- 6 Temmuz 2023
- 3.998
- 12.733
-
- Konu Sahibi mahmut abi
- #21
Nerede günümüz kayınvalidelerde ki bu aydın düşünce…
Gelin baksın.
Nerede günümüz kayınvalidelerde ki bu aydın düşünce…Bakamam.
Oğlum da bana baksın istemem.
Birisi bakacaksa bile o kişi kızı olmalı bence oğlum bakıyor adı altında gelin bakmamalı.Tabi ki ama nasıl bakacak onu soruyorum?
uzun yıllar annem annesine ve kayınpederine baktı. dedem oldum olası huysuz bir insandı, son 10 yılı da demans ile geçti. sürecin nasıl olduğunu biliyorum, zorlayıcı olduğunun da farkındayım ama ben yine de bakarım diyorum. ikisi de 90 yaşından fazla yaşadı, annannem dedemden 5-6 sene önce vefat edene kadar sırayla geliyorlardı ve evde 6 aya yakın yaşlı olduğu oluyorduYani kayınvalidenizin öyle biri olması çok güzel, bence onun rahatlığı ile değil de sanki daha önce hiç geriatrik hasta bakmamış olmanızın rahatlığı ile de söylüyor olabilirsiniz.
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesinEğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?
Dürüst olmaya çalışın.
Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Allah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz? Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.uzun yıllar annem annesine ve kayınpederine baktı. dedem oldum olası huysuz bir insandı, son 10 yılı da demans ile geçti. sürecin nasıl olduğunu biliyorum, zorlayıcı olduğunun da farkındayım ama ben yine de bakarım diyorum. ikisi de 90 yaşından fazla yaşadı, annannem dedemden 5-6 sene önce vefat edene kadar sırayla geliyorlardı ve evde 6 aya yakın yaşlı olduğu oluyordu
Ben çok sevmem kv ve kp i hele kp ölse üzülmem bile o kadar sevmiyorum ama bakıma muhtaç kalsa bakarım. Kendi anne babama da bakarım evet büyük sorumluluk, meşakkatli bir durum hiç öyle kolay olmaz ama bakarım yani.Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?
Dürüst olmaya çalışın.
Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Peki kızı olmazsaBirisi bakacaksa bile o kişi kızı olmalı bence oğlum bakıyor adı altında gelin bakmamalı.
Haklısınız. Kardeşleriniz var mıydı?Allah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz? Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.
Ben de yaşlanıyorum artık 50 yaşındayım, bana bakacak kimsem de yok. Dizlerimle sorun yaşıyorum, bir dizimi de zaten babamı kaldırmaya çalışırken zedeledim, bel fıtığı oldum. Bilemiyorum ben de yaşlanıyorum ben artık yaşlı maşlı bakmak istemiyorum. Ama vicdanım da susmuyor. Susmayan vicdanım bana ne söylüyor tam olarak da anlayamıyorum.. öyle bunalımdayım enerjim yerlerde.
tam tarihleri hatırlamıyorum ama uzunca yıllar ikisi de yazın köylerindeki evlerinde durup kışın sırayla çocuklarında kaldılar. annannem beyin kanaması geçirdi, kısmi felç yaşadı bir dönem; halalarım biraz anlayışsızdır o halde iken küçücük evimize dedemi de gönderdiler sıra sizde diyerek (sırayı değiştirmek de bir çözüm olabilecekken) dedem o zamanlar demans tanılı değildi, evlenmek istiyordu 80li yaşlarında hatta annanneme de talip olmuştu, o halde kimi zaman ikisine birden baktık bir ay. sıra vardı ama annannem de dedem de gitmek istemezdi, annannem ağlayarak giderdi nolur beni onların eline gönderme diye ama çaresiz gönderirdi annem. o vefat etti, dedeme de çeşitli bahanelerle daha çok annem baktı. babam pek yardımcı olmazdı ne yazık ki, bu annemi çok yıprattı. bir de dedem yine demanstan önce de evde kahvaltı yapıp ‘karın beni zehirledi, evde dövüyor” diye babamın iş yerinde bangır bangır bağıran bir adam. sürekli bir tiyatro oynardı zavallıAllah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz. Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.
Ben de yaşlanıyorum artık 50 yaşındayım, bana bakacak kimsem de yok. Dizlerimle sorun yaşıyorum, bir dizimi de zaten babamı kaldırmaya çalışırken zedeledim, bel fıtığı oldum. Bilemiyorum ben de yaşlanıyorum ben artık yaşlı maşlı bakmak istemiyorum. Ama vicdanım da susmuyor. Susmayan vicdanım bana ne söylüyor tam olarak da anlayamıyorum.. öyle bunalımdayım enerjim yerlerde.
Bakmak başka ilgilenmemek başka ben ilgilenmemeyi kastetmiyorum zaten. Arkadaşımın annesi de yatalak aynı apartmanda farklı dairede bir bakıcı tutuldu sizin de anlattığınız gibi.Biz kayinvalidemi ve kayinpederimi yanimiza getirdik (bizim binaya aldik, kendi daireleri var). Su anda fiziksel bakima ihtiyaclari yok. Ama olsa bakimlarini en iyi sekilde ayarlamaya ugrasirim. Rahmetli babamin hastalik sürecinde ona baktik. Onlara da gücüm yettigi kadar yardim ederim, gücüm yetmedigi yerde disardan yardim alirim (maddi imkanimiz var). Bakmamak veya ilgilenmemek benim icin bir secenek degil. Aynisi benim annem icin de gecerli esim tarafindan. Sunu da ekleyim: aile büyüklerimiz imkan oldugu sürece kendi evlerinde kalmayo tercih ediyorlar, cünkü daha rahat ediyorlar. O da imkanlar el verdikce saglanmali.
Benim yok eşimin bir tane var.Haklısınız. Kardeşleriniz var mıydı?