Ben normalde zaten hani böyle yemek vesaire düşündüğüm arkadaşlarımı Eve davet etmek yerine dışarıyı tercih ediyorum çnkü yine aynı masrafa geliyor üstüne üstelik yorgunluk cabası
30-40 kişiyi evin hangi masasındaHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Çok güzel çok güzel evlilik kurumunun içine edildi sizin gibiler yüzünden.
Yapmıyorum kocam yapıyor yemekleri
Benim misafirim gaayeett bulduğunu yer, isterseniz gelin bi gün :)
Ben de bi eyre misafirliğe gidiyorsam beklentim sadece sade kahve oluyor valla. Yaparsa içer muhabbet eder dönerim.
İşkembemi doldurmaya girmiyorum bebekli ya da gün boyu işte olan kadına.
Bu sorumluluk altına girmek istemiyordum hala zor geliyor ama evlendim ve çok mutluyum şükür.
Çünkü evliliğim kek börek kısır ve misafir üzerine kurulu değil :)
Ay ben de hep onların tarifini yaparım. Elif ya da yasemin atalar adını görünce güvenle girişiyorum tarife
O Evlilik aktinde misafir ağırlama ve yemek yapmayı bilmeyenlerin o akti imzalayamayacağına dair madde nerde peki?
5 aylık bebekle iş yapmak da ne var diyenler zor çocuk buyutmemistir diyorum . Bebeğim o kadar küçükken asla evime o kadar adamı toplayıp misafir cagirmazdim ben olsam ya yanında yardımcı olacak bunları yaparken anca öyle. Benim küçük oğlum gün içinde en fazla 20 dakika uyuyan onun haricinde asla kendi kendine yatıp oyalanmayan bir cocuktu.Ufak bi not duseyim hanımlar, kektir, kısırdır temel seyleri yapıyorum. Hatta isyerinde bu tarz seyleri hep ben yapardım ve herkes elimin cok lezzetli oldugunu, cok becerikli oldugumu falan soylerdi. Ama evlendikten sonra oyle gelismedi olaylar. Etrafimdaki herkes de cesit cesit ikramlar yapinca, yetenegim varsa da icine kacti
Bebegim kolik miydi bilmiyorum ama ilk 4 ay cok bagirdi kucaktan hic inmedi. Alerji teshisi koydu doktorlar, o da ayri bir konunun basligi. Evet evimi temizledim, esime sofra koyabildim ama fazlasini yapmama asla vaktim yoktu. Şu 1 aydir rahatladi bebegim.
HIzli pratik bilgiler varsa paylasabilirsiniz benimle.
Edit: yorumlari geldikce okuyorum
O Evlilik aktinde misafir ağırlama ve yemek yapmayı bilmeyenlerin o akti imzalayamayacağına dair madde nerde peki?
Huni için adres iletirim, teşekkürler
Kendi teyze ,dayı ve çocuklarını saydığım zaman 50 nin ustunde kişi oluyor. Ama annem bile kendi kardeşlerini hiç ayni anda davet etmedi. Üst üste ne gerek var ki. Gürültüden insan birbirini bile anlamaz. Parça parça cagirmak daha iyi değil mi ?
Ben 25 kişilik misafirin üstüne çıkmadım onda da tencere yemeği tercih ettim tavuk pilav salata türlü gibi ....ani misafir için de buzluğumda mutlaka yemek vardır içli köfte ,mantı ,sarma , gibi ..tavsiyem pratik yemeklerle başlamanız hazır yufka börekleri,salçalı bulgur pilavı ,sote et gibi , ıslak kek ,revani yada etimek tatlısı gibiMesela kuzenim de gecen sene benle aynı zamanlar evlendi. Ve gecenlerde yemege davet etti herkesi. Yaklaşık 50 kişi. Annesi, gelinleri falan yardım etti ona. Hem kuzenimi takdir ettim hem de kendimi kotu hissettim. Ben kimseyi davet edemiyorum, etsem de 50 kisilik yemek yaparken bana yardim edebilecek kimse yok. Ve o davet verdigi icin muhtemelen akrabalar benden de bir davet bekliyor.
Internetteki tariflere gore yapsam bile ya yakiyorum, ya salcasi az oluyor, ya da sekli birseye benzemiyor. Bu konunun ustune dustukce de daha da beceriksiz olmaya basladim.
Kekim kabarmıyor, kahvem köpürmüyor, tostum bile ince olmuyor.
annem bırakın o bilir derdi. Ölçü birimlerinde çok iyiyimdir iş gereği. Yemekte de işe yarıyor.
o bir ütopya. Hem evi temiz, hem cocukla ilgili, hem yemek yapıyorsa ya kariyeri eksikdir o da varsa kendi özel vakti işte sporu, hobisi yoktur.
Siz benim ilk yaptığım pizzayı bir görseydinizHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
,şimdi ustalara tas çıkartırım.Neyse zamanla oluyor bu el becerisi.Boş vakitlerinizde,tabi beş aylık bebekle nasıl boş vakit olur,onu da bilemiyorum
,yapa yapa öğrenirsiniz.Nefis yemek tariflerinin ölçüleri genelde bire bir tutuyor.Orayı önerebilirim size
.
