- 17 Temmuz 2013
- 10.974
- 17.792
Ahaha aynı ben. Ben sayfada boşluk kalmayana kadar imza atıyorum. Hocalar ve arkadaşlar ben inekliyorum, hocanın ağzından çıkan her şeyi yazıyorum sanıyorlar.
Ahaha aynı ben. Ben sayfada boşluk kalmayana kadar imza atıyorum. Hocalar ve arkadaşlar ben inekliyorum, hocanın ağzından çıkan her şeyi yazıyorum sanıyorlar.Ben insanlara candy crush oynarken onları daha iyi dinleyebildigimi anlatıp izin istiyorum. Beni iyi tanıyanlar kızmıyor. Toplantılarda da elim meşgul olsun diye her duyduğumu yazıyorum ki toplantıdan kopmayayim. Sadece bu sebepten herkes cok iyi not tuttuğumu zannediyor.
5 5 5 güzel taktikmiş.Ben bazen gazla topluyorum onu da taktik yapmistim. 5-5-5 diye mesela 5 esyanin yerini duzeltip baska bisey yapiyorum sonra hemen 5 esya daha ama genelde daginik. hatta bir ara odamda cay kuflendi. bu konuda berbatimkilo icin taktik yok mudur? benim ilaca baslayinca disardan yemek soyleme durtum azaldi ama hala cok yiyorum
oyle ya... ogretmenlerim de cok severdi beni, bayramda onlar beni ariyordu en son sonra kustuler sanirim... arada ariyordum ama istedikleri siklikta degil.
Hayirli geceler arkadaşlar. Ben de galiba dehb liyim. Bir süredir şüpheleniyorum ama maalesef bir sey yapmiyorum. En başta vitaminlerime bakitmam lazım ona bile gidemiyorum hep bir bahanem var hep erteliyorum bugun yarin diye diye.
Son 2 senedir başladı galiba. Beni çok rahatsız ediyor. Mesela ben nakış yapiyorum bir süre yapiyorum yarım bırakıyorum.Bir türlü elime alamiyorum aylar sonra tamamliyorum. Dikiş kursuna gidiyorum hocanın anlattıklarını zor anlıyorum bir süre dinliyorum sonra konudan kopuyorum. Elimde yarım islerim çok var. Ve bunlar beni çok rahatsız ediyor ama yapmaya da bir türlü baslayamiyorum. Mesela anlik unutkanliklarim arttı.biri bir sey dediği zaman onu bir süre sonra hatırlayamıyorum başka bir şeyle karıştırıyorum. Acaba böyle miydi şöyle miydi diyorum. Ve çoğunlukla da yanlış hatırlıyorum.
Temizlik konusu arkadaşların da dediği gibi kafamda ayarliyorum yarın yapacağım vs diye ama bir türlü yapamıyorum. Hep erteliyorum.
Spor mesela 2 yıl oncesine kadar yapiyordum su son 1.5 yıldır hiç yapmiyorum. halbuki spor da iyi hissettiriyor.
Kafamda çok düşünceler var. Bazen uygulamaya yetisemiyorum.
Ozguvensizlik var.
Sabahları cok zor kalkıyorum. Geceleri gec yatıyorum.
Bu hastalığın tedavisi sadece ilaç mi ben ilaç kullanmaya sıcak bakmıyorum. Bağımlılık yapıyor.
Şöyle bakınca ben de baya yazmışım.Belki unuttuklarim bile vardir.
Hakkınızı helal edin Rabbim hepimize acil sifalar versin insaallah.
Az önce başka bir arkadaşa daha aynı tavsiyeyi verdim şüpheniz varsa mutlaka o şüpheyi giderin ya da netleştirin.Yıllardır aradığım sorularımın cevapları 2 gündür teker teker önüme düşüyor, her defasında şok oluyorum.
