Yetişkin Dikkat Eksikliği (Yetişkin DEHB/ADHD) ve Kişisel Gelişim

En buyuk kk yorumları beğenip kaçmak yok, bekleniyorsun

Kızlar ilaçları yeni kullanmaya başladım diye mi oldu bilmiyorum ama benim sürekli dışardan yemek yeme/yemek soyleme dürtüm geçti. Evdekileri tıkınırcasına yeme isteğim olurdu o da geçti. Umarım böyle devam eder. Midem sağolsun kocaman olduğu için hala çok yiyorum ama dürtüsel şekilde değil. Kendime uygun bir diyet haritası çıkarmayı planlıyorum bakalım :)

Yeme bozukluğu olan arkadaşlar, zayıflama ya da sağlıklı beslenme serüveniniz nasıl gidiyor?
Ben şuan mal gibi kaldım verdiğim 10 kiloyla kaldım. En sonki diyetisyenden sonra güzel giden sürecimin içine limon suyu sıkmıştım.
Şimdi her gün yarın diyorum. Bakın pazartesi değil yarın.
Diyet yapmak istemiyorum. Sezgisel beslenme ve düzenli bir hayatla çok iyi gidiyordum.
Evde bomboşum şuan spora gitmek istiyorum aslında ama kalkıp gidemiyorum

Okuduğumuz kitaplarında paylaşalım.
Ben şuan s*ktir et diyeti - caroline dooner'ın kitabını okuyorum.

b l a s t .!.:

Ben bir ara enerji olaylarına o kadar sardım ki dişil enerji vs duyunca kaçtım direkt
Sadece çekim gücü ile ilgileniyorum, sebebi de gerçekten istediğim bazı şeylerin olması. Olmayan da çok şey oldu ama şunu fark ettim hep olumlu düşünüp çekim gücünü çalıştırayım dediğimde gece diş sıkmalarım geçiyor, bazen regl düzensizliklerim oluyordu onlar olmuyor

Genişletmek için tıkla...

Dişil enerji benim ilgi alanım değil, dişil enerjim yükselmesini istemem.
Hatta kilolu olmanın avantajı olur mu? Bunu bir avantajı olarak erkeklerden daha doğrusu tacizden korunmak için kullandığımı keşfettim. Üstüne dişil enerjimi yükseltmek için çaba harcar mıyım ben asla.
Olumlu düşüneyim iyi şeyleri çağırayım diyorum ondan bu ilgim çünkü korkuyla içimde filizlenen ne varsa başıma gelir oldu.
Durduk yere kanser olursam ben naparım diye diye geçerken tümör çıktı şimdi kanser miyim değil miyim diye sonuç bekliyorum..
Meditasyon olumlama falan gerçekten işe yarıyor gibi hissediyorum.

InoriYuzuhira .!.:

Yeme bozukluğu olan arkadaşlar, zayıflama ya da sağlıklı beslenme serüveniniz nasıl gidiyor?
Ben şuan mal gibi kaldım verdiğim 10 kiloyla kaldım. En sonki diyetisyenden sonra güzel giden sürecimin içine limon suyu sıkmıştım.
Şimdi her gün yarın diyorum. Bakın pazartesi değil yarın.
Diyet yapmak istemiyorum. Sezgisel beslenme ve düzenli bir hayatla çok iyi gidiyordum.
Evde bomboşum şuan spora gitmek istiyorum aslında ama kalkıp gidemiyorum

Okuduğumuz kitaplarında paylaşalım.
Ben şuan s*ktir et diyeti - caroline dooner'ın kitabını okuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ben henuz o seruvene baslamadim ancak spor icin; acık havada müzik dinleyerek yürüyüş harika oluyor. başlarda üşeniyor insan ama bir süre yürüyünce alışılıyor. bu aralar hiç vaktim yok, yoksa kesinlikle her gün 1-2 saat yürümek isterdim. bir de benim için müzik = yürüyerek hayal kurmak. küçüklüğümden beri o kadar alıştım ki evde müzik dinlerken de yürüyorum hep. bi kere evde 10 bin adım atmıştım Bu arada senin için ne yapabiliriz? İstersen bu topikte kilonu nasıl gittiğini de paylaş belki motive eder seni.

b l a s t .!.:

Ben de öyle. İyi ki açmışım konuyu. Yalnız olmadigimi bilmek o kadar iyi hissettirdi ki. Aslında belki garibimdir ama adhd’li olmak hoşuma gidiyor. Seçim şansım olsa yine seçerim sanırım. Baş etme taktiklerini de öğrenince tadından yenmeyecek

Genişletmek için tıkla...

Hoşuma gidiyor diyemem şuan için ama bilgi edindikçe aslında kullanmadığımız bir süper gücümüz olduğuna inanmaya başladım. Zaten yukarıdaki videolardan birinde benzer ifade var.
Garip değil beynimizin çalışması farklı.
Adhd olan ünlülere bakınca imkansız diye bir şey olmadığına karar verdim.,

InoriYuzuhira .!.:

Dişil enerji benim ilgi alanım değil, dişil enerjim yükselmesini istemem.
Hatta kilolu olmanın avantajı olur mu? Bunu bir avantajı olarak erkeklerden daha doğrusu tacizden korunmak için kullandığımı keşfettim. Üstüne dişil enerjimi yükseltmek için çaba harcar mıyım ben asla.
Olumlu düşüneyim iyi şeyleri çağırayım diyorum ondan bu ilgim çünkü korkuyla içimde filizlenen ne varsa başıma gelir oldu.
Durduk yere kanser olursam ben naparım diye diye geçerken tümör çıktı şimdi kanser miyim değil miyim diye sonuç bekliyorum..
Meditasyon olumlama falan gerçekten işe yarıyor gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Gecmis olsun umarım değilsindir. Ben artık kendimi hasta sandığımın, taktığımın farkındayım o yüzden bir şey olunca yine ben abartıyorumdur diyip takmıyorum :)
Eğer tacizden dolayıysa önce bilinçaltımızdan temizlememiz lazım sanırım ama nasıl bilmiyorum. Bazen ben de mi aynı sebeple kilo aldım diye şüpheleniyorum.

