- 11 Aralık 2018
- 39.048
- 241.536
Siz çalışırken küçüğe kim bakıyor?
Siz çalışırken küçüğe kim bakıyor?Ne zaman geçirebiliriz ki ? Eşim evde yokken mi? Küçük çocuk varken mi? O uyuyunca yorgunluktan bitmiş haldeyken gel bereber kahve içelim diyebiliyorum sohbet edebiliyoruz sadece . Dışarı tek başımıza çıkmamız için küçüğe bakacak kimse yok.
Ufaklık kreşe gidiyor . Aksi takdirde nasıl çalışabilirim ki?Muhatabınız eşiniz. Bu sorunları eşinizle çözeceksiniz. Üç yaşındaki ufaklığı yapmadan önce eşiniz sürekli evde olan yardım eden bir adamdı da bebekten sonra mı eve uğramaz oldu mesela? Ne düşünerek tekrar anne olmaya karar verdiniz çalışan ve ağır sorumlulukları olan bir kadın olarak? İşler sarpa sardıktan sonra çözüm arıyorsunuz da karşınızda bu çözümleri uygulayabileceğiniz bir insan var mı?
Yönetici olarak çalışıyorum diyorsunuz, yönetici geliri tek başına bile eve her gün yardımcı almayı sağlayabilecek düzeyde bildiğim kadarıyla. Siz bu şıkkı tamamen eliyorsunuz çünkü eşiniz onay vermiyor. Yardımcı istemiyor, kendi yardım etmiyor, ne bekliyor peki hiç sordunuz mu?
Benim yardımcı ve kızınız için profesyonel destek almaktan başka bir önerim yok maalesef şu durumda. Ha bir de ufaklığın kreş çağı gelmiş.
Ben şu an şu yaşımda banyoda havluydu sabunluktu değiştirmiyorumBiz 4 kişilik küçük çocuklu bi aileydik ben kızınızın yaşındayken
Saydıklarınızın büyük bi kısmının ben de farkında değildim
Çöp değiştirme, tuvalet temizleme gibi
Odamı düzenli tutardım, bardağımı makineye koyardım
Geri kalan zamanlarda ders çalışırdım
Hiç çamaşır asmadım mesela makinede duruyor diye
Onların daha çok üniversite zamanı farkına vardım
Seçimler hayatınızı yönlendiriyor işte. Ben olsam kendimi bu kadar yıpratacağıma parayı yardımcıya harcamayı tercih ederim. Her gün sekiz saat çalışmasına gerek yok ki, yarım gün bile yeter size. Siler süpürür belki yemek yapar ortalığı toplar iki üç saatte gider. Öyle korkunç masraflı değil bence. Ama kendi tercihiniz sonuçta bir şey diyemem bu konuda.Ufaklık kreşe gidiyor . Aksi takdirde nasıl çalışabilirim ki?
eşim anlayışsız hemen hemen tanıdığım pek çok erkek gibi şuanda sorumluluktan kaçıyor. Tabi çocuklar büyüyünce işler değişecektir.
Çocuklarımın eğitimine harcamak daha mantıklı geliyor günlük gelecek bir yardımcı minimum asgari ücret+ sigorta+ yol ücreti ki buna ayırabilecek kendi bütçem yok
Ben seviyorum onların o papuç dillerini ya. Ezdirmiyorlar kendilerini hiç. Çat çat söylüyorlar. Bazen dozu kaçıyor ama olur o kadar daha kişilikleri oturmadı.Ben şu an şu yaşımda banyoda havluydu sabunluktu değiştirmiyorumevi süpür sil bu kadar birde rutin ufak şeyler Ama hatırlıyorum o yaşlarda bende pek temizlik vs yapmazdım. Bardağımı aldıysam yerine koyardım ekmeğe giderdim evi gırgırlardık Ha arada annem komşuya gidince bir gaz gelirdi evi süpürür siler fırçalardım her yerin tozunu alırdım annem şok olurdu. Şu an ki nesil yapmıyor ama saygı dilide yok. Öyle bizdeki gibi annelerimiz her şeyi yapardı biz ders çalışırdık değil. Hem boş boş takılıyorlar hemde diller pabuç gibi mübarek
İnanamıyorum eşim konusunda düşüncenizeBence eşinize kızmanız ve kırılmanız çok gereksiz . Esnaf nihayetinde , gitmişken bir kaç arkadaşa da selam vereyim , kendimi hatırlatayım , iş ile ilgili konuları konuşalım vs diye düşünüyor olabilir .
