Yaşlanınca kayınvalidenize bakar mısınız?

Insan olana bakılır, herkes bugun kotu davrandıkları kimselere yarin muhtac olabileceklerini düşünmek zorunda.

Kendi annemi babami pamuklara sararim, eşim de bana durduk yere cephe alan kv'mi evinde bakmak isterse tum bakimindan kendisi sorumlu olacak sekilde yapabilir, yani evsiz birakmam ama bakimini da ustlenmem.
 
sonuna kadar haklısınız. bu dramdan da aslında genç hanımlara ders nitelğinde olacak bir durum çıktı.
annem, meslek sahibi değildi. Almanya'da aldığı diplomaların Türkiye2de denkliği olmadığı için ilkokul mezunu dahi sayıldığını söyleyemem. ailesi gurbetçi olduğundan bütün bu olaylar yaşanırken henüz Türkiye'ye kesin dönüş yapmadıkları gibi dönmüş olsalar da onu çekip alacak bir babası yoktu. ayrıca beni henüz 20 yaşındayken birinci evlilik yıldönümlerinde doğurmuş. kendi hayatını mahvetmek için sanki elinden geleni yapmış ve ebeveynleri de "sen naapıyorsun?" asla damemişler.
hiç kimseye bir şey olmadı bana olduğu kadar. bütün bu zincirleme hatalar sonucunda dayanamayıp 16 yaşında yatılı okula kaçarcasına gittim.
keşke babam, sizin eşiniz kadar aklı selim bir insan olsaydı da ben de bu kadar acı bir insan haline gelmeseydim.
Anne babanız sağ mı bilmiyorum, eğer hayattalarsa Allah sağlıklı ömürler versin, değillerse Allah’ın rahmet ve merhameti üzerlerine olsun🙏

Bu konu bizim kültürümüzün genel bir sorunu olduğundan genel cevap vermek gerekirse, evliliklerle alakalı birçok konuda olduğu gibi bu konuda da kadının diploması o diplomayı alacak akıl ve mantığını kullanmadığı sürece bir işe yaramıyor maalesef.
Kadının ailesinin destek olması olmaması da o kadar önemli değil, kadın kendisinin bir birey olduğunu, her şartta koşulda sadece kendisine güvenmesi ve kendi ayakları üzerinde durması gerektiğini bilmeli, bu sadece maddi özgürlüğü kapsamıyor manevi olarak da dik durabilecek biri olması lazım yoksa yıllarca çile çekip sadece şikayet ediyorlar.

Anneniz yurtdışında eğitim almasına rağmen ailesinin kültürünü benimsemiş demek ki, keşke zincirlerini kırsaydı da ben ne yapıyorum diyebilseydi, sizin için bunu yapması gerekirdi, her ne kadar birçok konuda kadınlara pozitif ayrımcılık yapsam da evlilikteki sorunlar üzerine doğurulan çocuklar ve bu çocukların yaşadığı sıkıntılar söz konusu olunca benim için baş kabahatli kadın oluyor.
 
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Bu durum ilişkilere bağlı, kv demi severim, kendine bakamayacak durumda olsa seve seve yanıma alırım. Uzak şehirlerde yaşıyoruz daha önceleri gelip bizimle yaşamasını ya da en azından kış döneminde bir kaç ay kalabileceğini söyledim ama istemedi, kendi düzeninde rahat ediyor. Ama hastalık, düşkünlük olursa hiç düşünmem alırım.
 
Ben babama baktım yıllarca o zaman evli değildim ve zorluğundan yıldım. Ben de yaşlanıyorum artık bilemiyorum artık başka yaşlı bakmak istemiyorum. Demans hastası zordur, bir de henüz konuşacak yaşa gelmeyen çocuk da kolay emanet edilemez başkasına. Öyle bir şey olsa ben eve zaten gizli kamera ile ses kayıt cıhazı kurarım yani. (kendi evinde bakıcı tutarak baktırma durumunda) Ama aynı evde bakmak istemem. Bu beni vicdansız kötü biri mi yapıyor bilemiyorum?

Ben oğlumu 7 aylık bakıcıya bırakıp işe başladım. Ama bakım senin evinde oluyor akşam atlayıp geliyorsun. Evde kamera var izliyorsun.
Anneannemin evi 3 katlı müstakil yattığı odada ve oturma odasında kamera var ama ya başka yerde olursa? Gece ayrı evde olması falan daha zor gelmişti bize.
Annemin şu an kendi evinde bakıcı ile tutması daha kolay oluyor başka evdense. Öteki türlü sürekli kontrole gitmesi gerekiyordu.
Vicdansızlık değil de kendi içinizi nasıl rahat ettirecekseniz öyle yaparsınız.
 
