• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2. Çocuk fikri

Evet. Ben gercekten el bebek gul bebek buyutuldum, hic birseyimin eksik oldugunu hatirlamam kardesten baska. Ve bunu babaso tum kardesleriyle kus biri olarak soyluyorum 😂 yine de isterdim bir kardesim olsun, iyi dusunun iyi olsun :)
Benim kardeşim var eşiminde var. Bu yüzden mu konuya pek empati yapamıyorum. Bu şekilde bi bakış açısı iyi oldu :)

Bende babamın ablasıyla, eşimin ablasıyla sorunlarına şahit oldum. Babam halamla düzeltti arasını ama eşim ablasıyla hala problemli. Ve miras konusu olduğu için oğluma yansıması da büyük olasılık. Kardeşi olursa ona da öyle. Gerçi kuzenleri var her türlü bu işin içine çekilir ama ne biliyim işte
 
Ben tek çocuğum. Büyüdükçe kardeşim olsa daha iyi olurdu diye düşündüm. Hele düğün zamanımda falan bi koşturanım olsaydı keşke diye düşünmedim değil. Ama görüyorum yani her kardeş de iyi değil. Eşim kardeşleri ile mesafeli. Babamın arası berbat. Annem çok samimi yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Biraz da şans işi. Yalnız kalmamasının garantisi yok.

Bu iş bence istek işi. Hamilelikte çok yorucu bir süreç. Kimseye yap ya da yapma diyemem. Ama huzurlu bir aileyse maddi olarak da zorlanılmayacaksa neden düşünülmesin. Çocuğun durumu da önemli. Bir hastalığı yoksa ya da çok çekingen bir karaktere sahip değilse uyum oluşur. Ama başka bir bebeğin gelmesi ile yalnızlaşacak gibi bir hissiyat varsa en azından kreşe başlaması beklenmeli. Yaş farkı bence 5-6ya kadar normal. Biri okula başlar diğeri evde anne ile vakit geçirir. Ya da 2buçuk-3 normal. Biri kreşe başlar diğeri anne ile vakit geçirir. Benim oğlum girişken bir bebek. Kardeşi gelecek diye odasına alıştırmaya çalışıyoruz halen. Arabalı yatak felan aldık sevsin etsin diye. Başka ne gelir elden bilemiyorum. Korkularım fazla ama anlaşabilirler mi yoksa anlaşamazlar mı.

Bir arkadaşım var bebekleri arasında 2buçuk yaş var. Çok güzel oynuyorlar. Ama büyük çekingen diğerinin etkisinde kaldı resmen silindi çocuk. Başka da iki çocuklu arkadaşım yok herkes tekte. Malum piyasa maddiyat. Bir kutu süt bile olmuş 50lira. İçiyor çocuk iki üç günde. Avokadosu peyniri eti falanı filanı zor. Devam sütlerini küçülttüler 800gram 700küsurdu. 600grlık paketler yaptılar. Bez desen prima alınacak gibi değil. Sleepy boşluktan istifade arttırdı parasını. Kreşler aylık 20bin ortalama. Bakıcı desen kalmıyorlar ben içime sineni buldum sandım hastalandı daha da bulamadım. Çocuğu götür getir o da yorucu. Kısaca kim ne derse desin boş. Sen er ya da geç kardeş istiyorum diyorsan genetik tüp bebek işine başla derim vakit alan çok maliyetli bir işlem. Bir arkadaşıma ortalama 350bin fiyat verdiler. Yılbaşı da geliyor kaç olur bilemem. En azından dondurursunuz embriyoları karar verince transfer yapılır.
 
