Yetişkin Dikkat Eksikliği: DEHB Tanısı

hepsi var bende de :)

tikinircasina yeme de yasadim, su an durtusel yemem de var. konusarak tani kondugu icin zor bence doktoru da suclamiyorum. randevu sureleri en az 40 dk olmali bence.

girer tabi :) anlik kopup duruyoruz farkinda olmadan. babanizda da varmis demek ki. :) hala da vardir muhtemelen. sosyal kod okuyamama benim babamda da var ondan onda da oldugunu cozdum yoksa disardan cok anlasilmiyor.

siz = ben. ya da bir plan yaparim mukemmel sekilde. birazcik plandan kayarsam hop basa don. ya mukemmel olacak ya hicbir sey yapmicam. hicbir sey de mukemmel olmadigi icin hicbisey yapmamamla sonuclandi senelerdir aglicam valla :)

Yaa bi de ben bazen insanları görmezden geliyorum ama farkında değilim bunun,yanımdan geciyo ya da yakınımdan, görmüyorum sonra da adım selamsız sabahsıza çıkıyo halbuki ah ah nelerle uğraşıyoruz hiçbiri kasıtlı değil:)

Mesela yakınlarımı da çok ama çok nadir arıyorum,içimden gelmiyor iletişmek,aramıyosun sormuyosun deniyo ama işte anlatamıyorum ki derdimi:)Onlara olan sevgimde bi değişiklik asla yok bu arada sadece ilgilenmek,arayıp hal hatır sormak yerleşmedi bende, telefon konuşması olunca inanılmaz geriliyorum,eminim ki bu durumun da bi ilgisi vardır.

Sosyal kod okuma durumunu yeni öğrendim, kendimde var mı yok mu bi takip edeceğim bakalım ama eminim gecmiste bunun da örneklerini yaşamışımdır:)
 
Merhaba bende de var benim hiperaktivite de çok ön planda. Eğitim hayatımda çok zorlandım ama teşhisi koyduran yoktu ne yazık ki, keşke olsaymış. Şimdi iş hayatında zaman zaman işimi zorlaştırsa da üstüne düşmüyorum.
 
Yaa bi de ben bazen insanları görmezden geliyorum ama farkında değilim bunun,yanımdan geciyo ya da yakınımdan, görmüyorum sonra da adım selamsız sabahsıza çıkıyo halbuki ah ah nelerle uğraşıyoruz hiçbiri kasıtlı değil:)

Mesela yakınlarımı da çok ama çok nadir arıyorum,içimden gelmiyor iletişmek,aramıyosun sormuyosun deniyo ama işte anlatamıyorum ki derdimi:)Onlara olan sevgimde bi değişiklik asla yok bu arada sadece ilgilenmek,arayıp hal hatır sormak yerleşmedi bende, telefon konuşması olunca inanılmaz geriliyorum,eminim ki bu durumun da bi ilgisi vardır.

Sosyal kod okuma durumunu yeni öğrendim, kendimde var mı yok mu bi takip edeceğim bakalım ama eminim gecmiste bunun da örneklerini yaşamışımdır:)
Bu yorumu ben yazmış olabilir miyim acaba 🤣
 
Az önce kendi durumumu yazdım. Bir baktım destan yazmışım. Sonra dedim ki bu mesajı dehbli insanlar okuyacak, tersine ilgi alanında olduğu için aşırı odaklanma durumu olmazsa mesajımı oku(ya)mayacaklar. 😅 Sildim. Belki parça parça yazmam daha uygun olur😅
31 yaşında geçen sene dehb teşhisi aldım.
Akademik problem yaşamamam, ilgimi çeken konuda aşırı odaklanma gibi bir durumum olması nedeniyle bende bir sorun var ama ne diye sorguladığım halde asla aklıma dehb olabileceğim aklıma gelmemişti. Benim için sürpriz oldu.
Major depresyon, sosyal fobi( özellikle otorite figürü ile), yeme bozukluğu vardı.
Doktorun söylemi ile başa çıkabildiğim için üzerinde çalışmadık.
Fakat depresyon, obeziteye bağlı hareket kısıtlanması, vitamin eksiklikleri falan filan derken dehble ilgili sıkıntı yaşadım.
Benim kurtarıcım müzik olduğu için ve aşırı melankolik hallerden kaçınmak için müzik dinlememeye başlamıştım.
Dağınıklık ve odaklanamama hali arşa yükseldi o dönemde.
Neyse. En son depresyon ve sosyal fobi üzerindeki çalışmaların meyvesini yedikçe, iyileştikçe ya başka bir sıkıntı var hissi bende ağır basmaya başladı.
En son ben galiba tembelim diye doktorun karşısında ağladım. Ben neden böyleyim diye...
Doktor dehbli olduğumu söyleyince ben bir aydınlanma yaşadım. Artık sorunun ne olduğunu biliyordum, çözmek kaldı.
Bu arada çevremdekilere dehb varmış yaaa dediğimde bir arkadaş" obez birinin hiperaktivitesi olduğunu hayal edemiyorum" dedi. Bu da böyle bir anımdır. 🤦‍♀️