InoriYuzuhira .!.:

Hoşuma gidiyor diyemem şuan için ama bilgi edindikçe aslında kullanmadığımız bir süper gücümüz olduğuna inanmaya başladım. Zaten yukarıdaki videolardan birinde benzer ifade var.
Garip değil beynimizin çalışması farklı.
Adhd olan ünlülere bakınca imkansız diye bir şey olmadığına karar verdim.,

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle yok Aynısını düşünüyorum. İlgi alanımızı bulursak çok başarılı olabiliriz. Ki ben geçmişte bile neler neler başardım onları da adhd’ye bağlıyorum bazen.

b l a s t .!.:

Kızlar ilaçları yeni kullanmaya başladım diye mi oldu bilmiyorum ama benim sürekli dışardan yemek yeme/yemek soyleme dürtüm geçti. Evdekileri tıkınırcasına yeme isteğim olurdu o da geçti. Umarım böyle devam eder. Midem sağolsun kocaman olduğu için hala çok yiyorum ama dürtüsel şekilde değil. Kendime uygun bir diyet haritası çıkarmayı planlıyorum bakalım :)

Genişletmek için tıkla...

Dehb açısından söylüyorum, yemek yapmayı ertelemek, yemek yemeyi ertelemek aşırı açıkmayı sonrada dürtüsel olarak kıtlıktan çıkar gibi yediriyor insana.
Dışarıdan yemek söyleme olayı bende tedaviyle birlikte azaldı.
İlacın etkilerinden iştah azalması var mı?

Diyet listesi yaparken diyet yaparken diyet kafasıyla yapmamak gerektiğini öğrendim. Tabakta dengeyi kurmak gerek.
Sezgisel beslenme yaparken yanında alkali diyetten esinlediğimi söylemezsem olmaz.
Alkali meselesi kanser ve tümör muhabbetinden dolayı oldu. Ailemde çok kanser hastası var. Bu nedenle mecbur hissediyorum ama zorunluluk değil sağlık için çok gerekli olduğunu öğrendim. Tavsiyene ederim.

b l a s t .!.:

Ben henuz o seruvene baslamadim ancak spor icin; acık havada müzik dinleyerek yürüyüş harika oluyor. başlarda üşeniyor insan ama bir süre yürüyünce alışılıyor. bu aralar hiç vaktim yok, yoksa kesinlikle her gün 1-2 saat yürümek isterdim. bir de benim için müzik = yürüyerek hayal kurmak. küçüklüğümden beri o kadar alıştım ki evde müzik dinlerken de yürüyorum hep. bi kere evde 10 bin adım atmıştım Bu arada senin için ne yapabiliriz? İstersen bu topikte kilonu nasıl gittiğini de paylaş belki motive eder seni.

Genişletmek için tıkla...

Benim vaktim var, yine yapıyorum ama rutin oluşturamadım. Kilo vermek içinde rutin oluşturmak gerekiyor.
Adhd de benim için en büyük sıkıntı rutinleri devam ettirmekteki başarısızlık.
Aslında benim için kimsenin yapabileceği bir şey yok.
Benim yeme bozukluğum çok yönlü. O nedenle burada paylaşmam pek mantıklı değil, sizlerimde kötü etkilerim

b l a s t .!.:

Gecmis olsun umarım değilsindir. Ben artık kendimi hasta sandığımın, taktığımın farkındayım o yüzden bir şey olunca yine ben abartıyorumdur diyip takmıyorum :)
Eğer tacizden dolayıysa önce bilinçaltımızdan temizlememiz lazım sanırım ama nasıl bilmiyorum. Bazen ben de mi aynı sebeple kilo aldım diye şüpheleniyorum.

Kesinlikle yok Aynısını düşünüyorum. İlgi alanımızı bulursak çok başarılı olabiliriz. Ki ben geçmişte bile neler neler başardım onları da adhd’ye bağlıyorum bazen.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler, sonuç bir kaç güne belli olacak. :)

Taciz tek başına değil. Benim küçükken yemek sofrasında yaşadığım nahoş bir anım var.
Uzun süre bastırılmış, detaylarını hatırlamadığım ve yakın geçmişe kadar her yemek yeme eyleminde tekrar yaşadığım bir travma.
Şema tetiklenmesi diyebiliriz. Bunun için emdr seansları yaptık. Bunu atlattım ama taciz meselesi benim için ayrı bir sıkıntı.

Kilonun nasıl savunma mekanizmasına dönüştüğünü anlatan bir kitap. Dünyam aydınlanmıştı.
Sıfırı yok 2. El nadir kitaptan alabilirisin.

https://www.nadirkitap.com › kadinl...
KADINLAR NEDEN ŞİŞMANLAR - SUSIE ORBACH | Nadir Kitap

Bir de bunun kadın nasıl zayıflar diye bir kitabı var onu da tavsiye ederim.

InoriYuzuhira .!.:

Dehb açısından söylüyorum, yemek yapmayı ertelemek, yemek yemeyi ertelemek aşırı açıkmayı sonrada dürtüsel olarak kıtlıktan çıkar gibi yediriyor insana.
Dışarıdan yemek söyleme olayı bende tedaviyle birlikte azaldı.
İlacın etkilerinden iştah azalması var mı?

Diyet listesi yaparken diyet yaparken diyet kafasıyla yapmamak gerektiğini öğrendim. Tabakta dengeyi kurmak gerek.
Sezgisel beslenme yaparken yanında alkali diyetten esinlediğimi söylemezsem olmaz.
Alkali meselesi kanser ve tümör muhabbetinden dolayı oldu. Ailemde çok kanser hastası var. Bu nedenle mecbur hissediyorum ama zorunluluk değil sağlık için çok gerekli olduğunu öğrendim. Tavsiyene ederim.



Benim vaktim var, yine yapıyorum ama rutin oluşturamadım. Kilo vermek içinde rutin oluşturmak gerekiyor.
Adhd de benim için en büyük sıkıntı rutinleri devam ettirmekteki başarısızlık.
Aslında benim için kimsenin yapabileceği bir şey yok.
Benim yeme bozukluğum çok yönlü. O nedenle burada paylaşmam pek mantıklı değil, sizlerimde kötü etkilerim

Genişletmek için tıkla...

iştah azalması var ama şu şekilde: önceden XXL yemek yiyorsam şu an L yiyorum. Bu arada ilaca yeni başladım, yarım doz alıyorum bir kaç güne tam doza geçeceğim.

Alkali diyeti araştıracağım, senden çok şey öğreniyorum, hem bana hem de bir sürü dehb’liye faydan olacak iyi ki varsın

Yapılabilir bir plan yapacağım. Sürekli sıkı diyetler yapıp uyamıyordum. Dedigin gibi durtusel ve adim sayima odaklanacagim.

Bu arada harry potter serisine bayilirim.

Bir ara leslie 45 dakika açıyordum telefondan, kenarda da bilgisayarda harry potter açıyordum. Hiç sıkılmadan gidiyordu. 45 dk ağır gelebilir, 10-15-30 dakikalıkları da var.

Sevdiğin ama çok odak gerektirmeyen bir şeyler izleyerek leslie

45 gözünü korkutursa günde 3-4 kere 10 dakikalık leslie de harika oluyor.

