Teşekkür ederim, şuan hayırdan ziyade dikkat dağıtmak işe yarıyor zaten.Allah yardımcınız olsun zor surec elbet ama gecicek inanın ileride de yemek yediriceginiz zaman yermisin degil seçenek sununki birini kabul etmek zorunda kalsinoglum kucukken hayir diyordum Baktim inatlasiyor hemen hoşlandığı seylere dikkatini cekmeye çalışıyordum bu cook kurtarici kucucukler ama anneyi kullanmayı cok severler siz hayir dedikce o dahada inatlasicaktir sinirlarini yavas bir sekilde zamanla oturttun.birde yanlis birsey yaptiginda ani buyuk tepkiler verirseniz sipa inadiniza bunu size hep kullanicaktir .yaparkende gozunuzun icine bakarak hemde tecrube ile sabit
Canım benim gayet olağan bir süreçten geçiyorsun, nerden mi biliyorum? Bir tane de ben de var :))Off
O kadar umutsuz durumum yaa
Daha yazmayı unuttuklarım bile var.
O zaman ben emzirmeyi bırakıp antidepresan falan alıyım yoksa sonum iyi değil
12 aylıkken anladi mi bu oto koltuğu olayini? Benim suan 1 yaş oto koltuğuna binince 5 dk sonra dehşet ağlıyor gözlerinden yaşlar süzülüyor. Asla pusetle gidemiyoruz asla sevmiyor baya denedim yolun ortasinda cocuk taciri muamelesi gördüm o bagiriyor ben hizla eve gitmeye calisiyorumayrica birde araba mevzusu var disari ciktigimizda teafiksiz bir alan ya da parksa arabasindan indirip kosmasina ozon veriyorum. ama diger zamanalrda arabasina binmezse gidemeyecegimizo soyluyoruz. bir kac kez eve geri donunce anladi ciddi okdugumuzu. ayni sey oto koktugu icinde gecerli 5 dk mesafe bile gitsek koltuguna oturup kemerino baglamadan arabayi calistirmiyoruz. bizim araba koltuga oturmadan calismiyor. bak oturmadin araba gitmiyor diyoruz. hemen oturuyor. biz zaten yeni dosan doneminden beri once puset ota koltugu sonra da normal oto koltugu kullandigimiz icin onuun icin normali.
Bu kadar olur yemin ediyorum benim oğlanı anlatmışsın..benimki 13 aylık buzdolabı bulaşık makinası olayı aynı ..kirli bulaşıkları çıkarır bana vermeye çalışır kapatsam bir saat ağlar..Kızlar benim derdime de bir el atın.
Anneler, bilgisi olanlar. Her fikre açığım.
Oğlum 14 aylık olmak üzere. Doğduğundan beri çok hareketli bir yavru. Mümkün olduğunca herşeye izin veririm.
Etrafı dağıtmasına, yediği yemeği saçına, kulağına, kirpiğine bulaştırmasına vs.
Çekmeceler, dolaplar daha 7 aylık yoktu tek basına açıp kapatarak karıştırıyordu..
Hiç engel olmadım, öğrensin dedim.
Ama son zamanlarda çığrından çıktı bu özgür Willy.
Oğlumun yanında bulaşık makinesi açamaz oldum, açtığım gibi jet hızıyla yanımda. Kapattığım anda anırmakla böğürmek arası tahammül edilmesi zor kuru bir ağlamaya maruz kalıyorum
İkincisi buzdolabi. Onu da kurcuklasın diye çok izin vermişliğim var, ama her an da olmuyor ki.
Mesela dün sabah masanın altında kabak, salonun ortasında patlıcan, koltuğun altında da patates vardı.
Onları geçtim, üstüne dökecek, kıracak kendine zarar verecek diye korkuyorum..
Yani sn ler içinde süt alıp kapatıyorum, sesini duysa, kapattım diye yine çılgınlar gibi ağlama sana.
Tuvalete giderken oyun sepetine koyuyorum ki tuvaletin hemen dibinde kapı yarı açık beni görüyor, ama yıne durmadan ağlıyor.
Gördüğü olur olmaz her şeye dokunmak değil bildiğiniz yapışıyor ve bırakmıyor.
Mesela kapının demirlerine. Parmaklarını zor ayırıyorum ordan.
