Yorum yapın lütfen...

Şimdi bir çocuk bir ergen kendi kendine "hmmm çöpü bosaltmaliyim" demez abi. Diyemez beyninde çöp boşaltma klasörüne yer yok. Kadinin beynindeki o çok fonksiyonlu işleyiş bir ergende olmaz yoktur. İstese de yapamaz bence.

şimdi ben sana bir sır vereyim mi o fonksiyon erkeklerde de yok

yani aslında hani var ya arabalarda o fonksiyonun yeri vardır da opsiyoneldir, sen istersen taktırırsın işte erkeklerde çoğu konuda öyle

yani bunu anneler, toplum olarak biz böyle yaptık

mesela erkeğe çöpü at dersin atar ya da bu senin görevin denirse takip de eder dolduysa atar

ama senin görevin denmedi ise bir bildiği vardır evin kadınının deyip çekilir

hatta kendisi çöp doldu diye rahatsız olsa da kadının alanına girmemek için susar

sonra da kocam beni pis buluyor diye konular açılır burada

mesela lavabo kirlenmiş, bence de eşimce de kirlenmiş

ben o lavaboyu o an temizlerim ama eşim acaba temizlenme zamanı gelmiş midir diye düşünür

ertesi gün hala pis ise kirlenmiş mi bir bak der yani kendince benim alanıma müdahale etmez

evet kirli dersem temizler

ya da ben ona bak lavabo kirlenmiş temizle dersem temizler

evi süpürürken bunu sorun olarak görmez aklına eserse süpürür ama lavaboda sorar

bunun nedeni hayatı boyunca ev işlerine odaklı bir anne ile büyümüş olması ve annenin eleştiri kaldırmaması

yani sen o lavaboyu kirli bulup temizlersen o anneye hakaret etmiş, sen pistin ben temizledim demiş olursun

75 yaşında halen böyle zira
 
Simdi ben burda 15 yasinda coxukla cinsellik konusunda konusun bilgi verin desem beni yuhlarlar.. halbuki ne kadar onemli bu konuda bir psikologdan nasil konusacagini ogrenip bilgiler vermek ki cocuk yanlis seyler yapmasin.. bu ulke de evlendikten sonra bile cinselligi kotu korkunc birsey zannedip yapamayan kadinlar var.. mesela hic anlatir mi size anne su coxuktan hoslaniyorum diye sizde onun anlayacagi sekilde nasihatler verdiniz mi.. bizim birak mesela sevgili erkek arkadasimiz olunca bile annemizden dayak yerdik o.. diye bu baskulardan da cok hata yaptık gittik pilere asik olduk kotuluk gorduk.. halbuki ne kadar onemli seyler.. mesela ben de bilmiyorum nasil konusurum bu konulari ama kizim ergenlige yakin bir psikolog dan yardim almak aklimda
Anlatmaz mı aslında kızım herşeyini anlatır arkadaşıyla bozuşsa bana surat yapar günlerce her şeyini bana yansıtmayı sever . Kimden hoşlanmışı bırak gizli gizli isimsiz arkadaşlarının kimden hoşlandığına kadar bir heyecan anlatı bana .. ben de bir yetişkin gözüyle tavsiyelerde bulunurum. Benim kızım 15 yaşında ama çevremde herkesin hangi yaşta olursa olsun rahatlıkla iletişim kurduğu hatta büyüklerle sohbete oturan özgüvenli bir çocuk. Tek sorun şu ki kendi öz babası ile iletişimi yok yani babası ilgisiz . Bu çok zor bir durum. Küçükken buna üzüldüğünde hep ben hem annen hem babanım senin derdim . Büyüyünce babası ile ilgili sorunları sanki ben babasıymışım gibi bana yansıtmaya başladı.
 