Bendeki belirtiler.
Hiperaktivite,
Aşırı odaklanma,
Trafikte ışıklarında sürekli hafif hafif arabayı hareket ettirmek,
Banka gibi yerlerde sırada bekleyememe, volta atma, ayak hareketi yapmak.
Arkadaş ortamında dışarda buluştuğumda masadaki her hangi bir şeyle oynama gibi.
Sıkıldığımda elim ayağımın yerinde durmaması.
Bazen yüzümle oynamak, saçımla oynamak koparmak, kaşınma gibi...
Sınfta ders dinlerken odaklanabilmek için boş kağıda rastgele şeyler yazma, imza atma gibi hareketler.
Yavaş konuşan insanları dinlerken tahammül edememe,
Kendim konuşurken en doğru şekilde ifade etmeye çalışırken aklımda düşünce seli oluşması, kafamın karışması, ne diyordum ben gibi tepkiler vermek, karşımdaki insanında kafasının karışmasına sebep olmak.
Video, dizi gibi şeyler izlerken duruma göre en az x1,5 hızlandırma kullanmak,
Sözde nezaket olarak addedilen bazı sosyal ortam tavırlarından kaçınmak, '-mış' gibi yap(a)mamak.
Mükemmeliyetçi olup işe zor başlamak,
Sürekli erteleme, iş biriktirme, sonra motora bağlayıp iş tamamlamak ama sürecin eziyetli olması.

Benim çözümüm müzik.
Bir işi ertelememek için ilk başlama hareketi, ateşleyici olarak müziği kullanmak.
Ekstradan meditasyon ve dopamin detoksu yapmak.
Neyse sözde kısa yazacaktım. Bu sefer silmiyorum emeğimi çöpe atmayacağım. 😁
Hakkınızı helal edin. 🙄
 
Son düzenleme:
Yaa bi de ben bazen insanları görmezden geliyorum ama farkında değilim bunun,yanımdan geciyo ya da yakınımdan, görmüyorum sonra da adım selamsız sabahsıza çıkıyo halbuki ah ah nelerle uğraşıyoruz hiçbiri kasıtlı değil:)

Mesela yakınlarımı da çok ama çok nadir arıyorum,içimden gelmiyor iletişmek,aramıyosun sormuyosun deniyo ama işte anlatamıyorum ki derdimi:)Onlara olan sevgimde bi değişiklik asla yok bu arada sadece ilgilenmek,arayıp hal hatır sormak yerleşmedi bende, telefon konuşması olunca inanılmaz geriliyorum,eminim ki bu durumun da bi ilgisi vardır.

Sosyal kod okuma durumunu yeni öğrendim, kendimde var mı yok mu bi takip edeceğim bakalım ama eminim gecmiste bunun da örneklerini yaşamışımdır:)
Birebir her satir ben :) Bilerek selam vermedigimi saniyorlar. telefon arama olayi da ben tamamen valla bunlarin hepsinin sebebi buymus demek vay be. ben de kendi karakterim boyle saniyordum
 
