Yaramaz kizim,2 yas sendromu ..Nasil yaklasmaliyim.. :(

O sendromlu bebeden bende de var bi tane.

Ama sizin anlattıklarınız sendrom gereği değil yaşları gereği yaptıkları şeyler.

Benim oğlum da hayvan delisidir,kedi köpek görse hemen peşine düşer. Geçen gün köpek elini yalamış geldi nasıl heyecanlı anlatıyor

Kedimiz var ve çok sakindir aman allah'ım alt alta üst üste boğuşur onunla hayvan kacacak delik arar da ben alırım elinden saklarım kediyi.

Hayvanlarla temas halinde büyümek çocuklara cok iyi gelir endişelenmeyin bir kere vicdanli ve sorumluluk sahibi olurlar.

Diger mevzuda ise koruyup gözetlemekten baska çare yok. Caddede oglum da aynı elini tutturmuyor aglatmak pahasina alip arabasina koyuyorum işlek bir caddede evimiz.

Balkondan oyuncak atma,yaşıtlarının elinden oyuncak cekip alma,istediği olmayınca aglama yoluyla eld3 etme vs vs hepsini baya yükseklerde yaşıyor etrafında pervaneyim mecbur,hicbir misafirlikte ya da kafede kari koca oturup sohbet edemeyiz.

Once ben bakarim esim yemegini yer sonra o alır götürür ben yemegimi yerim gibi.

Zamana ihtiyacimiz var gececek elbet sabredin.
 
Konu başlığı "ben sendromdayım, çocuğuma nasıl davranmalıyım?" olmalıydı.

Hatta çoçuk bile değil, daha bebek. Keşfetmek istiyor dünyayı, insanları. Şu yazdıklarınız da hiç bir şımarıklık göremedim. Hayır, 20 aylık bebek ne yapsın gerçekten anlayamadım? Ne istiyor sunuz? Öyle usul usul yanınızda gezsin mi?
"Çıldırık" falan değil kızınız, sağlıklı koşturan ve bunun için şükür etmeniz gereken bir bebek.
Birlikte oyun kurmaya çalışın, tek başına oyun kurmasına teşfik edin. Birlikte hikayeler okuyun konuşun ve hırçın davranmayın. Hergün parka çıkmayı ihmal etmeyin. Kaçıp gitmeleri büyüdükçe azalıyor, bu endişenizi anlaya biliyorum.
 
Çocuk elleyecek ağzına götürecek kağıt bulsa parçalayacak herşeyi isteyecek bu aslında olması gereken süreç bunu istediğiniz gibi kontrol altına alamazsınız bu yüzden de sinir krizleri geçirmeniz çok olağan.

Köpeği de sevecek kediyi de benim kızım minik sinekleri yakalar severdi hatta bir tanesini yemişti ne yapayım çocuğun elini kolunu mu bağlayalım şimdi. Çocuğun dikkati o yöndeyse başka bir şeylerle meşgul edebilir ve dikkatini dagitabilirdiniz.

Kendi korkularınızı çocuğunuza empoze etmeyin miras bırakmayın. Çocuğunuz normal geldi bana da siz pek normal değilsiniz bu kadar mudahaleci olmayin gerekirse bir destek alın.

Bir kızım var 37 aylık oldu 2 yas sendromunun kırıntıları kaldı sadece geçip gidiyor büyüyorlar biraz daha geniş olun serbest bırakın. Ağlasın bakmayın kendine zarar vermediği müddetçe problem yok.
 

Rica ederim.
Kuralı destekleyen biriyim, yazımda da "Kurallar olmalı ama yasaklar-men eder şekilde değil" vurgusu var, biraz kural iyidir ve çocuğun da kendini güvende hissetmesi/kendini korumayı öğrenmesi için bazı şeylerin sınırı olduğunu yavaştan idrak etmesi gerekir.

Anlıyorum sizi, yabancı- çocuğunuza göre iri bir hayvan karşısında tedirgin olabilirsiniz. Ancak siz direkt men etmişsiniz kızınızı o andan, onu diyorum. Güzel bir açıklama ile "Hayvanların nasıl sevileceğini" öğretmek, ona katlımak için çok güzel fırsatmış aslında.

