Konuşmayı denedim güzel güzel konuşuyorum cevap vermiyor suçlu benmiyim diye işin içinden çıkıyor gorumcem için bende iyi niyetli yaklaşmaya calisiyorum ama gözümün içine baka baka gulerekten karnını oksamasi biraz içimi burkuyor kıskanmıyorum onu fakat birazcık anlamasını isterdimEşiniz çok kaba biri ve düşüncesizçocuk işi biraz yıpratıcı ve psikolojik olarak 2 tarafıda çok etkiliyor. öfke nöbetleri veya suçlamalar başlıyor maalesef. Bence eşinizi karşınıza alıp bir güzel konuşun.. Görümceniz içinde yanlış anlamayın ama size nispet yaptığını düşünmüyorum. Siz kendi yaşadığınız olumsuz durumdan ne yapsa yanlış anlayacaksınız muhtemelen.
Tekrar konuşmayı düşünüyorum tepkisi eşimin bana yaklaşması konuya ona göre gözden gecirecemTüp bebek olayını tekrar mı düşünseniz?Çünkü süreç zaten zor birde böyle bir eşle daha da zorlaşır.
Sorun onda olsaydı çocuk istemiyorum değilde en azından bi çocuğu evlat edinebiliriz falan derdim koruyucu aileye başvurduk toplantı vardı gittik sonra evlat edinmek istemediğini söyledi esim bana da bazen derdi Allah tan gelen bisey elimizde olmayan bisey Allah ta bizim böyle olmamızı istiyor derdiÇok kırgın olduğunuz belli sizi daha da kırmak istemem ama eşiniz sizi sevmiyor.
Çocuğu olmayan eşiniz olsaydı siz o kırılmasın diye yalandan "çocuk istemiyorum zaten" derdiniz değil mi?
Nerden bildiğimi sormayın. Burası ortadoğu ve ben iyi bir gözlemciyim.
Burda kadınlar sevilmek için , yaranmak için erkeklerin her şeyine eyvallah eder. Karşılığında ise sevgi ve sadakat dilenir.
Ama erkeklere sıra gelince fırsat bile kollamadan her şeyi yüzünüze çarparlar. Cünkü erkekler böyledir. Acınacak şeye merhamet etmek yerine zalimlikle yaklaşırlar, ezmeye çalışırlar.
Eşinizin sizi sevmeme nedeni çocuğunuz olmaması değil. Eşiniz kötü bir adam. Sebep bu.
Yaranmaya çalışma girişimleriniz daima böyle sonuçsuz kalacak cünkü erkekler iyilikten anlamaz. Göreviniz zanneder.ev tuttu bana ihtiyaç varmi temizlik eşya falan konusunda diye bile konuştum cevap bile vermedi
Öncelikle Allah yardımcınız olsun, gönlünüzden geçenleri hakkınızda hayırlı ve kolay eylesin..Duygularımı hissettiklerimi yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum konuşarak yazarak belki bi nebze rahatlarım diye,
7 yıllık evliyim bu sürede 3 kere gebe kaldım kaybettim bende erken menopoz var ve 4 yildirda gebe kalamıyorum tüp bebek tedavisine basliycaz adet olmayı bekliyorum.esim benden çocuğumuzda olmayınca uzaklaştı ben ona yoruyorum birkaç kerede tartismamizda da bunu yüzüme vurdu ona hiç bisey verememişim3 ay öncesinde de kafamda netleşti bu çocuk meselesi gorumcem 3 ay önce hamile olduğunu söyledi ondan beri eşimin bana karşı tavırları değişti ilgi sadece ilişki istediğinde yaklaşıyor onun dışında yok işten eve geliyor sohbet bile etmiyor telefon elinde sosyal medya haber falan benle toplasan 2 dakika anca konuşuyor sonrada uyuyor.son 5 gündürde ipler koptu gibi konuşmaya çalışıyorum ya cevap vermiyor yada ne alakası var diye geçiştiriyorum.dedim benimle neden ilgilenmiyorsun beni artık görmezden geliyorsun gibi kız kardeşine 2 3 güne bir hatta bazen hergun telefonda benle sohbet ettiğinden daha fazla zaman ayırıyor, gorumcem çocuk konusunda yaşadıklarımı acımı biliyor ama nezaman yüz yüze gelsek hamileliginden bahsediyor 4 5 aylık isim konuşuyorlar karnını okşuyor sürekli kahkaha atarak aslında istemiyorduk supriz oldu daha bi sürü şey tamam haklı olarak mutlu rabbim sagliklada kucağına almayida nasip etsin inşallah ama en azından ben yanındayken biraz empati yapabilse eşimi aramış cinsiyetini falan söylemiş doktora gittiğini ne dediğini esimle konusoylarmis hep beni aramaz zaten işi düşünce arar gorumcem ben 12 haftalik bebeğimi kaybettim esim yanımdaydı desteğe ihtiyacım vardı esim aradı kardeşini gelmedi gorumcemin gorumcesinin cocugunun dis bugdayi varmis oraya gitmezse ayip olurmus falan neyse 10 gun sonra geldi el gibi gelmek zorunda da değildi zaten orasida ayrı neyse bu zamana geri dönüyorum geçen gün evde sabah kalktım bazen ağır migren oluyor mide bulantısı basimi kaldıramıyorum o gün 3 4 kadar yattım evde tek bisey yiyebilsem ilac icicem esim aradı 2 kere evle iş yeri 2 dk araçla hastayım basimi kaldıramıyorum dedim gelmedi yanıma fakat erkek kardeside bu şehirde yaşıyor ev taşıyor araçla yarım saat uzakta 2 güne bir çalışırken işten izin alarak gitti yanina hep esim ilgilendi ama beni gözü görmüyor akşam eve gelince söyledim dedim kötüydüm 2 dk ugrasaydin yanıma dediği cümle, "ben anlamıyorum evdesin yatiyon nasil hasta oluyon " zoruma gitti. Geçen sene mayısa kadar 2 sene aralıksız çalıştım sağlıktan dolayı devam edemedim meniskus ameliyati oldum işten çıktığımdan buyana ara ara başıma kakiyor çalışmadığımi evde yan gelip yattigimi benim iyiliğim için diyormuş, 5 gundurde ayrı yatıyor. Diğer günleri geçtim hadi ilgi sevgi yok bari bugün isterdim sevgililer gününü kutlamasını ben gittim dün bide hediye aldım ona vermedim tabi ne sözle kutlama yaptı nede başka bisey, arabasi var ona hediye almış özel plakalik yaptırmış kendi adı soy adı yazılı arabasi bile benden değerli hissediyorum artık, telefonunun şifresini de değiştirmiş,,sabrettim Allah için bi aile olalım diye ama beni ailesi olarak görmüyor ağzımı açıp tek kelime konuşmadım bugun bana nasıl davranıyorsa aynı şekilde ona davranicam biraz olsun belki ne hissettiğimi hisseder pek zannetmiyorum ama umut iste.bu bile çok uzun oldu daha yaşadığım çok şey var sadece içimdekileri yazmak istedim Allah herkesin yuvasını sevgi saygı empati huzur üzerine kursun inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?