Paylaşım konusunu sana bırakıyorum nasıl rahat hissedeceksen Bir derdim vardan çıkmayan biriyim beni kötü etkilemez. Paylaşmak istersen çekinme.

InoriYuzuhira .!.:

Teşekkürler, sonuç bir kaç güne belli olacak. :)

Taciz tek başına değil. Benim küçükken yemek sofrasında yaşadığım nahoş bir anım var.
Uzun süre bastırılmış, detaylarını hatırlamadığım ve yakın geçmişe kadar her yemek yeme eyleminde tekrar yaşadığım bir travma.
Şema tetiklenmesi diyebiliriz. Bunun için emdr seansları yaptık. Bunu atlattım ama taciz meselesi benim için ayrı bir sıkıntı.

Kilonun nasıl savunma mekanizmasına dönüştüğünü anlatan bir kitap. Dünyam aydınlanmıştı.
Sıfırı yok 2. El nadir kitaptan alabilirisin.

https://www.nadirkitap.com › kadinl...
KADINLAR NEDEN ŞİŞMANLAR - SUSIE ORBACH | Nadir Kitap

Bir de bunun kadın nasıl zayıflar diye bir kitabı var onu da tavsiye ederim.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim bu tarz kitaplar ilgimi çekiyor. Şu an okumaya vaktim yok ama şu işlerim rahatlasın mutlaka okuyacağım.

Kesin okumuşsundur ancak ben de hayatı yeniden keşfedin kitabını tavsiye ederim :) Şemalarla baş etme ile alakalı. Orda anlatılan canlandırma taktiğini yaparak birkaç travmamı aşmıştım.

InoriYuzuhira .!.:

Yeme bozukluğu olan arkadaşlar, zayıflama ya da sağlıklı beslenme serüveniniz nasıl gidiyor?
Ben şuan mal gibi kaldım verdiğim 10 kiloyla kaldım. En sonki diyetisyenden sonra güzel giden sürecimin içine limon suyu sıkmıştım.
Şimdi her gün yarın diyorum. Bakın pazartesi değil yarın.
Diyet yapmak istemiyorum. Sezgisel beslenme ve düzenli bir hayatla çok iyi gidiyordum.
Evde bomboşum şuan spora gitmek istiyorum aslında ama kalkıp gidemiyorum

Okuduğumuz kitaplarında paylaşalım.
Ben şuan s*ktir et diyeti - caroline dooner'ın kitabını okuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle geçmiş olsun inşallah iyi sonuç çıkacak.Ben de annesini kanserden kaybetmiş biri olarak sık sık düşünüyorum ister istemez ve düşünmeye başlar başlamaz bi yerlerim ağrımaya başlıyor sanki o yüzden sürekli olumlama yapıyorum.
Yeme olayları ben de de sıkıntılı duygusal yeme sorunum vardı kendimi bildim bileli binge eating çok fazla oluyor.En son diyetle 8 kilo verdim sonrasında şunun da tadına bakayım e hadi yarın diğer hafta vs vs derken bugüne kadar geldim
Fakat yeme konusunda sezgisel yemenin bizim gibi insanlar için enn sürdürülebilir yöntem olduğunu düşünmeye başladım ama öğrenilmesi gerekiyor.İnsanoğlu sezgisel yeme adı altında kendisini çok kolay kandırabilir sanki.Dehb liler olarak üstün zekamızı çoğu olayı işimize geldiği gibi yorumlayabilmeyi yabana atmamak lazım.
Harry potter benim kurtarıcı kitap serindir ne zaman bunalsam kendimi dış dünyaya kapatmak,kopartmak istesem direk elim ona gider kaç defa okuduğumu hatırlamıyorum bile :)
Bu aralar zoraki de olsa c.g. Jung eşzamanlılık kitabını okumaya çalışıyorum ,çalışıyorum diyorum incecik bir kitap gördüğümde küçümsemiştim bu ne be iki saatte okurum diye ama çok zor çıktı şansıma

Leslie evde spor videosu bu arada.

Önermişim ama ne videosu olduğunu yazmamışım.

30 dakikası 4000 adım, 45 dakikası 6000 adım diye biliyorum. Gayet günlük spor ihtiyacımızı karşılayacak bir seri. Haftada 3-4 gün yaparak ciddili kilo vermiştim bir ara.

Tabi bizim için sürdürebilirlik sıkıntı, ancak bir yandan çok dikkat gerektirmeyen şeyler izleyince su gibi akıyor. Leslie’de zaten hep aynı hareketler olduğu için film/diziyle beraber gidiyor.

b l a s t .!.:

iştah azalması var ama şu şekilde: önceden XXL yemek yiyorsam şu an L yiyorum. Bu arada ilaca yeni başladım, yarım doz alıyorum bir kaç güne tam doza geçeceğim.

Alkali diyeti araştıracağım, senden çok şey öğreniyorum, hem bana hem de bir sürü dehb’liye faydan olacak iyi ki varsın

Yapılabilir bir plan yapacağım. Sürekli sıkı diyetler yapıp uyamıyordum. Dedigin gibi durtusel ve adim sayima odaklanacagim.

Bu arada harry potter serisine bayilirim.

Bir ara leslie 45 dakika açıyordum telefondan, kenarda da bilgisayarda harry potter açıyordum. Hiç sıkılmadan gidiyordu. 45 dk ağır gelebilir, 10-15-30 dakikalıkları da var.

Sevdiğin ama çok odak gerektirmeyen bir şeyler izleyerek leslie

45 gözünü korkutursa günde 3-4 kere 10 dakikalık leslie de harika oluyor.

Paylaşım konusunu sana bırakıyorum nasıl rahat hissedeceksen Bir derdim vardan çıkmayan biriyim beni kötü etkilemez. Paylaşmak istersen çekinme.

Teşekkür ederim bu tarz kitaplar ilgimi çekiyor. Şu an okumaya vaktim yok ama şu işlerim rahatlasın mutlaka okuyacağım.

Kesin okumuşsundur ancak ben de hayatı yeniden keşfedin kitabını tavsiye ederim :) Şemalarla baş etme ile alakalı. Orda anlatılan canlandırma taktiğini yaparak birkaç travmamı aşmıştım.

Genişletmek için tıkla...

