- 12 Eylül 2015
- 45
- 14
- 3
- 36
- Konu Sahibi harenylmz2015
-
- #21
cnm biraz maddi sıkıntılarımız var maalesef. Düğün borçları vs
cnm biraz maddi sıkıntılarımız var maalesef. Düğün borçları vsAdamdaki rehavete sok gecirdim.
Plan yapin, haftada 1 gun sinemaya gidicez, 1 gun suraya gidicez, bir gun aksam evde bunu yapicaz gibi.
cumartesileri de teog kursuna giriyor. cuma ve pazar evde pazartesi günü öğlene kadar. diğer günler 4 te geliyor hep evde ya da arkadaşı bize geliyor ya da kendi gidiyor arkadaşlara ama ben hep evdeyimCuma günleri de boşsa haftada 4 gün okula gidiyor demektir, kalan 3 gün ne yapıyorsunuz hep evde misiniz?
Eşim beni anlamıyor. söylüyorum böyle böyle diyeBenimde esim böyleydi, ve onnunla acikca herseyi konustum, duygularimi hislerimi ne düsündügümü acikca ona aktardim. Empati yapmasini söyledim. Öylelikle bazi seyleri anladi. Sonradan kendisi dikkat etti bu noktada.
Yani bence odana cekilip aglamak inan ise yaramiyor, kimseninde umrunda olmuyor. Git esinin yanina sankince onunla konus. Aciklikla anlat. Ilk basta gercekten cok zor beraber bir hayata alistirmak kendini. Seni cok iyi anliyorum, bende ailemden uzaktayim. Yapayalnizdim. Zaten derslerin varmis ona yogunlas, ve esinden rica et, belli günler yada saatlerde ayarlayin beraber birseyler yapin. Evde oyun oynayin, film izleyin, sinemeya gidin. Gercekten bunlar cok önemli oluyor.
Umarim hersey yoluna girer.
cnm yaşadığım ilçede avm yok. dolmuşa binip 20 dakika da gidebileceğim avm ler var ama eşim ondan habersiz bi yerlere gitmeme çok karışıyor çok mana buluyor ondan habersiz markete gitmemi bile ayıplıyor bi de bu yıl durumumuz iyi değil harcadığım dolmuş parasına bile mana bulurAhh ahh bu televizyon var ya evliliklerin 1 numarali bas dusmani.. tamam evlilikte iki tarafin da biraz hareket alani olmali ama esin biraz abartmis. Istersen onun eve gelecegi saatte bi parka veya avm'ye at kendini, ara de ki canim ben surdayim gelsene. Disarda biraz birlikte vakit gecirmis olursunuz. Tabi buralari once senin gezmen gormen lazim. Evden basini bi cikarman lazim. Her aksam yemekten once veya sonra birlikte yuruyus spor vs yapma konusunda onu gaza getirmeye calis mesela. Tabi ilgiliyse. Zamanla es kavraminin arkadas kavramindan uzak olmadigini bilakis onu kapsadigini anlamasi lazim.
Eger öyle diyorsa, cafeye, sinemaya gitmek bütceyi zorluyorsa. Beraber film izleyelim de yaninda misir patlat, yada yürüyüse cikalim de. Hatta bazen söyleme direk o ortami hazirla. Eger ki uymazsa al kumadayi ac bir film izle. Oda uyar bir sekilde. Ama eger uymazsa, bence bir müddet bu konuyu ona acmayin. Derslerinize odaklanin, disari cikin kendiniz yürüyüs yapin. Bende öyle yaptim tanidigim kimse yoktu, cikip disari yürüyordum. Moralede iyi geliyor en azindan. Sordugundada zaten ilgilendirmiyor ki seni dersin, konuyu kapatirsin. Ona biraz düsünmeye zaman verirsen belkide hata yaptiginin farkina varir.Eşim beni anlamıyor. söylüyorum böyle böyle diyeBen sana evliliğimizin ilk yılı maddi sıkıntı çekeceğiz istediğimiz gibi gezip tozamycaz demiştim diyor ama ben böyle monotonluk hayal etmemiştim diyorum ben sana ne kötülük yapıyorum sen özel gününde olduğun için mi böyle şeyler düşünüyorsun acaba diyor Hasta, acı çeken insanları düşün haline şükret diyor beni anlamıyor maalesef biraz eski kafalı insanlar gibi laflar ediyor
eşim bir keresinde tv izliyordu çıkalım çarşıya gidelim dedim tamam dedi kalkmadı çok sinir oldum çektim kapıyı çıktımEvliliğin baş düşmanı olarak tv, pc gibi şeylere suç atmayalım bence.
Adam gibi adam öküzlüğü bırakır bir düşünür.
Ben bu kadını buraya getirdim kimsesi yok.
Tüm gün beni bekliyor. İstediği elbette mal mal kafasını tvye gömen koca değildir.
5 yaşındaki çocuk bile yapabilir bu hesabı.
Adamlar imzayı atıp rahatlıyor işte bu bir gerçek.
Öyle odaya kapanıp ağlamalar çözüm değil bence.
At kendini sokaklara kimsen olmasa da gez.