-biri konusurken bir sure sonra kopuyorum konusmada. soylediklerinin bir kismini duymuyorum. cok ilgimi ceken konular haricinde hep boyle.
-uzun sure oturup ayni isi yapamam, sikilirim, en azindan telefon almam gerek elime.
-kafamda hep 100 tane is olur. ama hicbirini yapamam surekli erteleyip dururum.
-durtusel hareket ederim. bisey yemeyi canim istedi hemen yemeliyim, bisey yapmak istedim hemen yapmaliyim.
-dolandirilmaya musait derecede dikkatsizim. mesela masada yemek yiyoruz arkadaslarla masaya yemek gelmis gitmis hic fark etmem bir bakarim masada yemek var ne ara geldi hic gormedim olurum veya bir video izlerim, videoda heyecanli
bi sahneyi duydugum icin acmisimdir, bir bakarim sahne gecmis ama ben hic gormemisim sanki.
-sosyal kodlari okuma sorunum var. kendimi egite egite baya astim. biri bana kizar,
kuser, alinir asla anlamam. imalardan anlamam. dogrudan denmesi lazim. bazi dehb’ler cocukken bu yuzden dislanip dislandigini bile anlayamiyormus bu kodlari okuyamama olayindan. karsi taraf laf sokar vs hic anlamam. sonradan jeton duserse duser.
-ilgimi ceken biseyi saatlerce okur odaklanirim ama ilgimi cekmeyen bir ders var diyelim 2 sayfa okurum ve aklimda hicbir sey kalmaz. %80ini anlamam.

Abi cidden aynısı aynısı birebir yaşadım hepsini bu kadar mı benzer. Cok tipik. Eviniz zaman zaman aşırı düzenli olur mu peki bir gazla? Benimki nadiren oluyor. Ve çoğu zaman da ahıra benziyor 😅

Ya ben bu arada ya hep ya hiccligi biraz bıraktım. Arada hayatımı salsam da çok suçlu hissetmeden ertesi gün tekrar başlıyorum.

Size yemin ederim. 99 kilodan 70e düştüm vermeye devam ediyorum. Evim eskisinden daha düzenli, dagilsa da topluyorum. Düzenli tuttuğum bi ajandam var. Kendime güvenim yerine geldi. Düzenli olmasa da düzenli sayılabilecek bi şekilde yoga yapıyorum. En önemlisi kendimi affettim çok uzmuyorum yani bir gün bomboş da geçse. Ertesi gün yeniden başlıyorum...
 
Birebir her satir ben :) Bilerek selam vermedigimi saniyorlar. telefon arama olayi da ben tamamen valla bunlarin hepsinin sebebi buymus demek vay be. ben de kendi karakterim boyle saniyordum

Offf ne yapicaz arkadaşım ya. Ortamlarda benim adım da vefasizdir ahahaha. Bazen tanıdığım herkese arkadaşlar benim kendime hayrım yok. Allah rızası için benden bir şey beklenmesin. Yazasım geliyor 😇🙈
 
Az önce kendi durumumu yazdım. Bir baktım destan yazmışım. Sonra dedim ki bu mesajı dehbli insanlar okuyacak, tersine ilgi alanında olduğu için aşırı odaklanma durumu olmazsa mesajımı oku(ya)mayacaklar. 😅 Sildim. Belki parça parça yazmam daha uygun olur😅
31 yaşında geçen sene dehb teşhisi aldım.
Akademik problem yaşamamam, ilgimi çeken konuda aşırı odaklanma gibi bir durumum olması nedeniyle bende bir sorun var ama ne diye sorguladığım halde asla aklıma dehb olabileceğim aklıma gelmemişti. Benim için sürpriz oldu.
Major depresyon, sosyal fobi( özellikle otorite figürü ile), yeme bozukluğu vardı.
Doktorun söylemi ile başa çıkabildiğim için üzerinde çalışmadık.
Fakat depresyon, obeziteye bağlı hareket kısıtlanması, vitamin eksiklikleri falan filan derken dehble ilgili sıkıntı yaşadım.
Benim kurtarıcım müzik olduğu için ve aşırı melankolik hallerden kaçınmak için müzik dinlememeye başlamıştım.
Dağınıklık ve odaklanamama hali arşa yükseldi o dönemde.
Neyse. En son depresyon ve sosyal fobi üzerindeki çalışmaların meyvesini yedikçe, iyileştikçe ya başka bir sıkıntı var hissi bende ağır basmaya başladı.
En son ben galiba tembelim diye doktorun karşısında ağladım. Ben neden böyleyim diye...
Doktor dehbli olduğumu söyleyince ben bir aydınlanma yaşadım. Artık sorunun ne olduğunu biliyordum, çözmek kaldı.
Bu arada çevremdekilere dehb varmış yaaa dediğimde bir arkadaş" obez birinin hiperaktivitesi olduğunu hayal edemiyorum" dedi. Bu da böyle bir anımdır. 🤦‍♀️