çocukken özellikle okul dönemlerim de dibine kadar akran zorbalığı yaşadım. bende ne vardı da bu kadar acımasızlıklıklara maruz kaldım hala bilmiyorum. Aynı sekilde okul hayatımda genel olarak başarılı olamadım. ne matematik ne fen aklınıza gelebilecek her derste kısmen başarısızdım. bombos bakıp dinlerdim odaklanamazdım hatta din kulturu hocam isim takmıstı romantik aşık diyesürekli camdan baska dusuncelere giderdim dikkatim sıfırdı. işin içine bir ara dürtüsellikte girdi saçımla tırnağımla oynamaya basladım bomboş geçerdi öyle, sınava çalışmayı ödevleri son güne bırakırdım. başarılı olduğum alanlarda var tabi sanatın neredeyse her dalıyla iç içeyim prof, resimle çizimle ilgileniyorum odaklandığım zaman gerçekten hic bişeyi görmem aynı zamanda yazı yazarken de saatlerce yazarım hic sıkılmam ama bunun yanında mükemmeliyetciliğimde var, istediğim gibi gitmezse bırakıyorum sonra yaparım diye, aylarca elimi sürmüyorum belki. yaptığım seylerde genelde ya eksiklik ya yanlıslık oluyor
gecen cv hazırlıyorum kaydederken dedim yanı hesti kesin bişey çıkacak kızım bundan, gerçektende kaydettikten sonra fark ettim ufak bir yazım hatam olmuş, aldım baştan duzenledim.. Alıştım artık ama gerçekten yoruluyorum bazen.
ve birdee inanılmaz erteleme huyum var, ölümüne ertelerim yani ve bunun çözümünü de başak kablanın bir videosunda duyduğum taktikle hallettim. yapacağım şeyleri istem dışı düşünürken bile kendime gelip konuyu dağıtıyorum hemen.
üstünde fazla dusundukce ertelemek iptal etmek için hiç susmadan mantıklı mantıksız açıklamalar üretiyo beynim cunku :') üstünde dusunmedikce artık bunu kısmen halletmeye basladım. size de tavsiye ederim. planlarımı yazmakta bana iyi geldi atlamadan gerçeklestirebiliyorum gun içinde.
aslında tedavi olmayı da istiyorum, ama kullanacağım ilaçların günlük hayatımı işimi etkilemesinden korkuyorum. Buyuzden olabildiğince videolarla kitaplarla desteklemeye calısıyorum. dunden beri özellikle bu konuyla alakalı özlem toksöz ün videolarını izliyorum sizede tavsiye ederim
su an dehb’in tam yerinde duramama anindayim sonra uzun uzun cevap yazicam sizeben de cok basarili bir cocukluk gecirdim, ders de calisabiliyordum. universiteye derece yaparak girdim ancak universitede kirilma yasadim ders dinlemem ders calismam berbat hale gelmisti. sonradan nasil bu kadar artti anlamadim. cocukken de vardi ama universitede dehset artti. son gunlerde artik gunluk islerimi bile halledemiyorum.telefon ve bilgisayarin sebep oldugunu dusunmeye basladim. dopamin diyeti yaptim bir ara telefon ve bilgisayara bakmayi bayagi azalttim ve odak surem uzamisti o ara.