Eşim kendini çalışmaya adamış birisi. Öğle zaman zaman değil her hafta muhakkak bir nedenle şehir dışındadır . Hatta eski konumda vardı . Ben sırf bu yüzden şehir değişikliği yaptım onun en çok olduğu şehire gittim çocukların okulu , iş herşeyi yeniden düzene sokmaya başladım. Ama ben oraya gittiğim ay itibari ile eşim bu sefer bırakıp geldiğim şehre her hafta haftada 4-5 gün gitti. Yeni şehrimizde işlerini bana bırakıp bu sefer eski şehrimizde işlerini geliştirdi. 1,5 yıl böyle geçti. Ben sırf daha fazla ailecek vakit geçirebilelim diye fedakarlık etmişken o işden başka bir şey düşünmedi .
evet basit bir elemanın yapabileceği şeyi bile kendi yapmak istiyor. Bu yüzden de asla işi bitmiyor. Hatta yeni bir dizi iş çıkarıyor. İşkolik yani. Bebeğimi doğum yaptığımda hastaneye son dakika gelip hastaneden çıkar çıkmaz bizi asansöre bırakıp gitmiştir şehir dışına.
Eve erken gelebilecek imkanı var ama eve gelmek istemiyor. Çünkü onu mutlu eden tek şey iş.
Benim işim yok mu peki? Eşim gibi işkolik olsaydım bu ev ve çocuklar ne olacaktı?
15 yaşındaki kızım ona ders çalıştırmadığım için bile bana kızıyor.hangi lise öğrencisine annesi oturup matrmatik fizik kimya biyoloji dersi çalıştırıyor? Elimden geldiği kadar yapmaya çalışıyorum ama tam kapanmada küçük kızım evde ben nasıl diğerine matematik çalıştırayım??? Kızım çalış kendin diyorum yok ben kendim adapte olamıyorum diyor. Tamam işlere yardımcı ol sonra beraber çalışalım diyorum offf ya benim işim mi diyor!!! Ben napıyım???
Şu mesajınızın satır aralarında o kadar çok şey anlatmışsınız ki. Büyük kızınızın yaşadığı büyük olaylar:
1)Boşanma
2)Evlenme
3) Yeni kardeş
4) Üvey baba yüzünden şehir ve okul değişikliği.
15 yaşındaki bir kız için ne kadar ağır şeyler bunlar...
Kızınızın gel beraber çalışalım demesi aslında “sadece bana ayırdığın zaman istiyorum” demek. Bırakın ev kirli kalsın, bardak tabak masada dursun, kızınıza bakın. Ekrana karşıyım normalde ama olmuyorsa küçüğün karşısına bir çizgi film açın yarım saat sadece tüm dikkatinizle büyük kızınızla olun.
Ayrıca eşiniz için şehir değiştirmişsiniz bu sefer diğer şehre dadanmış. Nasıl bir iş bu anlamadım. Asıl sorun eşte, mevcut şehirdeki duruma ağırlık versin. Bir de bu kadar çalışmaya haftada 2 gün gelecek yardımcı tutamıyorsa bıraksın işi, maaşla çalışsın. İşkolik kocanın sefası olamadan cefasını çekiyorsunuz.
 
15 yaşındaki kızım ona ders çalıştırmadığım için bile bana kızıyor.hangi lise öğrencisine annesi oturup matrmatik fizik kimya biyoloji dersi çalıştırıyor? Elimden geldiği kadar yapmaya çalışıyorum ama tam kapanmada küçük kızım evde ben nasıl diğerine matematik çalıştırayım??? Kızım çalış kendin diyorum yok ben kendim adapte olamıyorum diyor. Tamam işlere yardımcı ol sonra beraber çalışalım diyorum offf ya benim işim mi diyor!!! Ben napıyım???

eşinizin iş kolikliğine dair sitemlerinizde haklısınız

bunu ona net bir dille iletmelisiniz

lakin kızınıza gelince ben onu haklı buldum desem

kızınızın hayatı cidden zor

annesi bir adamla evlenmiş, hatta onun işi için onun peşinden başka şehre gitmiş, üstüne bir de küçük kardeş yapmış ve en önemlisi bu ortamda annesi mutsuz

kızınızın içinde fırtınalar kopuyor

siz kendinize zaman ayıramadığınız gibi ona da zaman ayıramıyorsunuz

mesela 5-6 yaşında olsa kıskançlık krizine girer ilgi çeker vs

ama 15 yaşındaki kız açık açık ben kocanı ve küçük kızını kıskanıyorum da diyemiyor

benimle ders çalış diyor, bana zaman ayır diyor

evet belki o yaşlardaki diğer çocuklar annesi ile çalışmıyor olabilir ama onun buna ihtiyacı var

bırakın ortalığı bk götürsün

kızınız bunu dillendirdi ise ona mutlaka zaman ayırın zira özellikle online hayatta ona zaman ayıran başkalarına ilgi duyup büyük hatalar yaşamasın

lavabonuz kirli olsa da hayatınız devam eder ama çocukların psikolojisi önemli

pandemi mahvetti haklısınız

3 yaşındaki cimcimeyi oyalamak da çok zor hele de ablanın online okulu vs varken onu belirli bir düzende tutmak da zor

okul olsa sizin yükünüz bir nebze azalırdı ikisi de okula gider siz de zaman ayarlamalarınızı yapardınız
 
