? Gerçekten merak yoksa alışılıyor mu bir süre sonra.
Yoruyor ve eski sükuneti arıyorsunuz. Bağımsızlığına düşkün bir yapınız varsa alışamazsınız.çocuk sahibi değilim meraktan soruyorum. Çocuk varken evdeki o gürültü dağınıklık sizi yormuyor mu? Gerçekten merak yoksa alışılıyor mu bir süre sonra.
çocuk yapmama kararimin en temel nedeni ,Yoruyor ve eski sükuneti arıyorsunuz. Bağımsızlığına düşkün bir yapınız varsa alışamazsınız.
Çok acımasız yorumlar yapıldığını görüyorum .ben 27 yaşındayım sınıf öğretmenliği mezunum çalışsam şimdiye atanirsim ancak niye calismadigimida bilmiyorum. Sun 3 yaşına girecek bir kızım var hamileyim yine de çalışıyorum hem işte hem ders pes etmeyecegim . Ancak bu kararı sizin vermeniz çok önemli çok düşünün arti yonlerinizi neler istediğinizi neler beklediğiniz sartalrinizi hatta bir kağıda yazın eşinizle bol bol konuşun muhakemeler yapin. İnanın çocuk çok farklı bir şey ona güzel bir gelecek iyi bir anne sınamak en önemlisi .Herkese selamlar, sizinle uzun süredir aklıma takılan bi konuyu paylaşmak istiyorum.
Evliyim, 3 buçuk yaşında bir kızım var. Atanamayan bir Tarih öğretmeniyim.Bölümümün Atamaları diğer bölümlere nazaran az malum. O yüzden kpss ye yüklenmedim hiç. Birde atansam bile eşim burda memur, ayrı şehirlerde çocukla yeni bi serüvene atılma fikri bana cazip gelmedi.
Nişanlılık sürecinde bir yıllık özel kurumda çalışma deneyimim oldu. Özel kurumun zorluklarını biliyorum yani, ama evlilikle sorumluluklarım arttı. Elbette eşimde yardımcı olur ama yinede zorlanırmıyım diye düşünüyorum bi yandan özel sektörde.
Maddi açıdan ben çalışmasam da 2. Bi çocuğu kaldıracak ekonomiye sahibiz.
Ama bi yanım öğretmenlik yapmaktan yana mesleğimi de seviyorum.
Kızımda ara ara bi kardeşim olsa diyor, oyun arkadaşı istiyor kendine . Tabi bende 2. Bi çocuk istiyorum ama 2. Bi çocuk demek 3 yıl daha çalışamamam demek. Doğacak çocuğumlada kızım kadar evde birebir zaman geçirmek isterim. Yaşım 29, 3 yıl sonra tekrar lise konularına hakim olup özel kurumun beklentisini karşılayacak enerjim kalırmı bilmiyorum.
Sorum şu; çocuk fikrini erteleyip özel bi kurumda öğretmenlik yapıp kızımı kreşe vermek mi? Yoksa kariyer planını erteleyip özel kurumda çalışmaktan vazgeçmekmi?
Farklı önerilere de açığım