Eşimin babadan mirası çok, babası vefat ettiği için dedesinden kalacak malı da var. Kendi işletmesi var çok şükür şu an iyi kazanıyor. oğlumun geleceği için endişelenmiyorum. Hatta kardeşi olsa maddi gelecek ikisi içinde güzel olur. Mesele maddiyat değil. Doğru hareketin ne olduğunu kestiremiyorum sadece. Belki burdaki fikirler ne yapmam gerektiğini anlamama yardımcı olur diye yazdım
Ben olumlu bakiyorum, genetikli tüp bebek uygun olur . Hayırlısı olsun
 
Ben tek çocuğum. Büyüdükçe kardeşim olsa daha iyi olurdu diye düşündüm. Hele düğün zamanımda falan bi koşturanım olsaydı keşke diye düşünmedim değil. Ama görüyorum yani her kardeş de iyi değil. Eşim kardeşleri ile mesafeli. Babamın arası berbat. Annem çok samimi yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Biraz da şans işi. Yalnız kalmamasının garantisi yok.

Bu iş bence istek işi. Hamilelikte çok yorucu bir süreç. Kimseye yap ya da yapma diyemem. Ama huzurlu bir aileyse maddi olarak da zorlanılmayacaksa neden düşünülmesin. Çocuğun durumu da önemli. Bir hastalığı yoksa ya da çok çekingen bir karaktere sahip değilse uyum oluşur. Ama başka bir bebeğin gelmesi ile yalnızlaşacak gibi bir hissiyat varsa en azından kreşe başlaması beklenmeli. Yaş farkı bence 5-6ya kadar normal. Biri okula başlar diğeri evde anne ile vakit geçirir. Ya da 2buçuk-3 normal. Biri kreşe başlar diğeri anne ile vakit geçirir. Benim oğlum girişken bir bebek. Kardeşi gelecek diye odasına alıştırmaya çalışıyoruz halen. Arabalı yatak felan aldık sevsin etsin diye. Başka ne gelir elden bilemiyorum. Korkularım fazla ama anlaşabilirler mi yoksa anlaşamazlar mı.

Bir arkadaşım var bebekleri arasında 2buçuk yaş var. Çok güzel oynuyorlar. Ama büyük çekingen diğerinin etkisinde kaldı resmen silindi çocuk. Başka da iki çocuklu arkadaşım yok herkes tekte. Malum piyasa maddiyat. Bir kutu süt bile olmuş 50lira. İçiyor çocuk iki üç günde. Avokadosu peyniri eti falanı filanı zor. Devam sütlerini küçülttüler 800gram 700küsurdu. 600grlık paketler yaptılar. Bez desen prima alınacak gibi değil. Sleepy boşluktan istifade arttırdı parasını. Kreşler aylık 20bin ortalama. Bakıcı desen kalmıyorlar ben içime sineni buldum sandım hastalandı daha da bulamadım. Çocuğu götür getir o da yorucu. Kısaca kim ne derse desin boş. Sen er ya da geç kardeş istiyorum diyorsan genetik tüp bebek işine başla derim vakit alan çok maliyetli bir işlem. Bir arkadaşıma ortalama 350bin fiyat verdiler. Yılbaşı da geliyor kaç olur bilemem. En azından dondurursunuz embriyoları karar verince transfer yapılır.
Tam da düşündüğüm her şey için bi şey yazıyor bu yorumda 🙏

Bende onu anlamıyorum mesela benim kardeşimle aram iyidir. Ama eşimin ablasıyla kötü. Ama kardeşi olmalı diyen eşim, olmasa da olur diyen ben.

Bilmiyorum oğlum en başından beri çok güler yüzlü, çabuk iletişim kuran bi bebekti hala öyle. Yetişkinlerle çok güzel anlaşıyor ama çocuklara karşı hakkını nasıl koruyacağını da bilmiyor. Yani 20 aylık kızı olan bi arkadaşım var. Kız oğlumun ya da kendinin farketmez bütün oyuncakları kucağına topluyor oğlum istiyor suratıma bakıyor iste oğlum senin oyuncağın diyorum oyuncağa uzanıyor kız geri çekilince vazgeçiyor hemen. hep böyle çocuklara karşı. Ne biliyim hastanede orda burda bi çocukla karşılaşırsa hemen yakalamaca tipi birşeyler oynamaya başlamak ister. Bi gün hastanede bi çocuğun elinde stıştırmalık kabında kuru üzüm vardı oğlumun götü takıldı. İster misin dedi annesi oğlum aldı ve atıştırmalığın sahibi bebeğin ağzına verdi 😅 Küçük bebeklere cammışta kırılacak ış gibi nazik davranır. Zaten vurma atma kırma huyu yoktur. Hatta pek kıskançlık huyu da yoktur. yanında çocuk sevmekten çekinmem. Oğlumun kardeşine karşı nasıl olacağını öngörmek kolay ama doğacak çocuğun nasıl olacağını bilmem mümkün değil.