Ev konusunda da ; kızınıza kendinizi güzelce , trip atmadan , suçlamadan konuşun . Eski günlerinizi hatırlatın . Ne kadar yorulduğunuzu vs içtenlikle anlatın. Bana yardım etmek ister misin diye sorun . İsterse yapar çünkü . Sonra 3 tane sorumluluk verin , günlük ve haftalık olarak. Seninle daha çok zaman geçirmek istiyorum deyin .
Küçükte artık oyuncaklarını toplasın .
Bu tür konularda evde çok fazla detay ve eşya olduğu için sorunlar olduğunu düşünürüm. Önce bir yardımcı alın , dip köşe temizlik yapın . Fazlalıkları , eskileri vs atın . İki tuvaletten birini kapatın , kullanmayın mesela. Bir sürü oyuncak olmasın . Biblolar , tablolar , yapay çiçekler hep toz tutar , atın gitsin. Oturma odası yapın imkan varsa , salon dağılmaz . Gibi . Hayatınızı kolaylaştıracak önlemler alın .
15 günde bir muhakkak yardımcı alın . Dip köşe yapılan ev kolay kolay kirlenmez .
Kızınıza salata yapma görevi verin . Eğlenceli konular hakkında konuşun . Bir süre sonra mutfağa daha çok girer .
Önemli olan iletişim , ergen nihayetinde bu kız .
Biraz daha sabredecegiz canım öfke patlamaları yaşıyorum ben de ama yapmamaya çalışıyorumBen mesela kızımdan şunları bekliyorum
Odasını mümkün mertebe temiz tutsun
Kirlilerini sepete atsın
Wc çöpünü değiştirsin
Kendi kullandığı wc yi iyi kötüde olsa arada temizlesin
Sabunluğunu doldursun
El havlusunu değiştirsin
Çöpü mutfakta tam olarak çöpün içine atsın
Tabağının çöpünü sıyırıp makinaya koysun çöpüyle değil
Evin her köşesinde bardak bırakmasın
Makinada çamaşır bekliyorsa ve ben başka işle uğraşıyorsam asıversin
Banyo yapınca yerdeki saçı toplasın
Oturduğu yeri düzeltip kalksın
Günde yada iki günde kardeşine yarım saat zaman ayırsın
Yemek yapıyorum diye mutfağı mahvedip bırakmasın
Ben ev temizlerken o da tozları alsın
Buzdolabında su şişelerini bomboş bırakmasın
Bunlar çok mu?
Öncelikle yardımcı almadım değil. Son zamanlara kadar her cuma aldım . Ama bu yeterli değil . Sorun şu ya yardımcı yapacak ya ben eşim ve kızımın bunu benim görev ve sorumluluklarım arasında görmeleri normal mi? Neden bu işler eşimin değil benim sorumluluğum neden anneler herşeyi yapmak zorunda ? Kızımı herzaman sorumluluk vererek yetiştirdim ki zaten anlaşılıyor olmalı ama çevresindeki arkadaşları hiç sorumluluk almayan çocuklar ve onlar gibi olmak istiyor .Bu kadar çok çalışıp temizlik için bir yardımcı almamanız ilginç geldi açıkçası. Haftada bir hatta iki temizliğe bir gelsin. Karı koca bu kadar yoğun çalışıyorsanız ayda maksimum bin TL sizin rahatınıza ayrılmalı. Kızınızı sorumsuz yetiştirmişsiniz. Maalesef yüzümü yıkamaktan aciz çocuklar yetişiyor aşırı koruyucu aileler yüzünden. 2. Kızınıza sorumluluk vererek yetiştirin en azından
Muhtemelen .Annem babamla mutsuzdu ve babam evde inanılmaz tembel bir adamdı eve geç geliyordu aynı kocanız gibi, annem çalışırken o yükün altında eziliyordu. Bağıra bağıra, sürekli aynı sizin gibi bana ben daha çocukken yetişkin muamelesi yapa yapa, tembelsin sorumsuzsun diye diye, ve ben zaten depresif bir ergenken bütün problemlerimi görmezden gelerek ve sadece eleştirerek yaklaştı.