Daha yenisin O L yediğin bazen S olacak kendine şaşırıyorsun.
Bedenin açlık tokluk hissini takip etmek gerekiyor.
Eskiden doyma hissini algılayamıyordum. Sezgisel beslenme buna yönelik. Mantıklı buluyorum çünkü, diyetisyen bana bir menü vermiş, aynı öğün grubunu bugün yediğimde fazla geliyor, ertesü gün doyamadığım oluyor. Aslında vücudumuz en doğrusunu söylüyor.
Diyet listesi pusula gibi ama tam işlev görmüyor. Zaten bu nedenle bırakınca alıyorsun. Bu sürecin normalleşmesi gerek.

Ben bu kadar şeyi gerçekten bu sorunlarımdan kurtulmak için öyle çok araştırıyorum ki bir sürü şry öğrendim. Aslında tam olarak bu konu ve psikoloji öyle çok ilgilimi çekiyor ki aşırı odaklanmış haldeyim
Öğrenmek farkındalık en büyük çözüm.
Tamam ben buymuşum ben kusurluyum kafasına girmemek çözüm aramak gerek. Ben 3 yıla yakındır aralıksız psikiyatriste gidiyorum, terapi alıyorum. İlaç dozumu yarıya düşürdük. Stabilim artık incik cincikle uğraşıyorum artık.
Umarım sizde hepsinden bir fayda sağlarsınız.

Harry potter canım sıkıldıkça seriyi baştan sona tekrar izlerim.

Leslieee ah o leslie artık ezbere biliyorum ama evde onu yaparken sıkılıyorum. Parkurda müzikle yürümek daha güzel.
Evde spor olmuyor. Oturma odamda bisiklet var tv karşısında dizi izlerken pedal çevirmeye başladım ama sağlık probleminden dolayı şuan bisikleti kullanamıyorum.
Yürüyüş candır.

Hayatı yeniden keşfeti okudum birden fazla kez, ilk okuduğumda farkındalığı arttırmak için işime yaradı ama tam faydasını alamamıştım, çünkü çoğu kitap biraz havada kalıyor.
Fakat terapi de ilerledikçe ve psikoloji konusunda derinlere indikçe daha anlaşılır oldu.
Youtube da Tülay kökün mavi oda diye cüzi ücretli bir video serisi var. Çok faydalı. Ben artık çevremdeki insanları psikolojik işaretlerine göre analiz eder oldum.

Bu arada hayatı yeniden keşfet kitabının yayınevinden çıkan bir çok kitabı okudum. Çoğuda faydalı. Özellikle mod terapisi.
Bir de öfke dansı diye bir kitap okumuştum. O da çok iyi.
Ben 7,8 yıl önce ilk gittiğimde öfke problemimi çözmek için tedaviye başlamıştım. O zamanlarda okumuştum.

celebrian .!.:

Öncelikle geçmiş olsun inşallah iyi sonuç çıkacak.Ben de annesini kanserden kaybetmiş biri olarak sık sık düşünüyorum ister istemez ve düşünmeye başlar başlamaz bi yerlerim ağrımaya başlıyor sanki o yüzden sürekli olumlama yapıyorum.
Yeme olayları ben de de sıkıntılı duygusal yeme sorunum vardı kendimi bildim bileli binge eating çok fazla oluyor.En son diyetle 8 kilo verdim sonrasında şunun da tadına bakayım e hadi yarın diğer hafta vs vs derken bugüne kadar geldim
Fakat yeme konusunda sezgisel yemenin bizim gibi insanlar için enn sürdürülebilir yöntem olduğunu düşünmeye başladım ama öğrenilmesi gerekiyor.İnsanoğlu sezgisel yeme adı altında kendisini çok kolay kandırabilir sanki.Dehb liler olarak üstün zekamızı çoğu olayı işimize geldiği gibi yorumlayabilmeyi yabana atmamak lazım.
Harry potter benim kurtarıcı kitap serindir ne zaman bunalsam kendimi dış dünyaya kapatmak,kopartmak istesem direk elim ona gider kaç defa okuduğumu hatırlamıyorum bile :)
Bu aralar zoraki de olsa c.g. Jung eşzamanlılık kitabını okumaya çalışıyorum ,çalışıyorum diyorum incecik bir kitap gördüğümde küçümsemiştim bu ne be iki saatte okurum diye ama çok zor çıktı şansıma

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler:)

İşimize geldiği gibi yontma konusunda bir şey diyemeyeceğim. Herkeste var bence o.
Fakat psikolojik rahatsızlıkları etkileyen şeylerden biri dürtülerimizin ilkel kalıp yaşantımızın modernleşmesi olduğunu göz önünde bulundurursak, yeme konusunda ilkel doğamızı takip etmenin tüm insanlığın kurtarıcısı olması fikri en gerçekçi yöntem bence.
Duygusal yeme bozukluğu yaşayıp uzun süreli başarısız diyetler yapmakta iyice algıları bozuyor.

Ben gerçek anlamda son diyetisten maceramı anlatayım.
Terapide şuan yeme bozukluğu üzerine çalışıyoruz. Ödevlerim var falan. Bunlardan birisi yeme bozukluğuma yönelik bir diyetisyene gitmek.
Diyetisyen kadar diyet hakkında bilgi sahibiyim, süreci biliyorum ve resmen fobi oldu diyetisyenler.

Neyse olayı anlatayım.
Gittim diyetisyene, girdim içeri. Bana nasıl besleniyorsun dedi.
Bakın abartmıyorum 15 dk konuşmadan ağladım.
Sürekli diyet yap 10 kilo ver 15 kilo al diye diye ben obez oldum.
Yeme bozukluğum var dedim. Binge eating.
Uzun zamandır atak yaşamadım ama stabilim.
Bu sefer vermek istiyorum. Acelem yok. Sıkı ve yasaklayıcı diyet yapmak istemiyorum.
Asla ağzıma sürmek istemediğim şeyleri hayatımın rutini haline getiremem.
Benim esnek olmam lazım. Gerekirse 1 yıl 2 yıl 3 yıl sürsün önemli değil dedim.
Psikoterapide gibi o sordu ben söyledim.
Rahatladım güvendim.
Önce bana farkındalığı arttırmak için diyet yapınca aç kalmayacağımı anlamam için dolu dolu bir liste verdi. Ben listeye uydum genel olarak.
Bir ayda 5.5 kilo verdim. Bu benim için mükemmeldi.
Bu arada ne yersem yazıyorum. Açıp tek tek bakıyor. Yediklerimi gram olarak bile tartıyorum.
Sebzelerle aram iyi değil. Sebze yemeği olarak bir gün közlenmiş patlıcan yapıp yemişim bunları kabul etmedi, kusur olarak haneme yazdı. Bana göre o aralıkta yediklerim arasında bir kere canım çekti diye bir kase sütlü tatlı yemiştim.
Kafamda tatlı yemek yasak ya oraya onu yedim diye yazmak benim için çok büyük bir medeni cesaretti. Psikatristim bunun normal olduğunu bana anlayıp uygulatana kadar çatladı muhtemelen.
Neyse sonra 3. Gidişimde bana dedi ki %80 uymuşsun listeye.
Bana göre tek kusurum tatlıydı ve onu yedim ve pişman olmadım ilk defa. Fakat sebze şu buna kulp bulması, yargılaması beni bitirdi.