şimdi ben sana bir sır vereyim mi o fonksiyon erkeklerde de yok

yani aslında hani var ya arabalarda o fonksiyonun yeri vardır da opsiyoneldir, sen istersen taktırırsın işte erkeklerde çoğu konuda öyle

yani bunu anneler, toplum olarak biz böyle yaptık

mesela erkeğe çöpü at dersin atar ya da bu senin görevin denirse takip de eder dolduysa atar

ama senin görevin denmedi ise bir bildiği vardır evin kadınının deyip çekilir

hatta kendisi çöp doldu diye rahatsız olsa da kadının alanına girmemek için susar

sonra da kocam beni pis buluyor diye konular açılır burada

mesela lavabo kirlenmiş, bence de eşimce de kirlenmiş

ben o lavaboyu o an temizlerim ama eşim acaba temizlenme zamanı gelmiş midir diye düşünür

ertesi gün hala pis ise kirlenmiş mi bir bak der yani kendince benim alanıma müdahale etmez

evet kirli dersem temizler

ya da ben ona bak lavabo kirlenmiş temizle dersem temizler

evi süpürürken bunu sorun olarak görmez aklına eserse süpürür ama lavaboda sorar

bunun nedeni hayatı boyunca ev işlerine odaklı bir anne ile büyümüş olması ve annenin eleştiri kaldırmaması

yani sen o lavaboyu kirli bulup temizlersen o anneye hakaret etmiş, sen pistin ben temizledim demiş olursun

75 yaşında halen böyle zira

Bence zaten erkeklerle evlenmemeliyiz.
 
Her evde olan şeyler aslında da... Maalesef bir kurban seçiliyor ona yükleniliyor. İlk doğan kız çocuğunu anne kurban ediyor ev işlerine baksın isteniyor. Çocukluğum benim de kurban olmamak için isyan etmekle geçti. Şimdi büyüyünce farkediyorum. Ben de hep anneme neden iş bölümü yapmıyoruz neden sen ya da ben kurban olmak zorundayız dediğimi hatırlıyorum. Annemin bana çıkışları beni olacağımdan da daha dağınık biri yaptı sadece. Çok şükür evlenince düzeldim.

Yani aslında ergen kızımızın değiştiremeyeceği faktörler: üvey baba daha verici olsa, anneyle daha iyi iletişimde olsa, küçük kardeşin bakımı annesini yıpratmasa, anne çalışan bir kadın olmasa, pandemi olmasa... ama bu faktörlerin hiç biri onun seçimi değil. Dünyası arkadaşların anlattığı gibi kendi merkezinde. Koşullar çok zor konu sahibi için. Bir koltukta çok karpuz var. Taşıyamayacak hepsini. Ama yetişkinliğinde bu kızla sorun yaşar. İlk karpuz bu kırılacak çünkü. Ben yaşıyorum annem sıkıştığında hep beni feda etti hep. Çok dramatik durumlar da değil belki. Ama başkalarının canı neden benden daha kıymetli hep diye düşündüm hep... Umarım bir hal çaresi bulunur. Ben annemle çok iyi bir iletişimde değilim ki bana çok iş yaptırdı diyemem konu sahibinin isteklerine bakınca. Sadece yakındı.​
 