Maddi olarakta hayatımızı iyi şekilde idame ettirecek kadar iyi kazansa da eşim kenara koyabilecek kadar iyi değil. Ben çalışıyor olsam olurdu aslında. He tüp bebek gibi bi mecburiyetimiz olursa da satabileceği bi kaç şeyi var. Doğal yolla hamilelik zor olmuyor o yüzden belki de yine zor olmaz bilemem tabi.

Benim yakın çevremde tuvalet eğitimi olmadan da alan kreş yok. Mecbur onu beklemem lazım. Sonra gidecek, iyi geleceğini biliyorum. Evime mesafesi uzak değil iyi yerler öyle git gel sorun yaşamayız. Ama elbet bi zorluğu olacak normal olarak. Ne kolay ki? Eşim tek yeter deseydi hiç kafam karışmazdı ama o da isteyince bi acabam oldu işte
 
Ya bence kardeş çok gereksiz bir şey ben öyle düşünüyorum. Kardeşlerim var seviyorum da ama dert tasa sadece bir de onları düşünmek zorunda kalıyoruz. Tek cocuk olmak daha sağlıklı bence
Kardeşimle kavga edince bende sizin gibi düşünüyorum 😂 yani tek başıma benim fikrim olsa ben oğluma yapabileceğim en üst düzey eğitim ve yaşam şartları sunarak iyi bi hayat yaşatırım ama bu konuda eşimin fikrini de önemsemem gerekir. He ben hazır olduğumu söyleyene kadar bekleyeceğini söyledi. Ben konusunu konuşmazsam asla da açmıyor ama ne kadar istediğini de çok iyi biliyorum
 
Tam da düşündüğüm her şey için bi şey yazıyor bu yorumda 🙏

Bende onu anlamıyorum mesela benim kardeşimle aram iyidir. Ama eşimin ablasıyla kötü. Ama kardeşi olmalı diyen eşim, olmasa da olur diyen ben.

Bilmiyorum oğlum en başından beri çok güler yüzlü, çabuk iletişim kuran bi bebekti hala öyle. Yetişkinlerle çok güzel anlaşıyor ama çocuklara karşı hakkını nasıl koruyacağını da bilmiyor. Yani 20 aylık kızı olan bi arkadaşım var. Kız oğlumun ya da kendinin farketmez bütün oyuncakları kucağına topluyor oğlum istiyor suratıma bakıyor iste oğlum senin oyuncağın diyorum oyuncağa uzanıyor kız geri çekilince vazgeçiyor hemen. hep böyle çocuklara karşı. Ne biliyim hastanede orda burda bi çocukla karşılaşırsa hemen yakalamaca tipi birşeyler oynamaya başlamak ister. Bi gün hastanede bi çocuğun elinde stıştırmalık kabında kuru üzüm vardı oğlumun götü takıldı. İster misin dedi annesi oğlum aldı ve atıştırmalığın sahibi bebeğin ağzına verdi 😅 Küçük bebeklere cammışta kırılacak ış gibi nazik davranır. Zaten vurma atma kırma huyu yoktur. Hatta pek kıskançlık huyu da yoktur. yanında çocuk sevmekten çekinmem. Oğlumun kardeşine karşı nasıl olacağını öngörmek kolay ama doğacak çocuğun nasıl olacağını bilmem mümkün değil.

Maddi olarakta hayatımızı iyi şekilde idame ettirecek kadar iyi kazansa da eşim kenara koyabilecek kadar iyi değil. Ben çalışıyor olsam olurdu aslında. He tüp bebek gibi bi mecburiyetimiz olursa da satabileceği bi kaç şeyi var. Doğal yolla hamilelik zor olmuyor o yüzden belki de yine zor olmaz bilemem tabi.