Ya bu saf görünme benim en büyük dertlerimden birisi. İnsanları gözünden tanırım, asla hakkımı yedirmem sınırlarım çok nettir ama beni gören kesin salak bu diye yaklaşıyor sonra zamanla öyle olmadığımı anlayınca da sen iki yüzlüsün veya çok değiştin oluyorBende de bulunan semptomlar: yol bulamama, yollarda kaybolma, mukemmeliyetcilik, bazi seyleri cok kafaya takma, cogu zaman dusuncelerin icinde kaybolmak. Kafama ille bir anim gelir gelmedigi bir zaman cok nadirdir. Bu da duygu durumumu surekli degistiriyor. Calismaya odaklanmami zorlastiriyor. Disarida bisiklet surerken mesela bir araba bana carpsa nasil olur yere dussem ellerim ne kadar acir, kafam nereye carpar gibi kaza anlarini hayalimde canlandiriyorum. Ice kapanik biraz asosyal bir tiptim lise ve universite boyunca. Simdi daha sosyal oldum ama evden disari mumkun oldugunca cikmiyorum hala. Disaridaki insanlari cogunlukla fark etmiyorum. Bu yuzden tanidik kisileri gormeden gectigim cok olmustur. Ilkokulda hatirliyorum neredeyse her hafta beden egitimi dersi icin esofmanlarimi yanimda getirmeyi unuturdum. Bazen sinifta hoca bir aktivite yaptirirken ne oldugundan cogu zaman habersiz olurdum. Yine de universiteye kadar zorlanmadim, cunku dersler basitti ve kolay ogrenirim ben aslinda odaklaninca. Bir de bu hastaligin seviyeleri var. Benimkisi o kadar kotu olmasa gerek. Ama sunu da soyleyeyim. Beni taniyan herkes cok saf birisi oldugumu dusunuyor ve bence bu dikkat eksikliginden dolayi. Ama ayni zamanda benim cok zeki oldugumu da dusunenler var. Yani aslinda sosyal olarak ben burada yazanin aksine cok iyi aninda anlarim baskalarinin bana kusup kusmedigini, beni sevip sevmedigini falan. Dolandiricilari gozunden tanirim. Testlerde ve sinavlarda cok basariliyim ama bu saf gorunmeye engel olmuyor.
Ya bu saf görünme benim en büyük dertlerimden birisi. İnsanları gözünden tanırım, asla hakkımı yedirmem sınırlarım çok nettir ama beni gören kesin salak bu diye yaklaşıyor sonra zamanla öyle olmadığımı anlayınca da sen iki yüzlüsün veya çok değiştin oluyor
Böyle görünmemden dolayı narsist, manipülatif tipleri kendime çekiyorum. Geldikleri gibi gidiyorlar gerçi ama çok gıcık bir durum. En son flört ettiğim kişi de böyleydi red flagleri hemen fark ediyorum neyse ki bana böyle davranamazsın diye çemkirince ben seni saf sanıyordum sen çok tehlikelisin beni korkutuyorsun diyip beni engelledi
Kesinlikle korumak sıkıntı. Ben 3 sene diyetisyenle 20 kilo verdim ve o düzene o kadar alışmıştım ki. Spor da harika gidiyordu. Sonra moralimi bozacak bazı şeyler yaşadım, canım istememesine rağmen 1 kereden bir şey olmaz diyip dışardan yemek söyledim. Sonra yarın diyete başlarım diye diye durmadan dürtüsel bir şekilde dışardan farklı farklı yiyecekler söyleye söyleye bugünlere geldim...5 5 5 güzel taktikmiş.
Bizde gözümüzde büyüyen işleri küçük parçalara bölüp yapıyorduk.
Mesela bir evi temizleyeceğim. Tek bir odada tek bir iş yaparak başladık. Takip eden her gün başka odada aynı işi yaptık. Düzene girince, komple bir bölgeyi a dan z ye temizliğe geçtik. Şimdi bütün evi belli bir düzende tutup işleri bölüyoruz. :)
Normalleştik ama bir rutin gibi otomatikleştiremiyorum. Bazen işin ucu yine kaçıyor.
Mesela ailem başka şehirde, onları ziyaret ettim, tamam evdeki istikrarlı rutinim bitiyor.
Kilo problemine en iyi çözüm hayatına sporu eklemek. Psikolojik olarakta aşırı olumlu etkisi var bence.
Müzik diyeceğim ben yine. Takıyorum kulaklığı hayal kura kura parkurun tozunu kaldırıyorum. Çokta zevkli oluyor:)
Yeme bozukluğunun destekleyici problemlerin üzerine ayrıca gitmek gerek. Son 1 yıldır terapilerim yeme bozukluğuna yönelik.
Kilo için ben şuan sezgisel beslenmeyi odak alıyorum. Doktorun tavsiyesi ile.
