Yaramaz kizim,2 yas sendromu ..Nasil yaklasmaliyim.. :(

Nerden çıkardın herkesin çocuğu uslu uslu otururu.
Bitanede bende var 21aylık kız bebiş.
Bazen ağlıyorum sinirden.
Düz duvara tırmancak.
Yapcak bişe yok.
Geçecek bugünlerde
 
çok müdahale ediyorsunuz çocuklara bence.
ben rahatım, eşim de rahattır aynı eşiniz gibi.
ve çocuklar da rahatlar.
hatta ilk oğlumda sanırım biz de çevrenin etkisi ile biraz fazla müdahale ettik, onun 2 yaş sendromu daha ağır geçmişti, şuan küçük tam o yaşlarda, onda çok hafif atlatıyoruz. Çoğu şeyi deneyimlemesine izin veriyoruz.

Örneğin sokak köpeği ile oynamasına ben de izin vermezdim ama eşim yanında refakat ediyorsa karışmazdım. Veya denize tek başına girmesine izin verirdim, sonrasında zaten döner geri sizi ister. İnatlaşmak iki taraflı olur aslında, siz onunla inatlaşmasanız o da sizinle inatlaşmaz.
 
Aman Allahim bu yaptigi seyi 2 yas sendromu olarak mi dusunuyorsunuz? Benim oglum 13 aylik yaklasik 1 aydir ayni dediklerinizi yapiyor, seneye yandim o zaman
Sokak kopeklerinin yanina gidip elini agzina bile soktugu oldu, mudahale edemiyorum yoksa yikiyo etrafi. Napayim yaninda durup refakat etmeye calisiyorum. Allah sabir ve sakinlik versin bize.
 
19 aylık bir cadaloz da bende var,bu ikinci çocuk olduğu için biraz kolay geçiyor, beni hala zorlayan ilki. Fazla kisitlayicisin gibi geldi misal ben olsam hadi gel köpeği sevelim diye ben yonlendirirdim. Tatilde genelde serbestti hatta denizde kadınlar 'ya ne güzel denizden hiç korkmuyor ne güzel egleniyor'diye taktir ettiler eşimle beni.Ay düşecek ay boğulacak gibi diken üstünde kişilerden olmadım hiç,varlığımı hissettirmiyorum genelde. Yaptıgı hareket ona zarar verecekse sertce hayır diyorum,o zaman yerlere yatıp dövünüyor çırpınıyor susmuyor. O zaman o alandan uzaklaştırıp dikkatini dağıtıyorum.
Bence yapmanız gereken,ilk zamanlar keşfedilecek şeyleri siz önden ona gösterin enerjik olun oyun oynayın.O zaman her ilgisi çeken şeyi o gelip size gösterecek gülüp kahkahalar atacak.Araniz iyi olursa kisitlanmayacgini bilirse siz kucakladiginizda kurtulmaya çalışmaz,hircinlasmaz diye dusunuyorum
 
Anne olarak tabi ki koruma icgudunuz var bu normal ama -asiri- koruma durumu var gibi: aşırı evham ve endişelisiniz.. fazla müdahale çocuğun ilerideki ruh sağlığı için zararlı.. Youtube da 2 yas sendromu ile ilgili dolu video var uzman görüşleri. Izleyin isterseniz..
 
Bende de bir tane 25 aylık ufaklık var. Düz duvara tırmanır desem abartmış olmam. Bir o kadar hareketli abisi vardı küçükken. Yani çocukları biliyorum. Annesi senin kızın o kadar normal bir çocuk ki. Hatta bebek. Zarar verecek şeyleri bilmemesi çok normal. Senin beklentin çok yüksek küçücük bebekten. O henüz öğreniyor. Bu bir süreç ve geçip bitecek. Kendini boşuna helak ediyorsun. Ben de gözümü bir saniye ayiramiyorum benimkinden neredeyse evde bile ama kendimi de uzmuyorum. Geçecek biliyorum çünkü.
 
ben yazdıklarınızı okuyunca anne baba arasında çocuğa karşı tavır farkı oluştuğunu, çocuğun bunu kullandığını ve şımartıldığını hissettim. babası ile ortak tavır oluşturmalısınız. sınırları ve kuralları bilmeli. sizdeki kontrolü ve babadaki kontrolsüzlüğü hissetmiş, çocuklar zaten zaafları hemen hissedip kullanırlar. çocuk aslında hem özgür olup gitmek ister hem de biri arkamdan geliyor mu diye kontrol eder. çocuğun sağlıklı yetişmesi için sınır ve engellemelere de ihtiyacı vardır. kontrol bizde ve patron biziz şeklinde bir mesaj vermelisiniz.
 