Benim yakın çevremde tuvalet eğitimi olmadan da alan kreş yok. Mecbur onu beklemem lazım. Sonra gidecek, iyi geleceğini biliyorum. Evime mesafesi uzak değil iyi yerler öyle git gel sorun yaşamayız. Ama elbet bi zorluğu olacak normal olarak. Ne kolay ki? Eşim tek yeter deseydi hiç kafam karışmazdı ama o da isteyince bi acabam oldu işte

Bence bu konuda kadının kararı daha mühim. Erkekler elbette ister ne hamilelik ne doğum ne de bakım onların tekelinde. Eşiniz istiyor diye istiyorsanız olmaz. Sizin de istemeniz lazım.

Bir de birikim yapamıyoruz demişsiniz. Tedavi için elinizdeki varlıkları da harcayıp, çocuğunuz varken tüp bebek işine girmek bana mantıksız geldi bu mesajınızdan sonra. Çünkü dediğiniz gibi genetik tüp bebek işlemi normaline göre baya maliyetli. Bunun yerine çocuğunuzun geleceği için yatırımlarınızı elinizde tutmanız daha iyi olur gibi.
 
Ben 34 yaşındayım 7 senelik evliyim
Hep erteledim durdum sandım ki ne zaman istesen olan birşey bu çocuk
Ama öyle olmadı ne zaman hazır hissettim dedim amh düşük tüp bebek yap dediler
Biz bir umut bir 6 ay kendimiz deneyeceğiz
Ne bilim ben üç kardeşim çocuğumunda bir kardeşi olsun isterdim
Şimdi olup olmayacağını bile bilmiyorum
Siz bu konuda kararsız kaldığınıza göre içten içe istiyorsunuz
Allah hepimizin hakkında hayırlı olanı nasip etsin inşallah
 
Bence bu konuda kadının kararı daha mühim. Erkekler elbette ister ne hamilelik ne doğum ne de bakım onların tekelinde. Eşiniz istiyor diye istiyorsanız olmaz. Sizin de istemeniz lazım.

Bir de birikim yapamıyoruz demişsiniz. Tedavi için elinizdeki varlıkları da harcayıp, çocuğunuz varken tüp bebek işine girmek bana mantıksız geldi bu mesajınızdan sonra. Çünkü dediğiniz gibi genetik tüp bebek işlemi normaline göre baya maliyetli. Bunun yerine çocuğunuzun geleceği için yatırımlarınızı elinizde tutmanız daha iyi olur gibi.
Heh işte ben tamda böylr bişeyden bahsediyorum. Bende böyle düşüniyorum. Var olan çocuğumuza iyi bi gelecek sunabilmeliyiz önceliğimiz bu olmalı. Bu yüzden aslında ikinci bi çocuk hayalim yoktu.

Maddi konuda aslında biraz karışık hem toplu para gelmesini beklediğimiz bi dava var, hem ablasıyla hamilelik olayı bile yokken satışa çıkardıkları bi taşınmaz var, hemde bu test süreci sonuçlanana kadar muhtemelen bitecek olan borçlarımız var. İşte bunların hepsi ihtimaller olduğu için ileriyi kestiremiyorum. Hatta belki sorun sadece bebeğe ait bi mutasyon tüp bebeğe bile ihtiyaç olmayacak yani bilmiyorum o kısmı. Vaktimiz var genciz, bizim ne zaman tekrar bi çocuk sahibi olduğumuz önemli değil de oğlumla muhtemel doğacak kardeşiyle arasındaki ilişki açısından ne zaman olacağına karar vermek önemli.