Yasak, krallara uy, cezalısın, kaçamak, ödül, başarılısın/başarısızsın diyenlerden uzak durmak gerek.
Yargılayacak birini değil mentor olacak birini bulmak lazım. Henüz bulamadım.
Neyse şuan için 10 kilo verdim. Bundan 6,7 yıl önce 35 kilo verip geri almıştım.,hiç hatırlamak istemiyorum.
Şuan diyet ve spora devam etmem gerek.
Bir diyetisyen tecrübesiyle ayarlarım bozuldu. Henüz tekrar başlamadım.
Bu son verdiğim 10 kiloyu geri almamayı başardığım için çok mutluyum.
Zaten kilo vermek değil mesele, verirsin. Önemli olan verdiğini almamayı başarmak.
Dehbli birine onu yeme, cız, bunu içme yooo demek bir işe yaramıyor.
Mümkün olduğunca alternatife yönelmek, bazende canının çektiği neyse onu miktara dikkat ederek tüketmek gerek.
Bu kafa yapısında diyetisyen bulan paylaşsın lütfenn:)
Ben de bu noktadaydım. Her şeyi erteleye erteleye tıkanmıştım. Sonra randevuyu aldım ve gitmeye zorladım kendimi. 6-7 senedir ben kendi kendime videolar izleyerek, taktikler geliştirerek aşmaya çalıştım bu erteleme huyunu. Başlarda ADHD olduğumu bilmiyordum, son aylarda net oturdu, 2 sene önce öyle şüphelenmiştim sadece. Olmadı ben kendi kendime başaramadım. İlaçların uzun vadeli etkisini ben de göze alamıyorum ancak şu an ilaç kullanmadan atlatamayacağımın farkındayım, bir 6-7 sene daha gitsin istemiyorum. Kendi kendime mekanizmalar geliştirip adhd ile yaşamayı öğrenince doktor kontrolünde azaltmayı ya da bırakmayı düşünüyorum.Hayirli geceler arkadaşlar. Ben de galiba dehb liyim. Bir süredir şüpheleniyorum ama maalesef bir sey yapmiyorum. En başta vitaminlerime bakitmam lazım ona bile gidemiyorum hep bir bahanem var hep erteliyorum bugun yarin diye diye.
Son 2 senedir başladı galiba. Beni çok rahatsız ediyor. Mesela ben nakış yapiyorum bir süre yapiyorum yarım bırakıyorum.Bir türlü elime alamiyorum aylar sonra tamamliyorum. Dikiş kursuna gidiyorum hocanın anlattıklarını zor anlıyorum bir süre dinliyorum sonra konudan kopuyorum. Elimde yarım islerim çok var. Ve bunlar beni çok rahatsız ediyor ama yapmaya da bir türlü baslayamiyorum. Mesela anlik unutkanliklarim arttı.biri bir sey dediği zaman onu bir süre sonra hatırlayamıyorum başka bir şeyle karıştırıyorum. Acaba böyle miydi şöyle miydi diyorum. Ve çoğunlukla da yanlış hatırlıyorum.
Temizlik konusu arkadaşların da dediği gibi kafamda ayarliyorum yarın yapacağım vs diye ama bir türlü yapamıyorum. Hep erteliyorum.
Spor mesela 2 yıl oncesine kadar yapiyordum su son 1.5 yıldır hiç yapmiyorum. halbuki spor da iyi hissettiriyor.
Kafamda çok düşünceler var. Bazen uygulamaya yetisemiyorum.
Ozguvensizlik var.
Sabahları cok zor kalkıyorum. Geceleri gec yatıyorum.
Bu hastalığın tedavisi sadece ilaç mi ben ilaç kullanmaya sıcak bakmıyorum. Bağımlılık yapıyor.
Şöyle bakınca ben de baya yazmışım.Belki unuttuklarim bile vardir.
Hakkınızı helal edin Rabbim hepimize acil sifalar versin insaallah.