Yorumlarinizi okudukça kızınızdan beklentizin biraz fazla olduğunu gördüm. Sürekli, ama o çocuk değil diyorsunuz. 15 yaşındaki biri hala çocuktur, ergendir. Sizin gibi evde sorumluluk almasını bekleyemezsiniz. O yaştaki birinin görevi ders calişmak, evde anneye yardim etmek değil. En fazla yatagini toplayip, yediğini içtiğini fln makinaya doldursa yeter size. Anlatmaya çalıştığınız seyide anliyorum, ev isleri sadece kadının görevi degil, eşinizinde görevi ama esiniz hiç evde degilken ondan iş beklemek mantiksiz değil mi
Anneye yardım etmekden kastım en fazla çamaşır asmak ihtiyaç halinde her zaman bir sorunluluk olarak değil ayrıca toz almak gibi şeyler olabilir beklentim . Ama bakın siz de anneye diyorsunuz babaya değil neden çünkü hepimiz böyle öğretiliyoruz .
kızım bir arkadaşının evinde kaldığında arkadaşı (kız)ve onun abisinin hiç bir şey yapmadıklarını fark etmiş hatta anne yokken yemek yiyip masayı öğlece bırakıyorlardı anne demişti. Annesi işten gelince evin dağınıklığını temizlemeye girişmiş. Kızım bunu çok haksız bulmuş ve arkadışına neden bütün işi annen yapıyor ? Sen abin ve baban neden hiç kendi dağınıklıklarınızı toplamıyorsunuz diye sormuş. Ve hatta sence bu kadının görevimi diye konuşmaya başlamış. Kızım ve eşim bu konuları konuştuğumuzda en çok kızım hak verir bana ve eşimi ikna etmeye çalışır ama kendi dağınıklığına gelince bir anda ne oluyorsa sen annesin deyip çıkıyor
 
Anlatmaz mı aslında kızım herşeyini anlatır arkadaşıyla bozuşsa bana surat yapar günlerce her şeyini bana yansıtmayı sever . Kimden hoşlanmışı bırak gizli gizli isimsiz arkadaşlarının kimden hoşlandığına kadar bir heyecan anlatı bana .. ben de bir yetişkin gözüyle tavsiyelerde bulunurum. Benim kızım 15 yaşında ama çevremde herkesin hangi yaşta olursa olsun rahatlıkla iletişim kurduğu hatta büyüklerle sohbete oturan özgüvenli bir çocuk. Tek sorun şu ki kendi öz babası ile iletişimi yok yani babası ilgisiz . Bu çok zor bir durum. Küçükken buna üzüldüğünde hep ben hem annen hem babanım senin derdim . Büyüyünce babası ile ilgili sorunları sanki ben babasıymışım gibi bana yansıtmaya başladı.
Baba eksikligi de zor birsey tabi.. hucbir anne babanin yerini dolduramaz baba da annenin.. cunku babalik baska annelik baska.. kucukken kolay tabi ama ergenlikte ebeveyn yoklugu hele var ama yok ebeveynin yoklugu daha agir gerci bu her yasta agir olmus olmasi bile daha kolay kabul edilebilir birsey var ama yok olandan.. uvey baba da dolduramamis yoklugu.. aslinda cok iyi babalik yapan uveyler de var o durumda cocuk hic hissetmiyor oz babanin yoklugunu.. simdiki esiniz nasil bir baba bilemicem tabi.. oz baba konusunda da yapilacak birsey yok gibi senin yapabilecegin birsey yok.. babaligini yapmayan adama ne yapabilirsin ki
 
Esinizle.hic bir iletişiminiz yok mu?
Evlilige ve cocuk sahibi olmaya nasil karar verdiniz? Esinizin ilk evliligi mi?
Neden soruyorum çünkü adam sorumsuz geldi bana en azindan aile sorumlulugunu bilmiyor.
Bir de affiniza sığınıyorum ama acaba baska bir hayati mi var sevgilisi gibi? Çünkü bu kadar umarsizlik fazla üstelik bir baba olarak cocuklarinin basinda da değil hadi biri üvey diyelim kendi kucuk yaştaki cocuguyla da vakit gecirmeli