Karıncaları da anlatın, onların evlerine ekmek götürmek için gezdiklerini, hikayelerini... Bir parça ekmek verin taşısınlar yuvalarına, izlesin kızınız. Parmağını basmasın yani. Katılın. Bizim de bi kedimiz var ki kediler köpeklere nazaran daha tekinsizlerdir, canları yanınca belli olmaz tırnağı geçiriverirler... Yavrudan geldi bize, oğlanla arkadaş oldular. Koynunda gezdirir kediyi oğlum; birlikte uyurlar öğle uykusuna. Canını yakmadan sevmeyi öğrettim ben de katılarak. O yönden tok bir çocuk oldu, hem hayvan sevgisi içinde büyüyor, hem onlara nasıl davranacağını öğreniyor hem daha sakin. Bak, kanka oldular hamakta böyle uyuyorlar mesela:



Alan yaratın çocuğunuzun isteklerine göre. Bu kuralsızlık demek değil; kontrol sizde olsun ama çocuğunuzun alanı da ona dar gelmesin. Onu demek istiyorum.

Ama tum paketleri yere sacmasina ya da hepsini acmasina falan izin vermiyorum bak sana ne aldim diye sevdigi bi cikolatayi falan gosterip kucakliyorum hemen.

Böyle pazarlık yoluyla da değil, dağıtmasına ödül gibi böyle olmaz desteklersiniz bilmeden bu tip hareketlerini.
Nasıl anlatsam bilemedim, yani kurallı bi rahatlığı verin kızınıza.
 
2 yaş sendromu okumadım, bir adet huylu anne sendromu okudum. :) Bırakın oynasın, hayvanlardan kapacağı mikrop insanlardan kapacağından daha az. Hayvanları seven çocuk ileride merhametli olur.
Cok merhametli zateeen. Hic vurmayi etmeyi bilmez tum cocuklara el uzatir . Bebeklere ciciiiik yapar. Kedilere kendi yediginden uzatir(atmayi da beceremez) usulca birakir yesinler diye.Baska cocuklarla olan iletisimnde de hirpalaniyor bazen hatta. Herkes kizimi sever hic kimse zarar vermez edalarinda hep bir de..Ben kendim de diyorum zaten. Takintiliyim,zarar gorecegi seyler konusunda cok ihtimal getiriyorum aklima. Rahat olamiyorum bazen. Bazen de gereksiz bi rahatlik icinde olabiliyorum ama.. Bunu asmam lazim..
 

Evet bence de. :/ Farkındalık kazanmış olmanız güzel ama. Psikolojik destek alabilirsiniz kendiniz başa çıkamazsanız.
 
Benimki 26 aylık. Bu aralar hep bir bağımsız hareket etme isteği, bize emir vermeler. Anne aen buraya otur, baba sen buraya otur gibi. Her şeyi kurcalamak istiyor. Başkasının eşyası ya da tehlikeli olmadığı sürece bazı şeyleri karıştırmasına izin veriyorum
 
Eşim gergin insan mesela.
Çocukla dışarı çıksa peşinden sürüklemeye çalışır, sonra oflar puflar bu nasıl çocuk der.
Halbuki çocuk icin çıkıyorsan çocuk seni sürükleyecek, onun istediği gibi vakit geçireceksin.
Bu esnada tabii bebe asfalta da yatacak(yüzükoyun, yalaya yalaya), arabaların üstüne de koşacak.
Gerilmez mi insan vuuuhuuu!

Onun için napıyorum?
Kendimi iyi hissedersem çıkarıyorum.
İyi hissetmezsem babası gelince beraber çıkıyoruz, yemişim d vitaminini.
Kaldıramayacağım yükün altına girmiyorum.
Dolaşmak için avm'ye gitmiyoruz, sadece ihtiyaç varsa.
Gideceğimiz parkların yeterince korunaklı olmasına dikkat ediyoruz.
Yemeğe çıkıp çıkıp pişman olup yine çıkıyoruz, onu çözemedik.
İnsanların restoranlarda neden çocuğun önüne telefon koyduğunu çok iyi anladım, arkasından konuştuğum herkesten çok özür dilerim.
 


Bu kısım aynı biz.
Her yemekten sonra tövbe bu son diyoruz haftasonu aynı yerdeyiz yine.

Çocuk insana verdiği tüm sözleri,ettiği tüm yeminleri unutturuyor. Bu da bizim terbiye olma şeklimiz sanırım
 

Aklıma gelmişken ben de özür dileyeyim bari.
"Çocuğun karşısında bu kadar maymun olunur mu?" diye içten içe sorguladığım herkesten özür dilerim.
Bi hamamda kadınlar nasıl bayılır onu yapmadığım kaldı. Anladım çok güzel.
 