Yıne açılmış bir buzdolabı görmeye dursun hemen bulduğu şeye elini atıyor.
Geçen gün 5 saat elinde sarımsakla gezdi
Gezsin o önemli değil de, olur olmaz herşeyde bu ve dahası, yorgunluk, uykusuzluk, çişimi bile ağlama sesleri eşliğinde yapmak..
Dışarı çıkarsam arabasında oturmaz, kucağımda oğlum, bir yandan arabayı taşırım.
Bütün bunların yanında evde insan varken mükemmel bir bebedir.
İnsanlar bu mu zor çocuk, ay ne sakin derler :)
Bazen güne başlayamayacak kadar yorgun ve bıkkın oluyorum.
Ağlamasından usanıp, mesela gelen uyku saatini atlıyorum, kafa beyin kalmıyor çünkü.
Bana önerrbileceğiniz bir yol yordam, yada bir kitap olursa çok sevinirim.
Özellikle okuyup beğendiğiniz bir kitap olabilir, yada sizin tecrübeleriniz.
Okuyan herkese teşekkürler
Kesfetmet ister cunku dunyaya bunun icin gelmiştir. Robot degildir bu da bir surectir. Daha 14 aylik ne ile oynasin ? Gorup gorebilecegi hersey onun icin oyuncak. Kaldi ki ufku acik bir birey olmasi icin buna ihtiyaci var. Bunu yaramazlik icin yapmiyor merak duygusuyla yapiyor.İstediği her şeyin verilmesi yaramazlıklarına müsamaha gösterilmesi çocuğu şu anki haline getirmiş.
Dolapla, buzdolabıyla vs ne işi olur çocuğun.
En baştan bunlara dokunmaması öğretilecek yolsa işiniz zor.
Kesfetmet ister cunku dunyaya bunun icin gelmiştir. Robot degildir bu da bir surectir. Daha 14 aylik ne ile oynasin ? Gorup gorebilecegi hersey onun icin oyuncak. Kaldi ki ufku acik bir birey olmasi icin buna ihtiyaci var. Bunu yaramazlik icin yapmiyor merak duygusuyla yapiyor.
Ay burdan okuması çok eğlenceliydi ya çok şirin çok tatlı maşallahKızlar benim derdime de bir el atın.
Anneler, bilgisi olanlar. Her fikre açığım.
Oğlum 14 aylık olmak üzere. Doğduğundan beri çok hareketli bir yavru. Mümkün olduğunca herşeye izin veririm.
Etrafı dağıtmasına, yediği yemeği saçına, kulağına, kirpiğine bulaştırmasına vs.
Çekmeceler, dolaplar daha 7 aylık yoktu tek basına açıp kapatarak karıştırıyordu..
Hiç engel olmadım, öğrensin dedim.
Ama son zamanlarda çığrından çıktı bu özgür Willy.
Oğlumun yanında bulaşık makinesi açamaz oldum, açtığım gibi jet hızıyla yanımda. Kapattığım anda anırmakla böğürmek arası tahammül edilmesi zor kuru bir ağlamaya maruz kalıyorum
İkincisi buzdolabi. Onu da kurcuklasın diye çok izin vermişliğim var, ama her an da olmuyor ki.
Mesela dün sabah masanın altında kabak, salonun ortasında patlıcan, koltuğun altında da patates vardı.
Onları geçtim, üstüne dökecek, kıracak kendine zarar verecek diye korkuyorum..
Yani sn ler içinde süt alıp kapatıyorum, sesini duysa, kapattım diye yine çılgınlar gibi ağlama sana.
Tuvalete giderken oyun sepetine koyuyorum ki tuvaletin hemen dibinde kapı yarı açık beni görüyor, ama yıne durmadan ağlıyor.
Gördüğü olur olmaz her şeye dokunmak değil bildiğiniz yapışıyor ve bırakmıyor.
Mesela kapının demirlerine. Parmaklarını zor ayırıyorum ordan.
Yıne açılmış bir buzdolabı görmeye dursun hemen bulduğu şeye elini atıyor.
Geçen gün 5 saat elinde sarımsakla gezdi
Gezsin o önemli değil de, olur olmaz herşeyde bu ve dahası, yorgunluk, uykusuzluk, çişimi bile ağlama sesleri eşliğinde yapmak..
Dışarı çıkarsam arabasında oturmaz, kucağımda oğlum, bir yandan arabayı taşırım.