Oooo siz fazla mükemmellik bekliyorsunuz
Ona "odan senin sorumlulugunda" diyerek temizligi pisliği neyse ona birakin isterse pislik icinde yaşasın müdahale etmeyin
Çöpü mü dolmuş birakin taşsın kendi rahatsiz olunca illa ki yapar
Ya da bulasik için siz bulasiklari yerlestirin duzeni kurun ama temiz makineyi boşaltmak onun görevi olsun.
Kendim icin uyguladığım bir yontem var, ilk evimde biraz zorluk cekmistim yalniz yasamaya başladığımda sonra duzene oturttum, o da şu: salonda da yesem mutfaga ait herseyi en kotu ihtimalle tezgaha bırakıyorum. Yani bardak da olsa tabak da olsa mutfak dışında mutfak esyasi birakmiyorum. Kiziniza bunu da öğretebilirsiniz.
Ama.diger istekleriniz fazla, camasiri kendiliğinden asmasini beklemeniz, ben supuruyorsam o silsin istegi daha cok benim evlendigimde esimden bekleyecegim bir sey. Esinizden beklediğiniz destegin sorumluluğunu kiziniza yüklemeyin zaten yaşadığı psikoloji kolay degil. Hem genc kizliktan yetiskinlige dogru bir gecis surecinde, hem okul var birkac sene sonra üniversite telasi başlayacak, hem uvey baba ve sonradan olan kardes durumunu kabullenip yasamaya calisiyor. Inanin kolay degil onun icin de.
Çamaşır asmak onun sorumluluğu olsun demiyorum ki yazımda ihtiyaç varsa yardım etme isteği olsun diyorum
Ayrıca ben süpüreyim o silsinde yazmadım. Toz alabilir ama .
Mesela salonu dağıtmayalım diyorum oturma odamız var . Saçları çok fazla dökülüyor . Bakıyorum salonda yatıyor odasını bırakıp:KK43:
 
Eşim kendini çalışmaya adamış birisi. Öğle zaman zaman değil her hafta muhakkak bir nedenle şehir dışındadır . Hatta eski konumda vardı . Ben sırf bu yüzden şehir değişikliği yaptım onun en çok olduğu şehire gittim çocukların okulu , iş herşeyi yeniden düzene sokmaya başladım. Ama ben oraya gittiğim ay itibari ile eşim bu sefer bırakıp geldiğim şehre her hafta haftada 4-5 gün gitti. Yeni şehrimizde işlerini bana bırakıp bu sefer eski şehrimizde işlerini geliştirdi. 1,5 yıl böyle geçti. Ben sırf daha fazla ailecek vakit geçirebilelim diye fedakarlık etmişken o işden başka bir şey düşünmedi .
evet basit bir elemanın yapabileceği şeyi bile kendi yapmak istiyor. Bu yüzden de asla işi bitmiyor. Hatta yeni bir dizi iş çıkarıyor. İşkolik yani. Bebeğimi doğum yaptığımda hastaneye son dakika gelip hastaneden çıkar çıkmaz bizi asansöre bırakıp gitmiştir şehir dışına.
Eve erken gelebilecek imkanı var ama eve gelmek istemiyor. Çünkü onu mutlu eden tek şey iş.
Benim işim yok mu peki? Eşim gibi işkolik olsaydım bu ev ve çocuklar ne olacaktı?
15 yaşındaki kızım ona ders çalıştırmadığım için bile bana kızıyor.hangi lise öğrencisine annesi oturup matrmatik fizik kimya biyoloji dersi çalıştırıyor? Elimden geldiği kadar yapmaya çalışıyorum ama tam kapanmada küçük kızım evde ben nasıl diğerine matematik çalıştırayım??? Kızım çalış kendin diyorum yok ben kendim adapte olamıyorum diyor. Tamam işlere yardımcı ol sonra beraber çalışalım diyorum offf ya benim işim mi diyor!!! Ben napıyım???
Kızınız benimle ilgilen diye çığlık atıyor. Ama çok üzgünüm ki siz çocuğun bu halini görmüyorsunuz.
 
Yorumları okuyamadım ama konuyu okudum
Kendi 15 yaşımı düşündüm odamı b.k götürüyordu annem bana kızsa bundan dolayı sinirlrniyordum hala da sinirlenirim oda benim düzen benim ben anne temizlik yap hiç demiyorsam odama saygı duy

ortak alanda dikkatliyimdir zira ortak alan...
Eşinizin yoğun temposu yüzünden bu durumdasınız zira çocuk bakımı konusunda bir yardım yok onu da geçtim birlikte vakit geçiremiyorsunuz

Bu da 15 yaşındaki çocuğu hiç ilgilendirmez
15 yaşındaki çocuk dersine bakar arkadaşlarıyla konuşur falan birilerinden hoşlanır bu

size karşı bazı tutumlarının tepkisel olabileceğini düşünün
Babasıyla boşanmanız var evlenmeniz var bir de kardeş var

ve hayatındaki tek insan sizsiniz sizi birileriyle paylaşmak zorunda kalmış
Ne zaman anne kız olarak yalnız vakit geçirdiniz en son keyifle?

