Meehaba 6 aylık evliyim. 1 haftadır eşimin işyerinde çalışıyorum. Sanayide üretim ve yerinde montaj işi yapılan bir firma. Eşim ve ustalar genelde dışarda , ben ve kayınpederim sürekli içerde ofisteyiz. Ben ön muhasebe yapıyorum. Kayınpederim eski usül deftere yazıyor, ustaların başında duruyor. Kayınpederim gercekten zor biri. Hem eşimle yaşadıkları sıkıntılardan biliyorum hem de elemanların sürekli atölyeden kaçması durumu net gösteriyor. Anlaştığı , bu da iyi insan dediği kimse yok. Herkes ona göre yanlış sahtekar yalancı. Herşey kötü. Emir veriyor sürekli şunu yap getir götür. Ve sürekli din ile ilgili bir anlatma bir nasihat bir baskı uygulamakta. Beni açmayan bir sürü şey anlatmakta. Kendi ailemle ilgili maddi konuları merak edip sormakta abinlerin kazançları ayrı mı, annenin geliri nerden vb. Bir gün ofiste otururken yapabilceğim basit bir kaç egzersiz yaparken gördü beni. 2dk sonra bitirdiğimde ' bu hareketlerin sana gelecekte hiçbir faydası yok dini hareketlerini yapmalısın.' Dedi. Günaydın baba nasılsın iyimisin diye her sabah selam veriyorum. 'Aleyküm selam demek şöyle iyi böyle faydalı, iyi günler iyi akşamlar demek boş ve anlamsız hiç gerek yok söylemeye.' Dedi. İşte bu gibi bir dünya alakasız gereksiz eleştiri nasihat konuşmalar. 29 yaşındayım bu tarz konuşmalar elbette ki kötüdür demiyorum ama 29 yıl boyunca günaydın merhaba demişim değiştiremem. Ve bu beni inançsız yapmaz. Hele ki yap diye soylendiğinde mümkün değil yapamam. Ve ben hoşuma gitmeyen şeylere sürekli yorumsuz kalıyorum çünkü 'baba ben bu konuda konuşmak istemiyorum, hoşlanmıyorum vb' dediğimde bunu anlayabilecek bir yapısı yok. ( dindar değilim ama inançsız da değilim,dinini kendi içinde yaşayan normal biriyim.) Sürekli aynı odanın içindeyiz. Kısaca günümüzü güzel geçirecek 5 dk lık bir sohbet bile edememekteyiz.
Geçen gün camları silersin dimi demişti . Ben hiç cam silmedim baba malesef silemem dedim. Bugün de paspas yapmamı yerleri süpürmemi istedi ofis için. Yapamam baba, bir kadın tutalım bunlar için dedim. Kadın tutulmasına izin vermem dedi. Dün camların pis olduğunu soylemiştin hem onlarıda siler diye söyledim ben dedim. Biz de eve kadın alıyoruz ben böyle şeyleri yapmıyorum dedim. Ben sen gelmeden önce buraları ben paspaslıyordum annen 70 yaşında evde kendi yapıyor kadın almıyoruz biz dedi. Sonra ofisten ayrıldı.
Ben kötü niyetimden tembelliğimden söylemedim böyle birşeyi. Evlenmeden önce evimizde annem hep kadın aldı böyle işlere yardım için. Ben yapmadım hiç birşey. Ve kendi evimde de sevmeden yapıyorum. Gerçekten temizlik yapmaktan nefret ede ede yapıyorum. Ofiste sadece 1 kez paspas yapacağımla kalsam sorun değil yapardım. Ama ciddi anlamda saçma şeyler isteyeceğini biliyorum daha sonra. Eleştirel ve hiçbirşeyden memnun olmayan hep şikayet eden karakteri bunu çok net gösteriyor. Ve zaten geçen gün camı silseydim bugün paspasın yanında tuvaleti de temizlememi isteyecekti büyük ihtimal. Demek istediğim sonu gelmeyecekti. İçimden saygılı olmak adına hayır diyemediğimden kahrolarak yapmaya devam edecektim bu isteklerini. Şimdi hem sinirliyim hem de mutluyum. Bu işe girmemi eşim çok istedi bana gerçekten ihtiyacı var ve ben de ona tüm gönlümle yardım etmek istiyorum ama aylarca ertelemiştim babasıyla sorun yaşama ihtimalimden dolayı. Fakat malesef kabul ettim en sonunda çünkü birlik olmamız gerekiyor eşimle. Eşimin henüz haberi yok ama bahsederim akşam bilmeli sanırım. Yazıp biraz rahatlamak istedim. Belki tecrübelerinizden faydalanırım.