Bütün bunların yanında evde insan varken mükemmel bir bebedir.
İnsanlar bu mu zor çocuk, ay ne sakin derler :)
Bazen güne başlayamayacak kadar yorgun ve bıkkın oluyorum.
Ağlamasından usanıp, mesela gelen uyku saatini atlıyorum, kafa beyin kalmıyor çünkü.
Bana önerrbileceğiniz bir yol yordam, yada bir kitap olursa çok sevinirim.
Özellikle okuyup beğendiğiniz bir kitap olabilir, yada sizin tecrübeleriniz.
Okuyan herkese teşekkürler
Tuvalette yanınıza alın birkaç defa. O dönemlerde ben yapmıştım. Klozet olunca birşey görmüyor zaten. Birkaç kere yanımda durduktan sonra anladı durumu sonrasında kapı aralik durdu sıkıntı etmedi.Çok yararlı bir cevap oldu bu, öncelikle çoplk teşekkür ederim.
Düşme konusunda bende hiç ani tepk vermedim. Düştüğünde hep bakardı bize,alkış yaptığımız bile olmuştu.
Geçen bizim yataktan düştü, ben korktum o ağlamadı bile:)
BEni asıl yoran aslında hayır deyınce çılgınlar misali ağlaması.
SANırım kararlı olup çekicem Başkan yol yok gibi duruyor.
Bir de acayip inatçı hıçkırarak ağlıyor kıyamayıp pes ediyorum, nasıl dayanıcam bilmiyorum..
EN azından tuvaletteyken izin verse o bile bana bi nefes olucak :)
Bir an ben yazdım sandımYazdıklarıniz bana o kadar tanıdık geliyor ki. 20 aylık olacağız bizde evde yapmadığı yaramazlık yok nerdeyse herşeyin için de çok meraklı çekmece dolap bulaşık makinesi buzdolabı artık hepsini bantliyorum. Sürekli dibimde wc girsem çıkana kadar ağlıyor. Hiç oyuncak oynamaz mesela ilgisini çekebilecek oyuncaklar alıyorum yüzüne bile bakmiyor. Bugün dışarıya çıkalım dedik bebek arabasını süs diye götürmüsuz bindiremedik hadi yurusun diyoruz alıp başını gidiyor el tutturmaz hiç. Yemek yiyelim dedik masaya çıkmaya çalışti iki dakika oturtamadim. Sırayla yedik yemeğimizi. Başka masalara insanların yanına gitti mama-mama dedi. Rezil olduğumuzla kaldık bugün. Hayir oğlum yapma diyorum o da bana hayıy diyor. Zararları şeyler yapmasa bırakayım ogrensin diyorum ama ne mümkün... Halimi görenler Allah yardımcın olsun diyorlar bu çocuksa bizim evdekiler ne diyorlar :)) O yüzden verebileceğim bı tavsiye yok sadece Sabır...
Ben mi çok rahatım bilemedim ki. Girsin sizinle tuvalete ne olacak? Siz içeri girip kapıyı kapatınca kaybolduğunu zu düşünüyor. Ona göre duvardan devasa bir boşluk açılıyor ve içine anne girip kayboluyor. Bebeğinizin yerine bir koyun kendinizi. :)) Girsin sizinle koyun önüne küçük su dolu bir leğen içine plastik bardak büyüklüğünde bir kap, suyu boşaltıp koysun, oynasın. Böyle kapıda aglatirsaniz yarın biraz büyüyünce babaya bırakıp bir AVM çarşı dolaşıp geliyim dersiniz ona da izin vermez.Bir an kendimi okudum sandım :))
Benim oğlum da 12 aylık. Yapışma olayı dışında herşey aynı. Delirmek üzereyim.
Sık sık annemin yanına kaçıyorum. Öyle yakın da değil 16 saatlik bir mesafe.
Annem ve kız kardeşim varken bile tuvalete gidemiyorum. Tuvaletin kapısında ağlıyor, ben çıkana kadar.
Ve ister istemez agresifleşiyorum.
10 kişi oğlumla ilgilenmekten yorulur, ama oğlum asla yorulmaz. Gece uyurken bile depar atar.
Ben de henüz bir çözüm bulamadım :))) Allah bizlere güç kuvvet sabır versin :))))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?