Merhabalar kızlar nasılsınız? Hem annelerden hemde yaşça büyük ablalarımdan fikir almaya geldim. Belki bilirsiniz abimin çocuğu oldu hatta gidemeyeceğim falan diye konu açmıştım. 10 saatlik mesafedeler. Konuyu anlamanız için detaya gireceğim aynı zamanda pek uzatmayacağım. Senede 1 gelirler...
Kızlar öncelikle ülkemizin başı sağolsun. Umarım iyisinizdir. Bu konuyu açmak istemezdim ama sizinle paylaşmak istedim. Eski konuyu ekledim becerebildim mi bilmiyorum. Abimin eşinin doğumu sonrası birtakım olaylar oldu. Uzamasın diye eski konuyu okuyabilirsniz özetlemek keresinde annemle dünürü tartışmışlar konu kapanmış gitmiş yengemin anneme kin beslemesi sevmemesi hatta obsesif takıntı haline getirip saydırarak ses kaydı atması sonucu mesafe koyduk. Şaka yapmıyorum ses kaydında saydırıp akranı gibi ahkam kesiyor. Sindirilebilir bir konu değil annemin yaptığı en fazla “kızım ev biraz soğuk sanki” demesidir. Doğumdan öncede annem arasa şikayet eder aramasa şikayet eder sürekli bi takıntı halindeydi. İdare ettik ama yeter.
Anneme yapılan saygısızlıktan ötürü yengemle arama mesafe koydum. Geçmiş olsun mesajımıda yazdım 2 defa yeğenim hasta olduğu için ama samimi davranmıyorum. Abimi arıyorum yeğenimi görüp kapatıyorum. Atılan ses kaydınada insanlık namına cevap yazmadı annem aileyiz diye. Kardeşleride anneme saygısızlık yaptığı için mesafe koydum. Bunada takmışlar beni silmişler. Kendileri bilir dedim bende sildim. Yengem hemen abime şikayet etmiş. “Kızlara mesafeli onlar burdayken mesaj bile atmamış kızları silmiş “ diye abimi doldurmuş. Yaptığı tek şey doldurmak. Neyse yine muhattap olmadım polemiğe girmedim mesafe candır diye bir de ne göreyim yengem numaramı silmiş. Kaynana görümce kötüleyen gönderileri beğenip sanki yengeme her gün laf sokup eziyet edip her gün evine gidiyormuşuz gibi de laf sokmalı durumlar atıyor. Senede 1 kere 2 3 gün görüşüyor ya da görüşmüyoruz uzaktalar zaten.
Abim durumdan çok mutsuz. Sürekli kavga ediyorlar cevap yazmıyoruz yine mutlu değil yazıyoruz yine değil anlamıyorum. Mesaj atıp problemin nedir öğrenebilirmiyim diye 3 sayfalık destan yazmış. Onu 1 kalemde silmişim. Numarayı silen o ama yaşadığı kafaya bakarmısınız. Annem narsistmiş gerçekler zoruna gitmiş terbiyesiz terbiyesiz söylemler. İyi mutlu olursun inşallh sanmıyorum biz aileyiz ve yaptığın çok yanlış dedim.
Sıkmayayım sizi de yorumlar da detay veririm ben bayramda abime gitmek istiyordum hem yeğenimi görmeye hemde takımı takmaya. Annemleri de alıp gidicektim. Abim var arada komple bağı koparmak istemiyorum gerçi gelmesinler de diyebilir herşeyi beklerim artık. Annem çok üzgün kanaması geliyor bacakları tutmuyor götürmedğim doktor kalmadı kitlendi heryeri üzüntüden. Konuşmuyorum yine rahat durmuyorum konuşuyorum bu seferde kurban psikolojisine girip abimi dolduruyor. Şaşırdım ne yapacağımı. Çevremize ne söyleyeceğiz ? Anneme kalırsa belli etme ama bana kalırsa gönül rahatlığıyla psikolojisinin iyi olmadığını ve bizi düşmanı olarak gördüğünü söylemek istiyorum. Siz ne düşünürsünüz?