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Hayır bakmam, gidip gelirim yardımcı olurum, bakıcı tutarım ama eve almam, evine gitmem kalıcı olarak.
 
Kayinaile sizin ailenize aleni hakaret etmiş olsa?
Bahanen olur o zaman. Yani ilişkiniz kötü ise o size fena şeyler yapmış olursa o zaman ilişki üzerinden yürürsün. Burada bir çok yorum yazan da ilişki üzerinden yürümüş. iyi insanlar bana bir zararları olmadı bakarım. ya da bana şunu bunu yaptı bakmam. Ya da bana fenalık yaptılar ama ben o kadar iyi bir insanım ki Hz İsa gibi herşeyin üzerine sünger çeker bakarım. Bakarsın da nasıl bakarsın?
 
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Hayir.
 
Ona bakılırsa insan kendi çocuğuna da yıllarca uykusundan ve tüm hayatından ödün vererek bakıyor ama çocuk tabi çok farklı. Çocuk farklı olduğu gibi bir kere insanın kendi öz annesine bakması da farklı, kendi eşine bakması da farklı, kayınvalideye bakmak farklı, kayınpedere bakmak farklı. Örnek verebilirim ama uzatmak istemiyorum. Ama başlı başına geriatrik hasta bakmak çok farklı.

Evet, kolay değil kesinlikle, farkındayım. Benim demek istediğim şey, kendi annem yatak durumuna düşse, bizim evimizde kalsın isterim. Ama zamanında kayınvalide aynı duruma düşmüş olsaydı ve ben reddetmiş olsaydım, haliyle annem aynı duruma düştüğünde, bu defa da eşim reddederdi.
Dürüst olun demişsiniz, dürüst oluyorum. Çıkarcı düşünüyorum yani. :)

Bebek bakımı ile tabii ki bir değil. O kıyas bile olamaz hem fiziki olarak hem mental olarak.

Çok zor yaşlı bakmak ben biliyorum. Çevremde çok gördüm. Hatta benim genelde gördüğüm, 3 kardeşse genelde hep aynı 1 kardeş bakıyor. Ne bileyim 4 kardeşse, hep aynı 1 kardeş bakıyor. Ama ölüm olunca , bakan bakmayan demiyor, miras kavgasına düşüyorlar. Hatta bakmayanlar " sende evde bakım ücreti aldın" falan diyor. Yani daha üste cikmaya çalışıyorlar.
Allah kimseyi bakmaya da bakılmaya da düşürmesin. Ben kendi ailem, kardeşim ve kardeşimin çocukları için her türlü şeye okey diyecek bir insanım. Ama evliyim, bir düzenim var, gelir belli gider belli, şartlar belli. Bu hayatı tek başıma yaşamıyorum. Eşimin de kabul etmesi için, haliyle onun tarafından bir şey olsa , benimde kabul etmem gerekir. Anlatabildim mi bilmiyorum.
Siz kendi durumunuza göre değerlendirin işte. Mesela aileniz hayatta mı ? Onlara bir şey olsa nasil düşünüyorsunuz ?
 
Günümüzde çoğu kadında çalışıyor benim demek istediğim herkes payına düşeni alacak ben erkeğim yok ya .Bende çalışıyorum abimde ee ben bakacaksam o da bakacak yani ister o 1 ay bakıcıya ister karısına ister izin alıp kendi bakar payına düşeni alacak o ana beni tek doğurması onu da doğurdu yok öyle her zorluğu kız çocuk üzerine atmak..Eşleri de hayat arkadaşı ise eşinin hayat yoldaşı ise onun sorumluluğunu bölüşecek,kız çocuk çalışmada bile onun bir hayatı yok mu neden o baksın yarı yarıya bakılacak

Abiniz çalışırken nasıl bakıyor?
Siz çalışırken nasıl bakıyorsunuz?
Yada bakacaksınız?
 
