Merhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
Merhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
Kocaelili olarak ve burada ikamet eden biri olarak burada üzülmenize ve yalnız kalmanıza üzüldümMerhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
Merhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
cumartesileri de teog kursuna giriyor. cuma ve pazar evde pazartesi günü öğlene kadar. diğer günler 4 te geliyor hep evde ya da arkadaşı bize geliyor ya da kendi gidiyor arkadaşlara ama ben hep evdeyim
bana nedense maddi sıkıntıdan dolayı değilde eşinin cimriliğindenmiş gibi geldi. çünkü baştada demişsin. evlenmek için çok çalıştı gezmedi almadı para biriktirdi diye. hep şöyle düşünürüm. ok borç ödersin falan filan ama kafa dağıtacak bişiler yapmadıktan sonra insan bunalıma girer. bunun içinde illaki para gerekmezki. ayrıca kendisi arkadaşına giderken para harcamıyor mu yada onlar geldiğinde hiç bir şey ikram etmiyorsunuz bunların hepsi masraf değil mi. hiç bir şey olmasa bile bulunduğun ilçede küçük parklar var. yemekten sonra çıkın yürüyüş yapın gidin bir 10-15 dkka oturun çocukları izleyin ne bilim ruhunuzu dinlendirir böyle şeyler. tabi hepsinden önce eşinde ciddi bir konuşma yapmalısın sanırımEşim beni anlamıyor. söylüyorum böyle böyle diyeBen sana evliliğimizin ilk yılı maddi sıkıntı çekeceğiz istediğimiz gibi gezip tozamycaz demiştim diyor ama ben böyle monotonluk hayal etmemiştim diyorum ben sana ne kötülük yapıyorum sen özel gününde olduğun için mi böyle şeyler düşünüyorsun acaba diyor Hasta, acı çeken insanları düşün haline şükret diyor beni anlamıyor maalesef biraz eski kafalı insanlar gibi laflar ediyor
maalesef ev hayatı. Borç var diye yapıyor keşke borç bitince evlenseymişim acele etmeseymişim diyorum tabi yaşım 27 oldu diye çevrenin psikolojik baskısı ve de arada mesafereler var telefonla zor oluyor diyee bu yıl evlendim. hep ev hayatı. seneye borç bitince inşallah bazı şeyler değişir. evet zaten şu an bebek düşünmüyorumMuhabetti iyimiş ama sosyal değilmiş demek ki hiç evden dışarı çıkmadınız mı yani , sinema,tiyatro, konsere gitmediniz mi ? Zaten çoğu erkek para harcanmasın diye o işlerdede bulunmaz gitmezde çok ender, aslında en iyi ünide tanırsın sonradan geleni nasıl gözlemliyeceksin ki ancak konuşma en ucuzu bu ,işlerinede gelir gibi şiz şimdiden sanki 26 yıl evli gibi hallere girmişsiniz ama sakın evlilik oturmadan hamile kalma
cnm eşim kolay kolay söz vrmezTv izlerken kumandayı al TV'yi kapat.Ve konuşmamız lazım diyip karşısına otur.Düşündüklerini istediklerini beklentilerini teker teker söyle.Ve benim konuşmam bitene kadar cevap verme de.Konuşman bittiğinde onu dinle.Şayet sana sözler verirse ki muhtemelen öyle olacak,o zamanda şayet bu söylediklerini yapmazsan aramızda gerçekten sorun olucak ve artık benim halletmek için bir çabam olmicak.Evlilik anlayışın buysa sen bilirsin,ama bende kendi düzenimi kurduğum gün ölsen bir bardak su vermem.Çünkü evin huzurunu ben tek başıma düşünemem tek başımada hiç bişeyi çözemem de.Ben olsam böyle yapardım.