14 yaşımda yatılı okula gittim sonra sürekli başka şehirler yurtdisi filan. Şu an aramız çok iyi annemi dünyalara değişmem tabi ki ama yine de bir şey var çok da yaklaştırmayan, gitmiyorum çok görüşmüyoruz. Yanına gelelim dediklerinde geriliyorum yardım etmek istediklerinde asla kabul etmiyorum çünkü benden hep bir şey beklendi bana o da kadar da yardım edilmedi anlayışlı olunmadi. Şimdi hadi sana gelelim dediklerinde ilk tepkim "yok ya gelmeyin" demek oluyor. Sizin kızınız da böyle olacak. Muhabbet etmek istediğinizde ilerde ihtiyacınız olduğunda gelmeyecek yanınıza.
Keşke benim kardeşimde üzülse bizde onunla üzülsek çocuğu bilgisayara bantlayacam en sonunda ne yapsak sorumluluk alıyor ne geleceğini düşünüyor. 19 yaşına gelmiş ne üniversite düşünüyor ne bir şeyBen seviyorum onların o papuç dillerini ya. Ezdirmiyorlar kendilerini hiç. Çat çat söylüyorlar. Bazen dozu kaçıyor ama olur o kadar daha kişilikleri oturmadı.
Dün eski bir öğrencimin velisi aradı, 15 yaşında çocuk depresyona girmiş pandemi yüzünden. En iyi liselerden birine yerleşen hayat dolu çocuk derslere girmez, konuşmaz gülmez olmuş. Çok üzüldüm. Çok yıprandılar çocuklar bence. Psikolojileri de çok hassas
Gerçekten çevre çok etkiliyor.eskiden kızım da çok yardım ederdi şu an biri 12 biri 9 yaşında.12 yaşında olan aynı şeyleri söylemeye başladı.çünkü kuzenimin kızıyla arkadaşlar ve o inanılmaz tenbel ve sorumsuz bir kız.kızım da bak benim yaşıtlarım bir iş yapmıyor benim niye yapayım diyor.Ben hiç şımartmadım , hatta büyük kızımı büyütürken yalnızdım . İkinci evliliğimi 8 yıl sonra yaptım . Kızım her konuda yardımcımdı. Ama çevre çok etkiliyor diğer yaşıtlarının hiç bir şey yapmadığını görüyor genelde öyle olunca yapmak istemiyor. Ben tam tersi sorumluluklarının farkında olmayı bilen bir çocuk yetiştirdim hep ondan yardım istedim iş yaparken . Küçükken ben süpürüyorsam ona toz bezi verirdim . Çekmecelerini toparlardı. Yatak örtüsünü değiştirirken beraber yapardık. Yemek hazırlarken veya çamaşır asarken.
Ama şimdi etrafımıza bakıyorum gerçekten yok sorumluluk alan tek bir çocuk . O da ben niye böyle değilim demeye başladı.