Hayat bu ne getirir bilinmez. O gün gelsin de maddi konuda ne yapacağımıza o zaman karar veririz. Belki dediğiniz gibi tüp bebek süreci bizi zora ve vazgeçeriz. Bilemiyorum
 
Herkesin durumu kendine göre farklı tabii ki ama fikir oluşturması açısından yazacağım. Eşim de ben de memuruz, memurların ne kadar kazandığı da ortada. İki oğlum arasında beş buçuk yaş var, büyüğüm ikinci sınıfta küçüğüm iki yaşında. Yeni yeni birlikte oynamaya başlıyorlar, o da çok kısa süreli. Bence beş buçuk yaş çocuklar için fazla. Evet benim için iyi, büyük çocuğum kendini kurtardı, ikinci çocuğum öyle oldu falan filan. Ama onlar açısından baktığım zaman yaş aralığı fazla diye düşünüyorum. Benim çocuğumun hastalığı nedeniyle böyle olmak zorunda oldu, eğer ikinciyi düşündüğüm dönem oğlum rahatsızlanmasaydı ve Pandemi olmasaydı yaş aralıkları 3-3,5 olacaktı. Böyle bir durumda yaş aralığı daha az olacağı için daha iyi anlaşırlardı diye düşünüyorum. Bariz bir zorluk çekmiyorum ama büyüğüm küçüğümü çok kıskanıyor ve bunu idare etmesi daha zor oluyor. Atıyorum küçüğü havaya atıyorsun, büyük de istiyor ama onu atmam mümkün değil. Olmuş 28-29 kilo, kaldıramıyorum bile 😂 öyle olunca da üzülüyor. 🤷🏼‍♀️
Kızlarımın arasında 5.5 yaş var. Büyük kızim 1. Sınıfa gidiyor. Küçüğüm 1 yaşında. Odevlerde cok zorlanıyorum. Küçüğüm saldırıyor rahat vermiyor hiç. Birinci sınıfta kücük kızımın ayaklanması çok zorladı beni. Umarım seneye rahat ederim.
 
Heh işte ben tamda böylr bişeyden bahsediyorum. Bende böyle düşüniyorum. Var olan çocuğumuza iyi bi gelecek sunabilmeliyiz önceliğimiz bu olmalı. Bu yüzden aslında ikinci bi çocuk hayalim yoktu.

Maddi konuda aslında biraz karışık hem toplu para gelmesini beklediğimiz bi dava var, hem ablasıyla hamilelik olayı bile yokken satışa çıkardıkları bi taşınmaz var, hemde bu test süreci sonuçlanana kadar muhtemelen bitecek olan borçlarımız var. İşte bunların hepsi ihtimaller olduğu için ileriyi kestiremiyorum. Hatta belki sorun sadece bebeğe ait bi mutasyon tüp bebeğe bile ihtiyaç olmayacak yani bilmiyorum o kısmı. Vaktimiz var genciz, bizim ne zaman tekrar bi çocuk sahibi olduğumuz önemli değil de oğlumla muhtemel doğacak kardeşiyle arasındaki ilişki açısından ne zaman olacağına karar vermek önemli.

Hayat bu ne getirir bilinmez. O gün gelsin de maddi konuda ne yapacağımıza o zaman karar veririz. Belki dediğiniz gibi tüp bebek süreci bizi zora ve vazgeçeriz. Bilemiyorum

Evet hakkınızda hayırlısı olsun ama yaş ilerlemeden kararınızı verin derim.
 
Ben 34 yaşındayım 7 senelik evliyim
Hep erteledim durdum sandım ki ne zaman istesen olan birşey bu çocuk
Ama öyle olmadı ne zaman hazır hissettim dedim amh düşük tüp bebek yap dediler
Biz bir umut bir 6 ay kendimiz deneyeceğiz
Ne bilim ben üç kardeşim çocuğumunda bir kardeşi olsun isterdim
Şimdi olup olmayacağını bile bilmiyorum
Siz bu konuda kararsız kaldığınıza göre içten içe istiyorsunuz
Allah hepimizin hakkında hayırlı olanı nasip etsin inşallah
Arkadaşım mesajını gördüm düşük amh yumurta rezervinin azaldığını gösterir. Normal durumda bile sebepsiz infertilite diye kavramlar yüzünden çocuk sahibi olmakta zorlanabiliyor insanlar. Senin durumunda zaten doktorlar çocuk sahibi olabilme yüzdeni vermişlerdir. Tüp bebek işlemi çok zaman alan bir durum değil. Önemli olan sağlıklı embriyo ve tutunmayı sağlamak. Bu durum da yaş ilerledikçe ay ay düşüyor. Ben senin yerinde olsam bir an eveli tüp bebek tedavisine başlarım. En azından ön görüşmeleri yapar içime sinen yeri belirlerim. Bu sırada da diş kontrolü, d vitamini eksikliği, varsa kilo vermek gibi eksiklikleri tamamlarım. Bir de tavsiyem tüp bebek yapacaksan eğer erkek de kontrolden geçmeli ve rahim filmi tedavinin başında çektirilmeli.
 
