Merhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyor
zaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara...
Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki
Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar.
Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