Başta nasılsa öyle gidiyor herşey .. Kızınızla güzelce iletişim kurup ufak ufak görevlendirmeler yapınMerhaba hanımlar
Eşim ve kızımla ilgili problemlerim var lütfen konuya sizin bakış açınız nedir yorum yapın
ben 12 yıl özel şirkette yönetici olarak çalıştım. . İkinci evliliğim . İlk evliliğimden 15 yaşında , şuanki evliliğimden 3 yaşında iki kızım var.
eşim işi nedeni ile haftada düzenli olarak 3-4-5 gün şehir dışında. Eve her dönüşünde gece 1-2 gibi dönüyor. Eşimin eve gece yarısı gelmesini istemiyorum. Gerekirse ertesi sabah gelsin ama gece yarısı gelmesin. Çünkü eskiden çok beklerdim çocuk uyuyunca çay demler beklerdim gelecek iki muhabbet edeceğiz diye . Ama o gelmezdi hiç bir zaman gelmedi erken . Erken dediğimde hani 11 gibi. Bu gece gelme konusu bende saplantıya dönüştü inadına yapıyor gibi. Şimdi gece geleceğini öğrendiğimde içim bir tuhaf oluyor kaldıramıyorum. Ona karşı içten içe kin tutuyorum.
İkinci konu ev sorumlulukları ben 3 yetişkin 1 çocuk yaşadığımız bu evde bütün temizliğin , arka toplamanın yemeğin ütünün çamaşırın bulaşığın tek sorumlusu olmaktan bunları yapmaya mecbur olmaktan nefret ediyorum.
bazen tükeniyorum yardım istiyorum ben dinlenmek istiyorum o zamanda laf duyuyorum.
15 yaşındaki kızım yapacağım yemeği istemeyip kendi hazırlıyor yemeği sonrada ben yemek yapıyorum sen ne biçim annesin diye muamele yapıyor.
ona ve eşime kalsa her ikiside o kadar pislerki banyo 3 ayda bir ev 15 günde bir üstün körü temizlense yeter . Benim gereksiz iş yaptığımı iddaa ediyorlar . Küçük çocuğun olduğu evde haftada 2-3 kez süpürüyorum 1 kez silip toz alıyorum 1 kez wc lavaboları temizliyorum. 15 günde 1 banyo temizliyorum. Bu çok mu ?? Sürekli onu çorabını ötekinin bardağını diğerinin oyuncağını çöpünü kirlisini topluyorum . Bıktım artık deyince de yapma o zamn diyorlar. Yapmayınca evi ... götürüyor ! Sen ne biçim annesin ne biçim kadınsın muamelesi yapıyorlar. Büyük kızıma artık evde görev üstlenmesini söylüyorum benim yaşıtlarım odasından çıkmıyor ben annemiyim diyor . Eşim zaten çoğunlukla yok olduğu zaman keyfine bakar ya uyur ya tv izler .
dün anneler günüydü ya anne olduğum içinde eş olduğum içinde kendimi aptal gibi hissettim.
Sizce çok mu ucube şeyler hissediyorum?
Yeni nesil böyle maalesef , Z kuşağı çok tembelKeşke benim kardeşimde üzülse bizde onunla üzülsek çocuğu bilgisayara bantlayacam en sonunda ne yapsak sorumluluk alıyor ne geleceğini düşünüyor. 19 yaşına gelmiş ne üniversite düşünüyor ne bir şeyBardağını kaldırsa yetecek yok gider su içrr bardağını koyar beş dakika sonra gider bardak indirir 10 dakika sonra ayrı bardak bir saat içinde 15 bardak yan yana olur mu oluyor kudracım çocuk kıl döküyor adım attığı yer kıl artık annemle bıktık kadının fıtıkları var diz kapağı kaydı kıyamıyorum ben o yapmadan yapıyorum. Ama olmuyor artık gittim makine aldım bağırıp kızıp yanıma alıp bacaklarını bağırta bağırta alıyorum o derece hiç yoktan orada sinirimi çıkarıyorum
İş bölümü konusunda sizin gibi düşünüyorum ama sizin durumda bu çok olacak gibi görünmüyor. O nedenle kendinizi düşünmeniz gerekli. Eşim de çok yoğun çalışıyor. Bana yardımı yok.Ben haftada bir alıyorum125 TL ayda 500 yarım gün geliyor. Bi bebeğim var çalışıyorum yetişemiyorum. Haftada bir tabi ki yetmiyor ama en azından dip köşe temizliyor. Tuvalet banyo mutfak güzelce yıkanıyor. Diğer günler robot süpürgem var. Onunla idare ediyorum. Tabi ki yine çok iş oluyor. Ancak yarı yarıya azalmış oluyor en azından.Hadi maks 200 e gelsin haftada bir 800 eder. Sağlığınızdan önemli mi? Belli ki şu süreçte sizi sizden başka düşünen yok.Öncelikle yardımcı almadım değil. Son zamanlara kadar her cuma aldım . Ama bu yeterli değil . Sorun şu ya yardımcı yapacak ya ben eşim ve kızımın bunu benim görev ve sorumluluklarım arasında görmeleri normal mi? Neden bu işler eşimin değil benim sorumluluğum neden anneler herşeyi yapmak zorunda ? Kızımı herzaman sorumluluk vererek yetiştirdim ki zaten anlaşılıyor olmalı ama çevresindeki arkadaşları hiç sorumluluk almayan çocuklar ve onlar gibi olmak istiyor .
