bildik hikayelerden benim hikayem.. guruplara baktınızmı bilmiyorum 10. takım yok aralarında ben 10. takım üyelerindendim.. bir gün tartıldıgımda 77,5 kilo oldugumu gördüm şoka girdim aslında bekliyordum ama.. bankada calışıyordum şirket elemanıydım özel güvenlik kursuna gitmek istedim banka müdürümüz sen o kiloyla güvenlik olmazsın dedi. öle zoruma gitmiştiki .kalktım kursa yazıldım 3 ay egitimden sonra erzincanda o dödemde silahda ve sınavda erzincan 2. si oldum .. ama kilom aynıydı bir kaç kere denedim ama olmadı başa döndüm.. sonra nette bakınmaya başladım.. burayı buldum öle tesadüfen oldugundan bile haberim yoktu.. bir blok açılmıştı 800 den fazla sayfası vardı başladım hergün işden gelince okumaya onlar beni bilmiyo tabi ben hergün onları okuyorum neler yaptı dikkatle ögreniyorum baktım baya motive oldu sonra guruplara girdim 10. gurup süperdi benim gurubum diyeti koyduk bir kenara arkadaş dost olduk derdimize üzüldük sevcincimize sevindik çok güzel arkadaşlıklarımız oldu.. pes edecegim zaman beni kaldırdılar bana benden daha destek oldular hepimiz birbirimize.. 60 kilo onunca bırakacam dedim 55 çektim gurup olarak birincide oldum bireysel birinciligimde oldu tek başıma guruplar arasında .. millet azmime şaşıyordu .. iflah olmaz bir iştahım vardı sürekli yiyiyordum goril gibi. doymak bilmiyordum heleke üzüldügüm sıkıntılı oldugum zamanlar.. gece yarısı gündüz yemem akşam olunca gece yarısı cikolata makarna hayatta erinmezdim.. yavaş yavaş kesmeye başladım ama aclıgımı bir türlü bastıramıyordum guruplarda emel arkadaşımız vardı onun msn sini aldım rica ettim beni dinledi yaşantıma baktı bana kişiye özel bir diyet listesi çıkardı kaçta yiyecem ne yiyecem başka bişey canım cekerse neyi kesecem neden ne kadar yiyecem.. aklımda birşeyler oluştu tabi .. kaltım bir mutfak tartısı aldım herşeyimi gram gram tartmaya başladım az az yemeye başladım spora giderdim kalktım bir daha yazıldım arkadaşlarımın destegiyle yavaş yavaş vermeye başladım.. ama yetmiyordu akşamları spora gidiyordum işe gidince bir saat öglen yemegi arası vardı onuda yürümeyle degerlendirmeye başladım buradaki yürüyüş gurubuna katıldım kar demedim tipi demedim yürüdüm millet hayret ediyordu.. böle böle 59 lara düştüm ama kilomdan daha cok zayıf duruyordum vucudum baya fit olmuştu.. gören tanımıyordu .. müdürüm bakıyordu inanamıyordu bişey diyince ceki,nmiyordum yapıştırıyordum lafı sonraları ben öle demsem sen kilo veremezdin demeye başladı.. bazen m,iller arkadan bakıp valla genç kız yürüyo sanıyorduk derlerdi hatta yanımdan geçip tanımayanlar bile vardı.. çok uzattım neyse böle gecerken başladı aksilikler gelmeye... ben birgün yolda yürüken birden kalcamın üstüne düştüm poççik kemigi derler bizim burada onu egmişim .. bir kadın gelip düzeltmek istedi resmen beni felç etti 1 aya yakın kalkamadım yerimden .. bölece devam etti düzelim derken iş degiştirmek istedim birden 4 senelik işden cıkıp başka bir işe geçtim.. bir türlü ayak uyduramadım.. sonra bir gün hamile oldugumu ögrendim hayatta tek arzu ettgim şey olmuştu bir oglum vardı ama bir tane daha en büyük hayalimdi.. ama cok geçmeden daha bir aylık olmadan aldırmak zorunda kaldım elimden ucup gitti .. hayat igrenç olmuştu işimde sorunlar birden herşey altüst oldu.. yav şimdi yazıyomdsa size acaba nazarmı degdi ne .. hıncımı yemek yiyerek cıkarmaya başladım arkadaşlarım destek vermöeye calıştılar ama ben almadım görmemzlikden geldim acaba diyettenmi oldu herşey dedim herkesden buradan uzak durdum .. yedim yedim yedikce kilo aldım kilo aldıkca mutsuzlaştım halada yiyorum 77 yim yarın tartılacam belkide daha cok.. ama mutsuzum kiloluyken mutsuzum biliyorum.. belki herşeye yeniden başlamalıyım bilmiyorum.. ama bir yerde dur demeliyim.. belki gene başlayabilirim diye düşünüyorum.. sizlerin arasında bakalım artık hayırlısı yarın başlamayı düşünüyorum en azından deneyecegim olması lazım böle mutlu degilim