Ona teklif bile etme.
Nereye gittin diye sorarsa da içini bir güzel dök.
Kocam kafasını tvye gömdüğü için gençliğimi, yaşadığımı hissetmek adına dışarı çıktım.
Bir sorun mu vardı?
Ayy yaşadım resmen, fazla empati kurdum sinir oldum da adama :)
Komşu var ama hepsi 40-50 yaş arası ve benim anlaşabileceğim yapıda insanlar değil maalesefBu arada ben ist. Da oturuyorum. Kocaeliye cok gitmisligim var. Akrabalarim orda. Kocaeli guzel bi yerdir. Cik dolas. Komsu edin. Birlikte dolaşın.
eşim bir keresinde tv izliyordu çıkalım çarşıya gidelim dedim tamam dedi kalkmadı çok sinir oldum çektim kapıyı çıktımYanlışlıkla onun telefonu da benim çantamda kalmış bana çok kızdı Apartmanda bana çok kötü bağırıyor elleri ayakları titriyordu merak etmiş bi daha gitmek yok dedi
Bende öyle düşünüyorumO yarin çocuğun sorumluluğunuda üstlenmez , herşeyi sizden bekler , ilgisiz koca işin zor
evet cnm tanıştıktan 3 ay sonra atanıp buraya gelmişti ve hep telefonla görüştük ayda bi kere gelirdi genelde gelince söz isteme nişan gibi merasimlerimiz oldu pek tanıma fırsatı olmadı tabi ama telefonda çok konuşurduk beni çok arardı hatta evinde telefon çekmiyordu o zamanlar beni aramak için dışarı çıkardı 1 saati gecik konuşurdu muhabbetimiz iyiydi şimdi çok farklı herşeyİlgisiz erkekleri anlamıyorum. Ya laf olsun diye evlenmiş ya da içi geçmiş hayattan keyif almayan, paylaşmayı bilmeyen biri olmalı. Flört döneminde ayrı şehirlerdemiydiniz hep? İyi tanıyamamış olabilirsiniz.
evet cnm tanıştıktan 3 ay sonra atanıp buraya gelmişti ve hep telefonla görüştük ayda bi kere gelirdi genelde gelince söz isteme nişan gibi merasimlerimiz oldu pek tanıma fırsatı olmadı tabi ama telefonda çok konuşurduk beni çok arardı hatta evinde telefon çekmiyordu o zamanlar beni aramak için dışarı çıkardı 1 saati gecik konuşurdu muhabbetimiz iyiydi şimdi çok farklı herşeyİlgisiz erkekleri anlamıyorum. Ya laf olsun diye evlenmiş ya da içi geçmiş hayattan keyif almayan, paylaşmayı bilmeyen biri olmalı. Flört döneminde ayrı şehirlerdemiydiniz hep? İyi tanıyamamış olabilirsiniz.
evet öyle ama eşim burada varoş tarz da insanlar var diyor ve sokağa alışveriş hariç çıkmıyorHafta da iki üç gün kursa gitsen kpss kursu olabilir ya da hobi edineceğin ilgini çeken kurslar belki iyi gelebilir hem yeni insanlarla tanişmiş olursun, eşinle de açik açik konuştun mu bilmiyorum ama konuşmadiysan anlat sıkıntılarını, evliliğin ilk zamanlari alişmak genelde zor bir süreç zaten, üstüne de ilgisiz bir eş çok daha zor oluyordur sizin için
Biz de yeni İstanbul'dan Gebzeye taşindik sevdim ben buranin sakinliğini
Yakinlardaysan beklerim
Mesajima ekleme yapayim ben yazarken ustte baskasina cevap yazmissiniz, birlikte vakit gecirmek icin illa ki para harcamak gerekmez ki yuruyus, spor vs yapabilirsiniz, evinizde film izlersiniz
evet dedim tv yüzünden oldu dedim çok tartıştık. hep karşılık veriyorum hiç altta kalmıyorum ama sıkılıyorum artıkBi daha tvye gömülmek yok deseydin sen de o zaman :)
Öyle bağırarak sindirmeye alıştırma baş edemezsin.
Onun koyduğu bu düzene ağlaya ağlaya uymak zorunda kalırsın.
