Cok net söylüyorum ben bakarım,ilk evlendigimiz zamanlarda bana zor zamanlar yasatsada eşimin arkamda durmasıyla o dönemi atlattık, ikimizde hayattan dersimizi aldık şimdi çok iyiyiz ikimizde sınırlarımızı biliyoruz.Onunda beni isteyeceğini ve benim yanımda rahat edeceğini biliyorum.Onu kimseye muhtaç etmem bavul gibi ordan oraya taşıtmam ,kendi annem olsa eşim tek laf etmeden bakar bende aynı şeyi yaparım....Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?
Dürüst olmaya çalışın.
Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Erkek evlat işi gücü bırakıp bakacaksa okeyim, bütün gün işte olup karısı bakınca erkek evlat mı bakmış oluyor.Neden kızlar tek oğlanlarda onun çocuğu değil mi böyle de bütün sorumluluk kız çocuklarına kalıyor,erkek çocuk da payına düşeni yapacak ister kendi yapar ister karısına yaptırır ama eşit olarak 1 ay o 1 ay kız kardeş bakacaksa o 1 ayını bakacak
Ona bakılırsa insan kendi çocuğuna da yıllarca uykusundan ve tüm hayatından ödün vererek bakıyor ama çocuk tabi çok farklı. Çocuk farklı olduğu gibi bir kere insanın kendi öz annesine bakması da farklı, kendi eşine bakması da farklı, kayınvalideye bakmak farklı, kayınpedere bakmak farklı. Örnek verebilirim ama uzatmak istemiyorum. Ama başlı başına geriatrik hasta bakmak çok farklı.Yaşlı bakmak çok ama çok zor. Ama bakana olduğu kadar, yatana da zor. Burada yorum yapan bizler, henüz o kadar üst yaş grubunda değiliz. Daha elden ayaktan düşmüş, o raddeye gelmiş insanlar değiliz. O yüzden o yaşlı ve hasta durumu çok anlayamayız.
Şahsen düşüncelerim, eğer yaşlı ve biraz kısıtlılarsa aynı apartman, karşı apartman gibi yakın bir konuma alırım ve gözetlerim. Fakat kendi başına hiç idame ettirecek durumda değilse, o zaman evime alırım. Çünkü kendi annemi düşünüyorum, Allah korusun elden ayaktan düşse, o da benimle evimizde kalsın isterdim. Bugün kvdemin başına gelen durumun, yarın annemin başına gelmeyeceğinin garantisi yok. Eee bugün kv yatalak , gelmesin desem. Yarın bir gün annem için de aynı tavrı göstermem gerekir, gösteremem. Karşılıklı, saf çıkarcı bir düşünce işte. Ama gerçekler böyle.
Aslında çok kardeş olmak bu açıdan iyi. Hani 2 kişi olsan, 2 kişi dönüşümlü bakabilir, biri bakarken diğeri nefes alabilir falan. Ama 5 kardeş olup, 4 kardeşin bakmadığı da oluyor.
Bence sağlıklı değil bu düşünceniz.Ben 46 yaşındayım cok daha ağır şeyler yaşadım affettim yanlış anlaşılmasın bu ağır şeyler kayinvalideden değil kendi ailemden geldi bizzat
Bende böyle bir şey var ben engel olamıyorum hep empati halindeyim kin gudemiyorum ve özellikle dediğim gibi o kişi bana ne yapmış olursa olsun düştüğü anda ben elimi uzatıyorum
Dediğim gibi aileme hakaret etmedi ama benden habersiz eşim kendisine bir ev alıp içini sıfır eşyalarla dosedi bunu benden sakladilar ben sonradan öğrendim affettim yapacak bir şey yoktu
Bakmam. Bakici tutarim. Birine bakmak buyuk sabir isi. O sabri bir tek kendi anneme gosterebilirim. Malesef kv kendi annem gibi gormedigim icin ona o sabri gosteremem. Kendi cocuklari gosterecek. Zaten kv bakiminda benim soz sahibi bile olmamam gerekir. Kendi cocuklari konusup karar verecek. Benlik bir durum bile degil.Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?
Dürüst olmaya çalışın.
Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Böyle olması gerekiyor ama genele bakarsak yaşlı bakımı söz konusu olunca duş, kişisel bakımı,alt temizliği,ilaçları cart curt kadına kalıyor.Bunlara hiç gelemem. Yeterince sorumluluk almışım üstüne laf yiyemem, kimse evime düzenime eşyama karışamaz, gidip geldiğim yerin hesabını veremem çocuk gibi. Sorumluluklarını almaya gelince yetişkin, canları istediğinde 13 yaşındaki çocuğu olamam kimsenin. Vesayetini alacağım adamlar bana ne yapmam gerektiğini anlatamaz, çocuk gibi azarlayamaz kural koyamaz.