Dün bi misafirliğe gittim. Orda yaşları 5 ve yakında 4 olacak kardeşler vardı. Oğlum uyumludur, sakindir, özellikle çocuklara karşı daha çok bi çekingenliği var bi arkadaşı hariç, çok çocuklu ortamda bulunmadı. Pek yaşıtı yok çevremde. Kardeşler kendi aralarında oynamaya çok dalıyolardı oğlumda bi kaç kere yaklaşımı tepkisiz kalınca kendi başına oynamaya başladı. He belki de onlara göre biraz küçük kaldı yaşı bilmiyorum (26 aylık) ama ben bundan çok etkilendim. Yani sanki oğlumun bi kardeşi olursa aynı onlar gibi olur, kimseye ihtiyacı olmaz gibi hissettirdi o görüntü. Yetişkinliklerini yaşamadan, ileride hayat önümüze ne koyar bilemem. Oğlum tek çocuk olarakta eminim yolunu bulur bu hayatta. Sadece ben bi kardeşi olacaksa da ne biliyim oğlum ilkokula başlarken falan olsun diye düşünürken iyi bi iletişim kurabilmeleri için 6 yaş farkının çok olacağı konusunu düşünmeye başladım.

Şu anda Ekim ayında sonlandırılan gebeliğimle alakalı bebeğin genetik testinde bi sorun olduğunu fark ettiler, Ocak ayınca eşimle bende test vereceğiz. Zaten 2. Çocuk düşünsek bile eğer genetik sorunumuz varsa oğlumda kontrol edilmeli, olası gebelik tüp bebek yoluyla olmalı ki sağlıklı olduğundan emin olunsun.

Ama ben bu yarım kalan gebelik sonrası hamilelikten korktum, sonlandırma sürecinde oğlumla 1 hafta ayrı kalmak sürecin en zor kısmıydı. Eşim de mutlaka kardeşi olmalı gözüyle bakıyor. Benim hazırım dememi bekleyecekmiş öyle diyor. Sizden öğrenmek istediğim şu. Bu şartlarda siz 2. Çocuk fikrine nasıl bakardınız? Hemen bugün demiyorum. Ama siz olsanız en fazla ne kadar beklerdiniz?
Bende tek cocukta kalmak istiyorum diyordum daha cocugum olmadan simdi bir bucuk aylik bir bebegim var kardesi olsun istiyorum ilerde hic kimse etle tirnak gibi olamaz arkadas veya dis cevre o yüzden bence kardes düşünün derim
 
Bende tek cocukta kalmak istiyorum diyordum daha cocugum olmadan simdi bir bucuk aylik bir bebegim var kardesi olsun istiyorum ilerde hic kimse etle tirnak gibi olamaz arkadas veya dis cevre o yüzden bence kardes düşünün derim
Eşimde aynı böyle düşünüyor. O isteyince bi de konudaki durumu görünce bende bi acaba mı dedim işte. Genetik test srüeci tamamlanınca bakıcaz artık duruma göre
 
Eşimde aynı böyle düşünüyor. O isteyince bi de konudaki durumu görünce bende bi acaba mı dedim işte. Genetik test srüeci tamamlanınca bakıcaz artık duruma göre
Allah gönlünüze göre versin hayirla ama çok yas farki da iyi olmuyor en iyisi arayi kisa tutmak
 
Back