Bendeki belirtiler.
Hiperaktivite,
Aşırı odaklanma,
Trafikte ışıklarında sürekli hafif hafif arabayı hareket ettirmek,
Banka gibi yerlerde sırada bekleyememe, volta atma, ayak hareketi yapmak.
Arkadaş ortamında dışarda buluştuğumda masadaki her hangi bir şeyle oynama gibi.
Sıkıldığımda elim ayağımın yerinde durmaması.
Bazen yüzümle oynamak, saçımla oynamak koparmak, kaşınma gibi...
Sınfta ders dinlerken odaklanabilmek için boş kağıda rastgele şeyler yazma, imza atma gibi hareketler.
Yavaş konuşan insanları dinlerken tahammül edememe,
Kendim konuşurken en doğru şekilde ifade etmeye çalışırken aklımda düşünce seli oluşması, kafamın karışması, ne diyordum ben gibi tepkiler vermek, karşımdaki insanında kafasının karışmasına sebep olmak.
Video, dizi gibi şeyler izlerken duruma göre en az x1,5 hızlandırma kullanmak,
Sözde nezaket olarak addedilen bazı sosyal ortam tavırlarından kaçınmak, '-mış' gibi yap(a)mamak.
Mükemmeliyetçi olup işe zor başlamak,
Sürekli erteleme, iş biriktirme, sonra motora bağlayıp iş tamamlamak ama sürecin eziyetli olması.

Benim çözümüm müzik.
Bir işi ertelememek için ilk başlama hareketi, ateşleyici olarak müziği kullanmak.
Ekstradan meditasyon ve dopamin detoksu yapmak.
Neyse sözde kısa yazacaktım. Bu sefer silmiyorum emeğimi çöpe atmayacağım. 😁
Hakkınızı helal edin. 🙄
yazin yazin sorun yok, kendi sorunum olunca okuyorum bir sekilde 😁 muzigi ne sekilde kullandiginizi anlamadim acabilir misiniz? ben de cok muzik dinlerim ancak dinledikce dinleyesim geliyor daha cok isten kaciyorum. hayal kurarak muzik dinlemek
favorim :) bu ara ben de kiloluyum, ozelikle son senelerde dehset aldim ama dehbim. arkadasiniz ayip etmis... benim de elim kolum hic durmaz. ya yuzumle oynarim, ya masada pecete yolarim ya pipeti elli milyon parcaya ayiririm.
 
Az önce kendi durumumu yazdım. Bir baktım destan yazmışım. Sonra dedim ki bu mesajı dehbli insanlar okuyacak, tersine ilgi alanında olduğu için aşırı odaklanma durumu olmazsa mesajımı oku(ya)mayacaklar. 😅 Sildim. Belki parça parça yazmam daha uygun olur😅
31 yaşında geçen sene dehb teşhisi aldım.
Akademik problem yaşamamam, ilgimi çeken konuda aşırı odaklanma gibi bir durumum olması nedeniyle bende bir sorun var ama ne diye sorguladığım halde asla aklıma dehb olabileceğim aklıma gelmemişti. Benim için sürpriz oldu.
Major depresyon, sosyal fobi( özellikle otorite figürü ile), yeme bozukluğu vardı.
Doktorun söylemi ile başa çıkabildiğim için üzerinde çalışmadık.
Fakat depresyon, obeziteye bağlı hareket kısıtlanması, vitamin eksiklikleri falan filan derken dehble ilgili sıkıntı yaşadım.
Benim kurtarıcım müzik olduğu için ve aşırı melankolik hallerden kaçınmak için müzik dinlememeye başlamıştım.
Dağınıklık ve odaklanamama hali arşa yükseldi o dönemde.
Neyse. En son depresyon ve sosyal fobi üzerindeki çalışmaların meyvesini yedikçe, iyileştikçe ya başka bir sıkıntı var hissi bende ağır basmaya başladı.
En son ben galiba tembelim diye doktorun karşısında ağladım. Ben neden böyleyim diye...
Doktor dehbli olduğumu söyleyince ben bir aydınlanma yaşadım. Artık sorunun ne olduğunu biliyordum, çözmek kaldı.
Bu arada çevremdekilere dehb varmış yaaa dediğimde bir arkadaş" obez birinin hiperaktivitesi olduğunu hayal edemiyorum" dedi. Bu da böyle bir anımdır. 🤦‍♀️