ben 15 yaşındaki birisi gibi davrandığını düşünüyorum

ben bile kardeşlerimi çok sevmeme rağmen yaptığı bazı hatalar yüzünden hala aileme kırgınım ve bazen de kin duyuyorum...

sizin bu yorulmuşluğunuz eşinizle alakalı kız da tepkisel davranıyor bence...

eşinizin de durumu belli işi yoğun herhalde
 
Yardırıyorum ama kusura bakmayın ben de aynı durumdan muzdariptim
Hatırlıyorum mesela sen büyüksün yetişemiyorum vander yardımcı ol vander kardeşinin yanında dur vander

kardeşin arkandan ağlıyor vander çocuğu da götür ağlatma vander...
Zaman ayıramıyorum yorgunum çünkü kardeşin şöyle oldu vander

ooooo o zaman yapmasaydın çocuk bunu da çoğu kez söyledim
Suçlusu ben değilim olmadım da ben de kimsenin annesi değilim

ve annemle kardeşim olmadan vakit geçirmeyi cidden özlediğim zamanlar oldu
Hata yaptığını kabul ediyor ama şuan bunun bir önemi yok.

ki benim annem babam boşanmadı hayatımdaki tek kişi annem olmadı
 
Düşünüyorum.
Kardeşlerime kızıp büyüğüm diye bana yüklendiğinde bağırmışımdır.
Haksızlık ediyorsun anne diye..
Ya da kendisini başkaları yüzünden gereksiz yiprattiginda yeter artık akıllan diye kızmışımdır.

Bunun dışında benden yardım istediği için, haklı beklentileri icin asla yapmadım bunları yapamam.

Bir de doğurmasaydın bana ne, anne ben miyim sen misin gibi cümleler fazla geliyor bana.
Bunu cevremde başka gençlerden de duydum.
Mecbursun, cekeceksin diyorlar. Anneler de sabırla kucaklıyor.

Ben annem beni yanlış anladığında bile çok üzülürüm.. Niye böyle bir yanlis anlaşılmaya gerek bıraktım diye Bu hayatımın her döneminde böyleydi..
Sonuçta genel olarak sizde kendinizi haklı gördüğünüz bazı konularda annenizi üzmüşsünüz hepimiz insanoğluyuz öfkemiz çoğunlukla en sevdiklerimizden değer verdiklerimizden çıkıyor ben zaten çocuğun dediği lafı haklı bulmadım ama birincisi ergenlik durumu göz önüne alınmalı ikincisi çevre ortam da çok önemli artık gençler eski insanlar gibi değil benim annem de hep bahseder annem tarlada çalışırken tüm evi küçük yaşında çekip çevirdiğini ama şu an aynı şartlar ve koşullar yok aynı kuşak yok kuşak davranışlarını inceleyin mesela ben o yüzden çocuk doğurmayı artık hiç mantıklı bulmuyorum hem böylesine ahlaksızlığın tehlikenin tavan yaptığı bi zamanda çocuğumu korumak hem de dediğiniz tarzda saygısız davranışlara katlanmak göz korkutuyor cesaret edip yapanı tebrik ediyorum o zaman pek de gocunmamak lazım sanırım ,gençlerin durumu belli ki sadece kendi suçları da değil mutsuz hayalleri olmayan sosyalleşemeyen çocuklar büyüyor bu ülkede ben sadece sizin binbir zorlukla büyüttüğüm evladımın her şarta merhametli olmasını beklerim demeniz şaşırttı oda bi insan robot değil çünkü ki aynı şekilde annelerimiz de bize yeri geldiğinde patladığı ağlattığı oldu yani kusursuz bi evlat olmayı beklemek beraberinde kusursuz bi anne olmayı bağırıp çağırmamayı incitmemeyi getirir bende o zaman kalkıp canından bi parçayım ben annemin bana bi kez olsun merhametsiz davranamaz derim mesela gerçekçi bi beklenti mi asla çünkü hepimiz insanız ben öyle düşünüyorum
 
Siz bence esinizin yaptiklarinin ofkesini kiz dan cikariyorsunuz.. adamin isine yakin olun diye sehir degistiriyorsunuz ama hala 4 gun eve gelmiyor adam kendi babalik, kocalik gorevlerini yapmiyor.. sadece calisiyor tek yaptigi bu eee bunu zaten sende yapiyorsun.. sende bunlarin ofkesini kirginligini baskasina yansitiyorsun.. esin olmasi gerektigi gibi kocalik babalik yapsa eminim o ev isleri sana agir gelmez keyifle yaparsin bile..
 