Neyse kafamda belirdi, daha çom uymalıyım. Onu yeme bunu yeme, Tartıya çıkacaksın.
Sonra
Çünkü 4. Gidişime yakın ailemi ziyaret ettim. Çok büyük bir buluşma oldu ve ben o gün liste dışına çıktım.

Sonra diyetistene nasıl hesap vereceğim diye acaba en az 6 kilo vermem lazım. Aralıklı oruç mu yapsam falan, deneyim derken benim ayarlar tam bozuldu.

Utanç, otoriteye karşı(diyetisyen) korkum, kendi başarısızlığıma olan üzüntüm arttı da arttı.

Diyetisyen sistemi o süreci mükemmel olarak uymaya zorluyor.

Mükemmelliyetçiliği besleyen bir sistem benim zaten korkulu rüyam.
Mükemmel yapamayacağımı anladığım bir işi yapmak, o sürece girmek, ne kadar zor ancak benim gibi olan anlar.
Sezgisel beslenme mükemmel olmaya zorlamayan bir beslenme.
Ben yine diyet yapayım, sağlıklı besleneyim ama bu psikolojiye bürünmeyeyim.
Yargılanmamalıyım.
Utandırılmayayım.
Aynaya baktığımda gördüğüm figür obez.
Bende aynı şeyi görüyorum.
Birilerine neden obez olduğumu anlatmak istersem bile anlayacak insan çok az.
Çoğu insana göre sadece boğazını tutamadı.
Diyet yapsan verirsin, azıcık boğazını tut tavsiyeleri eşliğinde tiksinme veya aşağılama dolu bakışları görmeyi sevmiyorum.
Diyetisyenlerin çoğu yeme bozukluğu, duygusal yeme konularında aşırı bilgisiz veya bu konuyu göz ardı ederek sadece rakamlar ve kendi başarısına odaklı iş yapıyor.
Tıkanırcasına yemek yemenin yanında mesela acıktığım halde uzun süreler yemek yemediğim oluyor. Çünkü kalkıp yemek yapmam gerek diyorum ama kalkıp o yemeği yapamıyorum.
Akşam oluyor eşim gelecek ya kalkıp yemek yapıyorum sonra çok yiyorum çünkü önceki gün akşamdan beri bir şey yemedim.

Yani hepsini bir bütün olarak ele alacak yetkin diyetisyen şansıma bulamadım. En son psikatristime dedim ki hem diyetisyen hem psikolog olan birini bulmam gerek.
İkisi bir arada bu işi yapanlar var illa onu bulacağım diye uğraşma. Sana uygun diyetisyeni bulana kadar denemelisin, vazgeçmemelisin.
Şuan diyetisyene gitmekten korkuyorum. Fobi oldu bildiğiniz.
Ödevim bu korkunun üzerine gitmek tabii ki.
Fakat diğer hastane işlerimi bahane esip yine erteliyorum.
Off kısır döngü.
Sizce kendimi işime geldiği için mi kandırıyorum

InoriYuzuhira .!.:

Teşekkürler:)

İşimize geldiği gibi yontma konusunda bir şey diyemeyeceğim. Herkeste var bence o.
Fakat psikolojik rahatsızlıkları etkileyen şeylerden biri dürtülerimizin ilkel kalıp yaşantımızın modernleşmesi olduğunu göz önünde bulundurursak, yeme konusunda ilkel doğamızı takip etmenin tüm insanlığın kurtarıcısı olması fikri en gerçekçi yöntem bence.
Duygusal yeme bozukluğu yaşayıp uzun süreli başarısız diyetler yapmakta iyice algıları bozuyor.

Ben gerçek anlamda son diyetisten maceramı anlatayım.
Terapide şuan yeme bozukluğu üzerine çalışıyoruz. Ödevlerim var falan. Bunlardan birisi yeme bozukluğuma yönelik bir diyetisyene gitmek.
Diyetisyen kadar diyet hakkında bilgi sahibiyim, süreci biliyorum ve resmen fobi oldu diyetisyenler.

Neyse olayı anlatayım.
Gittim diyetisyene, girdim içeri. Bana nasıl besleniyorsun dedi.
Bakın abartmıyorum 15 dk konuşmadan ağladım.
Sürekli diyet yap 10 kilo ver 15 kilo al diye diye ben obez oldum.
Yeme bozukluğum var dedim. Binge eating.
Uzun zamandır atak yaşamadım ama stabilim.
Bu sefer vermek istiyorum. Acelem yok. Sıkı ve yasaklayıcı diyet yapmak istemiyorum.
Asla ağzıma sürmek istemediğim şeyleri hayatımın rutini haline getiremem.
Benim esnek olmam lazım. Gerekirse 1 yıl 2 yıl 3 yıl sürsün önemli değil dedim.
Psikoterapide gibi o sordu ben söyledim.
Rahatladım güvendim.
Önce bana farkındalığı arttırmak için diyet yapınca aç kalmayacağımı anlamam için dolu dolu bir liste verdi. Ben listeye uydum genel olarak.
Bir ayda 5.5 kilo verdim. Bu benim için mükemmeldi.
Bu arada ne yersem yazıyorum. Açıp tek tek bakıyor. Yediklerimi gram olarak bile tartıyorum.
Sebzelerle aram iyi değil. Sebze yemeği olarak bir gün közlenmiş patlıcan yapıp yemişim bunları kabul etmedi, kusur olarak haneme yazdı. Bana göre o aralıkta yediklerim arasında bir kere canım çekti diye bir kase sütlü tatlı yemiştim.
Kafamda tatlı yemek yasak ya oraya onu yedim diye yazmak benim için çok büyük bir medeni cesaretti. Psikatristim bunun normal olduğunu bana anlayıp uygulatana kadar çatladı muhtemelen.
Neyse sonra 3. Gidişimde bana dedi ki %80 uymuşsun listeye.
Bana göre tek kusurum tatlıydı ve onu yedim ve pişman olmadım ilk defa. Fakat sebze şu buna kulp bulması, yargılaması beni bitirdi.

Neyse kafamda belirdi, daha çom uymalıyım. Onu yeme bunu yeme, Tartıya çıkacaksın.
Sonra
Çünkü 4. Gidişime yakın ailemi ziyaret ettim. Çok büyük bir buluşma oldu ve ben o gün liste dışına çıktım.