Annenize yaşanılanların kabahatlisi sizin de dediğiniz gibi babanız, kusura bakmayın ama anneniz de kabahatli, 6 ay diye başlayan bakım işini 17 yıla uzatan babanıza sağlam bir rest çekmemiş, 17 yıl şikayetlerine rağmen kayınvalidesiyle yaşayıp hizmet etmiş.
Kendi adıma konuşmam gerekirse bizde böyle bir şey asla olmaz, asla kelimesini kullanacak kadar büyük konuşuyorum zira biz 5-6 yıl önce denemesini yaptık, rahmetli kayınpederim kayınvalidemle kavga etmiş evi terk etmiş:)) annenizle küstüm deyip bize geldi 20 gün kaldı, daha 10. gününde eşim babası boşanmayı ve bizde temelli kalmayı düşünüyor diye ev bakmaya başladı, ben ağzımı açıp tek bir şey demedim oysa, eşim kendi evinde bizim düzenimize göre yaşanılmasını isteyen biridir, benim anne babam veya kendi ailesi bana veya bize müdahale etmeye kalkarsa kimseye bırakmaz kendisi rest çeker.
Babanız da annenize karışılmasına izin vermemeliydi, tabii anneniz de aynı şekilde.
Yok. Babamın akrabaları ve arkadaşları vardı hepsi arazi oldular. O dönem benim de arkadaşlık ilişkilerim çok zedelendi artık bir yere giderken bana haber bile vermiyorlardı nasılsa gelemem diye, aramaları sormaları da kesildi. Eve çağırıyordum gelin size bir şeyler hazırlayım diye, bir gelen bir daha gelmiyordu, ya da hiç gelmiyorlardı, naapcaz evde diyorlardı. Yani sosyal hayat sıfır oldu.Haklısınız. Kardeşleriniz var mıydı?
sizin de kendi annenize babanıza bakmanız için kendi evinize almanız gerekiyor. Ha durun tahmin edeyim. Kocanız kabul etmez. Haklısınız.
Ne kadar seçme biri olduğu ölüm şeklinden belliEvet hastaydı. Şeker hastası olduğu halde 1 sepet inciri tek başına gizli gizli yemiş komaya girmiş ve ölmüştü...
Ya siz bana olumsuz bir şey yazdiniz sandım.Nasıl yani buna nasıl karar verdiniz?
Benim kendi anneme babama da eşimin anne babasına da kapım açık. Ama her iki durum için de bakıcı desteği alırım.
Bu soyledikleriniz profesyonel insan isi. Bunun okulu var artik. Herkes yapamaz, yapmak zorunda da degil. Ilk mesajinizda normal bir bakimdan bahsediyorsunuz sanmistim. Bu dedikleriniz icin insanin kendi hayatindan vazgecmesi lazim. Olacak sey degil. Hasta icin de dogru degil. Daha dogru ve profesyonel bir bakim almak varken haldir huldur bakilsin.He insanlar anlamıyor bunu. Geriatrik birine bakmak yüzüne bakmak demek değil. Ya saat başı pozisyon veriyorsun mesela, sonra döndü mü kalkmaya mı çalıştı, nefes alıyor mu devamlı kontrol. her şeyi yiyemezler, yedirdin diyelim aspirasyonu lazım. Derileri narin hemen yara açılıyor. Kaldırması özel yetenek. Banyosu ne sıcak ne soğuk olacak. bebek gibi de değil, çok daha zor çünkü cidden sağlığı gitmiş ve bünyesi doğru çalışmayan bir insan. Ağız bakımı, göz bakımı, genital bakımı o bakımı bu bakımı, eklemlerini düzenli aralıklarla hareket ettirmek gerekiyor, özellikle eller... ah ah çok zor çok. Ben babamdan biliyorum. O zaman da "bakarım" diyenlere affedersiniz b. bakarsın ancak yüzüne bakarsın diyordum. Yani sinir de kalmıyor insanda pskoloji falan berbat. Neler çektim ben bilirim.