Daha fazlaya patlar. Ev kira değilse yine daha uygun ama 50bin az. bakıcı paraları kaç olmuş bilmiyorum ama bir paket alt bezi 400-500tl. Elektrik su, doğalgaz, ilaç parası doktor parası... saymakla bitmez masraflar. İşin maddi yönünü düşününce. benim babamla ilgili insanlar örneğin "ya paran olmasaydı ne yapacaktın?" diyorlardı da (bakıcı tutmuştum eve ayrıca fizyoterapist geliyordu vs) "O zaman sefalet içinde ölürdü adam" diyordum yani işin maddi kısmı ayrı, maddiyat sınırlıysa gerektiği gibi bakamıyorsun zaten. İşin kendi hayatın üzerindeki etkileri, fiziksel pskolojik, sosyolojik, özel hayat aile hayatı falan.. yani bunlar var.
tabi tabi biz babaannemle bu sureci 13-14 yil yasadik .sonucta saglik masrafi ,bakicinin sirketine verilen paralar o kadar buyuk rakamlar ki .babam ogretmendi bizim hic bakici tutacak paramiz olmadi mesela
 
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Ben bakarım. Her zaman başımın üstünde yeri vardır pamuk kayınvalidemin ve kayınpederimin. Saygı ve hizmette kusur etmem. Kendi anne ve babam ile nasıl ilgileneceksem onlara da öyle bakarım elimden geldiğince maddi manevi. Onlardan gelecek sevaba ve Allah razı olsun sözüne ihtiyacım var. Çünkü kayınvalidem bir gölge gibi takip ederek kendisine isyan ettirmiyor, zorla hürmet ettirmiyor. Her akşam kendisini ziyaret etmemiz için bizi zorlamıyor, bana laf sokup aşağılamıyor, işten eve geldiğimde sofra kurulu oluyor, kışlık yiyeceklerime kadar dondurucumu hazırlamış Rahime anne. Çocuğumuz yok henüz, bugün gelinim, yarın kayınvalide olmayacağım ne malum ? Hiçbirini yapmasa bile nankör gelemem. Onlar olmasa sevdiğim adam olmazdı, evlenemezdim. Gelinlerin eş ailesine bakma yükümlülüğü yok ne dini ne de hukuki açıdan buna itirazım yok ama ben temiz bir vicdan insanlık adına ekmek yediğim yerde kimseye sırtımı dönemem.

İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez” (Buhârî, “Edeb”, 18)

Merhamet etmeyen kimseye merhamet olunmaz” (Buhârî, Edeb 18; Müslim, Fezâil 65. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 145;Tirmizî, Birr 12

''...Öyleyse, sizler yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki, semâda bulunanlar da size rahmet etsinler. Rahim (akrabalık bağı) Rahmân'dan bir bağdır. Kim bunu korursa Allah onunla (rahmet bağı) kurar, kim de koparırsa, Allah da ondan (rahmet bağını) koparır. '' (Ebû Dâvûd, Edeb 58; Tirmizî, Birr 16)
 
Son düzenleme:
Ben 46 yaşındayım cok daha ağır şeyler yaşadım affettim yanlış anlaşılmasın bu ağır şeyler kayinvalideden değil kendi ailemden geldi bizzat

Bende böyle bir şey var ben engel olamıyorum hep empati halindeyim kin gudemiyorum ve özellikle dediğim gibi o kişi bana ne yapmış olursa olsun düştüğü anda ben elimi uzatıyorum

Dediğim gibi aileme hakaret etmedi ama benden habersiz eşim kendisine bir ev alıp içini sıfır eşyalarla dosedi bunu benden sakladilar ben sonradan öğrendim affettim yapacak bir şey yoktu
iyi de o eşinizin halt etmesi affedersiniz. Siz eşinizi affetmişsiniz. Eşiniz o zaman o satın alıp güzelce dayayıp döşediği eve bir bakıcı tutsun, sizden de gizlesin bu durumu hatta, hiç yansıtmasın bile size.
 
Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.
Bakarim tabiki. Ancak maddi imkanım var. Bir yardımcı tutarım.
 
Ben bakarım. Her zaman başımın üstünde yeri vardır pamuk kayınvalidemin ve kayınpederimin. Saygı ve hizmette kusur etmem. Kendi anne ve babam ile nasıl ilgileneceksem onlara da öyle bakarım elimden geldiğince maddi manevi. Onlardan gelecek sevaba ve Allah razı olsun sözüne ihtiyacım var. Çünkü kayınvalidem bir gölge gibi takip ederek kendisine isyan ettirmiyor, zorla hürmet ettirmiyor. Her akşam kendisini ziyaret etmemiz için bizi zorlamıyor, bana laf sokup aşağılamıyor, işten eve geldiğimde sofrayı kurulu oluyor, kışlık yiyeceklerime kadar dondurucumu hazırlamış. Çocuğumuz yok henüz, bugün gelinim, yarın kayınvalide olmayacağım ne malum ? Hiçbirini yapmasa bile nankör gelemem. Onlar olmasa sevdiğim adam olmazdı, evlenemezdim. Gelinlerin eş ailesine bakma yükümlülüğü yok ne dini ne de hukuki açıdan buna itirazım yok ama ben asla sırtımı dönemem.