haklısın normalde yanında oturup ona ve tv ye böön bön bakardım dün mutfakta çok işim vardı börek falan yaptım temizlik falan yanına pek gitmedim o geldi ara ara yannıma ne yapıyorsun demeye... şimdi ders çallışıyroum ya kpss derse yoğunlaşmaya başladım artık onunla aynı odada durmayacağım yokluğumu farketsin bakalımDediklerinin cogunu bende ilk senemde yasadim hala yasadigimda oluyor. Onu takmamayi ve gormezden gelmeyi ogrendigin gun emin ol rahatliyosun sonra o senin ustune dusuyor ac dizi izle yoksa tlfan biseyler izle ama biseylerle ugras mesela sayfalarca biseyler yaz muzik dinle kahve ic mutfakta bisure sonra evin sessizligi rahatsiz edecek onu
cnm ben izmit merkezde değilim ilçesindeyim gebze ye yakınım ama çok da değil dolmuş ile yarım saat sürüyor bazenBen de bir yıldır izmitte oturuyorum. İzmit gerçekten alisilmasi zor bir şehir. Ben allah tan aileme yarım saat uzaklıktaydım. Tam neresindesin bilmiyorum ama sekapark a yürüyüş yapabilirsin. Ben de gerçekten çok sıkılıyorum önceden çalışıyordum 2 aydır felan evdeyim. Ama sevmemiz lazım malesef
cnm çok güzel kategorilere ayırmışsın :) Benim ki 3 gruba birden giriyor. Aldatan erkekler genelde sosyal ve ayı olmuyolar :) sosyal olsalar çapkın olurlar asosyal olsalar odun olurlar normali yok sanırımBu erkekler parti parti uretiliyor sanirim.
Hal ve haraket olarak tek cins degiller cunku..
Aldatanlar
Asosyaller
Cok sosyaller
Ayucuklar
Tv koltugugiller vs. Vs.
Bir gun istisna bir erkek gorursem mikroskopla bakacagim acaba gercek mi diye?
Muğlalıyım cnm. Eşimde MuğlalıBence siz daha evliliğe evinize ve yeni şehirde alisamamissiniz bi bocalama var bende Kocaeli'ne evlendim farklı bi şehirden neresindesiniz acaba 3 yılı bitirdik şimdi 2 çocukgum var ha şu da bi doğru evlenince büyü bozuluyor bence. .benim eşim yeni yeni eskisi gibi düşünceli ilgili bi es rolüne girdi onlarda alismaya çalışıyo evliliğe bence fazla bunltmayin kendinizi
cnm inan hislerime tercüman olmuşsun. evet maalesef konuşsam da aynı değişme yok sıkıntıCanım ne yazikki ben de çok acı öğrendim ki erkekler kadınlar kadar ince düşünemiyor.
Yani örneğin sen odana girip kapıyı kapatınca o sebebini bile anlayamadı. Hatta muhtemelen sadece geç geldiği için kapıyı kapattığını zannetti. Halbuki senin asıl derdin birikmiş ilgisizliği ve sıkılmış olmanın farkında olmaması.
Herşeyi ilkokul çocuğuna anlatır gibi tek tek anlatman ve sabırlı olman lazım canım.
Bunları onunla konuşumalısın muhakkak, ne istiyorsun ne bekliyorsun.
Eğer konuştun da adam hala böyle davranıyorsa işte orada sıkıntı var bence.
O zaman politika değiştireceksin. Evde o yokmuş gibi yaşayan sen olacaksın. Hatta derslerinin herşeyden önemli olduğu izlenimini vereceksin ki azmine anlam yüklesin. İlgilenmiyor mu, o zaman sen de ilgilenmeyeceksin.
Sadece yatakta mı ilgileniyor? İşim bitti deyip sen arkanı döneceksin. Yani o senin sevginin ilginin bitmiş olmasından korksun. Zaten böyle davranmaya devam ederse senin de içinden gelmez hiçbirşey yapmak, otomatikman biter hislerin.
Kısasa kısas üzgünüm ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?