Bendeki belirtiler.
Hiperaktivite,
Aşırı odaklanma,
Trafikte ışıklarında sürekli hafif hafif arabayı hareket ettirmek,
Banka gibi yerlerde sırada bekleyememe, volta atma, ayak hareketi yapmak.
Arkadaş ortamında dışarda buluştuğumda masadaki her hangi bir şeyle oynama gibi.
Sıkıldığımda elim ayağımın yerinde durmaması.
Bazen yüzümle oynamak, saçımla oynamak koparmak, kaşınma gibi...
Sınfta ders dinlerken odaklanabilmek için boş kağıda rastgele şeyler yazma, imza atma gibi hareketler.
Yavaş konuşan insanları dinlerken tahammül edememe,
Kendim konuşurken en doğru şekilde ifade etmeye çalışırken aklımda düşünce seli oluşması, kafamın karışması, ne diyordum ben gibi tepkiler vermek, karşımdaki insanında kafasının karışmasına sebep olmak.
Video, dizi gibi şeyler izlerken duruma göre en az x1,5 hızlandırma kullanmak,
Sözde nezaket olarak addedilen bazı sosyal ortam tavırlarından kaçınmak, '-mış' gibi yap(a)mamak.
Mükemmeliyetçi olup işe zor başlamak,
Sürekli erteleme, iş biriktirme, sonra motora bağlayıp iş tamamlamak ama sürecin eziyetli olması.

Benim çözümüm müzik.
Bir işi ertelememek için ilk başlama hareketi, ateşleyici olarak müziği kullanmak.
Ekstradan meditasyon ve dopamin detoksu yapmak.
Neyse sözde kısa yazacaktım. Bu sefer silmiyorum emeğimi çöpe atmayacağım. 😁
Hakkınızı helal edin. 🙄

Ay aglicam ya kızlar whatsapp grubu mu kursak?
 
yazin yazin sorun yok, kendi sorunum olunca okuyorum bir sekilde 😁 muzigi ne sekilde kullandiginizi anlamadim acabilir misiniz? ben de cok muzik dinlerim ancak dinledikce dinleyesim geliyor daha cok isten kaciyorum. hayal kurarak muzik dinlemek
favorim :) bu ara ben de kiloluyum, ozelikle son senelerde dehset aldim ama dehbim. arkadasiniz ayip etmis... benim de elim kolum hic durmaz. ya yuzumle oynarim, ya masada pecete yolarim ya pipeti elli milyon parcaya ayiririm.

Ben insanlara candy crush oynarken onları daha iyi dinleyebildigimi anlatıp izin istiyorum. Beni iyi tanıyanlar kızmıyor. Toplantılarda da elim meşgul olsun diye her duyduğumu yazıyorum ki toplantıdan kopmayayim. Sadece bu sebepten herkes cok iyi not tuttuğumu zannediyor. 😝
 
Abi cidden aynısı aynısı birebir yaşadım hepsini bu kadar mı benzer. Cok tipik. Eviniz zaman zaman aşırı düzenli olur mu peki bir gazla? Benimki nadiren oluyor. Ve çoğu zaman da ahıra benziyor 😅

Ya ben bu arada ya hep ya hiccligi biraz bıraktım. Arada hayatımı salsam da çok suçlu hissetmeden ertesi gün tekrar başlıyorum.

Size yemin ederim. 99 kilodan 70e düştüm vermeye devam ediyorum. Evim eskisinden daha düzenli, dagilsa da topluyorum. Düzenli tuttuğum bi ajandam var. Kendime güvenim yerine geldi. Düzenli olmasa da düzenli sayılabilecek bi şekilde yoga yapıyorum. En önemlisi kendimi affettim çok uzmuyorum yani bir gün bomboş da geçse. Ertesi gün yeniden başlıyorum...
Ben bazen gazla topluyorum onu da taktik yapmistim. 5-5-5 diye mesela 5 esyanin yerini duzeltip baska bisey yapiyorum sonra hemen 5 esya daha ama genelde daginik. hatta bir ara odamda cay kuflendi. bu konuda berbatim 😶 kilo icin taktik yok mudur? benim ilaca baslayinca disardan yemek soyleme durtum azaldi ama hala cok yiyorum 🤦🏻‍♀️
Offf ne yapicaz arkadaşım ya. Ortamlarda benim adım da vefasizdir ahahaha. Bazen tanıdığım herkese arkadaşlar benim kendime hayrım yok. Allah rızası için benden bir şey beklenmesin. Yazasım geliyor 😇🙈
oyle ya... ogretmenlerim de cok severdi beni, bayramda onlar beni ariyordu en son sonra kustuler sanirim... arada ariyordum ama istedikleri siklikta degil.
 