Sonra diyetistene nasıl hesap vereceğim diye acaba en az 6 kilo vermem lazım. Aralıklı oruç mu yapsam falan, deneyim derken benim ayarlar tam bozuldu.

Utanç, otoriteye karşı(diyetisyen) korkum, kendi başarısızlığıma olan üzüntüm arttı da arttı.

Diyetisyen sistemi o süreci mükemmel olarak uymaya zorluyor.

Mükemmelliyetçiliği besleyen bir sistem benim zaten korkulu rüyam.
Mükemmel yapamayacağımı anladığım bir işi yapmak, o sürece girmek, ne kadar zor ancak benim gibi olan anlar.
Sezgisel beslenme mükemmel olmaya zorlamayan bir beslenme.
Ben yine diyet yapayım, sağlıklı besleneyim ama bu psikolojiye bürünmeyeyim.
Yargılanmamalıyım.
Utandırılmayayım.
Aynaya baktığımda gördüğüm figür obez.
Bende aynı şeyi görüyorum.
Birilerine neden obez olduğumu anlatmak istersem bile anlayacak insan çok az.
Çoğu insana göre sadece boğazını tutamadı.
Diyet yapsan verirsin, azıcık boğazını tut tavsiyeleri eşliğinde tiksinme veya aşağılama dolu bakışları görmeyi sevmiyorum.
Diyetisyenlerin çoğu yeme bozukluğu, duygusal yeme konularında aşırı bilgisiz veya bu konuyu göz ardı ederek sadece rakamlar ve kendi başarısına odaklı iş yapıyor.
Tıkanırcasına yemek yemenin yanında mesela acıktığım halde uzun süreler yemek yemediğim oluyor. Çünkü kalkıp yemek yapmam gerek diyorum ama kalkıp o yemeği yapamıyorum.
Akşam oluyor eşim gelecek ya kalkıp yemek yapıyorum sonra çok yiyorum çünkü önceki gün akşamdan beri bir şey yemedim.

Yani hepsini bir bütün olarak ele alacak yetkin diyetisyen şansıma bulamadım. En son psikatristime dedim ki hem diyetisyen hem psikolog olan birini bulmam gerek.
İkisi bir arada bu işi yapanlar var illa onu bulacağım diye uğraşma. Sana uygun diyetisyeni bulana kadar denemelisin, vazgeçmemelisin.
Şuan diyetisyene gitmekten korkuyorum. Fobi oldu bildiğiniz.
Ödevim bu korkunun üzerine gitmek tabii ki.
Fakat diğer hastane işlerimi bahane esip yine erteliyorum.
Off kısır döngü.
Sizce kendimi işime geldiği için mi kandırıyorum

Genişletmek için tıkla...

Közlenmiş patlıcanı kusur olarak hanene yazmak? Her yediğini detaylı yazmak ve tek tek hesap sorması?? Gramına kadar tartmak??

Böyle bir tecrübe yaşasam ben de gitmekten korkardım gerçekten korkutucu bir tecrübe

Gram gram tartmak beni inanılmaz gererdi. Bu ne askeri kampta mıyız bir patlıcanın hesabını vermek de çok komik. bence sen mükemmeliyetçisin tamam ama diyetisyenin senin 10’a katlar bu konuda. Askeri kamp gibi bişey olmuş

Kendi diyetisyen tecrübemden örnek vereyim:

Bana da başta kağıt verdi yediklerimi tek tek yazdım. Ben başta listeye uymayı geçtim, eksik yediğim bile oluyordu. Sonra dedi ki yazmak zor geliyorsa yazmana gerek yok. Bir daha ki seanslarda yazmadım.

O ara diyete harika uyduğum hatta az yediğimden ilk kaçamağımda korktum. Bir simit yemiştim. Diyetisyene korkarak söyledim. Bişey söylemedi ama o an bi simiti amma abartmışım hissi oluşturdu bakışları.

Sonra bana haftanın belli günleri kahvaltıda yarım simit yiyebileceğimi söyledi. Diyeti bozdum sandığım şey listemin parçası oldu.

Her gün yürümekten üşeniyorum dedim 2 güne bire düşürdü olmadı haftada şu kadar saate tamamla dedi. Yani diyetisyen beni kendi kampına sokmaktan çok o bana uyarak liste verdi. Simit dışında da bozduğum oldu ama diyetisyene detaylı anlatmadım bile onları, tabi ki arada bozabiliriz. Genel olarak kopmayınca kilo veriliyor her türlü.

Ama şu var evet; ben de yargılanıyormuşum gibi hissediyorum karşısında. Benim nasıl bu kadar kilo aldığımı anlamıyor ve şaşırıyor gibi geliyor.

InoriYuzuhira .!.:

Daha yenisin O L yediğin bazen S olacak kendine şaşırıyorsun.
Bedenin açlık tokluk hissini takip etmek gerekiyor.
Eskiden doyma hissini algılayamıyordum. Sezgisel beslenme buna yönelik. Mantıklı buluyorum çünkü, diyetisyen bana bir menü vermiş, aynı öğün grubunu bugün yediğimde fazla geliyor, ertesü gün doyamadığım oluyor. Aslında vücudumuz en doğrusunu söylüyor.
Diyet listesi pusula gibi ama tam işlev görmüyor. Zaten bu nedenle bırakınca alıyorsun. Bu sürecin normalleşmesi gerek.

Ben bu kadar şeyi gerçekten bu sorunlarımdan kurtulmak için öyle çok araştırıyorum ki bir sürü şry öğrendim. Aslında tam olarak bu konu ve psikoloji öyle çok ilgilimi çekiyor ki aşırı odaklanmış haldeyim
Öğrenmek farkındalık en büyük çözüm.
Tamam ben buymuşum ben kusurluyum kafasına girmemek çözüm aramak gerek. Ben 3 yıla yakındır aralıksız psikiyatriste gidiyorum, terapi alıyorum. İlaç dozumu yarıya düşürdük. Stabilim artık incik cincikle uğraşıyorum artık.
Umarım sizde hepsinden bir fayda sağlarsınız.

Harry potter canım sıkıldıkça seriyi baştan sona tekrar izlerim.

Leslieee ah o leslie artık ezbere biliyorum ama evde onu yaparken sıkılıyorum. Parkurda müzikle yürümek daha güzel.
Evde spor olmuyor. Oturma odamda bisiklet var tv karşısında dizi izlerken pedal çevirmeye başladım ama sağlık probleminden dolayı şuan bisikleti kullanamıyorum.
Yürüyüş candır.