Benimki de öyle. Hatta daha fazlası. Sabır diyorum başka tavsiyem yok. Olan varsa soylesin.
Bu arada;
Küçükken kedi beslerdim , şimdi de sokak hayvanlarına yiyecek şeyler veriyorum. Ama nedense evde bakamam sanırım. Komşum ve arkadaşım dediğim kadının evine ilk defa gittim. Kedi ve köpek besliyor . Evi pislik içindeydi. Yerde mamalar , sütler,tuhaf bir koku.
İncelemeye aldım kadını .kopegi gezdirip ayaklarını falan yıkamadan eve sokuyor. Midem bulandı.
Evinde kedi köpek besleyenler merak ediyorum? Böyle mi oluyor ev ?
 

Evde kedi besliyoruz; gram pisliği yok hayvanın ve hatta benim oğlandan daha temiz, tertipli olduğunu söyleyebilirim.
 
Benim oglumda 21 aylik ultra enerjik her girdigimi ortamda insanlar bana aciyan gozlerle Allah sabir versin der gibi bakiyo ama ben napiyorum ikinciye hamileyim:) yaramaz ama zekiliginden diye kendimi sakinlestiriyorum .15 dakikalik araba yolculugunda bile defalarca kapiyi acmaya ugrasir babasinin ustune atlamaya calisir yemegi yer sonra herseyi ters cevirir yerlere atar parkta alir basini gider daha yazamacagim o kadar cok sey varki ama buda bir surec ve gececek insallah en azindan daha hafifleyecek gun gectikce
 
Benzeri de bende. 15 aylıkken yürüdü özgürlüğüne düşkün ama ben dışarda " ayy ne biçim anne çocuğu aglatip duruyor" bakislarına aldırmadan konuşuyorum kızımla. Biliyorum ki beni anlıyor işine gelmese de. Eger bi kural koyduysaniz kararlı olun zamanla anlayacaktır. Bu bi süreç birden olmasını beklemeyin. Esinize de anlatın çift başlı bi otorite olmasın. Bır de ben kızımın hayvanlarla oynamasina kontrollü bi şekilde izin veriyorum. Çünkü gerçekten keşfetmeleri gerek. Duvarı cizdiyse eline bi bez verip temizletiyorum hem sorumluluk alıyor hem de sebep sonuç ilişkisi kuruyor. Yaramazliklari birlikte yapın nefes alsın çocuk
 
Köpekle oynarken babası yanında. Siz madem huylanıyorsunuz biraz geri durmanız lazımdı. Kızınız ne güzel babasının kontrolünde eğleniyormuş. Babası umursamaz demişsiniz ama bence köpek ısırmaya kalksa müdahale eder. Ama köpeğin kuyruğunda mikropları dert etmiyordur.

Öbürleri de 2 yaş sendromu o sıkıntı çekilecek yapacak pek bir şey yok bence.
 
Evde kedi besliyoruz; gram pisliği yok hayvanın ve hatta benim oğlandan daha temiz, tertipli olduğunu söyleyebilirim.
Ben evde beslesem bende eğitimini veririm ve pisletmem evi.
Şuan öyle bir imkanım yok . Yeterince yoğunum ve evde pek durmuyorum.
Arkadaşımın evi öyle görünce getirdiğini de yemez oldum
 
Ben evde beslesem bende eğitimini veririm ve pisletmem evi.
Şuan öyle bir imkanım yok . Yeterince yoğunum ve evde pek durmuyorum.
Arkadaşımın evi öyle görünce getirdiğini de yemez oldum

Güzel bakılınca evde güzellik oluyor bir can daha olması; pis bakarsan pisleşir, hayvana da eziyet aslında o, o da sahibin inisiyatifinde işte.
Benim pek tiksinme huyum yoktur hayvanlar konusunda, ama kimi titizdir ki anlarım da, annem de hayvan giren mutfakta yemek yemekten çekinir. Ama aşıyor kedimizle, temiz bakmak lazım özetle. İmkanı olan, sevgisini verebilecek herkesin bi hayvanı kurtarmasını isterim şahsen. Çok güzel, huzurlu bi enerjileri var.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…