Ben insanlara candy crush oynarken onları daha iyi dinleyebildigimi anlatıp izin istiyorum. Beni iyi tanıyanlar kızmıyor. Toplantılarda da elim meşgul olsun diye her duyduğumu yazıyorum ki toplantıdan kopmayayim. Sadece bu sebepten herkes cok iyi not tuttuğumu zannediyor. 😝
guzel taktikmiş, aslında böyle eli meşgul eden bir oyuncak varmış dehbliler için bir videoda gördüm arıyorum hala bulamadım 😂 benim dehb yas ilerledikce artti sizde boyle bir durum oldu mu? mesela lisede ben hep diyet yapar fit kalirdim. universitenin baslarinda ip koptu bitirdikten sonra tamamen ucu kacti. odaklanmam da bozuktu ama bu kadar bozuk degildi.
 
Ben bazen gazla topluyorum onu da taktik yapmistim. 5-5-5 diye mesela 5 esyanin yerini duzeltip baska bisey yapiyorum sonra hemen 5 esya daha ama genelde daginik. hatta bir ara odamda cay kuflendi. bu konuda berbatim 😶 kilo icin taktik yok mudur? benim ilaca baslayinca disardan yemek soyleme durtum azaldi ama hala cok yiyorum 🤦🏻‍♀️

oyle ya... ogretmenlerim de cok severdi beni, bayramda onlar beni ariyordu en son sonra kustuler sanirim... arada ariyordum ama istedikleri siklikta degil.
Süper taktikmis. Kuflenen yiyecekler benim de çok aşina olduğum bir durum. Kilo için online diyetisyene gittim. Bir şekilde ona hesap verdiğim için nasıl oldu bilmiyorum ama verdim tabi concerta da başlarda iştahımı çok kesmişti. Yeme düzenine bir kere alışıp Kilo verdiğimi görünce hoşuma gitti ve devam ettim. Terapi ile beraber de ya hep ya hicci siyah beyaz mantaliteden uzaklaştım sanırım biraz. Mesela bozduğum günlerde battı balık yan gider diye düşünmemeye başladım. Veya spor hedeflerimi günde 10 dakika haftada 2 gibi çok gerçekçi yapmaya çalıştım ve kendimi hep tebrik ettim. İnsan dehbli olduğunu öğrenince kendine daha şefkatli yaklaşıyor ve bu da onu daha çok motive ediyor hatalar daha çabuk affediliyor. Bir de sanırım majör depresyon ve binge eating ile alınan kilodan artık gerçekten kurtulmayı çok istiyordum ve zihnen de buna hazırdım. Dehble yaşamada bence ilaç ve terapi gerçekten işe yarıyor. En çok işe yarayan şey ise öz şefkat ve sevgi. Zaten farkındasınız yani bunların. Bu bize verilen bir zorluk ama bazen de bence güzel bir şey. Bize empati yeteneği yaratıcılık spontanlik da veriyor bence. Bizi güçlü insanlar yapıyor. Eğlenceli tatlı komik ve yaratıcı tipleriz bence. İçmeden sarhoş gibiyiz. Haksız mıyım?
 
guzel taktikmiş, aslında böyle eli meşgul eden bir oyuncak varmış dehbliler için bir videoda gördüm arıyorum hala bulamadım 😂 benim dehb yas ilerledikce artti sizde boyle bir durum oldu mu? mesela lisede ben hep diyet yapar fit kalirdim. universitenin baslarinda ip koptu bitirdikten sonra tamamen ucu kacti. odaklanmam da bozuktu ama bu kadar bozuk degildi.