Hayatı yeniden keşfeti okudum birden fazla kez, ilk okuduğumda farkındalığı arttırmak için işime yaradı ama tam faydasını alamamıştım, çünkü çoğu kitap biraz havada kalıyor.
Fakat terapi de ilerledikçe ve psikoloji konusunda derinlere indikçe daha anlaşılır oldu.
Youtube da Tülay kökün mavi oda diye cüzi ücretli bir video serisi var. Çok faydalı. Ben artık çevremdeki insanları psikolojik işaretlerine göre analiz eder oldum.

Bu arada hayatı yeniden keşfet kitabının yayınevinden çıkan bir çok kitabı okudum. Çoğuda faydalı. Özellikle mod terapisi.
Bir de öfke dansı diye bir kitap okumuştum. O da çok iyi.
Ben 7,8 yıl önce ilk gittiğimde öfke problemimi çözmek için tedaviye başlamıştım. O zamanlarda okumuştum.

Genişletmek için tıkla...

Tülay kökü çok severim.

Bu konularda henüz çömezim, siz baya uzmansınız :)

Psikoloji benim de aşırı odaklandığım bir konu. Psikoloji ile ilgili şeyler okumaya da bayılırım, dert dinlemeye de bayılırım. Zaten bu yüzden bir derdim var sayfasına çok sık giriyorum :)

Ben sezgisel ve kendi oluşturduğum plana göre diyeti deneyeceğim. Başarısız olursam diyetisyene giderim. Çünkü şu 1,5 ay listeye uymam pek mümkün değil. Ha ama bu arada ben tamamen uymadım gittiğimde hiç. Çok geliyorsa yemiyordum mesela. Aralarda uyuyakalıp öğün kaçırıyordum. Arada evdeki yemeğe uyuyordum.

Hayatı yeniden keşfedini ben de 2. okumamda daha iyi anlamıştım. Ben bi hayatı yeniden keşfedini bi iyi hissetmek’i okudum o yayınevinden sanırım :)

b l a s t .!.:

Közlenmiş patlıcanı kusur olarak hanene yazmak? Her yediğini detaylı yazmak ve tek tek hesap sorması?? Gramına kadar tartmak??

Böyle bir tecrübe yaşasam ben de gitmekten korkardım gerçekten korkutucu bir tecrübe

Gram gram tartmak beni inanılmaz gererdi. Bu ne askeri kampta mıyız bir patlıcanın hesabını vermek de çok komik. bence sen mükemmeliyetçisin tamam ama diyetisyenin senin 10’a katlar bu konuda. Askeri kamp gibi bişey olmuş

Kendi diyetisyen tecrübemden örnek vereyim:

Bana da başta kağıt verdi yediklerimi tek tek yazdım. Ben başta listeye uymayı geçtim, eksik yediğim bile oluyordu. Sonra dedi ki yazmak zor geliyorsa yazmana gerek yok. Bir daha ki seanslarda yazmadım.

O ara diyete harika uyduğum hatta az yediğimden ilk kaçamağımda korktum. Bir simit yemiştim. Diyetisyene korkarak söyledim. Bişey söylemedi ama o an bi simiti amma abartmışım hissi oluşturdu bakışları.

Sonra bana haftanın belli günleri kahvaltıda yarım simit yiyebileceğimi söyledi. Diyeti bozdum sandığım şey listemin parçası oldu.

Her gün yürümekten üşeniyorum dedim 2 güne bire düşürdü olmadı haftada şu kadar saate tamamla dedi. Yani diyetisyen beni kendi kampına sokmaktan çok o bana uyarak liste verdi. Simit dışında da bozduğum oldu ama diyetisyene detaylı anlatmadım bile onları, tabi ki arada bozabiliriz. Genel olarak kopmayınca kilo veriliyor her türlü.

Ama şu var evet; ben de yargılanıyormuşum gibi hissediyorum karşısında. Benim nasıl bu kadar kilo aldığımı anlamıyor ve şaşırıyor gibi geliyor.

Genişletmek için tıkla...

Ya aslında bu noktaya gelene kadar diyet tecrübelerim çoğunda benzer şeyler. Zayıflama konusunda yoyo etkisi de bu yüzden. 5 ver 10 al 10 ver 20 al. Benim hep böyle oldu.
Çünkü duygusal yeme atakları geçiriyordum ve ben bunun sorun olduğunu anlamıyordum. Şımarıklık yaptığımı düşünüyordum.
Yeme ataklarımın olduğu dönemler hayatım için silik hatırlamadığım bilincimin çevrim dışı olduğu dönemlerdi. Bazen 2 haftayı geçiyordu.
Kopuk korungan moda geçiyordum. Yemek yemek, bağımlı gibi dizi izlemek, bulanık görecek kadar gözlerimi yorup kitap okuyup beynimi uyuşturuyordum. Böyle obez oldum.
15 yıldan fazladır sürekli diyet yapıyorum ve hale obezim.
Diğer diyetisyenlerde biraz esneklik yapınca hemen cezalısın, bu hafta detoks yapacaksın, şöyle yapacaksın gibi söylemleri vardı.
Benim diyetisyenlerim seninki gibi değildi. Yürüyesim yok demişsin alternatif sunmuşlar.
Mesela ben azaltmasını beklemem, sadece 14 günde 2,3 gün es geçtiğimde suçlanmayayım.
Mesela detoks için çiğ sebze karışımı içmek zorunda kalmıştım. Midem bulanıyordu.
Kimse bana bunun sürdürülebilir ve normal olduğuna inandıramaz. Her bünye farklı.


Dediğin gibi mükemmelliyetçi tavrım yüzünden daha da ağır hissediyorum sonuçları.
Çünkü dünyada milyarlarca insanın içgüdüsel olarak yaptığı şeyi ben çok fazla çabaladığım halde yapamıyorum. Başarısızlık duygusu, yargılanma paket halinde. Sonra bundan kurtulmak için absürd işlere kalkışıyorum. Aç kalayım sorun değil ama o da sürdürülebilir değil.

Tek hissettiğim şey kafamın iyice karışması.
Neyin sebep neyin sonuç olduğunu şaşırıyorum artık.
Dehb yeme bozukluğunu etkiliyor, yeme bozukluğu psikolojimi, anksiyeteyi. Çok iç içe geçmiş haldeyim.

Şuan hala en büyük sorunum. Aç olduğum halde kalkıp yemek hazırlayıp yememek.
Çünkü canım yemek hazırlamak istemiyor.
Halbuki ilk hareketi yapsam gerisi gelecek.
Neyse bu kadar farkındalığımı yeniden kazanmışken ben kalkıp yemek hazırlayayım.

b l a s t .!.:

Tülay kökü çok severim.