evet cnm tanıştıktan 3 ay sonra atanıp buraya gelmişti ve hep telefonla görüştük ayda bi kere gelirdi genelde gelince söz isteme nişan gibi merasimlerimiz oldu pek tanıma fırsatı olmadı tabi ama telefonda çok konuşurduk beni çok arardı hatta evinde telefon çekmiyordu o zamanlar beni aramak için dışarı çıkardı 1 saati gecik konuşurdu muhabbetimiz iyiydi şimdi çok farklı herşey
Merhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
Ben de bir yıldır izmitte oturuyorum. İzmit gerçekten alisilmasi zor bir şehir. Ben allah tan aileme yarım saat uzaklıktaydım. Tam neresindesin bilmiyorum ama sekapark a yürüyüş yapabilirsin. Ben de gerçekten çok sıkılıyorum önceden çalışıyordum 2 aydır felan evdeyim. Ama sevmemiz lazım malesefMerhaba kızlar... Ben yaklaşık 2 aylık evliyim. Evlendiğim için memleketimden ayrılıp Kocaeli nin bi ilçesine geldim eşim burada öğretmen... Eşim ile severek evlendim hatta eşim bana daha düşkündü... Benimle evlenmek için çok mücadeleler etti. yemedi içmedi kıyafet almadı eskileri giydi para biriktirdi beni çok önemsiyordu ama evlendikten sonra değişti sanki eski heyecanlı kişi gitti yerine biraz daha farklı biri geldi.... Kpss ye hazırlanıyorum şimdi 6-7 ay sonra sınavım var sınav olmasa bir iş bulup girmek isityorum hem kimsem de yok buralarda bi arkadaş ortamım olurdu diyorum ama 6-7 ay boyunca arkadaşa bile ayıracak vaktim yok ders çalışmam lazım çünkü ev işinden arta kalan zaman ancak ders çalışmaya ancak yetiyorzaten kpss B 2 yılda bir oluyr ama bazen o kadar sıkılıyorum ki kızlar bu şehre yabancıyım ailemi 12 saatlik mesafede bırakıp geldim buralara... Havası suyu herşeyi farklı.. evdeyim tüm gün ruhum daralıyor artık inanın buraya tam alışmadan evliliğe tam alışmadan ders çalışmaya başladım ev işleri yemek derken hayatım çok rutin gidiyor... halime elbette şükür ediyorum ama bazen ruhum daralıyor kızlar eşim eve geliyor direk tv başına geçiyor yüzüme bile bakmıyor. Ben muhabbet sohbet edelim istiyorum ama hiç muhabbeti yok benle... arasıra arkadaşı geliyor bize onlar olunca çok muhabbet ediyor ama benle muhabbet niye etmiyor ki Cumaları dersi olmadığı için tatil eşimin ve düşündüm yarın tatil geç kalkacağız nasıl olsa sen de madem tv izlemeyi çok seviyorsun beraber güzel bi film izleyelim koltuğu açalım yanyana sana sarılıp film izlemek istiyorum dedim tamam dedi.. Filmler hard diskteydi onu da arkadaşına ödünç vermiş dün harddiski almaya gitti getirip film izleyecektik ( dün bütün işlerimi ders falan herşeyi halletmiştim bi de neskafe içmiştim uykum geç gelsin diye sırf eşimle birlikte film izleyelim diye) gitti hard diski almaya telefonunu da evde unutmuş. hemen gelirim diye gitti. gittiğinde saat gece 10 civarıydı geldiğinde gece 12 yi geçiyordu kızlar ben beklemekten ağaç oldum ve ağlama krizine girdim. Ne benle ilgilenen bi eşim var (bi de yeni evliyim) ne ailem ne arkadaşım kimsem yok burada yüzüme bakan bi eşim bile yok( sadece yatak odasında ilgileniyor o da afedersiniz ama işi bitinceye kadar) Bir an da kendimi çok mutsuz hissettim... şöyle bi hava almaya bile çıkmıyoruz bi yere gitmiyor hiç... bina içine hapsolmuş gibiyim sadece markete ve pazara gidiyoruz onlarda eve çok yakın zaten. Dün bunalıma girdim eşimi beklerken sonunda gece 12 yi geçerken geldi ve ben yatak odasının kapısını kitledim geldi kitli gördü neden kitledin deyip gülüp oturma odasına tv başına geçti hiç uğraşmadı açmak için ve bana bir şey olmuş olabilir hiç sesi çıkmıyor diye kontrol dahi etmedi... tv izliyordu ben içerde sinir krizi geçiriyordum bi an gözüm döndü odanın kapısını açtım kıyafetlerimi topladım valizi çıkardım sabah olunca gitmeyi düşündüm ayrılmayı boşanmayı düşündüm gözüm döndü sanki... o an ki psikoloji ile bunları düşündüm sonra eşim valiz çıkardığımı görünce hemen yanıma geldi ne yapıyorsun sen diye. gideceğim ben dokunma bana git dedim ne yapıyorsun gidemezsin bırakmam dedi tutttu sarıldı bana ... romantik romantik şeyler söyledi beni ne kadar sevdiğini söyledi ben çok gergindim. ben sevmiyorum seni evlilik buysa ben sıkıldım gideceğim dedim. sen beni istemesen de ben seni seviyorum bırakmam falan deyip sımsıkı sarıldı bana... gece sarılıp uyudu bana... ama sabah olunca eski haline gene geri dönmüştü kızlar. Gene tv başına geçmiş öyle tv izleyip suratıma bile bakmıyor. demin de arkadaşları ile bi yere gitti işleri var biraz resmi yerlerde bende geleyim dedim olmaz erkek erkeğe gidiyorum gezmeye gitmiyorum dedi. ben ders çalışyorm ama ruhum çok mutsuz huzursuz ve yalnızım kızlar kendimi nefes alamıyor gibi hissediyorum.. bi şöyle insan içine karışmayı özledim çok mutsuzum ben acaba abartıyor muyum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?