Ben de akademik anlamda bi yere kadar cok başarılı sonuçlar elde ediyordum masterda patladım ve is hayatımın bir noktasında çok çok kotuledi durumum. Bende ipler her anlamda 25-30 yaş arası koptu. 30 yaşında tanı aldım 3 sene önce. O tanidan sonra Yavaş yavaş düzeldi diyebilirim. Bir yere kadar idare edip bir yerde patlamayı duymuştum bu konuda. Yani baş etme mekanizmalarımiz artık işe yaramıyor bir noktada.
 
Ben de akademik anlamda bi yere kadar cok başarılı sonuçlar elde ediyordum masterda patladım ve is hayatımın bir noktasında çok çok kotuledi durumum. Bende ipler her anlamda 25-30 yaş arası koptu. 30 yaşında tanı aldım 3 sene önce. O tanidan sonra Yavaş yavaş düzeldi diyebilirim. Bir yere kadar idare edip bir yerde patlamayı duymuştum bu konuda. Yani baş etme mekanizmalarımiz artık işe yaramıyor bir noktada.

Bu arada kilo konusu da böyle. Kiloyu da 25-30 yaş arası aldım, 60tan 100e çıkmıştım.
 
Esime bu teshis konuldu.. ilactan baska bir tedavisinjn olmadigini soylediler.. esimde ilac kullanmak istemiyor.. çünkü ilaclari biraktiktan sonra tekrar başa dönuyormus.. bir sekilde alistik artik.
 
Süper taktikmis. Kuflenen yiyecekler benim de çok aşina olduğum bir durum. Kilo için online diyetisyene gittim. Bir şekilde ona hesap verdiğim için nasıl oldu bilmiyorum ama verdim tabi concerta da başlarda iştahımı çok kesmişti. Yeme düzenine bir kere alışıp Kilo verdiğimi görünce hoşuma gitti ve devam ettim. Terapi ile beraber de ya hep ya hicci siyah beyaz mantaliteden uzaklaştım sanırım biraz. Mesela bozduğum günlerde battı balık yan gider diye düşünmemeye başladım. Veya spor hedeflerimi günde 10 dakika haftada 2 gibi çok gerçekçi yapmaya çalıştım ve kendimi hep tebrik ettim. İnsan dehbli olduğunu öğrenince kendine daha şefkatli yaklaşıyor ve bu da onu daha çok motive ediyor hatalar daha çabuk affediliyor. Bir de sanırım majör depresyon ve binge eating ile alınan kilodan artık gerçekten kurtulmayı çok istiyordum ve zihnen de buna hazırdım. Dehble yaşamada bence ilaç ve terapi gerçekten işe yarıyor. En çok işe yarayan şey ise öz şefkat ve sevgi. Zaten farkındasınız yani bunların. Bu bize verilen bir zorluk ama bazen de bence güzel bir şey. Bize empati yeteneği yaratıcılık spontanlik da veriyor bence. Bizi güçlü insanlar yapıyor. Eğlenceli tatlı komik ve yaratıcı tipleriz bence. İçmeden sarhoş gibiyiz. Haksız mıyım?
Kesinlikle hepsi var, tum arkadaslarim
beni cok farkli bulmustur. 😇 son senelerde ozsefkat konusunda cok ilerlemistim, dehb oldugumu ogrenmek artik farkli bir boyut yaratti benim icin. Buna gore artik plan, taktik yapip dehb’i avantaja ceviricem
umarim :) Gercekci hedefler cok onemli cidden, mukemmeliyetci planlar yapip yapip birakiyor insan sonra.
Ben de akademik anlamda bi yere kadar cok başarılı sonuçlar elde ediyordum masterda patladım ve is hayatımın bir noktasında çok çok kotuledi durumum. Bende ipler her anlamda 25-30 yaş arası koptu. 30 yaşında tanı aldım 3 sene önce. O tanidan sonra Yavaş yavaş düzeldi diyebilirim. Bir yere kadar idare edip bir yerde patlamayı duymuştum bu konuda. Yani baş etme mekanizmalarımiz artık işe yaramıyor bir noktada.
Ben ilk universiteyi kazandigim sene bir kirilma noktasi yasadim, agir depresyon yasadim (bence). O ara psikiyatriye gitmemistim. Ondan sonra durtusellik katlana katlana artti. Depresyonu astim coktan ancak dehb miras kaldi 😂
 
yazin yazin sorun yok, kendi sorunum olunca okuyorum bir sekilde 😁 muzigi ne sekilde kullandiginizi anlamadim acabilir misiniz? ben de cok muzik dinlerim ancak dinledikce dinleyesim geliyor daha cok isten kaciyorum. hayal kurarak muzik dinlemek
favorim :) bu ara ben de kiloluyum, ozelikle son senelerde dehset aldim ama dehbim. arkadasiniz ayip etmis... benim de elim kolum hic durmaz. ya yuzumle oynarim, ya masada pecete yolarim ya pipeti elli milyon parcaya ayiririm.

