Yardım eli uzatın

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

Simdi burda diger seker hastasi arkadaslarin da yazacagi gibi, diyabette yok oyle gelgitli durumlar, surat asmalar vs. Cok nadir seker ani yukseldiginde ya da dustugunde sinirli olunur, o kadar.

Hastalik bahanesine siginip hayati kimseye zindan etmeyin

Genişletmek için tıkla...

Tugceee1212 .!.:

Ay sizde saldırıya hazır bekliyorsunuz sanki insanları. Bu nasıl üslup ya. İnsanlara bı kadar düşman olmayın.

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

Çok yükseliyoruz evlilik evlilikten çıkıyor tüm gün yabancı gibi davranıyoruz bazen, evet şekerim çok oynak zaten onun zorluğu ile uğraşıyorum niye durduk yerde zindan edeyim

Genişletmek için tıkla...

Salon Kadini .!.:

Dogustan seker hastasi yakin bir arkadasim var, ciddi seker ataklari yasadigi ergenlik donemlerinde bile birlikteydik, hayatimda tanidigim en guleryuzlu kadinlardan.

Hastalığınızın arkasina siginiyor olabilir misiniz? Kimse durduk yere surati dusen bir insanla yaslanmak istemez zira, bir sorun olur tartisilir tabi ama hicbir sey yok iken sorun yasayan biri cekilir dert degil, kimse de kusura bakmasın bu hayata bir kez geliyoruz.

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

Genelde bebek gibiyimdir işve cilve yapıyorum ama bazen böyle durduk yerde anlamsız bakışlar yüzümün düşmesi vs yaşıyorum, hemen kendine yoruyor hastalığı küçümsüyor kıyaslama yapıyor yok benimde şuyum var vs diye (ki bence diyabet çok önemli bi hastalık..) ben istiyorum ki elimi tutsun ilgi göstersin hastalığımla ilgilensin anlayışlı olsun. Çevremde yaşıtlarımın evliliklerine Kocalarına bakıyorum gördüğüm kadarıyla eşlerine çok saygılı ağızlarının içine bakıyorlar, hatta bi misafirlikte eşim kendi demişti örneğin ‘oo ahmet emine iyi dizginlemiş seni’ vb. Ben mi beceremiyorum öyle olmayı acaba yoksa her evlilik böyle midir her hafta mutlaka bi anlaşmazlık tartışma yaşıyoruz

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

papatyamm13 .!.:

Utanacak bir durum yok herkesin sorunları var kimsenin ilişkisi 4 4 luk değil ahkam kesenlere bakmayın. Belli ki bi çözüm arıyorsunuz evliliğinizi daha iyi noktaya getirmek için. Hastalığınız sizde stres yaratıyor modunuz düşüyor vs olabilir anlayış bekliyorsunuz haklısınız da. Bir de eşinizin yönünden bakalım tüm gün çalışıyor stresli Bi ortamdır zaten iş yeri malum eve gelene kadar bir sürü şeyle uğraşıyordur. Haliyle eve gelince sizinle huzur bulmak deşarj olmak ister. Erkekler bu konularda çok hassas benim gozlemledigim. Benim eşim de öyle. Üzgünken sıkıntılı zamanlarımda tabiki destek oluyor anlayışlı davranıyor ama o da eve geldiğimde seninle huzur bulmayi seviyorum der burdan yola cikarak konusuyorum. Ev insanın huzur bulduğu dinlendiği yerdir ama eve gelince de sürekli surat asık negatif huzursuz Bi insan görünce o da bunu kaldıramam diyor olabilir. Belki başka şeyler vardır anlattığınız kadarını yorumlayabiliyoruz. Zaten evliligin ilk yılları birbirini tanımak uyum sağlamaya çalışmakla geçiyor sevgili olunan zamandan bambaşka huylar alışkanlıklar var onu görüyoruz. Hepsi normal. Başka sorunlarınız yoksa sadece bunlarsa aşabilirsiniz bence siz de isterseniz. Öncelikle hastalığınız kabullenip onunla bir ömür beraber olduğunuzu psikolojik olarak daha iyi kabullenmek için bence psikolojik destek alın mümkünse. Kronik bir hastalık hele de dengesiz seyirli olunca sizi etkiliyor tabi. Esiniz eve gelince onunla daha çok ilgilenmeye çalışın o andan o anda yaptığınız aktiviteden zevk almaya çalışın. Aklınız başka yöne kaymaya başlayınca Bi konu açın onunla ilgili sohbet edin. Pozitif konular seçin bu süreçte aranız duzelene kadar. Sevgiliyken neler yapınca egleniyordunuz onları hatırlayın yapmaya çalışın. Biraz esiniz için siz de kendinizi zorlayın. O daha mutlu olunca size de yansır bence siz de daha iyi hissedersiniz zamanla

Genişletmek için tıkla...

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Kocan surat asıklığına sunduğun diyabet bahanesine inanıp, ciddiye alıyorsa demekki iyi sabırlı birisi ve seni seviyor.

Diyabette bu dediğin şey söz konusu değil.

Çocuk musun çocuk gibi davranıyorsun? Yetişkin gibi davran.

Genişletmek için tıkla...

birboslukta .!.:

Niye çocuk gibi davranayım nasıl böyle direkt ahkam kesip önyargılı konuşuyorsunuz? Nasıl böyle olabilirsiniz? Aklım almıyor, herkesin diyabeti vücudunda farklı işler herkeste aynı olmaz zor bir hastalıktır siz bilmiyor olabilirsiniz ama konu sırf hastalık da DEĞİL ZATEN.

Genişletmek için tıkla...

WOMAN .!.:

Heh ben de benzer bi sey yazmistim, saldiriyor dedi bir uye. Halbuki saldirmamistim, gercekleri yazmistim

Genişletmek için tıkla...