Konu sahibesi tez canlı sanırım. Birşey söyleyip yapılmadığında kendisi yapıp bir yandan da söyleniyor. Ev ahalisi yapma o zaman noktasına geldiği için bu kanıya vardım.
Bu konuda söz hakkım olmalıysa tez canlı değilim aslında . Ama düzensizlik dağınıklık pisliğe pek gelemem . Kalkıp koşa koşa düzeltmeye de çalışmam ama yapmıyorlarsa günün sonunda ben yaparım . Mesela kahvaltı sofrasına yarım saat kimse el atmamışsa ben toplarken söylenirim bir yandan . Ne bileyim kızımın odasındaki düzene pek karışmam iki şey hariç nevresimi olmadan yorganı yastığı kullanması birde odasından saçların koridora fırlaması . Yani aslında bence bende çok istekli değilim ev işleri konusunda ama planlı yapılmazsa hem çalışıp hem küçük çocuk hem ergen hem eve gelmeyen eş olunca asla içinden çıkayacağımı düşünüyorum.
 
ooooo o zaman yapmasaydın çocuk bunu da çoğu kez söyledim
Suçlusu ben değilim olmadım da ben de kimsenin annesi değilim

Kadinlar genelde kocalarına yonelttikleri öfkeyi çocuğa da yöneltiyor tamamen bambaşka sorumluluktaki, bambaşka yerdeki bambaşka kapasitedeki bir çocuk bir yetişkine aynı öfkeyi yöneltiyor. Erkekler kendilerini her şeyden muaf kilabiliyor ama kız çocukları yapamıyor yara alıyor işte.

Annem babamla bana hep siz diye hitap ederdi, size saçımı süpürge ettim, siz soylesiniz siz böylesiniz siz siz siz, sen de baban da aynısınız... Babamın umrunda dahi olmazdı ama ben bunları icsellestirirdim, bencil olmamak için atmadığım takla kalmadı hayatım boyunca, hep bencil biri olduğuma inandım, çok ozguvensiz ve çok verici büyüdüm, bir ortama girdigimde hep orda kalabalık yapıyormuşum hissine kapıldım.

Hassas ve kırılgan genç kızlarıniza ne olur lütfen kocalarınıza söyleyemediğiniz şeyleri söylemeyin. Biri kocaman adam. Biri hayata yeni başlayan psikolojisi hassas bir genç kız.
 
Anneye yardım etmekden kastım en fazla çamaşır asmak ihtiyaç halinde her zaman bir sorunluluk olarak değil ayrıca toz almak gibi şeyler olabilir beklentim . Ama bakın siz de anneye diyorsunuz babaya değil neden çünkü hepimiz böyle öğretiliyoruz .
kızım bir arkadaşının evinde kaldığında arkadaşı (kız)ve onun abisinin hiç bir şey yapmadıklarını fark etmiş hatta anne yokken yemek yiyip masayı öğlece bırakıyorlardı anne demişti. Annesi işten gelince evin dağınıklığını temizlemeye girişmiş. Kızım bunu çok haksız bulmuş ve arkadışına neden bütün işi annen yapıyor ? Sen abin ve baban neden hiç kendi dağınıklıklarınızı toplamıyorsunuz diye sormuş. Ve hatta sence bu kadının görevimi diye konuşmaya başlamış. Kızım ve eşim bu konuları konuştuğumuzda en çok kızım hak verir bana ve eşimi ikna etmeye çalışır ama kendi dağınıklığına gelince bir anda ne oluyorsa sen annesin deyip çıkıyor
'Sizin gibi evde sorumluluk almasini bekleyemezsiniz' dedim anneye yardım demedim, evlendiysek ev sorumluluğu anne babaya aittir.
Kızınızın evin tozlandiğini farketmesini beklemeniz hata, göremez ki. Ders calişmadiğı zaman hadi kızım evin tozunu al ben banyoyu temizlerken, sonrada bi kahve yapip icelim dediniz mi hiç ? Aslında çocuğunuz bilinçli ama daha küçük bu tarz seyleri farkedip yapabilmesi için. Ondan ev islerine yardım beklemek yerine bence anne kız biraz daha fazla verimli vakit gecirin
 
X