Annenizin böyle davranarak kardeşinize öğretebileceği tek şey daha temkinli olması olur.
"Bizim zamanımızda böyle değildi" cümlesi insan doğasında var olan şeyler için geçerli değil.
29 yaşındayım, ilk "çıkma" teklifimi 5. sınıfın sonunda almıştım. 60 yaşındaki babam ilkokulda sınıflarındaki bir kıza herkesin aşk mektubu yazıp "arkadaşlık" teklif ettiğini anlatmıştı.
İfade ediş şekli değişse de olay hep aynı. O yaşlarda aşık olması çok normal. Anormal olan bunu anneyi geçtim ablaya bile anlatamıyor olması.
Benim ilk kez 16-17 yaş gibi sevgilim olmuştu. Ama ondan önce aldığım her teklifi anneme anlatmıştım. Hiçbirinde bağırıp cinnet geçirmedi. Sakince konuşup en sonunda hep "senin kararın, kabul etmek istiyorsan et" derdi. O öyle deyince edesim varsa bile etmezdim.
Sonraki yaşlarda sevgililerimi de anlattım. Anlatmaya gerek görmediklerim de oldu ama hiçbir zaman gizleyip saklamaya çalışmadım.
Üniversitede her türlü ortamda bulundum. Sigara ve içki dışında bitkisel kökenli şeyler kullanan arkadaşlarım da vardı. Hiçbirini denemedim bile.
İlk içkimi de sigaramı da babamın yanında denemiştim, bu yüzden hiçbir arkadaş ortamında bunları kullanarak kendimi ispatlama ya da kabul ettirme ihtiyacı duymadım.
Önemli olan çocuğu sıkmadan neyin doğru neyin yanlış olduğunu anlatabilmek. Ailesinden yeterli güveni, özgüveni ve onayı alan bir çocuk iki ergenin lafıyla kendini ispatlama ihtiyacı duymaz.
12 yaş bu güvenin oturmaya başladığı yaşlar. Bu noktada sağlayamadığınız güven ileriki yaşlarda daha büyük sıkıntılara sokacak sizi. Eve kapatamayacağınız yaşlara geldiğinde ne yapacaksınız? Kapıyı çarpıp çıktığında "bu çocuk neden böyle oldu" dediğinizde çok geç olmuş olacak.
Kardeşinizle konuşmaya çalışın. Size güven duymasını sağlayın. Fondöten kullanmasına neden gerek olmadığını anlatın ama renkli bir dudak kremi ya da şeffaf maskara alın. Kişisel temizlik konusunda bilgi verin. Duş, kıl meselelerini aileden öğrensin. Saçının yıkanma zamanı geldiğine arkadaşı karar vermesin. Arkadaşlarının lafıyla hareket etmemesi ve kendi mantığını oturtması için aile olarak sizin yol göstermeniz gerekiyor, cezalandırmanız değil.
Destan yazmışım. Gözleri kanayanlardan özür dilerim.