Hayal kurma bende de çok olurdu. Ana sınıfında bile hatırlıyorum dolaplara bakarak hayallere dalardım :) Mükemmeliyetçilik bende de fazlasıyla var, bu yüzden ders çalışamadım üniversitede pek. Bir plan yapardım illa ki ona uymam lazım, uymuyorsam 0 çalışma bu sefer.Yıllardır aradığım sorularımın cevapları 2 gündür teker teker önüme düşüyor, her defasında şok oluyorum.
çocukken özellikle okul dönemlerim de dibine kadar akran zorbalığı yaşadım. bende ne vardı da bu kadar acımasızlıklıklara maruz kaldım hala bilmiyorum. Aynı sekilde okul hayatımda genel olarak başarılı olamadım. ne matematik ne fen aklınıza gelebilecek her derste kısmen başarısızdım. bombos bakıp dinlerdim odaklanamazdım hatta din kulturu hocam isim takmıstı romantik aşık diyesürekli camdan baska dusuncelere giderdim dikkatim sıfırdı. işin içine bir ara dürtüsellikte girdi saçımla tırnağımla oynamaya basladım bomboş geçerdi öyle, sınava çalışmayı ödevleri son güne bırakırdım. başarılı olduğum alanlarda var tabi sanatın neredeyse her dalıyla iç içeyim prof, resimle çizimle ilgileniyorum odaklandığım zaman gerçekten hic bişeyi görmem aynı zamanda yazı yazarken de saatlerce yazarım hic sıkılmam ama bunun yanında mükemmeliyetciliğimde var, istediğim gibi gitmezse bırakıyorum sonra yaparım diye, aylarca elimi sürmüyorum belki. yaptığım seylerde genelde ya eksiklik ya yanlıslık oluyor
gecen cv hazırlıyorum kaydederken dedim yanı hesti kesin bişey çıkacak kızım bundan, gerçektende kaydettikten sonra fark ettim ufak bir yazım hatam olmuş, aldım baştan duzenledim.. Alıştım artık ama gerçekten yoruluyorum bazen.
ve birdee inanılmaz erteleme huyum var, ölümüne ertelerim yani ve bunun çözümünü de başak kablanın bir videosunda duyduğum taktikle hallettim. yapacağım şeyleri istem dışı düşünürken bile kendime gelip konuyu dağıtıyorum hemen.
üstünde fazla dusundukce ertelemek iptal etmek için hiç susmadan mantıklı mantıksız açıklamalar üretiyo beynim cunku :') üstünde dusunmedikce artık bunu kısmen halletmeye basladım. size de tavsiye ederim. planlarımı yazmakta bana iyi geldi atlamadan gerçeklestirebiliyorum gun içinde.
aslında tedavi olmayı da istiyorum, ama kullanacağım ilaçların günlük hayatımı işimi etkilemesinden korkuyorum. Buyuzden olabildiğince videolarla kitaplarla desteklemeye calısıyorum. dunden beri özellikle bu konuyla alakalı özlem toksöz ün videolarını izliyorum sizede tavsiye ederim
Bence de ya günlük gibi olabilir ya da geyik sohbet de olur. Yukarda yazdığımı okumaz ya da görmezsen diye buraya da kopyalayayım:Bence geyik sohbet kısmına bir topic açıp işgal edebiliriz. :)
atipik otizmi detaylı bilmiyorum, şu an internetten baktığım kadarıyla bende olmayan ama atipik otizmde olan özellikleri sıralayayım:Kizlar dehbyle atipik otizmin farki ne onda da duz mantik olma imalari anlamama bazen dehbye kaygi bozuklugu da eslik edebiliyor aradaki fark ne acaba atipik otizm derken boyle en hafif versiyonunu kastediyorum
