Yeni evliyim depresyondayım çok mutsuzum hem de çoook

Siz kendınıze hobı edının, kpss ıcın kursa gıdın.. Tek basınıza gezın arkadas edının esınızı hayatınızın merkezınden cıkarın.. bıraz rahatlarsınız.

bayağı ortak yönümüz varmış doğrusu. bende ilk evlendiğimde hiç bilmediğim bir şehire (ki kendisi kocaeli oluyor :) ) yerleştim. eşim işten geldiği zaman çok yorgun olur genelde tv izlerken uyuyakalır. kimseyi tanımıyordum arkadaşlarımın tamamı farklı şehirde falan filan derken bunaldım sürekli ağlıyordum annemlere belli etmemeye çalışıyodum. şimdi 1,5 yıl oldu şehire alıştım mı pek değil arkadaş buldum mu oda pek değil aslında. ama hemen yüksek lisansa başladım bende kpssye çalışıyorum. bide kedicik buldum şimdi okadar alıştım ki gün yetmiyor bana. senin eşini bilmiyorum ama benimki yıllar boyunca yalnız yaşamış üniversiteden beri ondan o da adapte olamadı ilk başta benle yaşamaya şimdi söylüyor zamanla aştık.

kısaca ilk zamanlarda hepimiz oluyoruz öyle bence sen eşine bağlı kaldıkça daha da bunalıcaksın. kendin çık markete pazara. neresinde oturuyorsun bilmiyorum kocaelinin ama çok güzel sahil çay bahçeleri var al kitabı defteri orda çalış hem havan değişir. eşinin ilgi alanlarını daha iyi bilirsin ben benimkine ortak çıktım şimdi ondan daha çok keyif alıyorum onun hobilerinden. kısaca valizi alıp kaçma. az zaman ver kendine. burda bir sürü kurs var ayrıca belediyenin falan ilgilenirsen komek çok eğlenceliymiş, tiyatro da güzel. yani sen artık evli genç bir kadınsın kendine güven eşinin ilgisi için ağlayıp sinir krizi geçirmen manasız. en azından ben kendimi öyle motive ettim :)