Ben kendi sınırlarımı koruyarak, hayatıma müdahale ettirmeyerek, dediklerini yaptıramayınca yapıştıracakları "saygısız" etiketini hepsine yedirerek sorumluluk alabilirim, ama almayana da vay vicdonsız nasıl bakmazsın sen de yaşlı olacaksın, sen ananı babanı getirmeyi bilirsin ama diyemem. Benim şartlarım, ilişkilerim kendi hayatımdan ödün vermeden sorumluluk almaya müsait. Tabi ki kimse kendini zerre sevmeyen, ayırmaya çalışmış, büyü yapmış kayın aileye bakmak zorunda değil.Böyle olması gerekiyor ama genele bakarsak yaşlı bakımı söz konusu olunca duş, kişisel bakımı,alt temizliği,ilaçları cart curt kadına kalıyor.
Bakarsa oğlu bakıyor oluyor,bakmazsa gelin istemedi oluyor.
Benim genel olarak duyduğum gördüğüm şeyler bunlar. Ee annesi getirip al bak diye sana yükleyen herifte sen kadın kadına hallet ben altını alıp,nasıl yıkayayım ayıp diye iyice senin görevin kafasında hareket ediyor. Yaşlı biri varsa tatile gidemezsin, sinemaya gideyim diyemezsin, baş başa kalamazsın, bacaklarını uzata uzata yatamaz,istediğin gibi yarı çıplak giyemezsin.Saygısızlık olarak görürler.Çoğu kafa bu.
Bu toplumda kaç erkek var cidden ana babasının bakımını kendi yapan? Hepsi yükleniyor kadına.
Sesini cidden çıkartabilecek kadın sayısı o kadar az ki,çünkü bu verdiğin tepki boşanmaya kadar gider.Burda bile yeter ki boşanmayayım düşüncesiyle susulmaması gereken şeylere tepkisiz kalındığını görüp okuyoruz.Keşke herkes dediğin gibi sınırları koruyup tepkisini belli edebilse.
Ayrıca seninle alakası yok ama demeden geçemeyeceğim,bakmam diyene illa niye kendi annene bakmaz mısın diye soruluyor?
K.validem iyi hoş zararını görmedim ama annemle kıyasa bile giremez ne emeği var üstümde? Anneme canım feda, kayınvalideye de oğlu baksın,bakmak denince insanın kendi ailesiyle kıyaslama yapmayı bırakalım bence.Bugün birşey olsa herkes kendi çocuğuna yanarken,ben niye kendi ailemle kıyaslamak zorundayım?
Günümüzde çoğu kadında çalışıyor benim demek istediğim herkes payına düşeni alacak ben erkeğim yok ya .Bende çalışıyorum abimde ee ben bakacaksam o da bakacak yani ister o 1 ay bakıcıya ister karısına ister izin alıp kendi bakar payına düşeni alacak o ana beni tek doğurması onu da doğurdu yok öyle her zorluğu kız çocuk üzerine atmak..Eşleri de hayat arkadaşı ise eşinin hayat yoldaşı ise onun sorumluluğunu bölüşecek,kız çocuk çalışmada bile onun bir hayatı yok mu neden o baksın yarı yarıya bakılacakErkek evlat işi gücü bırakıp bakacaksa okeyim, bütün gün işte olup karısı bakınca erkek evlat mı bakmış oluyor.
Daha fazlaya patlar. Ev kira değilse yine daha uygun ama 50bin az. bakıcı paraları kaç olmuş bilmiyorum ama bir paket alt bezi 400-500tl. Elektrik su, doğalgaz, ilaç parası doktor parası... saymakla bitmez masraflar. İşin maddi yönünü düşününce. benim babamla ilgili insanlar örneğin "ya paran olmasaydı ne yapacaktın?" diyorlardı da (bakıcı tutmuştum eve ayrıca fizyoterapist geliyordu vs) "O zaman sefalet içinde ölürdü adam" diyordum yani işin maddi kısmı ayrı, maddiyat sınırlıysa gerektiği gibi bakamıyorsun zaten. İşin kendi hayatın üzerindeki etkileri, fiziksel pskolojik, sosyolojik, özel hayat aile hayatı falan.. yani bunlar var.herkes ayri ev bakici demis ama maddi olarak aylik 50 bine patliyor bu durum .maddiyat varsa ok ama para yoksa tipis tipis bakicaz
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?
Dürüst olmaya çalışın.
Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Benimkilerde değerli onlar da hakkediyorlar ona bakarsan. Ama ben hakkediyor muyum, neyi hakkediyorum neyi hakketmiyorum orasını çözemedim.Ben bakarım. Çünkü kayinvalidemle kayinpederim bunu hakedecek kadar değerli insanlar. Bu tamamen ilişkinizde alakali. O dönem calisuyor olursam da bakıcı+ kendi bakimimla devam ederim.