Mesela evi temizlemem lazım, temiz olmayı, temiz olanı severim ama ev temizleme işini sevmem.
O iş bana eziyet. Daha geceden ertesi günü planlarım. Yarın temizlik yapacağım derim kendime.
Ertesi gün olur, önce şunu yapayım, şuna bakayım gibi ertelemeler yaparım. Yerde toz var. Gözüm sürekli onda, temizlemem lazım, o toz orada beni rahatsız ediyor ama bir türlü kalkıp temizlemiyorum. Bir an bir şeye dalıyorum. Sonra yine aklıma geliyor, yine kalkmam lazım yapmam lazım diyorum ama yapmıyorum.
Bu döngüden iki şekilde çıkıyorum. Ya yumurta kapıya dayanacak, başka acil, yüksek öncelikli bir iş çıkacak ve sürünerek o işe başlarım. Aşırı sıkılırım. Eziyete döner ama bitiririm ya da müzik dinlerken o işi yaparım.
Aslında sizin dediğiniz gibi müzik dinlerken hayal kurabilmek aslında düşünce seli içinde bir nevi odaklanmamı sağlıyor. Bazende dünyadan kopmak ve o hayalli yaşamak gibi. Temizlik yapıyorum, fiziksek olarak oradayım ama ruhum başka alemde.
Peki nasıl yapıyorum?
Temizlik yapmam lazım ve ilk harekete geçmem lazım.
Müziğin dürtüselliğimi etkilekmesine izin vermek olarak tanımlayabilirim.
O an ki ruh halime göre playlist seçiyorum. Çokça playlistimim var. En çok beni dans etmeyi, hareket etmeyi istetecek şeylere yöneliyorum ya da hayal kurduracak.
Takıyorum bluetooth kulaklığı, alıyorum bezi, süpürgeyi aklım müzikte, şarkı söylüyorum, arada müzikten kopup hayal dünyasına düşüyorum fakat elim iş yapmaya devam ediyor.
Yani sevmediğim bir işi sevdiğim bir işle birlikte yapıyorum.
Yani o eziyeti yumuşattım. Aksi halde o temizliğe başlamak ve bitirmek çin işkencesi gibi.
Başka örnek vereyim.
2 sene önce yüksek lisans bitirme projem vardı. Ertele ertele yumurta kapıya dayandı önce gittim kayıt dondurdum, hakkım bitti artık yazmam lazım yoksa emeğim boşa gidecek.
1 ay pc başında 10 sayfa zor yazdım. Sabah kalkıp oturdum akşam ettim yarım sayfa çıkmadı.
Aklım sürekli başka şeylere gidiyordu.
Normalde ders çalışırken müzik dinlerim.
O dönem depresyondaydım ve müzik benim duygularımı tetiklediği için yani müzik dinlemiyordum, melankolikleşmemek için.
Büyük hataydı, yapmam gereken daha pozitif hareket etmeye yönelik play list yapmaktı.
Sonra yumurta kapı ilişkisi yüzünden gözümü kararttım.
Açtım yabancı senfonik metal müziği ki tarz olarak çoğu insanın kafa şişirici ve dikkat dağıtıcı bulduğu bir tür, ama bendeki etkisi müziğin ahengiyle adeta düşüncelerim organize oluyor gibi, hayal kurar gibi sel gibi akıyor. 1 haftada yazdım bitirdim ödevi. Herkes şok.

Senin verdiğin örnekteki müzik ve hayal dünyası benimde yaşadığım bir durum. Bu nedenle işine yarayacağını düşünüyorum.
Bir işe başlamak isteyip başlayamadığım her anda önce müziği açıyorum.
Yani bu dürtüsellik muhabbetini kendi çıkarım için yönlendiriyorum. O güdülenme müzik sayesinde oluyor. Bende böyle işliyor.

Olay bilinçli bir şekilde dürtü ortaya çıkarmak, sevmediğin işi sevmediğin bir işle birleştirmek.
 
X