Ayrıca 1000 tl ye haftada 2 gün gelecek biri yok.
Bilemiyorum olabilir ama emin olun o kadar bunalıyorum ki benim için içinde öfke biriktirdiğini biliyorum . Ama bende çok kırgınlıklar biriktiriyorum. Hepimiz her zaman hata yapabiliriz ama aileye değer vermeyi ancak yaşımız ilerlediğinde anlıyoruz. Ben kalbini kırmış olabilirim ama asla onun kötülüğüne bile isteye birşey yapmam hatalı davranabilirim ama fizanda olsa başına bir şey gelse ilk koşacak benim.Annem babamla mutsuzdu ve babam evde inanılmaz tembel bir adamdı eve geç geliyordu aynı kocanız gibi, annem çalışırken o yükün altında eziliyordu. Bağıra bağıra, sürekli aynı sizin gibi bana ben daha çocukken yetişkin muamelesi yapa yapa, tembelsin sorumsuzsun diye diye, ve ben zaten depresif bir ergenken bütün problemlerimi görmezden gelerek ve sadece eleştirerek yaklaştı.
14 yaşımda yatılı okula gittim sonra sürekli başka şehirler yurtdisi filan. Şu an aramız çok iyi annemi dünyalara değişmem tabi ki ama yine de bir şey var çok da yaklaştırmayan, gitmiyorum çok görüşmüyoruz. Yanına gelelim dediklerinde geriliyorum yardım etmek istediklerinde asla kabul etmiyorum çünkü benden hep bir şey beklendi bana o da kadar da yardım edilmedi anlayışlı olunmadi. Şimdi hadi sana gelelim dediklerinde ilk tepkim "yok ya gelmeyin" demek oluyor. Sizin kızınız da böyle olacak. Muhabbet etmek istediğinizde ilerde ihtiyacınız olduğunda gelmeyecek yanınıza.
Kusura bakmayın ama eşiniz haksız. Yardımcı şart.Ne zaman geçirebiliriz ki ? Eşim evde yokken mi? Küçük çocuk varken mi? O uyuyunca yorgunluktan bitmiş haldeyken gel bereber kahve içelim diyebiliyorum sohbet edebiliyoruz sadece . Dışarı tek başımıza çıkmamız için küçüğe bakacak kimse yok.
Yetiskin degil akli bir kariş havada ergendir olmasi gereken de bu zaten.. biz de o yaslar da oyleydik yani.. derdimiz süs püs gezmek eglenmekti..15 yaşında birisi yetişkindir. Ama elbetteki bütün sorumluluğu alamaz . Ancak sorumsuz olacak kadarda tembellik yapamaz. Üç yaşındaki nasıl oyuncaklarını toplamayı bilmeliyse 15 yaşındaki de masayı , odasını toplamayı bilmeli.