Bu konularda henüz çömezim, siz baya uzmansınız :)

Psikoloji benim de aşırı odaklandığım bir konu. Psikoloji ile ilgili şeyler okumaya da bayılırım, dert dinlemeye de bayılırım. Zaten bu yüzden bir derdim var sayfasına çok sık giriyorum :)

Ben sezgisel ve kendi oluşturduğum plana göre diyeti deneyeceğim. Başarısız olursam diyetisyene giderim. Çünkü şu 1,5 ay listeye uymam pek mümkün değil. Ha ama bu arada ben tamamen uymadım gittiğimde hiç. Çok geliyorsa yemiyordum mesela. Aralarda uyuyakalıp öğün kaçırıyordum. Arada evdeki yemeğe uyuyordum.

Hayatı yeniden keşfedini ben de 2. okumamda daha iyi anlamıştım. Ben bi hayatı yeniden keşfedini bi iyi hissetmek’i okudum o yayınevinden sanırım :)

Genişletmek için tıkla...

Uzmanım diyemem, derman arıyorum diyelim :)
Diyet konusunda tecrüben varsa kendi planını uygulamak en güzeli aslında.
Bu arada instagramda manolya russo diye biri var.
Binge eating ve anksiyete gibi konularda paylaşımları var. Takip etmek isteyebilirsin.
Normalleşmenin güzelliğini görüyorum onda. Bazen tökezlesem bile kaldığım yerden devam etmek gerektiğini iyice anlamamı sağladı.

Umarım 1.5 ayı çabuk atlatırsın ve kendin için güzel şeyler yapmaya daha çok vaktin olur.
Başarısızlık söz konusu değil, mükemmel olmak zorunda hissetme kendini.
İyi bir diyetisyen bulursan tavsiye edersen yaz buraya. Belki online yardım alırız.

InoriYuzuhira .!.:

Ya aslında bu noktaya gelene kadar diyet tecrübelerim çoğunda benzer şeyler. Zayıflama konusunda yoyo etkisi de bu yüzden. 5 ver 10 al 10 ver 20 al. Benim hep böyle oldu.
Çünkü duygusal yeme atakları geçiriyordum ve ben bunun sorun olduğunu anlamıyordum. Şımarıklık yaptığımı düşünüyordum.
Yeme ataklarımın olduğu dönemler hayatım için silik hatırlamadığım bilincimin çevrim dışı olduğu dönemlerdi. Bazen 2 haftayı geçiyordu.
Kopuk korungan moda geçiyordum. Yemek yemek, bağımlı gibi dizi izlemek, bulanık görecek kadar gözlerimi yorup kitap okuyup beynimi uyuşturuyordum. Böyle obez oldum.
15 yıldan fazladır sürekli diyet yapıyorum ve hale obezim.
Diğer diyetisyenlerde biraz esneklik yapınca hemen cezalısın, bu hafta detoks yapacaksın, şöyle yapacaksın gibi söylemleri vardı.
Benim diyetisyenlerim seninki gibi değildi. Yürüyesim yok demişsin alternatif sunmuşlar.
Mesela ben azaltmasını beklemem, sadece 14 günde 2,3 gün es geçtiğimde suçlanmayayım.
Mesela detoks için çiğ sebze karışımı içmek zorunda kalmıştım. Midem bulanıyordu.
Kimse bana bunun sürdürülebilir ve normal olduğuna inandıramaz. Her bünye farklı.


Dediğin gibi mükemmelliyetçi tavrım yüzünden daha da ağır hissediyorum sonuçları.
Çünkü dünyada milyarlarca insanın içgüdüsel olarak yaptığı şeyi ben çok fazla çabaladığım halde yapamıyorum. Başarısızlık duygusu, yargılanma paket halinde. Sonra bundan kurtulmak için absürd işlere kalkışıyorum. Aç kalayım sorun değil ama o da sürdürülebilir değil.

Tek hissettiğim şey kafamın iyice karışması.
Neyin sebep neyin sonuç olduğunu şaşırıyorum artık.
Dehb yeme bozukluğunu etkiliyor, yeme bozukluğu psikolojimi, anksiyeteyi. Çok iç içe geçmiş haldeyim.

Şuan hala en büyük sorunum. Aç olduğum halde kalkıp yemek hazırlayıp yememek.
Çünkü canım yemek hazırlamak istemiyor.
Halbuki ilk hareketi yapsam gerisi gelecek.
Neyse bu kadar farkındalığımı yeniden kazanmışken ben kalkıp yemek hazırlayayım.

Genişletmek için tıkla...

Ben de aynı şekilde. Sürekli al ver al ver derken en son 15-20 kilo vermiştim, şu an 30 kilo geri aldım. Obezim. Ben de yemek hazırlamaya çok üşeniyorum, yeme atağı + üşengeçlik = dışardan çok kalorili bir şey söylemek.

İlaç iştahımı azalttı bakalım.

İnsan sebebini bilince sebebe yönelik davranıp, başkaları için belki uygun ama kendimize uymayan kısıtlamalardan uzaklaşıyor.

Kendimize şefkat göstermeliyiz ama kurban rolüne de girmemeliyiz. Dehb’e sahip olan birçok başarılı insan var. Benim çevremde bile var. Duy.u Öz..lan da Binge eatingden muzdarip ama o da psikolog eşliğinde zayıfladı tekrar.

Kolay gelsin o zaman :)

InoriYuzuhira .!.:

Uzmanım diyemem, derman arıyorum diyelim :)
Diyet konusunda tecrüben varsa kendi planını uygulamak en güzeli aslında.
Bu arada instagramda manolya russo diye biri var.
Binge eating ve anksiyete gibi konularda paylaşımları var. Takip etmek isteyebilirsin.
Normalleşmenin güzelliğini görüyorum onda. Bazen tökezlesem bile kaldığım yerden devam etmek gerektiğini iyice anlamamı sağladı.

Umarım 1.5 ayı çabuk atlatırsın ve kendin için güzel şeyler yapmaya daha çok vaktin olur.
Başarısızlık söz konusu değil, mükemmel olmak zorunda hissetme kendini.
İyi bir diyetisyen bulursan tavsiye edersen yaz buraya. Belki online yardım alırız.

Genişletmek için tıkla...

Bakacağım, böyle örnekler görmek daha iyi hissettiriyor. Tabi yazarım iyi diyetisyen bulursam. Önceki diyetisyen dediğim gibi iyiydi ama normal hayata geçince liste miste olmuyor, sonuçta geri aldım kiloların hepsini.

Teşekkür ederim Kesinlikle, artık kendime eziyet etmiyorum. Dehb’i fark ettiğim için de çok şanslı hissediyorum :)