Merhabalar 3 aylık evliyim.. Ama o kadar sorunlu ki evliliğim nerden başlasam bilemedim.. eşimle, ailesiyle hep sıkıntı..
önce ailesinden baslamak istiyorum biz ailesine yakın oturuyoruz süreekli arıyolar gel git Şuraya oturmaya gidecez sen de gel bilmem ne diye.. ama ben de gitmek istemiyorum acıkcası cünkü hiç bizaman maddi konuda destek olmadılar ben zora sokmamak için hiç maddi bişey istenedim taktıkları 4 tane bilezik bitane basit kolye ve bileklik.. kaynanamın kolunda benden daha cok bilezik var suanda .. şimdi deyardımcı olmuyolar hala .. borcumuz var kıt kanaat geçiniyoruz umurlarında değil resmen ! Gecen bi yere gidecez sen de gel dedi tamam dedim insan beni yanına katar götürür ona bile tenezzületmedi kendisi kızıyla gitti ben hiç tanımadığım birinin evine tek gittim tek döndüm..
falan.. değişikler! Eşimle gidiyoruz mesela oturmaya bi gğn gitmesek oyu sen ellerin mi oğlu oldun niye gelmedin falan boşboş konusuyolar .. beraber otururken onlarla hiç muhabbetlerine dahil olamıyorum o kadar bilmediğim seylrden konuluyolar ki bi sey döyleyecek olsam kimse beni dinlemiyo eşim de dahik!
Eşimle sorunlarıma glrşnce yeni evli gibideğiliz de 5-10 yıllık evli gibiyiz hiç bi heyecan yok çok monoton.. bi muhabbet edemiyoruz ben konusamıyorum derdimi anlatamıyorum ..
tek cinsellik konusunda yaklaşıyo yanıma..
ben bu konuda üstüme düşeni yapmak istiyorum mesela napabilirim nasıl canlandırabilirim evliliğimizi ?
Herşey daha çok taze. Madem amacınız düzeltmek önce eşinizin ailesini severek başlayın işe.
Zor şeyler yaşamışsınız sevmeniz zaman alacak ama herşeye iyi yönden bakmaya çalışın.
Bireysel olarak onlarla zaman geçirin. Görümceniz veya kaynınızla mesela. Arkadaş gibi bi ortam oluşturabilirsiniz. Sinemaya gidebilirsiniz, annesiyle çarşıya pazara gidebilirsiniz. Ufak tefek adımlar ilişkileri güçlendirir.
Eğer siz çabaladıgınız halde sizi hala dışlamaya devam ederlerse o zaman araya bi sınır çizer ona göre yaklaşırsınız.
Bazen kendi öz annemizle kardeşimizle bile sorunlar yaşıyoruz. Yeni bi aile yeni kardeşler yeni insanlar bi anda sizin için de zor olmuştur.
Eşinize ailesini kötülemeyin. Onunda sizin ailenize laf etmesine izin vermeyin. Saygı karşılıklı olmalı bence.
Gelelim en önemli kısma. Monoton evlilik için daha çok erken 3 ay. Eşinizi en iyi siz tanırsınız, ona nasıl ve ne açıdan yaklaşacagınızı siz bilirsiniz. Beklentilerinizi ve isteklerinizi açıkca dile getirin. Onun anlamasını beklemeyin. Anlamaz.
Mesela sadece cinsellik için geliyosa ona sizin de bi kalbiniz oldugunu, sohbet etmeye sevilmeye ihtiyaç duydugunuzu açıklayın. Onunla zaman geçirince mutlu olacagınızı açıklayın. Birbirinizi sıkmadan ikinizinde zevk alacagı aktiviteler bulun kendinize.
Biz eşimle tavla oynarız şarkı söyleriz dans ederiz yemek yaparız temizlik yaparız... bu ara yapamadıklarımızın listesini yapıp onları yapmaya başlıycaz. Mesela hiç birlikte tiyatroya gitmemişiz. :)
Eşimin ailesi uzakta. Ona ben derim aradın mı gidelim mi yada gelsinler davet edelim diye. Sinemaya götürdüm kayınvalidemi kaynımı. Sonra eşime kardeşinle baş başa gezin derim geldikleri zaman. Yani ben sevmesem de anlaşamasam da onlar birbirinden ayrılmaz. Kardeşler sonuçta. Ben bi aileyi birbirinden ayırmak parçalamak için evlenmedim. Evet biz yeni bi aile kurduk öncelik her zaman bizim bu küçük ailemiz olsa bile bazı gerçekleri değiştirmek yıpratıcı olur. Ya benden ya ailesinden vazgeçmesini istemek yerine ailesiyle uyumlu olmaya çalışıyorum. Ben bu şekilde yaklaştıgım için eşim de bana değer veriyor ailesi de değer veriyor.
Çünkü benimde yengelerim var bende bir görümceyim. Tamamen farklı kültürden gelen iki gelinimizle savaşmak yerine onları sevmeyi tercih ettik. Onlarda bizi sevdikleri için kimse iki arada kalmadı. Yengelerim benim için abilerim kadar değerlidir. Abilerimden çok onları ararım.
Bu aşamaya gelmek için karşılıklı iyi niyet ve sevgi kurallarını yıkmadan seviyeli şekilde iletişim kurmak gerektigine inanıyorum...
Karısı için ailesini bırakan erkek veya kocası için ailesini bırakan bi kadın olmaktansa herkesi sevmek daha kolay.