Çocuğun hali normal ama bence sen fazla pimpiriklisin eşin de gıcık pink:/
Benim kızım da 17 aylık,o da keşif konusunda benzer modda. Ben de hayvanlardan çok korkarım ama günlerdir gece gündüz kedi peşindeyiz birlikte,dün ilk defa ben de kedi sevdim..yavrum benim gibi ürkek olmasın diye. Sen biraz esnemeye çalış
 
Kızınız çok tatlı bence görmüş kadar oldum. Ayrıca bırakın köpekle oynasın, sizin gibi olmasın. Yok kuyruğu çarptı yok patisi değdi, baymayın insanları.
Demeyin öyle ya sokak köpeklerine karşı bende korumacıyım biraz. Hastalığı var belki yada ısırma huyu bilemeyizki. Kızım kedi hastası her gördüğü kediyi sevmek istiyor bende müsaade etmiyorum. Yanında sahibi olmayan hayvanlara yaklaşması rahatsız ediyor beni. Tedirgin oluyorum.
 
Wuhuu evet bu acidan bakmamistim.
Wuhuu ben bu acidan bakmamistim gercekten de.. kizim sen bi agla once hirpala kendini,tepin ondan sonra al sana cikolataaaaa..demis oluyorum. Haklisiniz..Demek istediginizi anladim.. bazen dogaclama masallar uyduruyorum. Kendim de cok egleniyorum bunu yaparken cunku cok komik seyler gerceklesiyor . Kizima anlatmak istediklerimi masalin basrolu civciv uzerinden kavratmaya calisiyorhm mesela. Sonra bi olay oldugnda gunluk yasamda, ayyy civciv nasil da annesinin elinden tutup da gitmisti pazara di miii hatirladin mi..falan diyorum..
Ama cocuk sakinken ise yariyor bu tip seyler. Delirme aninda i ih..
Sjzin oglunuzla kedi ne guzel arkadas olmuslar. Ama o kedi de simdi sizin cocugunuz gibidir ki. Siz ayirt etmediyseniz cok fazla,ikisi birbirini yakin gormustur zaten. Ki korkma huylanma vs de olmuyordur ailenin bi ferdi oldugu icin kedi...
 
Köpek mevzusuna kadara okudum. Sen köpek sevmiyorsun diye çocuk sevmesin mi? O kendi başına bir birey. Senden ayrı.
Kedi köpek öcü değil.
O tiksindiginiz hayvanların ağzı insanlardan daha temiz. O şapur şupur open insanlardan daha temiz.
Inşallah o bebek sizler gibi huylu olmaz
 
evde kurallar yoksa dışarıda neden olsun ki?
kuralsızlık iyi bir şey değil çocuklar için

ben Köpekten rahatsız olmazdım çocuğunuza fobi aşılamayın
kuduz köpek türkiyede yok gibi bir şey zaten
kontrollü şekilde sevmesini sağlayabilirsiniz.
 
Sanki benim oğlumu anlattınız. Hiperaktif gibi ne anlattıysanız aynısını yaşıyoruz. Her gören bana sabır diliyor :)) çok tatlı çok şeker ama acayip yaramaz..
Ev evlikten çıktı zaten. Onun psikolojik çöküntüsünü ayrıca yaşıyorum. Bu bebeklerle nasıl öyle düzen yapabiliyorlar ben anlamıyorum. 4 yıllık evliyim, ama kendimi yeni gelin olarak görüyorum. Hala hevesimi almış değilim hiçbir eşyadan dekorasyondan. Ay her şey de gözüm kalıyor. Yaşayamadım ki çünkü. 1 yıl sonra oglum oldu her değişti. Masa sandalye kırık evimde. Çıkarıcaz evden masayı. Koltuklarım içler acısı. Düzen müzen zaten kalmadı. Apartmanda yeni evli komşularım var. Ay görsen evleri inci gibi ya.. Her şey birbiriyle uyumlu en ufak dağınıklık yok. Şimdi sıra bende oturmaya çağırmak icin çağıramıyorum. Böyle gelin evi mi olur diyorum bak yine sinirlendim şimdi :|

Neyse işte bende biraz içimi dökmüş oldum.. Ben oğluma napıyorum, hiçbir şey yapmıyorum. Tek yaptığım onunla oynamak, enerjsini atması için parka götürmek ya da babasıyla parka göndermek. Yorulmasını sağlamak. Akşam erken yatarsa ne mutlu.. 3 yaşında farklı olurlar belki.. Gerçekten bak 3 yaşını iple çekiyorum. Biraz daha aklı erse bir.. Laftan sözden anlasalar az bir şey
 