Doktorun bunu söylemesi tam bir rezillik zaten böyle birinden uygun tedavi nasıl alınabilir ki? Öncelikle psikiyatride doktora güven çok çok önemli. Ritalinin etki etmediği concerta'nın etki ettiği kişiler de çok duydum bence tekrar gidin ama dehb ile alakalı çalışma yapan bir doktora. Bir de tavsiyem uzman doktora gidin, asistana değil.Ben ADDyim yani sizin dediginiz hastalik. Telefonu sacma sapan yerlerde unutabiliyorum mesela. Bazi esyalarim kayboluyor cok sonradan fark ediyorum. Cogu seyi dinlemekte gucluk cekiyorum eger ilgimi cekmiyorsa. Bazen tekrar anlattiriyorum yakin arkadaslarima anlattiklari hikayeyi. Yakin degilse de dinlemis gibi kafa salliyorum. Doktora gittim kirmizi receteli ilac da aldim. Ritalin bende mucizeler yaratmadi. Yani duzenli de almadim belki de ondandir. Herkeste ise yaramiyormus. Bir de sorunumu cok buyuk gormuyorum ben. En son ritalin almaya gittigim doktor "ben ADD diye bir hastalik olduguna inanmiyorum" dedi. Resmen rezillik. Tabi ki ikna etmeye calismadim. Aptal ve cahil insanlarla vakit kaybedemem. Daha onceden de baska cahil bir doktor bende boyle bir hastalik olsaydi yuksek lisans yapamayacagimi dusundu. Yani sinifta falan kalmam gerekiyormus sozde. Halbuki bu hastaligin zekayla ilgisi yok. Ben dersleri tek basima gece yarisi calisirken gectim hep. Dikkat eksikliginden dolayi derste ogrenmem mumkun degildi. Bir de bu hastalik kalitsal. Benim annemde var ayni durum. Size google takvim gibi uygulamalar kullanmanizi oneririm. Benim gittigim psikolog da ADHD idi. aile akraba uyelerinin adlarini bile unutuyormus. Bana bazi bilgisayarinda kullandigi notlari gosterdi. Ilac kullanmiyormus, alismis o sekilde yasamaya.
Bende de bulunan semptomlar: yol bulamama, yollarda kaybolma, mukemmeliyetcilik, bazi seyleri cok kafaya takma, cogu zaman dusuncelerin icinde kaybolmak. Kafama ille bir anim gelir gelmedigi bir zaman cok nadirdir. Bu da duygu durumumu surekli degistiriyor. Calismaya odaklanmami zorlastiriyor. Disarida bisiklet surerken mesela bir araba bana carpsa nasil olur yere dussem ellerim ne kadar acir, kafam nereye carpar gibi kaza anlarini hayalimde canlandiriyorum. Ice kapanik biraz asosyal bir tiptim lise ve universite boyunca. Simdi daha sosyal oldum ama evden disari mumkun oldugunca cikmiyorum hala. Disaridaki insanlari cogunlukla fark etmiyorum. Bu yuzden tanidik kisileri gormeden gectigim cok olmustur. Ilkokulda hatirliyorum neredeyse her hafta beden egitimi dersi icin esofmanlarimi yanimda getirmeyi unuturdum. Bazen sinifta hoca bir aktivite yaptirirken ne oldugundan cogu zaman habersiz olurdum. Yine de universiteye kadar zorlanmadim, cunku dersler basitti ve kolay ogrenirim ben aslinda odaklaninca. Bir de bu hastaligin seviyeleri var. Benimkisi o kadar kotu olmasa gerek. Ama sunu da soyleyeyim. Beni taniyan herkes cok saf birisi oldugumu dusunuyor ve bence bu dikkat eksikliginden dolayi. Ama ayni zamanda benim cok zeki oldugumu da dusunenler var. Yani aslinda sosyal olarak ben burada yazanin aksine cok iyi aninda anlarim baskalarinin bana kusup kusmedigini, beni sevip sevmedigini falan. Dolandiricilari gozunden tanirim. Testlerde ve sinavlarda cok basariliyim ama bu saf gorunmeye engel olmuyor.
Dopamin diyetini nasıl ve neden yaptınız