İnsanlara merhamet etmeyene Allah da merhamet etmez” (Buhârî, “Edeb”, 18)

Merhamet etmeyen kimseye merhamet olunmaz” (Buhârî, Edeb 18; Müslim, Fezâil 65. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 145;Tirmizî, Birr 12

''...Öyleyse, sizler yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki, semâda bulunanlar da size rahmet etsinler. Rahim (akrabalık bağı) Rahmân'dan bir bağdır. Kim bunu korursa Allah onunla (rahmet bağı) kurar, kim de koparırsa, Allah da ondan (rahmet bağını) koparır. '' (Ebû Dâvûd, Edeb 58; Tirmizî, Birr 16)
Seninkiler öz anne baba gibi davranmis.
 
Bunlara hiç gelemem. Yeterince sorumluluk almışım üstüne laf yiyemem, kimse evime düzenime eşyama karışamaz, gidip geldiğim yerin hesabını veremem çocuk gibi. Sorumluluklarını almaya gelince yetişkin, canları istediğinde 13 yaşındaki çocuğu olamam kimsenin. Vesayetini alacağım adamlar bana ne yapmam gerektiğini anlatamaz, çocuk gibi azarlayamaz kural koyamaz.
Her cümlesine katılıyorum 😍 ben de aynı şekilde düşünüyorum. Ve buna karşı gelecek eşi de çekemem. Bir kere geliyoruz dünyaya. Hem annesi veya babasına yardımcı olacağım, sorumluluk alacağım hem de kıymetim bilinmeyecek. Hayatıma karışacaklar.

Bir de ben şunları öğrendim hayattan ;
Hayatımın her alanında bunu uygulamaya çalışıyorum.

- En baştan nasıl alıştırırsanız öyle gider. Sakın başta duygusal davranıp da aman şuraya gitmesem ne olur dememek lazım. Buna alışacaklar.

- Alanınızı en başta çizeceksiniz. Kim olursa olsun...

- kurallarınız olacak.

- aman karşımdaki üzülür mü diye düşünmüyorum artık. O beni üzebiliyorsa ben de üzerim. Vicdanım sızlamaz.
 
Abiniz çalışırken nasıl bakıyor?
Siz çalışırken nasıl bakıyorsunuz?
Yada bakacaksınız?
Şu an öyle bir durum yok günü geldiginde diyorum herkes elini taşın altına koyacak anne babamın çok şükür bakıma ihtiyacı yok ama ben yakın oturuyorum her türlü tadilat hastane işleri bende,abimin geçmişte kız çocuklar bakacak sözü kulağıma geldi de ondan böyle düşünenlere karşı yukseliyorum 5 kardeşiz ablam çalışmıyor ben çalışıyorum erkekler çalışıyor ee ne olacak ablama mi baktiracaz yazık günah değil mi ?sadece onun mu anne babası ? Günü geldiğinde ki insalalh böyle bir şeye gerek kalmaz Allah anne babalarimızı kimseye muhtaç etmesin olursa herkes payına düşeni yapacak,yolunu yöntemini de kendi bulacak misal abim ablama diyebilir sana 50 bin vereyim payıma düşen aya sen bak..Anlatabiliyor muyum payına düşeni halledecek ama maddi bir yolunu ama manevi bir yolunu bularak..Hadi kızlar siz bakın nasıl hallediyorsaniz halledin diyemez..Anne hepimizin annesi ben buna asla izin vermem kendi adıma
 
Ben de bakıcı tutulmasından yanayım. Ki annem bile öyle diyor şimdiden. Bizi kimse evine götürmesin. Yanımıza birini bulup ilgilenin diyor.
Kalabalık bir kardeş grubuyuz ama hepimiz de çalışıyoruz ve iyi ihtimalle 25 yıl daha çalışacağız. O arada bizler de yaşlanağız vs.
Hasta bakmak çok zor bir iş hem fiziksel hem psikolojik. Öyle 2 ay 3 ay da değil. Senelerce bakım gerekebilir. Enerjimizi ve sağlığımızı idareli kullanmamız lazım.

Evet işin mali yönü külfetli gerçekten. O yüzden yaşlanmadan en azından başımızı sokacak bir ev, birer emekli maaşı, mümkünse ek gelir edinmek gerek ki tüm masraf çocuklara kalmasın.
 
X