Sanki benim oğlumu anlattınız. Hiperaktif gibi ne anlattıysanız aynısını yaşıyoruz. Her gören bana sabır diliyor :)) çok tatlı çok şeker ama acayip yaramaz..
Ev evlikten çıktı zaten. Onun psikolojik çöküntüsünü ayrıca yaşıyorum. Bu bebeklerle nasıl öyle düzen yapabiliyorlar ben anlamıyorum. 4 yıllık evliyim, ama kendimi yeni gelin olarak görüyorum. Hala hevesimi almış değilim hiçbir eşyadan dekorasyondan. Ay her şey de gözüm kalıyor. Yaşayamadım ki çünkü. 1 yıl sonra oglum oldu her değişti. Masa sandalye kırık evimde. Çıkarıcaz evden masayı. Koltuklarım içler acısı. Düzen müzen zaten kalmadı. Apartmanda yeni evli komşularım var. Ay görsen evleri inci gibi ya.. Her şey birbiriyle uyumlu en ufak dağınıklık yok. Şimdi sıra bende oturmaya çağırmak icin çağıramıyorum. Böyle gelin evi mi olur diyorum bak yine sinirlendim şimdi :|

Neyse işte bende biraz içimi dökmüş oldum.. Ben oğluma napıyorum, hiçbir şey yapmıyorum. Tek yaptığım onunla oynamak, enerjsini atması için parka götürmek ya da babasıyla parka göndermek. Yorulmasını sağlamak. Akşam erken yatarsa ne mutlu.. 3 yaşında farklı olurlar belki.. Gerçekten bak 3 yaşını iple çekiyorum. Biraz daha aklı erse bir.. Laftan sözden anlasalar az bir şey
 

Maalesef evet, yanlış harekete destek + ödül oluyor onlar hep. :)
Çocuklar her şeyi hem anlar hem anlamaz; her taktik-yöntem her çocuğa sökmez, her anne de her gün aynı sabır modunda olamaz da... Ben böyle dümdüz anlatıp geçiyorum ama elbette bu kadar kolay işlemediğini görüyorum zaman zaman. Düzene girecek elbette, aklı daha erdikçe, mümkün olduğunca da alan tanıyarak onlara tabi.

Bizim kediyi sokakta buldum ben, ölüp gidiyordu. Aklımda vardı zaten bi evcil edinmek ama zamanı değil-bakamam edemem çocukla, hakkına girerim garibin diyordum. Ama tam zamanında olmuş. :))
Sokak kedilerini birlikte besler severdik zaten, alışkındı kedilere-köpeklere; çok çekinmem öyle, az buçuk belli eder hayvancağız gelişinden, duruşundan kendini. Canları yanmadıktan sonra da kolay kolay saldırmazlar.

Eve girince biri tabi dediğin gibi ailenin ferdi oldu. Bi de ilginçtir ki çocuğun çocuk olduğunu bilir gibi. Biz evin içinde yürürken, koltuk altında kudurup kudurup ayağımıza bacağımıza atlayan kedi, oğlanı görünce seçiyor, havada süzülür gibi yapıp atlamadan önüne yatıveriyor, koluna bacağına sürtünüp gırr mırr hemen bi sevgi moduna geçiyor. :))
Çocuk o da işte :))
 
Anlattiklariniz çok anormal gelmedi bana. Her çocuk bu şekilde davranır.

Köpek olayında tedirgin olmanız normal ama biraz da bazı şeyleri görmezden gelmek lazım..

Baba da o an ona zarar gelsin istemez , kontrolü ona bırakabilirsiniz bazen.
 
Benim kadar hayvanlardan korkan kimse yok ama kizim cok sever ve oynar.ben karismam korkarim babasi goturur sever hayvanlari
 
Valla benim oğlumda aynı şekilde.22 aylık iki yaş sendromunu dibine kadar yaşıyoruz. Olur olmaz ağlamalar çığlık çığlığa bağırmalar, oyuncakları pat pat atmalar. Sabrediyoruz geçecek inşallah bu huyları da diyoruz. Bir yere gitmeye korkuyoruz. Elimizden tutmaz koşmak ister. Her gün mutlaka parka çıkarırım ama vallahi aylardır evde hapis tutmuşuz gibi her yere koşar. Yine de mutlu oluyorum etrafı keşfetmeye meraklı bunu yapmasa daha çok üzülürdüm. Hayvanlara gelince kedi köpek hastası. Ben de severim ama çok dokunamam o elini ağızlarına sokuyor o derece. kucağına almak istiyor, sarılıyor napalım hayvanın canını yakmadığı sürece izin veriyoruz ama gözümüz üstünde bişey yapar da saldırırlar diye. Hoşuma da gidiyor tabi hayvanları böyle sevmesi. Hayvanlardan korkmasın gözünüz üstünde olsun bırakın oynasın. Öyle böyle büyüyecekler inşallah.
 
Şimdi nette araştırıyordum denk geldim şunu unutmayın anneler korumacı babalar cesaretlendiricidir yani bakın bıraakın hayvanları sevsin ben korkumu kızımla yendim şimdi nerde hayvan görsek kucağımızda ama zor. Biliyorum hem de ne zor ağlamasından korkmayın zararlı durumlarda bugün aynı hareketi kızım yaptı yol konusunda kucağımda sıkı sıkı tuttum eve gelene kadar ağladı ağlasın aman ya bebek bu ağlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…